แนวคิด :
– เมื่อพระเยซูตรัสว่า “เรากระหายน้ำ” เพื่อให้สำเร็จตามคำพยากรณ์ในพระคัมภีร์ (ข้อ 28) แล้วทหารที่อยู่ที่นั่นก็เอาฟองน้ำมาชุบเหล้าองุ่นเปรี้ยว แล้วเสียบปลายไม้หุสบ ยกชูขึ้นให้พระเยซูเสวย
– ทั้งนี้เป็นจริงตาม สดด. 69:21 “พวกเขาให้ของขมเป็นอาหารของข้าพระองค์ ให้น้ำส้มสายชูแก่ข้าพระองค์ดื่มแก้กระหาย”
– เมื่อพระเยซูกระหาย พวกเขาไม่ได้ให้น้ำแก่พระเยซู แต่ให้เหล้าองุ่นเปรี้ยว เหล้าองุ่นถูกๆ ซึ่งไม่ได้ช่วยดับกระหายเลย เพียงแค่ช่วยให้พระเยซูตายช้าลง เพื่อจะดูว่าเอลียาห์จะมาช่วยพระเยซูหรือเปล่า
– มก. 15:36 มีคนหนึ่งวิ่งไปเอาฟองน้ำชุบเหล้าองุ่นเปรี้ยวเสียบปลายไม้อ้อ ส่งถวายให้พระองค์เสวยแล้วกล่าวว่า “คอยดูซิว่าเอลียาห์จะมาเอาเขาลงหรือเปล่า?”
– ไม้ที่ใช้ ใน มธ. 27:48 และ มก. 15:36 ไม่ได้บอกว่าเป็นไม้ของต้นอะไร แต่บอกว่าเป็นประเภทไม้อ้อชนิดหนึ่ง (reed) แต่ใน ยน.19:29 นี้บอกรายละเอียดว่า เป็นไม้จากต้นหุสบ
– ซึ่งต้นหุสบนี้ ใน อพย. 12:22 ตอนโมเสสให้ฆ่าแกะปัสกาแล้วเอาเลือดทาประตู ก็ใช้ต้นหุสบ “…เอาต้นหุสบกำหนึ่งจุ่มลงในเลือดที่อยู่ในอ่าง แล้วป้ายเลือดนั้นที่วงกบประตูทั้งด้านบนและด้านข้างทั้งสองข้าง …”
– ในธรรมบัญญัติ การชำระให้พ้นมลทิน ก็ใช้ต้นหุสบ เช่น ลนต. 14:6 “ให้ปุโรหิตเอานกตัวที่ยังเป็นอยู่กับไม้สนสีดาร์ ด้ายสีแดง ต้นหุสบ จุ่มในเลือดของนกที่ถูกฆ่าบนน้ำสะอาดนั้น”
– หรือ กดว. 19:18 “แล้วให้คนสะอาดเอากิ่งหุสบจุ่มน้ำนั้น แล้วประพรมที่เต็นท์ เครื่องใช้ทั้งหมด บนตัวคนทั้งหลายที่อยู่ที่นั่น และบนตัวคนที่แตะต้องกระดูกหรือคนถูกฆ่า หรือคนตายหรือหลุมศพ”
– และอีกหลายตอนก็ใช้ต้นหุสบ เกี่ยวกับการชำระมลทินบาป
– จึงดูเหมือน เป็นแผนการสุดปราณีตของพระเจ้า ที่ให้มีไม้สุหบอยู่บริเวณกางเขนพอดี เล็งถึงการที่พระโลหิตของพระเยซูไหลออกเพื่อชำระมลทินบาปของมนุษย์ทั้งสิ้น
การประยุกต์ใช้ :
– คำพยากรณ์ในพระคัมภีร์ทั้งสิ้นเกี่ยวกับพระเยซูเป็นความจริง เกิดขึ้นจริง ดังนั้นเราจึงรู้และมั่นใจได้ว่า พระวจนะของพระเจ้าที่สัญญาไว้ว่า เราจะรอดพ้นการพิพากษาเข้าส่วนในพระสิริของพระเจ้าร่วมกับพระเยซูชั่วนิรันดร์ จะเกิดขึ้นเป็นจริงอย่างแน่นอน
– พระเจ้าทรงปราณีตในการจัดเตรียมเหตุการณ์สถานการณ์ทุกอย่าง ด้วยเหตุนี้เราจึงรู้และมั่นใจได้ว่า เหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นกับเราในวันนี้ กำลังถูกจัดเตรียมไว้อย่างปราณีตโดยพระองค์ผู้ทรงรักเราอย่างที่สุด