ภาพรวม
- พระเจ้าสั่งคนอิสราเอลว่า เมื่อเข้าไปในแผ่นดินคานาอันแล้ว ให้แบ่งเมืองให้เผ่าเลวี 48 เมือง โดยให้กำหนดเป็นเมืองลี้ภัย 6 เมือง
สำหรับคนที่ไม่สะดวกอ่านด้วยตัวเอง ให้ AI อ่านได้ที่นี่ครับ
https://audius.co/drker/numbers35-86820
# สรุป
@ สื่งที่เรียนรู้
กันดารวิถี บทที่ 35 เมื่อพระเจ้าให้โมเสสแบ่งดินแดนคะนาอันที่จะเข้ายึดครองให้เป็นมรดกแก่เผ่าต่างๆแล้ว
พระเจ้าตรัสกับโมเสส อีกว่า
ให้คนอิสราเอลยกเมืองและทุ่งหญ้ารอบๆ เมืองจากมรดกที่พวกเขาได้รับเป็นกรรมสิทธิ์นั้น ให้แก่คนเลวีบ้าง
โดยเมืองที่จะยกให้นั้น
ให้วัดจากตัวเมือง ออกไปทั้ง 4 ทิศ ทิศละ 900 เมตร
และมีขอบเขตนับจากกำแพงเมืองห่างออกไปอีก 450 เมตรโดยรอบ
เมืองทั้งหมดที่ยกให้คนเลวีคือ 48 เมือง รวมทั้งทุ่งหญ้าของเมืองเหล่านั้นด้วย
เมืองเหล่านั้น ให้เอาเมืองมากหน่อยจากเผ่าใหญ่ และเอาเมืองน้อยหน่อยจากเผ่าเล็ก
จากเมืองเหล่านั้น ให้เลือกเป็นเมืองลี้ภัย 6 เมือง
โดยที่ 3 เมืองอยู่ในคานาอัน อีก 3 เมืองอยู่ฟากตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดน
เพื่อให้ผู้ที่ฆ่าคนโดยไม่เจตนาหลบหนีไปอยู่ที่นั่นได้
เพื่อไม่ให้ผู้ฆ่าคนต้องตายก่อนที่เขาจะยืนต่อหน้าชุมนุมชนและรับการพิพากษา
กฏการพิพากษาเรื่องการฆ่าคนตายมีดังนี้
ถ้าใครทำร้ายคนด้วยเครื่องมือเหล็ก ด้วยก้อนหินในมือที่มีขนาดฆ่าคนได้ หรือทำร้ายผู้อื่นเพราะเป็นศัตรูกัน
จนคนนั้นตาย เขาก็เป็นฆาตกร ต้องถูกประหารชีวิต
ให้ผู้แก้แค้นแทนโลหิตประหารชีวิตคนนั้นเมื่อพบเขา
แต่ถ้าใครแทงถูกคนอื่น หรือขว้างถูกคนอื่น โดยเป็นอุบัติเหตุ แล้วคนนั้นตาย
แต่เขาไม่ได้เป็นศัตรู และไม่ได้มุ่งทำร้ายคนนั้น
ให้ชุมนุมชนนำตัวเขากลับไปยังเมืองลี้ภัยที่เขาหลบหนีไปอยู่นั้น
ให้เขาอาศัยอยู่ที่นั่นจนกว่ามหาปุโรหิตผู้ได้รับการเจิม จะถึงแก่กรรม
จากนั้นเขาก็จะกลับไปยังที่ดินซึ่งเขาถือกรรมสิทธิ์ได้
แต่ถ้าเมื่อไรคนนั้นออกจากเขตเมืองลี้ภัย
และผู้แก้แค้นแทนโลหิตพบคนนั้นเข้า แล้วฆ่าเขาเสีย ผู้ฆ่าก็ไม่มีความผิดจากการฆ่าคน
ฆาตกรที่จะถูกประหารชีวิตนั้น ต้องมีพยานมากกว่า หนึ่งคน ยืนยันความผิดของเขาก่อน
ห้ามรับเงินเพื่อไถ่ถอนความผิดของผู้ฆ่าคนที่มีความผิดถึงตาย เพราะเขาต้องตายแน่นอน
ห้ามรับเงินเพื่อไถ่ถอนความผิดของคนที่หลบหนีไปยังเมืองลี้ภัย เพื่อให้กลับมาอยู่ในที่ดินของเขาก่อนที่มหาปุโรหิตจะถึงแก่กรรม
มิฉะนั้นจะเป็นการทำให้แผ่นดินที่เจ้าอยู่เป็นมลทิน เพราะโลหิตทำให้แผ่นดินเป็นมลทิน
และไม่มีอะไรที่จะชำระแผ่นดินให้หมดมลทินจากโลหิตที่หลั่งลงบนนั้น
นอกจากโลหิตของผู้นั้นที่ทำให้โลหิตหลั่งลง
1. เมื่อพระเจ้าประทานมรดกแก่คนอิสราเอล แล้วพระองค์ก็สั่งให้พวกเขาถวายคืนแด่พระเจ้า โดยมอบส่วนเหล่านั้นแก่คนเลวีผู้รับใช้ปรนนิบัติพระเจ้า
ซึ่งถ้าคิดเผินๆจะเห็นว่า ขั้นตอนมันยุ่งยากไป
พระเจ้าก็แค่มอบมรดกแก่คนเผ่าเลวีด้วยเลยตอนแบ่งมรดกให้คนอิสราเอลเผ่าอื่นๆ นั่นก็จบแล้ว
แต่ที่พระเจ้าทรงกระทำเช่นนั้น น่าจะเป็นเพราะ พระองค์ประสงค์ให้คนอิสราเอล รักตอบความรักที่พระองค์ทรงประทานแก่เขา
ด้วยการถวายบางส่วนที่ได้รับมาแด่พระเจ้า
เพื่อพระเจ้าจะอวยพระพรพวกเขาผู้ที่พระองค์ทรงรักให้มากยิ่งขึ้นไปอีก
เรื่องนี้เป็นหลักการเดียวกันกับการถวายสิบลดแด่พระเจ้า
ความจริงแล้ว พระพรที่เราจะได้รับนั้น คือ 9 ส่วน
แต่พระองค์ทรงประทานให้แก่เรา 10 ส่วน
เพื่อเราจะนำ 1 ส่วนนั้น มาถวายแด่พระเจ้า
เพื่อให้เรามีโอกาสตอบสนองต่อความรักที่พระองค์ทรงประทานให้แก่เรา
และเพื่อจะทรงอวยพระพรแก่เราให้มากยิ่งขึ้นไปอีก
2. พระเจ้าให้คนอิสราเอลกำหนดเมืองลี้ภัย 6 เมือง โดยกระจายให้ทั่วถึงทั้ง 12 เผ่า
เพื่อให้ผู้ทำผิดคดีฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาหนีไปลี้ภัย และต้องอยู่ที่นั่นห้ามออกมา จนกว่ามหาปุโรหิตในช่วงเวลานั้นจะตายลง
เมื่อมหาปุโรหิตตายแล้ว เขาก็จะพ้นโทษ
สดด. 46:1 พระเจ้าทรงเป็นที่ลี้ภัยและเป็นกำลังของเรา เป็นความช่วยเหลือที่พร้อมอยู่ในยามยากลำบาก
พระเจ้าทรงเป็นที่ลี้ภัยแก่คนบาปอย่างเรา
และโดยการสิ้นพระชนม์ของพระเยซูคริสต์ มหาปุโรหิตของเรา
เราจึงพ้นโทษบาปแล้ว ขอบคุณพระเจ้า
3. บาปทำให้แผ่นดินเป็นมลทิน และมลทินนั้นจะลบล้างให้หมดไป ก็โดยเลือดของคนที่ทำบาปนั้น
เมื่อเราเชื่อวางใจในพระเยซูคริสต์
เราอยู่ในพระองค์ และพระองค์อยู่ในเรา
ดังนั้นพระเยซูจึงเป็นตัวแทนของเราได้อย่างสมบูรณ์
การหลั่งพระโลหิตของพระเยซูคริสต์จนตายนั้น จึงถือเสมือนว่าเราได้หลั่งโลหิตทั้งหมด ชำระมลทินแล้ว
ด้วยเหตุนี้ เราจึงไม่มีบาปอีกต่อไป เพราะพระเยซูทรงรับโทษบาปแทนเราทั้งสิ้นแล้ว
ขอบคุณพระเยซู
คำคม
“ เพราะพระเยซูทรงเป็นที่ลี้ภัยของเรา เราจึงปลอดภัยอย่างแน่นอน ”