แบ่งปันเฝ้าเดี่ยว ( ยน.4:52) { คำตอบเกิดขึ้นตั้งแต่ทรงตรัส }

[แนวคิด] :

– เมื่อข้าราชการนั้น ถามพวกทาสที่มาพบ ถึงเวลาที่ลูกของเขาหาย พวกทาสตอบได้อย่างเจาะจง เป็นเสียงเดียวกัน ว่า “บ่ายโมงเมื่อวานนี้” แสดงว่าการหายโรคของเด็กนั้น เกิดขึ้นแบบฉับพลัน ไม่ใช่ค่อยๆดีขึ้นทีละนิด

 – ซึ่งเวลาที่หายป่วยนั้น คือ เวลาที่พระเยซูตรัสว่า “ลูก​ของ​ท่าน​จะ​ไม่​ตาย” (ยน.4:50)

>>> ถาม : คำร้องทูลของข้าราชการนั้น ได้รับคำตอบตั้งแต่เมื่อไหร่?

>>> ตอบ : ตั้งแต่เมื่อพระเยซูตรัส…สรรเสริญพระเจ้า

(เพียงแต่ในเวลานั้นข้าราชการคนนั้น ยังไม่ถึงเวลาที่จะรับรู้เท่านั้นเอง)

[การประยุกต์ใช้] :
ถาม : เมื่อเราร้องทูลต่อพระเยซูด้วยความเชื่อ เราได้รับคำตอบเมื่อไหร่?

ตอบ : ตั้งแต่เมื่อพระเยซูตรัส

>>> พระเยซูตรัสเมื่อไหร่ ว่าจะช่วยเรา?

>>> พระองค์ตรัสไว้นานนับพันปีแล้ว

“…เราจะให้ท่านหายเหนื่อยเป็นสุข” มธ.11:28

“…​ผู้​ที่มา​หา​เรา เรา​ก็​จะ​ไม่​ทิ้ง​เขา​เลย​” ยน. 6:37

“สิ่ง​ใด​ที่​ท่าน​ขอ​ใน​นาม​ของ​เรา เรา​จะ​กระทำ​สิ่ง​นั้น​” ยน. 14:14

– คำตอบเกิดขึ้นแล้ว เพียงแค่วันนี้ อาจจะยังไม่ถึงเวลาที่เราจะรับรู้เท่านั้นเอง

– ขอเพียงแต่ให้เรา รักษาความเชื่อเอาไว้ แล้วสำแดงออกเป็นการเชื่อฟัง เหมือนข้าราชการคนนี้ (เดินทางกลับตามคำสั่งของพระเยซู)

– แล้วในเวลาที่เหมาะสม เราจะได้พบกับคำตอบแห่งการช่วยกู้ ที่พระเจ้า ส่งมาให้แก่เราแล้ว ก่อนที่เราจะทูลขอความช่วยเหลือจากพระองค์ด้วยซ้ำ