แนวคิด :
– เมื่อฝูงคนได้เห็นอัศจรรย์กินอิ่มหน่ำ จึงอยากให้พระเยซูเป็นกษัตริย์ของพวกเขา เพื่อเขาจะได้กินอิ่มทุกวันตลอดไป
– และถ้าพระเยซูทำเช่นนี้ไปเรื่อยๆ คนยิวนับหมื่น นับแสนคงหันมาติดตามพระองค์ (ผู้แจกอาหารฟรีทุกวัน) และเทิดทูนพระองค์เป็นกษัตริย์ยิ่งใหญ่ จนสามารถปลดปล่อยพวกเขาจากการปกครองของโรมได้เป็นแน่
– และเมื่อเป็นอย่างนั้น พระองค์จะสอนคนยิวทั้งหลายให้กลับมาหาพระเจ้าได้เต็มที่ และยังได้ชื่อว่าเป็นผู้ปลดปล่อยยิวอีกด้วย
– ช่างเป็นข้อเสนอที่น่าสนใจอย่างยิ่ง
– แต่พระเยซูไม่สนใจแผนของพวกเขาแม้แต่น้อย พระองค์ปฏิเสธ และปลีกตัวขึ้นบนภูเขาแต่ลำพัง ครั้งนี้พระองค์ไม่ได้ให้สาวกไปกับพระองค์ด้วย อาจจะเป็นเพราะพวกสาวกก็มีแนวคิดเดียวกับฝูงชนเหล่านั้น (มธ. 20:20-24 บุตรทั้งสองของเศเบดีและสาวกคนอื่นๆ ก็หวังจะให้พระองค์เป็นกษัตริย์ปกครองแผ่นดิน)
การประยุกต์ใช้ :
– แผนการของมนุษย์ แม้จะดูดีและเข้าท่า แต่มักจะไม่เหมือนกับแผนการของพระเจ้า
– แผนการของฝูงชน ถ้าสำเร็จ พระเยซูจะกลายเป็นพระราชาที่ยิ่งใหญ่ มีคนติดตามมากมาย
– แต่ แผนการของพระเจ้า เมื่อสำเร็จ พระเยซูจะกลายเป็นนักโทษประหาร ถูกตรึงตายบนไม้กางเขนเยี่ยงโจรชั่วช้า และผู้ติดตามจะทิ้งพระองค์ไปหมด จะไม่เหลือใครติดตามพระองค์เลย
– แผนการของฝูงชน ถ้าแม้นสำเร็จ ก็จะช่วยชาวยิวได้เพียงชั่วคราว
– แต่เมื่อแผนการของพระเจ้าสำเร็จ จะสามารถช่วยมนุษย์ทุกคนที่ต้องการให้พระองค์ช่วย ได้ตลอดนิจนิรันดร์
– วันนี้ หากแผนที่เราคาดหวังไว้ จะไม่สำเร็จ แต่ให้รู้เถอะว่า แผนการของพระเจ้าสำหรับชีวิตของเรา อันเป็นแผนการเพื่อสวัสดิภาพ(ยรม. 29:11) กำลังดำเนินไปสู่ความสำเร็จ
