แบ่งปันเฝ้าเดี่ยว (ลก. 8:22-25){ ทำไมจึงกลัวนัก? }

พวกเขาจึงมาปลุกพระองค์ร้องว่า “พระอาจารย์ พระอาจารย์ เรากำลังจะจมน้ำตาย” พระองค์จึงทรงตื่นขึ้นห้ามลมและคลื่น แล้วคลื่นลมก็หยุดเงียบสงบ ลก. 8:24

แนวคิด :
• ขณะที่สาวกกำลังเผชิญพายุ พระเยซูบรรทมหลับอยู่ในเรือ
• สาวก ทำถูก และ ทำผิด
• สาวกทำถูก ที่มาร้องทูลขอความช่วยเหลือจากพระเยซู
• สาวกทำผิด ที่ “กลัว” พวกเขาเลือกเชื่อว่าในทิศทางที่ตรงข้ามกับความไว้วางใจ
o “เรากำลังจะตาย” (ข้อ24)
o “เรากำลังจะจมอยู่แล้ว” (มธ. 8:25)
o “พระอาจารย์ พระองค์ไม่ทรงเป็นห่วงว่าพวกเรากำลังจะพินาศหรือ?” (มก. 4:38)
• เมื่อพระเยซูตื่นขึ้น พระองค์ไม่ได้ตำหนิที่พวกเขามาปลุกพระองค์ แต่ตำหนิที่ “พวกเขากลัว” “พวกเขาละทิ้งความเชื่อวางใจ”
o “ทำไมจึงกลัวนัก? คนศรัทธาน้อย” มธ. 8:26
o “ทำไมพวกเจ้ากลัว? พวกเจ้าไม่มีความเชื่อหรือ?” (มก. 4:40)
o “ความเชื่อของท่านทั้งหลายอยู่ที่ไหน?” ลก. 8:25

การประยุกต์ใช้ :
• เมื่อมีปัญหาอย่าตกใจ รีบนำเรื่องราวนั้นมาร้องทูลต่อพระเยซู
• วันนี้ หากเรากำลังเผชิญพายุใหญ่ ให้เรารีบมาปลุกพระเยซู แน่นอนพระองค์ไม่ได้ทรงหลับอยู่ (สดด. 121:) เพียงแต่ทรงรอให้เรามาเชิญพระองค์ เข้าไปช่วยสงบพายุนั้นเพื่อเรา
• พระเยซูทรงตำหนิ ถึงแม้สาวกทำสิ่งที่ถูกคือมาทูลขอความช่วยเหลือจากพระองค์ เพราะพวกเรา “ไม่มีความเชื่อวางใจในพระองค์” ซึ่งแสดงออกมาด้วยคำพูด ท้อแท้ ตัดพ้อ สิ้นหวัง
• วันนี้ เมื่อเราเข้ามาขอความช่วยเหลือจากพระเยซู จงเข้ามาด้วยความเชื่อ ซึ่งแสดงออกมาเป็นถ้อยคำแห่งความหวัง “โดยพระเยซูฉันจะปลอดภัย” “โดยพระเยซู ฉันจะผ่านมันไปได้” “โดยพระเยซู สิ่งนี้จะกลายเป็นพระพรสำหรับฉัน”
“เราบอกเธอแล้วไม่ใช่หรือว่า ถ้าเธอเชื่อ ก็จะได้เห็นความยิ่งใหญ่ของพระเจ้า?” ยน. 11:40

หากวันนี้ เผชิญ พายุใหญ่
รีบเร็วไว เข้ามาทูล พระเยซู
ทิ้งความกลัว ยึดความเชื่อ มั่นคงอยู่
เฝ้าคอยดู ผู้ทรงฤทธิ์ มาช่วยเรา