แนวคิด
:
– เมื่อพวกฟาริสีพยายามให้ชายคนที่ตาหายบอดกล่าวร้ายต่อพระเยซู
ชายคนนั้นตอบอย่างชาญฉลาดว่า ไม่ได้จากศาสนศาสตร์แต่จากประสบการณ์จริงของเขา คือ
พระเยซูรักษาตาของเขาให้มองเห็นแล้ว
– ตามศาสนศาสตร์ของพวกยิว พระเยซูผู้เอาโคลนทาตาคนอื่นในวันสะบาโตเป็นคนบาป เพราะละเมิดกฏของวันสะบาโตที่พวกเขาตั้งขึ้นมา
– ชายคนนี้ไม่ได้ตอบตามศาสนศาสตร์ว่า พระเยซูเป็นคนบาปใช่หรือไม่เมื่อพระองค์ทำเช่นนั้น เพราะชายคนนั้นไร้การศึกษา และอ่อนประสบการณ์ในเรื่องศาสนศาสตร์ของพวกยิว
– แต่เขาแค่ตอบตามประสบการณ์ที่เขาประสบจริงกับพระเยซู ซึ่งเพียงเท่านั้นก็มากพอ จนไม่อาจมีใครเถียงได้
การประยุกต์ใช้
:
– การเป็นพยานเพื่อพระเจ้า เราอาจจะไม่มีความรู้มากมาย หรือ
อาจยังไม่เข้าใจทั้งหมดได้
– แต่นั่นก็ไม่อาจใช้เป็นข้ออ้าง ที่จะทำให้เราไม่เป็นพยานเพื่อพระองค์
– เรายังไม่ต้องรู้มากมายก่อนก็ได้ แต่เราสามารถเป็นพยานเรื่องของพระเยซูได้จากประสบการณ์จริงที่เรามีกับพระเยซู
– เมื่อมองย้อนกลับไปในชีวิตของเราที่ผ่านมาจนกระทั่งวันนี้ พระเยซูทรงกระทำอะไรในชีวิตของเราบ้าง?
– อย่าเก็บไว้ จงบอกเรื่องราวของพระองค์ออกไป
– เราอาจไม่รู้ทั้งหมด แต่จากประสบการณ์ที่เรามีกับพระองค์ นั่นก็เพียงพอที่เราจะถวายพระเกียรติแด่พระองค์แล้ว