[แนวคิด] :
– เมื่อข้าราชการนั้น ถามพวกทาสที่มาพบ ถึงเวลาที่ลูกของเขาหาย พวกทาสตอบได้อย่างเจาะจง เป็นเสียงเดียวกัน ว่า “บ่ายโมงเมื่อวานนี้” แสดงว่าการหายโรคของเด็กนั้น เกิดขึ้นแบบฉับพลัน ไม่ใช่ค่อยๆดีขึ้นทีละนิด
– ซึ่งเวลาที่หายป่วยนั้น คือ เวลาที่พระเยซูตรัสว่า “ลูกของท่านจะไม่ตาย” (ยน.4:50)
>>> ถาม : คำร้องทูลของข้าราชการนั้น ได้รับคำตอบตั้งแต่เมื่อไหร่?
>>> ตอบ : ตั้งแต่เมื่อพระเยซูตรัส…สรรเสริญพระเจ้า
(เพียงแต่ในเวลานั้นข้าราชการคนนั้น ยังไม่ถึงเวลาที่จะรับรู้เท่านั้นเอง)
[การประยุกต์ใช้] :
ถาม : เมื่อเราร้องทูลต่อพระเยซูด้วยความเชื่อ
เราได้รับคำตอบเมื่อไหร่?
ตอบ : ตั้งแต่เมื่อพระเยซูตรัส
>>> พระเยซูตรัสเมื่อไหร่ ว่าจะช่วยเรา?
>>> พระองค์ตรัสไว้นานนับพันปีแล้ว
“…เราจะให้ท่านหายเหนื่อยเป็นสุข” มธ.11:28
“…ผู้ที่มาหาเรา เราก็จะไม่ทิ้งเขาเลย” ยน. 6:37
“สิ่งใดที่ท่านขอในนามของเรา เราจะกระทำสิ่งนั้น” ยน. 14:14
– คำตอบเกิดขึ้นแล้ว เพียงแค่วันนี้ อาจจะยังไม่ถึงเวลาที่เราจะรับรู้เท่านั้นเอง
– ขอเพียงแต่ให้เรา รักษาความเชื่อเอาไว้ แล้วสำแดงออกเป็นการเชื่อฟัง เหมือนข้าราชการคนนี้ (เดินทางกลับตามคำสั่งของพระเยซู)
– แล้วในเวลาที่เหมาะสม เราจะได้พบกับคำตอบแห่งการช่วยกู้ ที่พระเจ้า ส่งมาให้แก่เราแล้ว ก่อนที่เราจะทูลขอความช่วยเหลือจากพระองค์ด้วยซ้ำ
