แนวคิด :
– พวกยิวไม่อาจปฎิเสธได้ว่า พระเยซูทำสิ่งดี ทำสิ่งอัศจรรย์มากมายในฐานะตัวแทนของพระเจ้า พวกเขาจึงเบี่ยงประเด็นไปพูดว่า ฉันไม่สนหรอกว่าแกทำสิ่งดีมากแค่ไหน แต่แกพูดหมิ่นประมาทพระเจ้า แกต้องตาย
– (ลนต. 24:16) ผู้ใดเหยียดหยามพระนามพระยาห์เวห์จะต้องถูกลงโทษถึงตาย ให้ชุมนุมชนขว้างเขาเสียให้ตาย คนต่างด้าวหรือชาวเมืองก็ดี เมื่อเขาเหยียดหยามพระนาม จะต้องถูกลงโทษถึงตาย
– พวกยิวบอกว่า พระเยซูหมิ่นประมาทพระเจ้า เพราะพระเยซูเป็นมนุษย์แต่ตั้งตัวเป็นพระเจ้า ที่พระเยซูตรัสใน ยน. 10:30 “เรากับพระบิดาเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน”
การประยุกต์ใช้ :
– พวกยิวไม่เชื่อ ว่าพระเยซูมาจากพระเจ้า ทั้งที่พระเยซูสำแดงให้พวกเขาเห็นอย่างชัดเจน ด้วยหมายสำคัญและการอัศจรรย์ต่างๆ
– พวกยิวเลือกเชื่อว่า พระเยซูไม่ได้มาจากพระเจ้า พระองค์เป็นเพียงมนุษย์ เขาเลือกเชื่อสิ่งที่ผิดเพราะเพียงสิ่งที่พระเยซูทรงสอน ขัดแย้งกับความคิดของพวกเขา
– เมื่อพวกยิวเชื่อผิด ดังนั้น สิ่งดีงามที่พระเยซูทรงกระทำ และทรงสั่งสอน แทนที่จะทำให้พวกเขาคุกเข่าลงสรรเสริญพระเจ้า กลับทำให้พวกเขาก้มตัวลงหยิบก้อนหินขึ้นมาขว้างพระเยซูให้ตาย
– วันนี้หากถ้อยคำในพระคำของพระเจ้า ขัดแย้งกับความคิดของเรา อย่าให้เรามีใจแข็งกระด้างเหมือนอย่างพวกยิว แต่ถ่อมใจลง ยอมเชื่อฟังตามพระคำของพระเจ้า แล้วสิ่งที่เรากำลังเผชิญนี้จะนำมาซึ่งการสรรเสริญพระเจ้าในชีวิตของเรา