แบ่งปันเฝ้าเดี่ยว (ยก. 2:20-26) { เชื่อจริง…ป่าว? }

“คนโฉดเขลาเอ๋ย ท่านต้องการให้พิสูจน์ว่าความเชื่อที่ไม่มีการประพฤตินั้นไร้ผลหรือ?” ยก. 2:20

แนวคิด :
• พระคัมภีร์เรียกคนที่ “คิดว่าตนเองเชื่อ” แต่ ไม่มีการประพฤติที่สอดคล้องกับความเชื่อนั้น ว่า “คนโฉดเขลา” (ข้อ20)
• อับราฮัม เชื่อจริงๆ มากจนกระทั่ง ถวายอิสอัคบุตรของท่านบนแท่นบูชา (ข้อ21)
• ราหับ เชื่อจริงๆ มากจนกระทั่ง เสี่ยงชีวิตต้อนรับและช่วยเหลือผู้สอดแหนมชาวอิสราเอล(ข้อ25)
• เชื่อ แต่ไม่พอจนสำแดงออกมาเป็นการกระทำที่สอดคล้องความเชื่อนั้น…พระคัมภีร์เปรียบว่า เป็น “ความเชื่อตาย” (ความเชื่อศพ) ซึ่งไม่มีทางก่อให้เกิดผลอะไรให้เกิดขึ้นได้เลย (ข้อ26)

การประยุกต์ใช้ :
• วันนี้เราเชื่อจริงๆ มากจนสำแดงออกเป็นการกระทำที่สอดคล้องความเชื่อ หรือว่า เราแค่คิดไปเองว่า “เราเชื่อ” ทั้งที่ไม่ใกล้เคียงสิ่งที่พระคัมภีร์เรียกว่า “ความเชื่อ” เลย
ตัวอย่าง :
• เชื่อว่า “เราเป็นคนชอบธรรมแล้ว เราบริสุทธิ์แล้ว” … เชื่อจริงๆ ก็จะเลิกมัวแต่ท้อแท้ ในความผิดพลาดพลั้งบาป ในความอ่อนแอของตัวเอง แต่จะลุกขึ้นมาเริ่มต้นชีวิตใหม่ด้วยใจชื่นบาน
• เชื่อว่า “พระเจ้าจะตอบคำอธิษฐานของเรา”…เชื่อจริงๆ เมื่ออธิษฐานจบ ก็จะเลิกกังวล เลิกกลัว เลิกสิ้นหวังหมดกำลังใจ แต่จะดีใจ ชื่นบาน ตื่นเต้นกับคำตอบที่แสนดีที่กำลังออกเดินทางมาหาเราแล้ว
• เชื่อว่า “พระเจ้าจะช่วยฉันให้เกิดผลดีในทุกสิ่ง”…เชื่อจริงๆ ก็จะเลิก บ่น เลิกตัดพ้อ เลิกเครียด เลิกคิดว่า ‘ทำไมฉัน ซวยอย่างงี้วะ!!!” แต่จะขอบคุณพระเจ้าในสถานการณ์ที่กำลังเจอ ยิ้มชื่นบานในวันนี้ เพราะรู้แน่แล้วว่า อีกไม่นานสิ่งนี้จะถูกพระเจ้าเปลี่ยนเป็นสิ่งที่ดีสำหรับชีวิตของเรา
• ฯลฯ
* โอ้ว…เราช่างดำเนินชีวิต ห่างไกลกับคำว่า “ความเชื่อ” ที่พระคัมภีร์พูดถึงเหลือเกิน…กลับใจด่วน!!!
“แต่ถ้าไม่มีความเชื่อแล้ว จะไม่เป็นที่พอพระทัยเลย …” ฮบ. 11:6