สรุป ปฐมกาล 47

ภาพรวม

# สรุป

@ สื่งที่เรียนรู้

ปฐมกาล บทที่ 47 เมื่อยาโคบและและครอบครับ ย้ายเข้ามาอยู่ในอียิปต์แล้ว
โยเซฟ​จึงเข้า​ไป​ทูล​ฟาโรห์​ว่า บิดา​และ​พี่​น้อง​ของโยเซฟ กับ​ฝูง​แพะ​แกะ​ฝูง​โค​ เวลา​นี้​อยู่​ใน​เมือง​โก​เชน (หรือ ราเมเสส)
เนื่องจากเมืองโกเชน เป็น​ดินแดน​ดี​ที่สุดในอียิปต์ ฟาโรห์จึงให้ยาโคบและครอบครัว อยู่​ใน​เมือง​โก​เชนนั้น เพราะเห็นแก่โยเซฟ

ส่วนการ​กันดาร​อาหาร​นั้นยังคงร้ายแรงต่อไป
จน​คน​อียิปต์​และ​คานาอัน ขาดแคลน​อาหาร ​ถึง​ขนาด
​ใช้​ทรัพย์สิน​แลก​ซื้อ​จน​หมด​ตัว
แล้วก็เอา​ฝูง​สัตว์​ไป​แลก​ซื้อ​อาหาร
แล้วก็​เอา​ที่​ดิน​ไร่นา​ไป​แลกอาหาร
จน​ใน​ที่​สุด​ต้อง​ขาย​ตัว​เอง​เป็น​ทาส​เพื่อ​แลก​กับ​อาหาร

โยเซฟ​ก็​ซื้อ​ที่ดิน​ทั้งหมด​ใน​อียิปต์​ให้แก่​ฟาโรห์
​ประชาชน​อียิปต์​นั้น​โยเซฟ​ก็ได้ซื้อให้​เป็น​ทาส​มากมายทั่วทั้งอียิปต์

โยเซฟ จึงบอกกับ​ประ​ชา​ชน​ ว่า วัน​นี้​ พวกเขาและ​ที่​ดิน​ของ​พวกเขา​เป็น​ของ​ฟาโรห์​แล้ว
ถึงกระนั้นโยเซฟ ก็​จะ​ให้​เมล็ด​ข้าว​แก่​พวก​เขา จง​เอา​ไป​หว่าน​ใน​ที่​ดินนั้น
เมื่อ​ได้​ผล​แล้ว ​จง​ถวาย 1 ใน 5 ​ส่วน​แก่​ฟาโรห์
เก็บ 4 ​ส่วน​ไว้​เป็น​ของ​พวก​เขา
เพื่อเป็น​พันธุ์​ข้าว​และ เป็น​อาหาร​

โยเซฟ​ตั้ง​เป็น​กฎ​หมาย​ใน​แผ่น​ดิน​อียิปต์​ ที่ใช้กันเรื่อยมา ว่า
ให้​ฟาโรห์​ได้​ส่วน​ 1 ​ใน​ 5 ​ส่วน

ส่วนคน​อิสรา​เอล​อาศัย​อยู่​ใน ดิน​แดน​โกเชน​
พวก​เขา​ได้​กรรม​สิทธิ์​ที่​ดิน​เป็น​ของ​พวก​เขา
และ​มี​ลูก​หลาน​ทวี​ขึ้น​มาก​มาย

ยา​โคบ​มี​ชีวิต​อยู่​ใน​แผ่น​ดิน​อียิปต์ 17 ปี
และจากไปเมื่ออายุได้ 147 ปี

ตอนยาโคบจะ​สิ้นใจ เขาขอให้​โยเซฟ​ สาบานว่า
เมื่อยาโคบจากไป ให้นำศพของเขาไปฝังในดินแดนคานาอัน
โยเซฟ​ก็​สาบาน​ตามนั้น

– พระเจ้าทรงนำยาโคบและครอบครัวมาอยู่ในอียิปต์ และโดยการจัดฉากทั้งหมดของพระองค์จึงทำให้ฟาโรห์ ให้ดินแดนที่สุดในอียิปต์แก่อิสราเอล

เมื่อพระเจ้าประทานสิ่งใดแก่เรา พระองค์ไตร่ตรองอย่างดีแล้วว่า นั่นเป็นสิ่งดีที่สุดสำหรับเรา

– เพราะการกันดารอาหารรุนแรงมาก จนเป็นเหตุให้คนอียิปต์และคนคานาอัน มากมาย ต้องสิ้นเนื้อประดาตัว และขายตัวเป็นทาสของฟาโรห์

และเพราะการกันดารอาหารรุนแรงมาก จึงเป็นเหตุให้ยาโคบ ผู้ที่พระเจ้าทรงสัญญาว่าจะอวยพระพร ได้ย้ายครอบครัวมาอยู่ในโกเชนดินแดนที่ดีที่สุดในอียิปต์

สำหรับผู้ที่เดินในทางของพระเจ้า ท่ามกลางมหันตภัยก็ยังจะได้รับพระพร

– ขณะที่โยเซฟกำลังเป็นใหญ่ ประชาชนเกือบทั้งหมดตกเป็นทาสของฟาโรห์
แทนที่โยเซฟจะฉวยโอกาส เอาเปรียบ แต่กลับฉวยโอกาสนี้สำแดงความเมตตาต่อพวกเขา
ให้พวกเขามีเมล็ดพันธุ์ที่จะปลูกเลี้ยงชีพของตนและครอบครัว และแบ่งบางส่วนถวายแด่ฟาโรห์
การสำแดงความเมตตาของโยเซฟนี้ ไม่ได้เป็นประโยชน์ต่อประชาชนอียิปต์ในช่วงเวลานั้นเท่านั้น
แต่ยังได้กลายเป้นกฏหมายของอียิปต์ในเวลาต่อมา เป็นประโยชน์ต่อประชาชนอีกมากมายในช่วงเวลาต่อๆมาอีกด้วย

เมื่อพระเจ้าอวยพระพรเรา และทรงใช้เราเป็นพระพร
การเป็นพรนั้น จะเกิดผลมากมาย ใหญ่โต ยิ่งกว่าที่เราคาดคิดมากมายนัก

– พระพรจากพระเจ้า ผ่านมาทางโยเซฟ จึงทำให้อียิปต์ร่ำรวยและมั่งคั่งขึ้นมหาศาล
ทรัพย์สินเงินทองจากปรเทศรอบข้าง หลั่งไหลสู่อียิปต์มากมายในช่วงเวลานั้น
จึงเรียกได้ว่า ชาวอียิปต์ ร่ำรวยได้เพราะขาวอิสราเอล

ด้วยเหตุนี้ อีก 400 ปี ต่อมา เมื่ออิสราเอลออกจากอียิปต์ ได้ไปขอทรัพย์สินจากชาวอียิปต์ และพระเจ้าก็ทรงดลใจให้ชาวอียิปต์จำนวนมาก ให้ทรัพย์สินเงินทองแก่คนอิสราเอลมากมาย
เหตุการณ์นี้ เมื่อมองในภาพใหญ่ จึงเห็นได้ว่า สมควรและยุติธรรมแล้ว

เมื่อพระเจ้าอวยพระพรเรา ก็เพื่อเราจะเป็นพระพรแก่ผู้อื่น เพื่อพระพรที่มากยิ่งขึ้นจะมาสู่เราเพิ่มขึ้นไปอีก

“ พระเจ้าอวยพระพรเรา เพื่อเราจะเป็นพระพร ”

คำคม