แนวคิด :
– พวกยิวในข้อนี้ ไม่ได้หมายถึง ฝูงชน(ข้อ12) หรือ ชาวกรุงเยรูซาเล็ม(ข้อ25) แต่หมายถึง ผู้นำยิวในเยรูซาเล็ม
– พวกเขามองหาพระเยซู เพราะคาดหวังว่าพระเยซูต้องมาในงานเทศกาลสำคัญนี้แน่ เพราะเป็นธรรมบัญญัติสั่งว่าให้ผู้ชายทุกคนมาร่วมงานเทศกาล
– พวกเราไม่ได้ถามว่า “เยซูชาวนาซาเร็ธ อยู่ที่ไหน?” แต่ ถามว่า “คนนั้นอยู่ที่ไหน?” ในพระคัมภีร์หลายครั้ง พบสำนวนแบบนี้เมื่อกล่าวถึงบางคนที่คนพูดกำลังมุ่งร้ายคนนั้น เช่น
> พี่ๆของโยเซฟไม่ได้เรียกเขาว่า โยเซฟ แต่เรียกว่า “เจ้าช่างฝัน”
>> (ปฐก. 37:19) พวกเขาพูดกันว่า “ดูนี่ เจ้าช่างฝันกำลังมาแล้ว
> ซาอูลไม่ได้เรียกชื่อดาวิด แต่เรียกว่า บุตรของเจสซี
>> (1ซมอ. 20:27) …ซาอูลก็ตรัสกับโยนาธานราชบุตรของพระองค์ว่า “ทำไมบุตรเจสซีไม่ได้มารับประทานอาหาร ทั้งวานนี้และวันนี้”
– ท่าทีของพวกยิวกำลังมองหาพระเยซูด้วยมุ่งร้ายต่อพระเยซู
การประยุกต์ใช้ :
– บางคนมาหาพระเยซู เพราะอยากรู้จักพระองค์ อยากให้พระองค์ช่วย ปรารถนาให้พระเยซูเป็นเจ้านายและผู้ช่วยในชีวิตของเขา คนเหล่านั้นจะไม่ผิดหวังเลย
“…ผู้ที่มาหาเรา เราก็จะไม่ทิ้งเขาเลย” (ยน. 6:37)
– แต่บางคนมาหาพระเยซู ด้วยแรงจูงใจที่ไม่ถูกต้อง เช่น เพื่อจับผิด , เพื่อหาประโยชน์ในธุรกิจการค้าของเขา , เพื่อหาแฟน , เพื่อใช้พระเยซูเป็นเครื่องมือทำให้แผนการของเขาสำเร็จ คนเหล่านั้นแม้เขาจะได้พบกับพระเยซู แต่พวกเขาก็ยังจะไม่ได้รับพระพรจากการพบพระเยซูอยู่ดี
– วันนี้อะไรเป็นแรงจูงใจของเรา ในการแสวงหาพระเยซู?