แนวคิด :
– เมื่อพระเยซูทรงถามพวกที่มาจับพระองค์ว่า พวกเขามาหาใคร พวกเขาจึงตอบว่า “มาหาเยซูชาวนาซาเร็ธ”
– ในทันทีพระเยซู ทรงเปิดเผยพระองค์เองให้พวกเขารู้ โดยตรัสว่า “เราเป็นผู้นั้น”
– เมื่อพระเยซูเปิดเผยพระองค์เองว่าพระองค์เป็นใคร จะทำให้เกิดคน 2 ประเภทขึ้น คือ ประเภทแรกจะพบกับความรอด และประเภทที่สองจะพบกับความพินาศ
– พระเยซูบอกกับคนทั้งหลายมานานแล้วว่า พระองค์เป็นผู้นั้น เป็นพระมาซีฮา พระผู้ช่วยให้รอดของพวกเขา
– ยน. 14:6 พระเยซูตรัสว่า “เราเป็นทางนั้น เป็นความจริง และเป็นชีวิต ไม่มีใครมาถึงพระบิดาได้นอกจากจะมาทางเรา”
– ใครก็ตามที่มาหาพระองค์ เพื่อรับความช่วยเหลือจากพระองค์จะได้รับความรอด
– แต่ก็มีคนที่พระเยซูเปิดเผยพระองค์แล้ว แต่ก็ไม่เชื่อว่าพระองค์ทรงเป็นพระผู้ช่วยให้รอด คนเหล่านั้นจะพบกับความพินาศ
– ยน. 8:24 “… เพราะว่าถ้าพวกท่านไม่เชื่อว่าเราเป็นผู้นั้น ท่านก็จะต้องตายในการบาปของตัว”
– ค่ำคืนนั้น พระเยซูเปิดเผยพระองค์เอง ว่าพระองค์คือ “พระเยซูชาวนาเร็ธ” ที่พวกเขาได้ยิน ได้เห็นมาแล้ว ว่าพระองค์ทรงเป็นพระผู้ช่วยให้รอด และได้ช่วยผู้คนมากมายด้วยหมายสำคัญและการอัศจรรย์
– แต่ในค่ำคืนวันนั้น พวกเขายังคงเลือกที่จะไม่เชื่อว่า พระเยซูคือพระผู้ช่วยให้รอด พวกเขาจึงได้ทำเรื่องผิดพลาดครั้งใหญ่ที่สุดในชีวิตของพวกเขา คือ จับกุมพระเยซู
– น่าเศร้าที่ พะคัมภีร์บันทึกว่า ในค่ำคืนวันนั้น ยูดาส สาวกที่ใช้ชีวิตร่วมกับพระเยซูมานานถึง 3 ปี ก็เลือกยืนอยู่ข้างผิด ข้างเดียวกับพวกเขา คือ ไม่เชื่อว่าพระเยซูทรงเป็นพระผู้ช่วยให้รอด
การประยุกต์ใช้ :
– วันนี้ พระเยซูทรงสำแดงพระองค์เอง ให้แก่เราแล้ว เราจะเลือกตอบสนองอย่างไร?
– เลือกเชื่อว่าพระเยซูทรงเป็นพระผู้ช่วยให้รอดของเรา หันมาเชื่อวางใจในพระองค์ พึ่งพาพระองค์สำหรับเหตุการณ์ที่เรากำลังเผชิญอยู่นี้
– หรือ เลือกไม่เชื่อ แล้วใช้กำลัง ความสามารถ สติปัญญา และความพยายามของเราเอง เพื่อช่วยตนเองให้รอดพ้นจากสถานการณ์ในวันนี้
– การเลือกนี้ ไม่เกี่ยวกับว่า เราคิดว่าเราเลือกแบบไหน แต่เกี่ยวกับว่าการกระทำของเรานั้นสอดคล้องกับการเลือกแบบไหนมากกว่า
