แนวคิด :
– มีคนจำนวนมากมาหาพระเยซูและพวกเขายอมรับว่า ที่ยอห์นเป็นพยานว่าพระเยซูเป็นพระมาซีฮานั้น เป็นความจริง (ข้อ 41) เพราะสิ่งที่ยอห์นกล่าวไว้ และหมายสำคัญการอัศจรรย์ที่พระเยซูทรงกระทำ
– และหลายคนก็ได้เชื่อวางใจในพระเยซู
– แต่ก็ไม่ใช่คนจำนวนมากทั้งหมดนั้นเชื่อวางใจในพระเยซู
– ในข้อนี้ชี้ให้เห็นว่า ก่อนถึงเวลาที่พระเยซูจะถูกจับกุมและถูกตรึงนั้น ช่วงเวลานั้นมีคนยิวนอกเยรูซาเล็มจำนวนมากมากได้เชื่อวางใจในพระเยซูแล้ว
– ซึ่งต่อมาเมื่อพระเยซูเป็นขึ้นมาจากความตายและเหล่าสาวกออกประกาศข่าวประเสริฐ จึงพบหลายคนที่เชื่อวางใจในพระเยซูอยู่ก่อนแล้ว แต่อาจยังไม่เข้าใจในข่าวประเสริฐทั้งหมด เช่น อาจรวมถึง 12 คนที่ อ.เปาโลพบที่เอเฟซัส ใน กจ.19
การประยุกต์ใช้ :
– แม้คนมากมายเป็นการอัศจรรย์และได้ยินสิ่งที่ยอห์นพูดไว้เป็นจริง ก็ไม่ใช่ทุกคนที่เชื่อวางใจ ถึงแม้ว่าเราได้ประกาศและสำแดงพระเยซูแก่คนอื่นแล้วอย่างเหมาะสม ครบถ้วนแล้วก็ตาม ก็ไม่ใช่หลักประกันว่า เขาจะหันมาเชื่อวางใจในพระเยซู
– ทั้งหมดไม่ขึ้นกับการตะเกียกตะกายของเรา แต่ขึ้นกับพระประสงค์ของพระเจ้า
– ทำส่วนของเราอย่างสัตย์ซื่อ แต่ผลจะเป็นอย่างไร ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของพระเจ้า
