“ไม่ใช่สิ่งซึ่งเข้าไปในปากจะทำให้มนุษย์เป็นมลทิน
แต่สิ่งซึ่งออกมาจากปากนั้นแหละทำให้มนุษย์เป็นมลทิน” มธ. 15:11
แนวคิด
– สิ่งที่มาจากภายนอก ไม่ทำให้ภายในบาป
แต่
สิ่งที่มาจากภายใน จะทำให้ภายนอกบาป
– ใครจะทำอะไรกับเรา ไม่ได้ทำให้ “ความเป็นตัวเรา” เปลี่ยนแปลงไป (ด่าเรา,ประณามเรา,ใส่ร้ายป้ายสีเรา,ข่มขีนเรา,ฯลฯ) แต่ เราจะตอบสนองต่อสิ่งนั้นอย่างไรต่างหาก
ที่กำหนด “ความเป็นตัวเรา” ว่าจะเป็นเช่นไร
การประยุกต์ใช้
:
– ท่าทีในจิตใจสำคัญยิ่งกว่าพฤติกรรมภายนอก ไรประโยชน์ที่ทำตัวเป็นศาสนิกชนที่แสนดี
แต่ภายในเก็บสะสมความน่ารังกียจอันชั่วร้ายเอาไว้
– การกลับใจ จึงเริ่มจากให้พระเจ้าชำระและเปลี่ยนจิตใจของเรา
แล้วสำแดงออกเป็นพฤติกรรมที่เปลี่ยนไปในทางที่ตรงกันข้ามกับวิถีเก่า
– ไม่ใช่ การแค่พยายามเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมบางอย่าง แต่ท่าทีในใจยังคงเลวร้ายเหมือนเดิม