แนวคิด :
– พ่อแม่ของชายที่พระเยซูรักษาตาของเขาให้หายบอด ตอบคำถามที่ 3 ของพวกยิวว่า พวกเขาไม่รู้ว่า ทำไมลูกชายของเขาจึงมองเห็น ไม่รู้ว่าใคร(พระเยซู)รักษาเขา
– เป็นที่แน่นอนว่า ชายคนนี้คงได้บอกเล่าเรื่องราวอันแสนอัศจรรย์ที่เกิดขึ้นกับเขาให้พ่อแม่ของเขาได้ฟังแล้ว และคนอื่นๆเองก็คงเล่าให้พวกเขาฟังด้วย
– แต่เขาเลือกที่จะไม่รับรู้ เหมือนกับไม่รู้เรื่องราวใดๆเลย
– แล้วเขาก็โยนความรับผิดชอบที่ต้องตอบคำถามที่อันตราย ให้แก่ลูกของ ผู้ไร้การศึกษา ผู้อ่อนประสบการณ์ต่อโลก เป็นผู้ตอบ
– โดยให้เหตุผลว่า ลูกของเขาโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว สำหรับคนยิวจะนับว่า เด็กโตเป็นผู้ใหญ่เมื่อเขาอายุครบ 13 ปี
– ก็ดูเหมือนสมเหตุสมผล สำหรับเหตุผลที่พ่อแม่ให้มานั้น แต่พวกเขาสูญเสียโอกาสที่จะเป็นพยานฝ่ายพระเยซูไปเสีย
การประยุกต์ใช้ :
– เมื่อโอกาสที่จะทำอะไรเพื่อพระเจ้า พรือพูดอะไรเพื่อพระเจ้า มาถึง แต่เราก็พยายามยกเหตุผลดีๆสารพัด เพื่อมาเป็นข้ออ้าง เพื่อจะไม่ต้องใช้โอกาสนั้น
– โอกาสนั้นจะผ่านไป แล้วโอกาสนั้นจะถูกยกให้กับผู้อื่นแทนเสมอ
– เลิกหาข้ออ้างหรือเหตุผลที่จะไม่ต้องใช้โอกาสที่พระเจ้าประทานให้เพื่อรับใช้พระองค์
– จงรีบฉวยโอกาสที่มาถึงเพื่อรับใช้พระเจ้า มิฉะนั้นโอกาสนั้นจะถูกมอบให้แก่คนอื่นแทน
