แนวคิด :
– เมื่อพระเยซูบอกให้พวกน้องๆขึ้นไปงานเทศกาลแต่พระองค์ยังไม่ไป เพราะเหตุผลบางอย่างแล้ว หลังจากนั้นพระเยซูก็อยู่ที่แคว้นกาลิลีต่อไปอีกระยะหนึ่ง
– พระองค์อยู่ต่อที่แคว้นกาลิลี ทั้งที่คนจำนวนมากกำลังไปที่แคว้นยูเดีย ซึ่งมองตามหลักการและเหตุผลของมนุษย์แล้ว พระองค์เหมาะมากที่จะไปประกาศเรื่องแผ่นดินของพระเจ้าที่นั่น เพราะจะมีคนได้ยินมากมายเลยทีเดียว และงานเทศกาลก็มีแค่เพียงไม่กี่วัน สมควรรีบขึ้นไปโดยเร็ว จะได้มีเวลาประกาศได้หลายๆวันอย่างเต็มที่
– แต่พระเยซู อยู่ต่อไป ไม่ไปที่นั่น จนกว่าพระบิดาจะบอกให้ไป
การประยุกต์ใช้ :
– บ่อยครั้งที่เราคิดไปเองว่า ต้องลงมือทำอะไรบางอย่าง ไม่อาจอยู่ที่เดิมนี้ ตำแหน่งเดิมนี้ บทบาทเดิมนี้ ต่อไปอีกได้แล้ว
– เราคิดไปว่า หากเราก้าวออกไปทำอะไรบางอย่าง มันต้องดีกว่านี้แน่ๆ
– แต่ส่วนใหญ่ วิธีคิดของพระเจ้าไม่เหมือนวิธีคิดของมนุษย์
– “เพราะความคิดของเราไม่ใช่ความคิดของเจ้า และทางของพวกเจ้าก็ไม่ใช่ทางของเรา” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ(อสย. 55:8)
– จงรอคอยพระเจ้า จงถามพระเจ้า แล้ว รอคอยสัญญาณจากพระองค์
– “แต่ส่วนเจ้า จงกลับมาหาพระเจ้าของเจ้า จงรักษาความเมตตาและความยุติธรรม และจงรอคอยพระเจ้าของเจ้าอยู่เสมอ” (ฮชย. 12:6)
– “…คนที่เร่งเท้าก็มักผิดพลาด” (สภษ. 19:2)
– จงเรียนรู้ที่จะ ถาม สังเกต รับรู้สัญญาณจากพระเจ้า รอคอยพระองค์ แล้วพระองค์จะทรงนำเราไปในวิถีราบรื่น เกิดผล และเป็นพร ในเวลาของพระองค์
