แนวคิด :
– เมื่อสอบถามพ่อแม่ของชายที่พระเยซูรักษาตาของเขาให้หายบอดแล้ว แต่พวกฟาริสีก็ยังหาช่องที่จะเอาผิดพระเยซูไม่ได้ เพราะพ่อแม่ของเขาไม่ยอมพูดอะไรเกี่ยวกับพระเยซูเลย
– พวกฟาริสีจึงเรียกชายที่หายตาบอดนั้นมาอีกเป็นครั้งที่2
– แล้วบอกว่า “จงถวายพระเกียรติแด่พระเจ้า” หมายถึง “จงพูดตามจริงออกมา” (เหมือนใน ยวช.7:19) โดยพูดว่า พระเยซูเป็นคนบาป
– พวกเขาบอกให้ชายคนนั้นพูดความจริงออกมา ด้วยการพูดโกหกตามที่พวกเขาบอกนั้น
– พวกเขาคิดว่า ถ้าชายคนนั้นพูดเช่นนั้น จะเป็นการถวายเกียรติแด่พระเจ้า คือพูดโกหกเกี่ยวกับพระเยซู
– พวกเขากำหนดบทลงโทษสำหรับคนพูดความจริงเกี่ยวกับพระเยซู(ข้อ 22) และบอกให้ชายคนนี้พูดโกหกเกี่ยวกับพระเยซู แล้วเรียกสิ่งนี้ว่าการถวายเกียรติแด่พระเจ้า
การประยุกต์ใช้ :
– บางคนตั้งกฏกติกาขึ้นมาเอง จากมุมมองของตนเอง แล้วบอกว่า การทำเช่นนั้นถวายเกียรติแด่พระเจ้า
– วิธีแยกแยะว่า กฏกติกาใด เป็นมาจากพระเจ้าหรือไม่ สังเกตได้จาก สิ่งนั้นต้องสอดคล้องกับภาพรวมของพระคัมภีร์ทั้งเล่ม ไม่ใช่แค่ตอนใดตอนหนึ่ง
– พวกฟาริสีสนใจแต่ว่า พระเยซูทำผิดกฏเรื่องวันสะบาโต โดยไม่ยอมดูภาพรวมของพระคัมภีร์ทั้งหมดว่า ถ้าพระเยซูเป็นพระคริสต์จริงๆ พระองค์จะเป็นเจ้านายเหนือวันสะบาโต
– แล้วเขาก็ตั้งกฏเกณฑ์ขึ้นมา ให้คนพูดโกหกเรื่องพระเยซู เพื่อจะได้จับพระเยซูผู้ทำผิดกฏวันสะบาโตนั้น
– เราไม่สามารถรับใช้พระเจ้าด้วยวิธีของมารได้ การกระทำใดๆที่ใช้วิธีของมารนั่นไม่ใช่การรับใช้พระเจ้า
DrKerMinistry 