แนวคิด :
– พวกยิวเริ่มข่มเหงพระเยซู เพราะเขาคิดว่า เขาทำเพื่อพระเจ้าที่จะปกป้องกฏเกณฑ์ของพระเจ้า
– เขารับใช้พระเจ้า ด้วยการข่มเหงพระบุตรของพระองค์
– เพราะว่าเขายึดติดกับธรรมเนียมปฏิบัติของศาสนา ที่ทำสืบต่อกับมา ( “ห้ามแบกที่นอนจากบ้านหนึ่งไปยังอีกบ้านหนึ่ง” กฎนี้ไม่ได้มาจากธรรมบัญญัติของโมเสสโดยตรง แต่เป็นกฎที่พวกฟาริสีตีความและบัญญัติขึ้นมาเอง) จนหลับหูหลับตา ไม่สังเกตสิ่งที่พระเจ้ากำลังทำและไม่ได้ยินที่พระองค์กำลังตรัส
การประยุกต์ใช้ :
– วันนี้
สิ่งที่เราทำจนคุ้นเคย จนเคยชิน กำลังเป็นการปรนนิบัติพระเจ้าที่พระองค์พอพระทัย
หรือ กำลังเป็นการขัดขวางการทำงานของพระเจ้าอยู่ กันแน่?
– การทำสิ่งใดๆ โดยไม่คอยฟังการสอน การเตือน จากพระวิญญาณบริสุทธิ์ แต่คิดเอง เออเอง ว่า แบบนี้พระเจ้าต้องชอบแน่ๆ เราเองอาจกำลังขัดขวางของพระเจ้าโดยไม่รู้ตัว
– เมื่อเราจะทำอะไร ควรอธิษฐานถามพระเจ้าอยู่เสมอ และอนุญาตให้พระวิญญาณ แทรกแซง ขัดจังหวะ ทุกการกระทำของเราได้ เพื่อเราจะได้ยังคงอยู่ในศูนย์กลางแห่งน้ำพระทัยของพระเจ้าเสมอไป
