แนวคิด :
– พวกยิวตามหาพระเยซูเพื่อได้อาหาร แต่พระเยซูเตือนเขาว่า อาหารที่เขาแสวงหาในที่สุดมันก็จะเสื่อมสูญไป เขาควรหาอาหารสำหรับสิ่งที่ไม่เสื่อมสูญไป
– อาหารแห่งชีวิตนิรันดร์ ซึ่งพระเจ้ามอบสิทธิให้พระเยซูเป็นผู้มอบอาหารนี้แก่มนุษย์
– อาหารนั้นก็คือ พระเยซู นั่นเอง(ยน. 6:51)
การประยุกต์ใช้ :
– ร่างกาย ต้องการอาหาร เพื่อจะไม่อ่อนแรง ฉันใด
– จิตวิญญาณ ก็ต้องการอาหารฝ่ายวิญญาณ เพื่อจะมีกำลัง ฉันนั้น
– ร่างกายในที่สุดจะเสื่อมสูญไป อาหารของร่างกายก็จะไม่จำเป็นอีกต่อไป
– จิตวิญญาณ คงอยู่นิรันดร์ อาหารแท้สำหรับจิตวิญญาณ จึงต้องเป็นอาหารนิรันดร์
– พระเยซู เป็น อาหารนิรันดร์
– การเติมเต็มชีวิต ด้วยสิ่งของชั่วคราวในโลกนี้ ไม่มีทางทำให้ส่วนลึกที่สุดในชีวิตมนุษย์ คือ จิตวิญญาณ ถูกเติมเต็มและมีกำลังขึ้นได้
– มีแต่การพบกับพระเยซู การให้พระเยซูเข้ามามีส่วนในชีวิตของเราเท่านั้น(เหมือนอาหารเข้าไปมีส่วนในร่างกาย) จึงจะทำให้ชีวิตพบกับความอิ่มบริบูรณ์ที่แท้จริง และพบกับจิตวิญญาณที่มีกำลังในพระเจ้า
– วันนี้ เรากำลังแสวงหาสิ่งใด?
– แสวงหาสิ่งของในโลกนี้ ซึ่งยิ่งแสวงหายิ่งหิวไม่เคยเคยทำให้อิ่มใจได้เลย
– หรือ แสวงหาพระเยซู ผู้ทำให้ชีวิตของเราพบกับความอิ่มบริบูรณ์จากภายในอย่างแท้จริง
