“คนโฉดเขลาเอ๋ย
ท่านต้องการให้พิสูจน์ว่าความเชื่อที่ไม่มีการประพฤตินั้นไร้ผลหรือ?” ยก. 2:20
แนวคิด :
• พระคัมภีร์เรียกคนที่ “คิดว่าตนเองเชื่อ” แต่
ไม่มีการประพฤติที่สอดคล้องกับความเชื่อนั้น ว่า “คนโฉดเขลา” (ข้อ20)
• อับราฮัม เชื่อจริงๆ มากจนกระทั่ง
ถวายอิสอัคบุตรของท่านบนแท่นบูชา (ข้อ21)
• ราหับ เชื่อจริงๆ มากจนกระทั่ง
เสี่ยงชีวิตต้อนรับและช่วยเหลือผู้สอดแหนมชาวอิสราเอล(ข้อ25)
• เชื่อ
แต่ไม่พอจนสำแดงออกมาเป็นการกระทำที่สอดคล้องความเชื่อนั้น…พระคัมภีร์เปรียบว่า
เป็น “ความเชื่อตาย” (ความเชื่อศพ)
ซึ่งไม่มีทางก่อให้เกิดผลอะไรให้เกิดขึ้นได้เลย (ข้อ26)
การประยุกต์ใช้ :
• วันนี้เราเชื่อจริงๆ
มากจนสำแดงออกเป็นการกระทำที่สอดคล้องความเชื่อ หรือว่า เราแค่คิดไปเองว่า “เราเชื่อ” ทั้งที่ไม่ใกล้เคียงสิ่งที่พระคัมภีร์เรียกว่า
“ความเชื่อ” เลย
ตัวอย่าง :
• เชื่อว่า “เราเป็นคนชอบธรรมแล้ว เราบริสุทธิ์แล้ว” … เชื่อจริงๆ ก็จะเลิกมัวแต่ท้อแท้
ในความผิดพลาดพลั้งบาป ในความอ่อนแอของตัวเอง
แต่จะลุกขึ้นมาเริ่มต้นชีวิตใหม่ด้วยใจชื่นบาน
• เชื่อว่า “พระเจ้าจะตอบคำอธิษฐานของเรา”…เชื่อจริงๆ เมื่ออธิษฐานจบ ก็จะเลิกกังวล
เลิกกลัว เลิกสิ้นหวังหมดกำลังใจ แต่จะดีใจ ชื่นบาน
ตื่นเต้นกับคำตอบที่แสนดีที่กำลังออกเดินทางมาหาเราแล้ว
• เชื่อว่า “พระเจ้าจะช่วยฉันให้เกิดผลดีในทุกสิ่ง”…เชื่อจริงๆ ก็จะเลิก บ่น เลิกตัดพ้อ เลิกเครียด เลิกคิดว่า
‘ทำไมฉัน ซวยอย่างงี้วะ!!!” แต่จะขอบคุณพระเจ้าในสถานการณ์ที่กำลังเจอ
ยิ้มชื่นบานในวันนี้ เพราะรู้แน่แล้วว่า
อีกไม่นานสิ่งนี้จะถูกพระเจ้าเปลี่ยนเป็นสิ่งที่ดีสำหรับชีวิตของเรา
• ฯลฯ
* โอ้ว…เราช่างดำเนินชีวิต
ห่างไกลกับคำว่า “ความเชื่อ” ที่พระคัมภีร์พูดถึงเหลือเกิน…กลับใจด่วน!!!
“แต่ถ้าไม่มีความเชื่อแล้ว
จะไม่เป็นที่พอพระทัยเลย …”
ฮบ. 11:6