สรุป 1เธสะโลนิกา 2

ภาพรวม

1 เธสะโลนิกา บทที่ 2 เปาโลได้รับความทุกข์ยากลำบากมาก ในการประกาศข่าวประเสริฐแก่พี่น้องเธสะโลนิกา แต่ก็น่าชื่นใจที่พวกเขาได้รับไว้และยึดในความเชื่อแม้พวกเขาเองจะถูกข่มเหงด้วยก็ตาม

# สรุป

@ สื่งที่เรียนรู้

1 เธสะโลนิกา บทที่ 2

เปาโลพูดกับคริสตจักรเธสะโลนิกา ว่า

เปาโลต้องทนการยากลำบาก และได้รับการอัปยศต่างๆ ที่เมืองฟีลิปปี
แต่ก็ยังมีใจกล้าในพระเจ้า ที่ได้ประกาศข่าวประเสริฐของพระเจ้าที่เมืองเธสะโลนิกา
ทั้งๆ ที่ต้องเผชิญกับอุปสรรคมากมาย

การประกาศของเปาโล ไม่ใช่เพื่อให้เป็นที่พอใจของมนุษย์
แต่ให้เป็นที่พอพระทัยของพระเจ้า ผู้ทรงชันสูตรใจ

เปาโลไม่ได้แสวงหาศักดิ์ศรี จากมนุษย์คนใด ถึงแม้มีสิทธิจะเรียกร้องก็ตาม
เปาโลอยู่กับพวกเขา ด้วยความสุภาพอ่อนโยน เหมือนมารดาที่เลี้ยงดูลูกของตน
เพราะพวกเขาเป็นที่รักยิ่งของเปาโล

เปาโลทำงานอย่างเหน็ดเหนื่อย และยากลำบาก เพื่อประกาศข่าวประเสริฐแก่พวกเขา
เปาโลทำงานทั้งกลางวันและกลางคืน เพื่อจะไม่เป็นภาระแก่ใคร

เปาโลได้ประพฤติตัวบริสุทธิ์ เที่ยงธรรม
และปราศจากข้อตำหนิในหมู่พวกเขา

เปาโลได้เตือนสติ หนุนใจและกำชับพวกเขา ให้ดำเนินชีวิตอย่างเหมาะสมต่อพระเจ้า
และพวกเขาก็ได้รับพระวจนะที่เปาโลประกาศนั้นไว้

แม้พวกเขาจะพบกับการต่อต้านและการข่มเหง จากพวกพ้องของตน
พวกเขาก็ยังยึดมั่นในความเชื่อเอาไว้

บัดนี้แม้ว่า เปาโลกับพวกเขา จะถูกพรากไปจากกันชั่วระยะเวลาหนึ่ง
แต่จิตใจยังผูกพันกัน
เปาโลอยากมาหาพวกเขาอีก หนแล้วหนเล่า แต่ซาตานได้ขัดขวางไว้
เพราะพวกเขาเป็นความหวัง ความชื่นชมยินดี และสิ่งภูมิใจของเปาโล
เฉพาะพระพักตร์พระเยซู เมื่อพระองค์จะเสด็จมา

1. พระเจ้าทรงชันสูตรใจ เราอาจหลอกมนุษย์ได้ แต่หลอกลวงพระเจ้าไม่ได้
สิ่งใดที่เราทำเพราะเห็นแก่พระเจ้า เพราะความรักที่มีต่อพระองค์
มีค่ายิ่งสำหรับพระองค์ และพระองค์จะทรงอวยพระพรเราอย่างมากมาย

แต่สิ่งใดที่เราทำ เพราะเกรงใจมนุษย์ หรือเอาใจมนุษย์
รางวัลที่เราได้รับ ก็คือ การยอมรับจากมนุษย์
นั่นก็คือ เราได้รับบำเหน็จในการกระทำนั้นไปเรียบร้อยแล้ว

2. สิ่งที่คริสดตียนแท้ควรทำ คือ ดำเนินชีวิตอย่างเหมาะสมต่อพระเจ้า
ดังนั้น เราควรเตือนสติ หนุนใจ กันและกัน
ให้ดำเนินชีวิตตามพระคำของพระเจ้า
และตามการทรงนำของพระวิญญาณบริสุทธิ์ อยู่เสมอ

3. การประยุกต์ใช้ 1เธสะโลนิกา 2 ยังมีอีก สามารถอ่านได้จากลิ้งนี้ครับ
http://bit.ly/3a2qsCi

คำคม

“ สิ่งที่เราได้ทุกข์ยากลำบากเพื่อพระเจ้า จะเป็นเกียรติและศักดิ์ศรีของเรา
ในวันที่พระเยซูคริสต์เสด็จกลับมา ”

สรุป โรม 14

ภาพรวม

โรม บทที่ 14 เราไม่ควรกล่าวโทษพี่น้อง หรือทำให้พี่น้องสะดุด เพราะเราทุกคนจะต้องให้การต่อพระเจ้าในทุกสิ่งที่เราทำ

# สรุป

@ สื่งที่เรียนรู้

โรม บทที่ 14

จงต้อนรับคนที่ยังมีความเชื่อน้อยอยู่
อย่าโต้เถียงกันในเรื่องที่เป็นความคิดเห็นส่วนตัว
เช่นเรื่องอาหารใดกินได้กินไม่ได้ เรื่องวันไหนสำคัญกว่ากัน

อย่ากล่าวโทษบ่าวของคนอื่น คนนั้นจะตั้งมั่นหรือจะล่มจมก็สุดแล้วแต่นายของเขา
และเขาจะตั้งมั่นแน่นอน เพราะว่าพระเจ้าทรงสามารถให้เขาตั้งมั่นได้

ขอให้ทุกคนมีความแน่ใจในความคิดเห็นของตนเถิด
และไม่ว่าจะมีความคิดเห็นอย่างไร
ก็จงให้ความคิดเห็นนั้น เพื่อถวายพระเกียรติแด่พระเจ้า

ให้เรามีชีวิตอยู่ และ ตาย เพื่อพระเจ้า ไม่ใช่เพื่อตนเอง

อย่าดูหมิ่นพี่น้อง
เพราะว่าเราทุกคนต้องยืนอยู่หน้าบัลลังก์พิพากษาของพระเจ้า
และจะต้องทูลเรื่องราวของตัวเองต่อพระเจ้า

ดังนั้นจงตัดสินใจ ว่า จะไม่วางสิ่งซึ่งทำให้พี่น้องสะดุด
ไม่มีอะไรที่เป็นมลทินในตัวเองเลย
แต่ถ้าใครถือว่าสิ่งใดเป็นมลทิน สิ่งนั้นก็เป็นมลทินสำหรับคนนั้น

ถ้าพี่น้องเป็นทุกข์ เพราะอาหารที่ท่านกิน
ท่านก็ไม่ได้ประพฤติตามทางแห่งความรักเสียแล้ว
อย่าให้สิ่งที่ดีสำหรับท่าน ไปทำร้ายคนอื่นเลย

แผ่นดินของพระเจ้านั้นไม่ใช่การกินและการดื่ม
แต่เป็นความชอบธรรม สันติสุข และความชื่นชมยินดีในพระวิญญาณบริสุทธิ์

คนที่ทำเช่นนี้ ก็เป็นที่พอพระทัยพระเจ้า และเป็นที่รับรองของมนุษย์ด้วย
ดังนั้นจงมุ่งประพฤติ ในสิ่งซึ่งทำให้ เกิดความสงบสุขและความเจริญแก่กันและกัน

การกินอาหารซึ่งเป็นเหตุให้ผู้อื่นสะดุด เป็นสิ่งไม่ดี
การไม่กิน เพื่อป้องกันให้พี่น้องสะดุด ย่อมดีกว่า

จงให้ความเชื่อของท่าน เกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้ เป็นเรื่องระหว่างท่านกับพระจ้า
ใครไม่มีเหตุติเตียนตัวเอง ในสิ่งที่ตนเห็นชอบแล้วนั้น ก็เป็นสุข
แต่การกระทำใดๆ ที่ไม่ได้เกิดจากความเชื่อก็เป็นบาปทั้งสิ้น

1. ในบทนี้สอนว่า บางอย่างไม่ใช่หลักการหรือกฏเกณฑ์ ที่ต้องยึดถือปฏิบัติ
เป็นแต่เพียง ความคิดเห็น ซึ่งแต่ละคน อาจจะมีมุมมองที่แตกต่างกันได้

เมื่อพบคนที่มีความคิดเห็นที่แตกต่าง ในเรื่องที่ไม่เกี่ยวข้องกับความรอด หรือข่าวประเสริฐ
เป็นเพียงเรื่องของรูปแบบปฏิบัติ หรือพิธีกรรมเท่านั้น

เราไม่ควรไปกล่าวโทษ หรือดูถูกพวกเขา
ตราบใดที่เรา และพวกเขา ยังสามารถถวายพระเกียรติแด่พระเจ้า ได้
ท่ามกลางความคิดเห็นที่แตกต่างกันนั้น พวกเราก็ยังคงเป็นพี่น้องที่รักกันอยู่ดี

2. การทำสิ่งที่ดูเหมือนไม่ผิด แต่ทำโดยไม่สนใจความรู้สึกของพี่น้องคริสเตียนคนอื่น
การกระทำเช่นนั้น ก็เป็นการกระทำที่ขัดกับทางแห่งความรักเสียแล้ว

การยอมไม่ทำบางอย่าง เพื่อเห็นแก่จิตวิญญาณของพี่น้อง ทั้งที่เรามีสิทธิที่จะทำได้
สิ่งนี้เป็นการปรนนิบัติรับใช้พระเจ้า ที่พระเจ้าทรงพอพระทัย

3. การประยุกต์ใช้ โรม 14 ยังมีอีก สามารถอ่านได้จากลิ้งนี้ครับ
http://bit.ly/2qBwmZh

คำคม

“ เราทุกคนต้อง ยืนอยู่หน้าบัลลังก์พิพากษาของพระเจ้า เพื่อทูลเรื่องราวของตัวเอง ”

สรุป มาระโก 16

ภาพรวม

มาระโก บทที่ 16 พระเยซูทรงเป็นขึ้นมาจากความตาย ปรากฏแก่เหล่าสาวก และสั่งให้พวกเขาออกไปประกาศแก่คนทั่วโลก เพื่อให้คนเหล่านั้นได้รับความรอด

# สรุป

@ สื่งที่เรียนรู้

มาระโก บทที่ 16

รุ่งเช้าวันอาทิตย์ พอดวงอาทิตย์ขึ้น
มารีย์ชาวมักดาลา ผู้หญิงบางคน ได้มาที่อุโมงค์ เพื่อนำเครื่องหอม ที่ซื้อไว้มาไปชโลมพระศพของพระเยซู
เมื่อพวกนางมาถึงก็เห็นหินก้อนที่ปิดปากอุโมงค์นั้น กลิ้งออกไปแล้ว

เมื่อพวกนางพบชายหนุ่มคนหนึ่งใส่เสื้อคลุมสีขาวนั่ง
เขาบอกพวกนาง ว่า
“พระเยซูทรงเป็นขึ้นมาแล้ว พระองค์ไม่ได้อยู่ที่นี่
จงไปบอกพวกสาวก รวมทั้งเปโตรด้วยว่า
พระเยซูจะไปรอพวกเขาที่แคว้นกาลิลี”

หญิงเหล่านั้นจึงรีบหนีไป เพราะพิศวงงงงวยและตกใจจนตัวสั่น

พระเยซูทรงปรากฏแก่มารีย์ชาวมักดาลา
เธอจึงไปบอกพวกสาวกว่า
พระเยซูทรงพระชนม์อยู่ แต่พวกเขายังไม่เชื่อ

พระเยซูปรากฏแก่สาวก 2 คน ระหว่างเดินทาง
สาวก 2 คนนั้น จึงกลับมาบอกสาวกคนอื่นๆ แต่พวกเขาไม่เชื่อ

พระเยซูปรากฏกับสาวก 11 คน
ทรงตำหนิพวกเขาในเรื่องความสงสัยและใจดื้อดึง
เพราะว่าพวกเขาไม่เชื่อคนที่ได้เห็นพระองค์

พระเยซูสั่งพวกสาวก
ให้ออกไปทั่วโลก ประกาศข่าวประเสริฐแก่มนุษย์ทุกคน
ใครเชื่อและรับบัพติศมาก็จะรอด
แต่ใครไม่เชื่อจะต้องถูกลงโทษ

มีคนเชื่อที่ไหน ก็จะเกิดหมายสำคัญเหล่านี้ ขึ้นที่นั้น คือ
พวกเขาจะขับผีออกโดยนามของพระเยซู
พวกเขาจะพูดภาษาแปลกๆ
พวกเขาจะจับงูได้ด้วยมือเปล่า
พวกเขากินยาพิษใดๆ มันจะไม่ทำอันตรายแก่พวกเขา
พวกเขาจะวางมือบนคนเจ็บคนป่วย แล้วคนเหล่านั้นจะหายโรค

แล้วพระเจ้าก็ทรงรับพระเยซูขึ้นสู่ฟ้าสวรรค์
ประทับที่เบื้องขวาพระหัตถ์ของพระเจ้า

พวกสาวกจึงออกไปเทศนาสั่งสอนทุกแห่งหน
และพระเจ้าทรงร่วมงานและทรงสนับสนุน พวกเขา
ด้วยการให้มีหมายสำคัญประกอบคำสอนนั้น

1. ความสงสัยและใจดื้อดึง เป็นเหตุให้พวกสาวก ไม่ยอมเชื่อว่า
สิ่งที่พระเยซูเคยตรัสไว้จะเกิดขึ้นเป็นจริงได้

วันนี้ เราเชื่อไหมว่า สิ่งที่พระเจ้าทรงสัญญาไว้ในพระคัมภีร์ จะเกิดขึ้นเป็นจริงในชีวิตของเรา
หากเราไม่กล้าเชื่อ จงกลับใจใหม่
ปฏิเสธ และขับไล่ ความสงสัยและใจดื้อดึง ออกไปจากชีวิตของเรา ในนามพระเยซู

2. เงื่อนไขเดียวของการเกิดการอัศจรรย์ ที่พระเยซูทรงสัญญาไว้ คือ
ที่นั่นต้องมีคนเชื่อวางใจในพระเยซู อย่างแท้จริง

ไม่ว่าเราเป็นใคร มีฐานะต่ำต้อยเพียงใด มีความรู้น้อยสักเพียงใด มีความอ่อนแอสักเพียงใด
ถ้าเราเชื่ออย่างแท้จริง จะเกิดการอัศจรรย์ขึ้นในชีวิตของเราอย่างแน่นอน

3. การประยุกต์ใช้ มาระโก บทที่ 16 ยังมีอีก สามารถอ่านได้จากลิ้งนี้ครับ
http://bit.ly/2m0LZXp

คำคม

“ คนที่เชื่อวางใจในพระเยซู จะรอดพ้นจากการพิพากษาลงโทษ ”

ขุมทรัพย์ วิวรณ์ 22

ภาพรวม

ในบทนี้ยอห์นบรรยายถึงนิมิตที่เขาได้รับจากพระเจ้าเกี่ยวกับเมืองสวรรค์และการเสด็จกลับมาของพระเยซูคริสต์

# แนวคิด

@ การประยุกต์ใช้

1# ใน วว. 22:1-21 ยอห์นได้บรรยายถึงนิมิตที่พระเจ้าทรงสำแดงแก่เขา ไว้ดังนี้

เมื่อทูตสวรรค์ ได้สำแดงให้ยอห์นเห็น ฟ้าสวรรค์ใหม่และแผ่นดินโลกใหม่ และนครของพระเจ้า แล้ว

ท่านก็ได้ชี้ให้ยอห์น ดูแม่น้ำที่มีน้ำแห่งชีวิต
– ใสเหมือนแก้วไหลมาจากพระที่นั่งของพระเจ้า และพระที่นั่งของพระเยซู
– ไหลไปตามกลางถนนในนครนั้น
– ริมแม่น้ำทั้งสองฟาก มีต้นไม้แห่งชีวิต
>>>> ซึ่งออกผลสิบสองชนิด
>>>> ออกผลทุกๆ เดือน
>>>> ใบของต้นไม้นั้นสำหรับรักษาบรรดาประชาชาติให้หาย

ในนครนั้น
– จะไม่มีสิ่งใดถูกสาปแช่งอีกต่อไป
– พระที่นั่งของพระเจ้าและของพระเยซูจะตั้งอยู่ที่นั่น
– บรรดาผู้รับใช้ของพระองค์จะอยู่ที่นั่น
>>>> เขาจะนมัสการพระองค์ที่นั่น
>>>> เขาจะเห็นพระพักตร์พระองค์
>>>> พระนามของพระองค์จะประทับอยู่ที่หน้าผากเขา
>>>> เขาจะไม่ต้องการแสงตะเกียงหรือแสงอาทิตย์ เพราะว่าพระเจ้าจะทรงเป็นแสงสว่างของเขา กลางคืนจะไม่มีอีกต่อไป
>>>> เขาจะครอบครองอยู่ตลอดไปเป็นนิตย์

แล้วทูตสวรรค์องค์นั้นบอกยอห์น ว่า
“ถ้อยคำเหล่านี้เป็นคำที่เชื่อถือได้และสัตย์จริง
และองค์พระผู้เป็นเจ้าคือพระเจ้าแห่งหัวใจของการเผยพระวจนะ
ทรงส่งทูตสวรรค์ของพระองค์มาสำแดงถึง
สิ่งที่จะต้องเกิดขึ้นในไม่ช้าแก่บรรดาผู้รับใช้ของพระองค์”

พระเยซูตรัสว่า
“นี่แน่ะ เราจะมาในเร็วๆ นี้ ความสุขมีแก่คนที่ถือรักษาคำพยากรณ์ในหนังสือนี้”

ยอห์น ได้อธิบายว่า เขาได้เป็นผู้ที่ได้ยินและได้เห็นเหตุการณ์เหล่านี้
และเมื่อเขาได้ยินและได้เห็นแล้ว
เขาก็ทรุดตัวลงนมัสการแทบเท้าทูตสวรรค์ที่สำแดงสิ่งเหล่านี้แก่เขานั้น
แต่ทูตสวรรค์นั้น กล่าวกับยอห์น ว่า
“อย่าทำแบบนี้ เราเป็นผู้ร่วมรับใช้เช่นเดียวกับท่านและพวกพี่น้องของท่าน
ซึ่งเป็นพวกผู้เผยพระวจนะ และพวกที่ถือรักษาถ้อยคำในหนังสือนี้
จงนมัสการพระเจ้าเถิด”

แล้วทูตสวรรค์นั้น กล่าวกับยอห์น อีกว่า
“อย่าผนึกตราปิดคำพยากรณ์ในหนังสือนี้ เพราะว่าใกล้จะถึงเวลานั้นแล้ว
จงให้คนอธรรมประพฤติการอธรรมต่อไป
จงให้คนโสมมประพฤติการโสมมต่อไป
จงให้คนชอบธรรมทำการชอบธรรมต่อไป
และจงให้คนบริสุทธิ์เป็นคนบริสุทธิ์ต่อไป”

ยอห์นได้บรรยายว่า พระเยซูตรัสว่า
“นี่แน่ะ เราจะมาในเร็วๆ นี้ และจะนำบำเหน็จของเรามาด้วย
เพื่อตอบแทนตามการกระทำของแต่ละคน
เราคืออัลฟาและโอเมกา เป็นเบื้องต้นและเบื้องปลาย เป็นปฐมและอวสาน”

ยอห์นได้หนุนใจและเตือนสติ ผู้อ่านว่า
“คนทั้งหลายที่ชำระล้างเสื้อผ้าของตนก็เป็นสุข
เพื่อว่าพวกเขาจะมีสิทธิ์ในต้นไม้แห่งชีวิต
และเข้าไปในนครนั้นโดยทางประตูได้
ภายนอกเป็นที่ของพวกสุนัข พวกใช้เวทมนตร์ พวกล่วงประเวณี
พวกฆาตกร พวกบูชารูปเคารพ และพวกที่รักและประพฤติการหลอกลวงทุกคน”

ยอห์นได้บรรยายว่า พระเยซูตรัสว่า
“เราคือเยซูผู้ใช้ทูตสวรรค์ของเราไปเป็นพยานถึงสิ่งเหล่านี้ต่อท่านเพื่อคริสตจักรทั้งหลาย
เราเป็นรากเหง้าและเชื้อสายของดาวิด และเป็นดาวประจำรุ่งอันสุกใส”

ยอห์น ได้บบรรยายว่า พระวิญญาณและเจ้าสาว กล่าวว่า
“เชิญเสด็จมาเถิด”
และยอห์นล่าวว่า ให้คนที่ได้ยินกล่าวด้วยว่า
“เชิญเสด็จมาเถิด”
“คนที่กระหายเชิญเข้ามา ใครที่มีใจปรารถนา จงมารับน้ำแห่งชีวิตโดยไม่ต้องเสียอะไรเลย”

ยอห์นเตือนทุกคน ที่ได้ยินคำพยากรณ์ในหนังสือนี้ ว่า
“ถ้าใครเพิ่มเติมสิ่งใดเข้าไปในหนังสือนี้
พระเจ้าก็จะทรงเพิ่มเติมภัยพิบัติที่เขียนไว้ในหนังสือเล่มนี้แก่คนนั้น
ถ้าใครตัดถ้อยคำอะไรออกจากหนังสือพยากรณ์นี้
พระเจ้าก็จะทรงตัดส่วนแบ่งของเขาที่มีอยู่ในต้นไม้แห่งชีวิตและในนครบริสุทธิ์
ตามที่เขียนไว้ในหนังสือเล่มนี้ไปเสีย”

ยอห์น บรรยายว่า พระเยซูผู้ทรงเป็นพยานในเหตุการณ์เหล่านี้ตรัสว่า
“เราจะมาในเร็วๆ นี้แน่นอน”

“อาเมน พระเยซูองค์พระผู้เป็นเจ้า เชิญเสด็จมาเถิด”

พระคริสตธรรมคัมภีร์จบลงด้วยประโยค ที่ว่า
“ขอพระคุณของพระเยซูองค์พระผู้เป็นเจ้า จงอยู่กับทุกคนเถิด อาเมน”

1.@ พระเยซูใกล้จะเสด็จกลับมาเต็มทีแล้ว
ในวันนั้น จะมีทั้งคนดีใจ และ คนที่เสียใจ
ให้เราระมัดระวังการดำเนินชีวิตในวันนี้ เพื่อเราจะชื่นชมยินดีในวันที่พระเยซูคริสต์จะเสด็กลับมา

คำคม

“ พระเยซูคริสต์จะเสด็จกลับมาในเร็วๆนี้แน่นอน ”

ขุมทรัพย์ วิวรณ์ 21

ภาพรวม

ในบทนี้ยอห์นบรรยายถึงนิมิตที่เขาได้รับจากพระเจ้าเกี่ยวกับฟ้าสวรรค์ใหม่และแผ่นดินโลกใหม่ และนครของพระเจ้า

# แนวคิด

@ การประยุกต์ใช้

1# ใน วว. 21:1-27 ยอห์นได้บรรยายถึงนิมิตที่พระเจ้าทรงสำแดงแก่เขา ไว้ดังนี้

หลังจากการพิพากษาหน้าพระที่นั่งใหญ่สีขาว แล้ว(บทที่ 20)

ก็มีฟ้าสวรรค์ใหม่และแผ่นดินโลกใหม่ ปรากฏขึ้น
ฟ้าสวรรค์เดิมและแผ่นดินโลกเดิมนั้นหายไปแล้ว และทะเลก็ไม่มีอีกต่อไป

นครบริสุทธิ์ คือนครเยรูซาเล็มใหม่ ก็ลอยลงมาจากสวรรค์และจากพระเจ้า
นครนี้เตรียมพร้อมเหมือนเจ้าสาวที่แต่งตัวไว้สำหรับสามี

แล้วมีเสียงดังจากพระที่นั่งว่า
“นี่แน่ะ ที่ประทับของพระเจ้าอยู่กับมนุษย์แล้ว
และพระองค์จะประทับกับเขาทั้งหลาย
พวกเขาจะเป็นชนชาติของพระองค์
พระเจ้าเองจะสถิตกับเขา และจะทรงเป็นพระเจ้าของเขา
พระเจ้าจะทรงเช็ดน้ำตาทุกๆ หยดจากตาของเขาทั้งหลาย
และความตายจะไม่มีอีกต่อไป ความโศกเศร้า การร้องไห้ และการเจ็บปวดจะไม่มีอีกต่อไป
เพราะยุคเดิมนั้นผ่านไปแล้ว”

แล้วพระเจ้าทรงตรัสจากพระที่นั่ง ว่า
“นี่แน่ะ เราสร้างทุกสิ่งขึ้นใหม่”
“จงเขียนลงไปเถิด เพราะว่าคำเหล่านี้เป็นคำที่เชื่อถือได้และสัตย์จริง”

แล้วพระองค์ตรัสกับยอห์น ว่า
“สำเร็จแล้ว เราเป็นอัลฟาและโอเมกา เป็นปฐมและอวสาน
ใครที่กระหาย เราจะให้เขาดื่มจากบ่อน้ำพุแห่งชีวิตโดยไม่ต้องเสียอะไรเลย
คนที่ชนะจะได้รับสิ่งเหล่านี้เป็นมรดก
และเราจะเป็นพระเจ้าของเขา
และเขาจะเป็นบุตรของเรา

แต่
– พวกที่ขี้ขลาด
– พวกที่ไม่เชื่อ
– พวกที่ประพฤติอย่างน่าสะอิดสะเอียน
– พวกฆาตกร
– พวกล่วงประเวณี
– พวกใช้เวทมนตร์
– พวกบูชารูปเคารพ
– ทุกคนที่โกหก
จะได้รับมรดกของพวกเขา คือ ในบึงที่ไฟและกำมะถันกำลังลุกไหม้อยู่ ซึ่งเป็นความตายครั้งที่สอง”

แล้วทูตสวรรค์องค์ 1 ใน 7 องค์ที่ถือชามเจ็ดใบเต็มด้วยภัยพิบัติสุดท้าย 7 อย่าง นั้น
มาและพูดกับยอห์น ว่า
“มานี่ซี เราจะให้ท่านดูเจ้าสาวที่เป็นมเหสีของพระเมษโปดก”

แล้วท่านนำยอห์น โดยพระวิญญาณขึ้นไปบนภูเขาสูงใหญ่
และสำแดงให้ข้าพเจ้าเห็นนครบริสุทธิ์ คือ
เยรูซาเล็ม ซึ่งลอยลงมาจากสวรรค์และจากพระเจ้า
นครนั้น
– เต็มไปด้วยพระสิริของพระเจ้า
– ใสสว่างเหมือนอย่างอัญมณี ใสดังแก้วผลึก
– มีกำแพงสูงใหญ่
>>> มีฐานศิลา 12 ฐาน
>>> บนฐานเหล่านั้น มีชื่อ อัครทูต 12 คน ของพระเยซูจารึกไว้
– มีประตู ทั้ง 4 ทิศ ทิศละ 3 ประตู รวมเป็น 12 ประตู
>>> มีทูตสวรรค์ประจำประตูละ 1 องค์
>>> บนประตูมีชื่อเผ่าของอิสราเอล 12 เผ่าจารึกไว้ ประตูละเผ่า (เหมือน อสค. 48:31-34)
>>> ทางด้านตะวันออกมีสามประตู ทางด้านเหนือมีสามประตู ทางด้านใต้มีสามประตูและทางด้านตะวันตกมีสามประตู

ทูตสวรรค์ที่พายอห์นมานั้น มีไม้วัดที่ทำด้วยทองคำ
เพื่อจะวัดตัวนคร ประตูและกำแพงของนครนั้น
– นครนั้นเป็นสี่เหลี่ยมจัตุรัสกว้างยาวเท่ากัน
– ทูตสวรรค์วัดนครนั้นด้วยไม้วัดได้ 2,400 กม. ความยาว ความกว้างและความสูงเท่ากัน
– วัดกำแพงนครนั้นได้ 66 ม. ตามมาตราวัดของมนุษย์ ที่ทูตสวรรค์ก็ใช้

กำแพงนครนั้นสร้างขึ้นด้วยอัญมณี
นครนั้นสร้างด้วยทองคำเนื้อบริสุทธิ์เหมือนแก้วที่ใสสะอาด
ฐานศิลาต่างๆ ของกำแพงนคร ประดับด้วยอัญมณีทุกชนิด ไม่ซ้ำกันในแต่ละฐาน
ประตูทั้ง 12 ประตู ทำด้วยไข่มุก 12 เม็ด ประตูละเม็ด
ถนนในนครนั้นเป็นทองคำเนื้อบริสุทธิ์เหมือนอย่างแก้วโปร่งใส
ไม่มีพระวิหารในนครนั้น เพราะว่าพระเจ้าทรงเป็นพระวิหารในนครนั้น
นครนั้นไม่จำเป็นต้องมีแสงจากดวงอาทิตย์หรือดวงจันทร์
เพราะว่า พระสิริของพระเจ้าเป็นแสงสว่างของนครนั้น และพระเยซูทรงเป็นประทีปของนครนั้น
ประชาชาติต่างๆ จะเดินโดยอาศัยแสงสว่างของนครนั้น
กษัตริย์ทั้งหลายในแผ่นดินโลกจะนำศักดิ์ศรีของตนเข้ามาในนครนั้น
ประตูต่างๆ ของนครจะไม่ปิดในเวลากลางวัน
จะไม่มีเวลากลางคืนในนั้น
คนทั้งหลายจะนำศักดิ์ศรีและเกียรติของประชาชาติต่างๆ เข้ามา
ไม่มีสิ่งใดที่เป็นมลทิน หรือคนใดที่ประพฤติอย่างน่าสะอิดสะเอียน หรือประพฤติการหลอกลวงจะเข้าไปในนครนั้นได้
เฉพาะผู้ที่มีชื่อจดไว้ในหนังสือชีวิตของพระเยซูเท่านั้น จึงจะเข้าไปในนครนั้นได้

1.@ ผู้ที่เชื่อวางใจในพระเยซูคริสต์จริงๆ จะมีชื่อจดไว้ในหนังสือแห่งชีวิต และเขาจะเป็นผู้มีสิทธิอาศัยอยู่ในนครของพระเจ้าสืบไปเป็นนิจ

ผู้ที่เชื่อวางใจในพระเยซูคริสต์จริงๆ ย่อมดำเนินชีวิตสอดคล้องกับความเชื่อเสมอ

คำคม

“ อีกไม่นานเราก็ได้ไปอยู่ในเมืองสวรรค์ชั่วนิรันดร์แล้ว อย่ามัวแต่ใส่ใจกับสิ่งชั่วคราวในโลกนี้ ”

ขุมทรัพย์ วิวรณ์ 20

ภาพรวม

ในบทนี้ยอห์นบรรยายถึงนิมิตที่เขาได้รับจากพระเจ้าเกี่ยวกับยุคพันปีและการพิพากษาหน้าพระที่นั่งใหญ่สีขาว

# แนวคิด

@ การประยุกต์ใช้

1# ใน วว. 20:1-15 ยอห์นได้บรรยายถึงนิมิตที่พระเจ้าทรงสำแดงแก่เขา ไว้ดังนี้

เมื่อสัตว์ร้ายกับผู้เผยพระวจนะเท็จ ถูกโยนลงไปทั้งเป็นในบึงไฟที่ลุกไหม้ด้วยกำมะถันแล้ว

ก็มีทูตสวรรค์องค์หนึ่งลงมาจากสวรรค์
– ถือลูกกุญแจของบาดาลลึก
– ถือโซ่เส้นใหญ่ในมือ
– จับมารซาตาน แล้วมัดมันไว้ แล้วโยนมันลงไปในบาดาลลึก
– ใส่กุญแจบาดาลลึกและประทับตราไว้
– เมื่อครบ 1,000 ปี จะต้องปล่อยมันออกมาชั่วระยะเวลาหนึ่ง

จากนั้นยอห์นเห็นบัลลังก์หลายบัลลังก์ (วว. 3:21 คนที่ชนะ จะให้เขานั่งกับพระเยซูบนพระที่นั่งของพระอค์…)และผู้ที่นั่งอยู่บนนั้นได้รับมอบอำนาจในการพิพากษา

มีดวงวิญญาณของคนทั้งหลายที่ถูกตัดศีรษะ
– เพราะการเป็นพยานถึงพระเยซู
– เพราะพระวจนะของพระเจ้า
– พวกเขาไม่ได้บูชาสัตว์ร้ายหรือรูปของมัน
– พวกเขาไม่ได้รับเครื่องหมายของมันไว้ที่หน้าผากหรือที่มือของเขา
เขาทั้งหลายกลับมีชีวิตขึ้นอีกและครอบครองร่วมกับพระคริสต์เป็นเวลา 1,000 ปี

การเป็นขึ้นมานี้ คือการเป็นขึ้นจากตายครั้งแรก
ใครที่มีส่วนในการเป็นขึ้นจากตายครั้งแรกนี้
– จะได้รับพระพร
– จะรับการชำระให้บริสุทธิ์
– ความตายครั้งที่ 2 จะไม่มีอำนาจเหนือเขาเลย
– จะเป็นปุโรหิตของพระเจ้าและของพระคริสต์
– จะครอบครองร่วมกับพระองค์ 1,000 ปี
ส่วนคนอื่นๆ ที่ตายไปแล้ว (น่าจะหมายถึง คนชั่วร้ายที่ตาย แต่ไม่ได้หมายถึงธรรมิกชนที่ตายไปก่อนหน้านี้ เพราะ 1ธส. 4:16-17 กล่าวว่า “… ทุกคนที่ตายแล้วในพระคริสต์จะเป็นขึ้นมาก่อน หลังจากนั้นพระเจ้าจะทรงรับพวกเราซึ่งยังมีชีวิตอยู่ขึ้นไปในเมฆพร้อมกับคนเหล่านั้น …” จึงดูเหมือนว่าธรรมิกชนจะเป็นขึ้นมาพร้อมกัน ในวันเดียวกัน)

คนอื่นๆเหล่านั้นไม่ได้กลับมีชีวิตขึ้นอีกจนกว่าจะครบ 1,000 ปี

เมื่อครบ 1,000 ปีแล้ว
– ซาตานจะถูกปล่อยออกจากคุกที่ขังมัน
– ซาตานจะออกไปล่อลวงประชาชาติต่างๆ
>>>>> จำนวนมากอย่างเม็ดทรายที่ทะเล
>>>>> มาจากทั้ง 4 ทิศของแผ่นดินโลก คือโกกและมาโกก
>>>>> มาชุมนุมกันเพื่อเข้าสู่สงคราม
>>>>> มาล้อมกองทัพของพวกธรรมิกชน
>>>>> มาล้อมเยรูซาเล็มไว้
แต่ไฟลงมาจากสวรรค์เผาผลาญคนเหล่านั้น

ส่วนมารที่ล่อลวงคนเหล่านั้น ก็ถูกโยนลงไปในบึงไฟและกำมะถัน
ที่ซึ่งสัตว์ร้ายและผู้เผยพระวจนะเท็จอยู่นั้น (วว. 19:20)
และพวกมันจะถูกทรมาน ทั้งกลางวันและกลางคืนตลอดไปเป็นนิตย์

แล้วยอห์นก็เห็นพระเจ้าประทับบนพระที่นั่งใหญ่สีขาว
แผ่นดินโลกและฟ้าสวรรค์ก็หายไป จากพระพักตร์ของพระองค์ และไม่มีใครพบเห็นพวกมันอีกเลย
บรรดาคนตาย ทั้งคนใหญ่โตและคนเล็กน้อย ยืนอยู่หน้าพระที่นั่งนั้น
ทะเล ก็ส่งคืนคนตายที่อยู่ในทะเล
ความตายและแดนคนตาย ก็ส่งคืนคนตายที่อยู่ในนั้น

แล้วหนังสือต่างๆ ก็ถูกเปิดออก
แต่ละคนก็ถูกพิพากษาตามการกระทำของตน ที่เขียนไว้ในหนังสือเหล่านั้น

แล้วความตายและแดนคนตาย ก็ถูกโยนลงไปในบึงไฟ
บึงไฟนี่แหละคือความตายครั้งที่สอง

และหนังสืออีกเล่มหนึ่งก็ถูกเปิดออกด้วย คือหนังสือแห่งชีวิต
และถ้าพบว่าใครไม่มีชื่อจดไว้ในหนังสือแห่งชีวิต
เขาก็จะถูกโยนลงไปในบึงไฟ

1.@ คนที่เชื่อวางใจในพระเยซู จะเป็นขึ้นมาจากความตายครั้งแรก เพื่อเข้าในศักดิ์ศรีนิรันดร์ร่วมกับพระองค์
คนที่ไม่เชื่อวางใจในพระเยซู จะฟื้นจากความตายในเวลาต่อมา แล้วเข้าสู่การพิพากษาตามการกระทำของตน
และใครที่เคยทำบาป จะถูกทิ้งลงไปในบึงไฟนรก เป็นความตายครั้งที่ 2 ตายชั่วนิรันดร์

คำคม

“ บึงไฟนรก แท้จริงไม่ได้เตรียมไว้สำหรับมนุษย์ แต่สำหรับซาตาน และพรรคพวกของมัน
อย่าไปสมัครเป็นพวกของมัน ”

ขุมทรัพย์ วิวรณ์ 19

ภาพรวม

ในบทนี้ยอห์นบรรยายถึงนิมิตที่เขาได้รับจากพระเจ้าเกี่ยวกับการเสด็จมาของพระเยซูคริสต์ เพื่อปราบสัตว์ร้ายและพรรคพวกของมัน

# แนวคิด

@ การประยุกต์ใช้

1# ใน วว. 19:1-21 ยอห์นได้บรรยายถึงนิมิตที่พระเจ้าทรงสำแดงแก่เขา ไว้ดังนี้

เมื่อยอห์นได้ยินคำพยากรณ์ถึงการล่มสลายของมหานครบาบิโลนแล้ว (บทที่ 18)

แล้วมีเสียงเหมือนกับเสียงของมหาชนที่ดังสนั่นอยู่ในสวรรค์ กล่าวว่า
“ฮาเลลูยา ความรอด พระสิริ และฤทธานุภาพเป็นของพระเจ้าของเรา
เพราะการพิพากษาของพระองค์เที่ยงตรงและยุติธรรม
พระองค์ทรงพิพากษาหญิงแพศยาตัวเอ้
ผู้ทำให้แผ่นดินโลกเสื่อมทรามด้วยการล่วงประเวณีของนาง
และพระองค์ทรงแก้แค้นหญิงคนนั้น ในเรื่องโลหิตของบรรดาผู้รับใช้ของพระองค์”

คนเหล่านั้นร้องอีก เป็นครั้งที่ 2 ว่า
“ฮาเลลูยา ควันไฟของนครนั้นพลุ่งขึ้นตลอดไปเป็นนิตย์”

แล้วพวกผู้อาวุโสทั้ง 24 คนกับสิ่งมีชีวิตทั้ง 4 (วว.4:4-6) ก็ทรุดตัวลงนมัสการพระเจ้า
ร้องว่า “อาเมน ฮาเลลูยา”

แล้วมีเสียงออกมาจากพระที่นั่งว่า
“ผู้รับใช้ทุกคนของพระเจ้า และบรรดาคนที่เกรงกลัวพระองค์ ทั้งคนเล็กน้อยและคนใหญ่โต
จงสรรเสริญพระเจ้าของเรา”

แล้วก็มีเสียงเหมือนอย่างเสียงมหาชน เหมือนเสียงน้ำมากหลาย และเหมือนเสียงฟ้าร้องกึกก้อง ว่า
“ฮาเลลูยา เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงครอบครองอยู่
คือพระเจ้าของเราผู้ทรงฤทธานุภาพสูงสุด
ขอให้เรายินดีและเปรมปรีดิ์ และถวายพระเกียรติแด่พระองค์
เพราะงานอภิเษกสมรสของพระเมษโปดกมาถึงแล้ว
และเจ้าสาวของพระองค์ก็เตรียมตัวพร้อมแล้ว
และโปรดให้เจ้าสาวสวมใส่ ผ้าป่านเนื้อละเอียด มันระยับและสะอาด
เพราะว่าผ้าป่านเนื้อละเอียดนั้นคือการประพฤติอันชอบธรรมของธรรมิกชน”

แล้วทูตสวรรค์องค์นั้น (วว. 17:1) ก็บอกยอห์น ว่า
“จงเขียนลงไปว่า ความสุขมีแก่คนทั้งหลายที่ได้รับเชิญมาในงานเลี้ยงอภิเษกสมรสของพระเมษโปดก”
และบอกอีกว่า
“ถ้อยคำเหล่านี้เป็นคำที่สัตย์จริงของพระเจ้า”

แล้วยอห์นก็ทรุดตัวลงแทบเท้าของท่าน เพื่อจะนมัสการท่าน
แต่ท่านกล่าวกับข้าพเจ้าว่า
“อย่าทำแบบนี้ เราเป็นผู้ร่วมรับใช้เช่นเดียวกับท่าน
และพี่น้องของท่านที่ยึดถือคำพยานของพระเยซู จงนมัสการพระเจ้าเถิด”

แล้วสวรรค์ก็เปิดออก และ พระเยซูทรงทรงม้าสีขาว ออกมา
– พระองค์ทรงเป็น ผู้ทรงซื่อสัตย์และสัตย์จริง
– พระองค์ทรงพิพากษาและทรงต่อสู้ ด้วยความชอบธรรม
– พระเนตร เหมือนเปลวไฟ
– บนพระเศียร มีมงกุฎหลายอัน
– ทรงมีพระนามจารึกไว้ซึ่งไม่มีใครรู้จักเลยนอกจากพระองค์เอง
– ทรงฉลองพระองค์ที่ได้จุ่มในเลือด
– พระนามที่เรียกพระองค์ คือ “พระวาทะของพระเจ้า”
– มีพระแสงคมกริบออกมาจากพระโอษฐ์ เพื่อพระองค์จะทรงใช้มันฟาดฟันประชาชาติต่างๆ
– จะทรงครอบครองประชาชาติต่างๆด้วยคทาเหล็ก
– จะทรงย่ำบ่อย่ำองุ่นแห่งพระพิโรธรุนแรงของพระเจ้า
– ทรงมีพระนามจารึกที่เสื้อ และที่โคนขา ว่า “กษัตริย์เหนือกษัตริย์ทั้งหลายและเจ้านายเหนือเจ้านายทั้งหลาย”

กองทัพทั้งหลายในสวรรค์
– ขี่ม้าขาวตามเสด็จพระองค์ไป
– นุ่งห่มผ้าป่านเนื้อละเอียด
– สีขาวสะอาด

แล้วมีทูตสวรรค์องค์หนึ่ง ยืนอยู่บนดวงอาทิตย์
ร้องประกาศเสียงดังแก่นกทั้งหมดที่บินอยู่ในท้องฟ้าว่า
“มาเถิด มาชุมนุมกันในงานเลี้ยงใหญ่ของพระเจ้า
เพื่อจะกินเนื้อกษัตริย์ เนื้อนายทหาร เนื้อคนที่มีกำลังมาก
เนื้อม้า เนื้อของคนทั้งหลายที่นั่งบนหลังของมัน
และเนื้อของทุกคน ทั้งคนที่เป็นเสรีชนและเป็นทาส
ทั้งคนเล็กน้อยและคนใหญ่โต”

แล้วสัตว์ร้าย และบรรดากษัตริย์บนแผ่นดินโลก พร้อมทั้งกองทัพของกษัตริย์เหล่านั้น
มาชุมนุมกันเพื่อทำสงครามกับพระเยซู และกับกองทัพของพระองค์

แต่สัตว์ร้ายนั้นถูกจับพร้อมกับผู้เผยพระวจนะเท็จ ที่ใช้หมายสำคัญล่อลวงคนทั้งหลายที่ได้รับเครื่องหมายของสัตว์ร้าย และคนทั้งหลายที่บูชารูปของมัน
ทั้งสองถูกโยนลงไปทั้งเป็นในบึงไฟที่ลุกไหม้ด้วยกำมะถัน

แล้วคนที่เหลืออยู่ก็ถูกฆ่าด้วยพระแสงที่ออกมาจากพระโอษฐ์ของพระเยซู
และนกทั้งหมดก็อิ่มด้วยเนื้อของคนเหล่านั้น

1.@ เรื่องข่าวประเสริฐเป็นหัวใจของการเผยพระวจนะทั้งหมด และของพระคัมภีร์ทั้งเล่ม ให้เรายึดมั่นในข่าวประเสริฐไว้ให้มั่น เพื่อว่าเมื่อการเสด็จกลับมาของพระเยซูคริสต์มาถึง
วันนั้นจะเป็นวันแห่งความชื่นชมยินดีสำหรับเรา ไม่ใช่วันที่สุดแสนสะพรึงกลัว

คำคม

“ เมื่อพระเยซูคริสต์เสด็จกลับมา วันนั้นเราจะอยู่ฝ่ายไหน ขึ้นอยู่กับการเลือกของเราในวันนี้ ”

ขุมทรัพย์ วิวรณ์ 18

ภาพรวม

ในบทนี้ยอห์นบรรยายถึงนิมิตที่เขาได้รับจากพระเจ้าเกี่ยวกับคำพยากรณ์ถึงการล่มสลายของมหานครบาบิโลน

# แนวคิด

@ การประยุกต์ใช้

1# ใน วว. 18:1-24 ยอห์นได้บรรยายถึงนิมิตที่พระเจ้าทรงสำแดงแก่เขา ไว้ดังนี้

เมื่อทูตสวรรค์องค์หนึ่ง ได้บอกยอห์น ถึงการพิพากษาที่จะมาถึงหญิงแพศยา ซึ่งหมายถึงนครใหญ่ (บทที่ 17) แล้ว

จากนี้ มีทูตสวรรค์อีกองค์หนึ่ง ลงมาจากสวรรค์
– มีอำนาจใหญ่ยิ่ง
– รัศมีของท่านได้ทำให้แผ่นดินโลกสว่าง
– ได้ร้องประกาศด้วยเสียงกึกก้องว่า
“บาบิโลนมหานคร ล่มจมแล้ว ล่มจมแล้ว
>>>> กลายเป็นที่อาศัยของผีปีศาจ
>>>> เป็นที่สิงอยู่ของผีโสโครกทุกอย่าง
>>>> เป็นที่อาศัยของนกทุกอย่างที่ไม่สะอาดและน่าเกลียด
เพราะว่า
>>>> ประชาชาติทั้งปวงได้ดื่มเหล้าองุ่นแห่งความกำหนัด ในการล่วงประเวณีของนครนั้น
>>>> บรรดากษัตริย์บนแผ่นดินโลกได้ล่วงประเวณีกับนครนั้น
>>>> พ่อค้าทั้งหลายแห่งแผ่นดินโลกก็ได้มั่งมีขึ้น ด้วยทรัพย์ฟุ่มเฟือยของนครนั้น”

แล้วมีอีกเสียงหนึ่งประกาศมาจากสวรรค์ว่า
“ดูก่อน ชนชาติของเรา จงออกมาจากนครนั้นเถิด
>>>> เพื่อท่านทั้งหลายจะไม่มีส่วนในการบาปของนครนั้น
>>>> เพื่อท่านจะไม่ต้องรับภัยพิบัติที่จะเกิดแก่นครนั้น
เพราะว่า
>>>> บาปของนครนั้นกองสูงขึ้นถึงสวรรค์แล้ว
>>>> พระเจ้าได้ทรงจำการทุจริตแห่งนครนั้นได้
>>>> นครนั้นกำลังจะได้รับผลอย่างที่เมืองนั้นกระทำต่อผู้อื่น
>>>> นครนั้นกำลังจะได้รับการตอบแทนการกระทำเป็น 2 เท่า
>>>> นครนั้นกำลังจะได้รับการทรมาน และความระทมทุกข์มากเท่ากับความเย่อหยิ่งจองหองและการเสเพลของพวกเขา
>>>> นครนั้นกำลังจะได้รับถ้วยแห่งพระพิโรธเป็น 2 เท่า
>>>> ภัยพิบัติต่างๆ ของนครนั้นจะเกิดขึ้นในวันเดียว เพราะนครนั้นทะนงใจว่า
>>>>>>>>> ‘เราดำรงอยู่ในตำแหน่งราชินี ไม่ใช่หญิงม่าย
>>>>>>>>> เราจะไม่ประสบความระทมทุกข์เลย’
>>>> นครนั้นจะพบกับ โรคระบาด ความระทมทุกข์ การกันดารอาหาร
>>>> ไฟจะเผานครนั้นให้พินาศหมดสิ้น ”

เสียงที่มาจากสวรรค์ ประกาศต่อไป ว่า
“บรรดากษัตริย์แห่งแผ่นดินโลก ที่ได้ล่วงประเวณีกับนครนั้นและได้เสเพลร่วมกันนั้น
เมื่อได้เห็นควันไฟที่ไหม้นครนั้นก็จะพิลาปร่ำไห้คร่ำครวญ
พวกกษัตริย์จะยืนอยู่แต่ห่างๆ เพราะกลัวภัยแห่งการทรมานของนครนั้น
และจะกล่าวว่า
>>>> “วิบัติแล้ว วิบัติแล้วบาบิโลนมหานครที่ยิ่งใหญ่
>>>> เจ้าได้รับการพิพากษาโทษให้พินาศไปภายในชั่วโมงเดียวเท่านั้น” “

เสียงที่มาจากสวรรค์ ประกาศต่อไป ว่า
“บรรดาพ่อค้าในแผ่นดินโลกจะร่ำไห้คร่ำครวญเพราะนครนั้น
เพราะว่าไม่มีใครซื้อสินค้าของเขาอีกต่อไปแล้ว
สินค้าเหล่านั้นคือ
ทองคำ เงิน เพชรพลอยต่างๆ ไข่มุก ผ้าป่านเนื้อละเอียด ผ้าสีม่วง ผ้าไหม ผ้าสีแดงเข้ม ไม้หอมทุกชนิด เครื่องที่ทำด้วยงา เครื่องไม้ที่มีราคามาก เครื่องทองสัมฤทธิ์ เครื่องเหล็ก เครื่องศิลาลาย อบเชย เครื่องเทศ เครื่องหอม มดยอบ กำยาน เหล้าองุ่น น้ำมัน ยอดแป้ง ข้าวสาลี โค แกะ ม้า รถรบ และทาส และชีวิตมนุษย์”

เสียงที่มาจากสวรรค์ ประกาศต่อนครนั้น ว่า
“ผลซึ่งจิตของเจ้ากระหายใคร่ได้นั้นก็ล่วงพ้นไปจากเจ้าแล้ว
สิ่งสารพัดอันวิเศษยิ่งและหรูหราก็พินาศไปจากเจ้าแล้ว
และเจ้าจะไม่ได้พบอีกเลย”

เสียงที่มาจากสวรรค์ ประกาศต่อไป ว่า
“บรรดาพ่อค้าที่ได้ขายสิ่งของเหล่านั้น จนเป็นคนมั่งมีเพราะนครบาบิโลนนั้น
จะยืนอยู่แต่ไกล เพราะกลัวภัยจากการทรมานของนครนั้น
พวกเขาจะร้องไห้คร่ำครวญด้วยเสียงดัง ว่า
>>>> “วิบัติแล้ว วิบัติแล้วมหานครนั้น ที่ได้นุ่งห่มผ้าป่านเนื้อละเอียด ผ้าสีม่วงและผ้าสีแดงเข้ม
>>>> ที่ได้ประดับด้วยทองคำ เพชรพลอยต่างๆ และไข่มุกนั้น
>>>> เพียงในชั่วโมงเดียว ทรัพย์สมบัติเหล่านั้นก็พินาศสูญไปสิ้น” “

เสียงที่มาจากสวรรค์ ประกาศต่อไป อีกว่า
“และนายเรือทุกคน คนที่โดยสารเรือ พวกลูกเรือ และคนทั้งหลายที่มีอาชีพทางทะเล
ก็ได้ยืนอยู่แต่ห่างๆ
และเมื่อคนเหล่านั้นได้เห็นควันไฟที่ไหม้นครนั้นก็ร้องว่า
>>>> “นครใดเล่าจะเป็นเหมือนมหานครนี้”
และเขาทั้งหลายก็โปรยผงคลีลงบนศีรษะของตน ส่งเสียงร้องไห้โศกเศร้า กล่าวว่า
>>>> “วิบัติแล้ว วิบัติแล้วมหานครนี้ อันเป็นที่ซึ่งคนทั้งปวง
>>>> ที่มีเรือกำปั่นเดินทะเล ได้เป็นคนมั่งมีขึ้นด้วยทรัพย์สมบัติของนครนั้น
>>>> ภายในชั่วโมงเดียวนครนั้นก็เป็นที่ร้างเปล่า” “

เสียงที่มาจากสวรรค์ ประกาศ ว่า
“แน่ะเมืองสวรรค์ บรรดาธรรมิกชน อัครทูตและพวกผู้เผยพระวจนะทั้งหลาย
จงร่าเริงยินดีเพราะนครนั้นเถิด
เพราะพระเจ้าได้ทรงพิพากษาลงโทษนครนั้นให้ท่านทั้งหลายแล้ว”

แล้วทูตสวรรค์องค์หนึ่งที่มีฤทธิ์มาก
ก็ได้ยกหินก้อนหนึ่งเหมือนหินโม่ใหญ่ทุ่มลงไปในทะเลแล้วว่า
“บาบิโลนมหานครนั้นจะถูกทุ่มลงโดยแรงอย่างนี้แหละ
และจะไม่มีใครเห็นนครนั้นอีกต่อไปเลย
และจะไม่มีใครได้ยินเสียงนักดีดพิณ นักเล่นมโหรี นักเป่าขลุ่ย และนักเป่าแตรในเจ้าอีกต่อไป
และในเจ้าจะไม่มีช่างในวิชาช่างต่างๆ อีกต่อไป
และจะไม่มีใครได้ยินเสียงโม่แป้งในเจ้าอีกต่อไป
และในเจ้าจะไม่มีแสงประทีปส่องสว่างอีกต่อไป
และจะไม่มีใครได้ยินเสียงเจ้าบ่าวเจ้าสาวในเจ้าอีกต่อไป
เพราะว่าบรรดาพ่อค้าของเจ้าได้เป็นคนใหญ่โตแห่งแผ่นดินโลกแล้ว
และวิทยาคมของเจ้าได้ล่อลวงบรรดาประชาชาติให้ลุ่มหลง
และในนครนั้นเขาได้พบโลหิตของผู้เผยพระวจนะและพวกธรรมิกชน
และบรรดาคนที่ถูกฆ่าบนแผ่นดินโลก”

1.@ สิ่งยั่วยวนแห่งโลกนี้ กำลังจะพินาศไป และคนที่สิ่งไล่ติดตามพวกมัน ก็กำลังจะพินาศด้วย
ขอให้เรารู้ตัว เพราะพระคำของพระเจ้าได้เตือนเราไว้แล้ว อย่าไล่จับสิ่งที่กำลังจะพินาศ
แต่จงยึดสิ่งที่ถาวรนิรันดร์เอาไว้ให้มั่น

คำคม

“ คนที่หัวเราะเพราะบาปในวันนี้ จะร้องไห้ในวันพิพากษา ”

ขุมทรัพย์ วิวรณ์ 17

ภาพรวม

ในบทนี้ยอห์นบรรยายถึงนิมิตที่เขาได้รับจากพระเจ้าเกี่ยวกับ การลงโทษหญิงแพศยา ซึ่งหมายถึง บาบิโลน นครใหญ่ ที่มีอำนาจเหนือกษัตริย์ทั้งหลายทั่วแผ่นดินโลก

# แนวคิด

@ การประยุกต์ใช้

1# ใน วว. 17:1-18 ยอห์นได้บรรยายถึงนิมิตที่พระเจ้าทรงสำแดงแก่เขา ไว้ดังนี้

เมื่อทูตสวรรค์ทั้ง 7 ได้เทขันแห่งพระพระโรธของพระเจ้า ลงบนโลกแล้ว(บทที่ 16)

ทูตสวรรค์องค์หนึ่งใน 7 องค์ที่ถือขันนั้น มาหายอห์น แล้วพูดว่า
“เชิญมานี่เถิด ข้าพเจ้าจะให้ท่านดู
การพิพากษาลงโทษหญิงแพศยาคนสำคัญที่นั่งอยู่บนน้ำมากหลาย
คือหญิงที่บรรดากษัตริย์ทั่วแผ่นดินโลกได้ล่วงประเวณีด้วย
และคนทั้งหลายที่อยู่ในแผ่นดินโลก
ก็ได้มัวเมาด้วยเหล้าองุ่นแห่งการล่วงประเวณีกับหญิงนั้น”

แล้วทูตสวรรค์องค์นั้น ก็ได้นำยอห์นเข้าไปในถิ่นทุรกันดารโดยพระวิญญาณ
ที่นั่นมีผู้หญิงคนหนึ่ง นั่งอยู่บนสัตว์ร้ายสีแดงเข้มตัวหนึ่ง ซึ่ง
– มีชื่อหลายชื่อ เป็นคำหมิ่นประมาทเต็มไปทั้งตัว
– มีเจ็ดหัว
– มีสิบเขา

หญิงแพศยานั้น
– นุ่งห่มด้วยผ้าสีม่วงและสีแดงเข้ม
– ประดับด้วยเครื่องทองคำ เพชรพลอยต่างๆ และไข่มุก
– ถือถ้วยทองคำที่เต็มด้วยสิ่งน่าสะอิดสะเอียน และของโสโครกแห่งการล่วงประเวณีของตน
– หน้าผาก เขียนชื่อที่แฝงความหมายไว้ว่า
>>>> บาบิโลนมหานคร
>>>> แม่ของหญิงแพศยาทั้งหลาย
>>>> แม่สิ่งทั้งปวงที่น่าสะอิดสะเอียน แห่งแผ่นดินโลก
– เมามายด้วยโลหิตของพวกธรรมิกชน
– เมามายด้วยโลหิตของคนทั้งหลายที่พลีชีพ เพื่อเป็นพยานของพระเยซู
– นั่งอยู่บนน้ำมากหลาย

เมื่อยอห์นกำลังอัศจรรย์ใจยิ่งนัก เกี่ยวกับหญิงนั้น
ทูตสวรรค์องค์นั้นจึงถามยอห์น ว่า
“เหตุไฉนท่านจึงอัศจรรย์ใจ ข้าพเจ้าจะบอกให้ท่านรู้ความหมายที่แฝงอยู่ของหญิงนั้น
และของสัตว์ร้ายที่เป็นพาหนะของหญิงนั้น…”

ทูตสวรรค์องค์นั้นอธิบาย เกี่ยวกับสัตว์ร้ายนั้น(เหมือน วว. 13:1) ว่า
– มันเป็นอยู่ในกาลก่อน แต่บัดนี้มิได้เป็น และมันจวนจะขึ้นมาจากบาดาล เพื่อไปสู่ความพินาศ
– คนที่ไม่มีชื่อจดไว้ในหนังสือแห่งชีวิต จะประหลาดใจ เมื่อเขาเห็นมัน
– หัวทั้ง 7 ของมัน คือ เนินเขา 7 ยอดที่หญิงนั้นนั่งอยู่ (นางนั่งอยู่บนสัตว์ร้าย)
ซึ่งเนินเขา ทั้ง 7 นี้ หมายถึง กษัตริย์ 7 องค์ ซึ่ง
>>>> 5 องค์ ได้ล่วงไปแล้ว
>>>> 1 องค์ กำลังเป็นอยู่
>>>> 1องค์ ยังไม่ได้เป็นขึ้น และเมื่อเป็นขึ้นมาแล้วจะต้องดำรงอยู่ชั่วขณะหนึ่ง
>>>>>>>> แต่จะมี องค์ที่ 8 ด้วย คือ สัตว์ร้ายนั้นเอง แต่องค์ที่ 8 นี้ก็ยังเป็น องค์ 1 ใน 7 องค์นั้นด้วย(น่าจะหมายถึง องค์ที่ 8 มีลักษณะเหมือน 1 ใน 7 องค์นั้น) และสุดท้ายแล้วมันจะไปสู่ความพินาศ
– เขาทั้ง 10 เขาของมัน คือกษัตริย์ 10 องค์ ที่ยังไม่ได้เสวยราชสมบัติ แต่จะรับอำนาจอย่างกษัตริย์ด้วยกันกับสัตว์ร้ายนั้น 1 ชั่วโมง ซึ่งกษัตริย์เหล่านั้น
>>>> จะมีน้ำพระทัยอย่างเดียวกัน และจะทรงมอบฤทธิ์และอำนาจของตนไว้แก่สัตว์ร้ายนั้น
>>>> จะกระทำสงครามกับพระเยซู แต่ก็จะพ่ายแพ้พระองค์
>>>> จะพ่ายแพ้ผู้ที่อยู่กับพระองค์ด้วย คือ คนเหล่านั้นผู้สัตย์ซื่อ ที่พระเจ้าทรงเรียกและทรงเลือกไว้

ทูตสวรรค์องค์นั้น อธิบายต่อว่า
น้ำมากหลายที่หญิงแพศยานั่งอยู่นั้น คือ ชนชาติมวลชนประชาชาติ และภาษาต่างๆ
ผู้หญิงแพศยานั้น คือนครใหญ่ ที่มีอำนาจเหนือกษัตริย์ทั้งหลายทั่วแผ่นดินโลก

พระเจ้าจะทรงดลใจเขาทั้ง 10 เขา (กษัตริย์ทั้ง 10 องค์) ให้มีความคิดอย่างเดียวกัน และมอบอาณาจักรของพวกเขาให้แก่สัตว์ร้ายนั้น
แล้วพวกเขาและสัตว์ร้ายนั้น
– จะเกลียดชังหญิงแพศยานั้น
– จะทำให้นางไร้มิตรและเปลือยกาย
– จะกินเนื้อของหญิงนั้น
– เอาไฟเผานางเสีย

1.@ มารซาตานจะล่อลวงคนมากมายให้หลงติดตามค่านิยมแห่งโลกนี้ จนพวกเขายอมถวายทุกสิ่ง แม้แต่เวลาที่หมายถึงชีวิต ให้แก่มัน เพื่อพวกเขาจะไล่ตามจับค่านิยมจอมปลอมแห่งโลกนี้

เราผู้ที่พระเจ้าทรงเลือกและเรียกมาให้เข้าส่วนในพระสิริของพระองค์ ควรดำเนินชีวิตอย่างสัตย์ซื่อต่อพระคริสต์ ทุ่มเททั้งชีวิต เพื่อทำตามน้ำพระทัยของพระองค์ ไม่ใช่เพื่อไล่ตามจับสิ่งของในโลกนี้

คำคม

“ ผู้สัตย์ซื่อต่อพระคริสต์ จะมีชีวิตที่มีชัยเหนือมารซาตาน ”

ขุมทรัพย์ วิวรณ์ 16

ภาพรวม

ในบทนี้ยอห์นบรรยายถึงนิมิตที่เขาได้รับจากพระเจ้าเกี่ยวกับ ขันทั้ง 7 แห่งพระพิโรธของพระเจ้า ซึ่งนำพระพิโรธสุดท้ายของพระเจ้ามาสู่โลก

# แนวคิด

@ การประยุกต์ใช้

1# ใน วว. 16:1-21 ยอห์นได้บรรยายถึงนิมิตที่พระเจ้าทรงสำแดงแก่เขา ไว้ดังนี้

เมื่อยอห์นได้เห็นพระวิหารในสวรรค์เปิดออก และทูตสวรรค์ทั้ง 7 ก็ออกมา พร้อมกับขัน 7 ใบ ที่บรรจุพระพิโรธของพระเจ้าเอาไว้ (บทที่ 15)

แล้วมีเสียงดังออกมาจากพระวิหาร สั่งทูตสวรรค์ทั้งเจ็ด 7 นั้นว่า
“จงไปเถิด เอาขันทั้งเจ็ดใบ ที่เต็มไปด้วยพระพิโรธของพระเจ้าเทลงบนแผ่นดินโลก”

ทูตสวรรค์ องค์ที่ 1 จึงออกไป และเทขันของตนลงบนแผ่นดินโลก
– คนทั้งหลายที่มีเครื่องหมายของสัตว์ร้าย และบูชารูปของมัน ก็เกิดเป็นแผลร้ายที่เป็นหนองทั่วตัว

ทูตสวรรค์ องค์ที่ 2 ก็เทขันของตนลงในทะเล
– ทะเลก็กลายเป็นเลือดเหมือนเลือดของคนตาย
– บรรดาสิ่งที่มีชีวิตอยู่ในทะเลนั้นก็ตายหมดสิ้น

ทูตสวรรค์ องค์ที่ 3 เทขันของตนลงที่แม่น้ำและบ่อน้ำพุทั้งปวง
– น้ำจืดเหล่านั้นก็กลายเป็นเลือด
– ทูตสวรรค์แห่งน้ำ ร้องว่า
“พระองค์ผู้บริสุทธิ์เจ้าข้า ผู้ดำรงอยู่บัดนี้ และผู้ได้ทรงดำรงอยู่ในกาลก่อน
พระองค์ทรงเป็นผู้ชอบธรรมในการทรงพิพากษาเหตุการณ์เหล่านั้น
เพราะเขาทั้งหลายได้กระทำให้โลหิตของพวกธรรมิกชนและของผู้เผยพระวจนะไหลออก
และพระองค์ได้ประทานโลหิตให้เขาดื่ม สมควรแก่กรรมของเขาแล้ว”
– แท่นบูชา ร้องว่า
“จริงอย่างนั้น พระเจ้าผู้ทรงฤทธานุภาพสูงสุด
การพิพากษาของพระองค์เที่ยงตรงและยุติธรรมแล้ว”

ทูตสวรรค์ องค์ที่4 เทขันของตนลงที่ดวงอาทิตย์
– ดวงอาทิตย์คลอกมนุษย์ด้วยไฟ
– ความร้อนแรงกล้าได้คลอกคนทั้งหลาย
– คนทั้งหลายสาปแช่งพระนามพระเจ้า
– คนทั้งหลายไม่ได้กลับใจ
– คนทั้งหลายไม่ยอมถวายพระเกียรติแด่พระเจ้า

ทูตสวรรค์ องค์ที่ 5 เทขันของตนลงบนที่นั่งของสัตว์ร้ายนั้น
– อาณาจักรของสัตว์ร้าย(วว.13)ก็มืดไป
– คนทั้งหลายได้กัดลิ้นของตนด้วยความระทม
– คนทั้งหลายสาปแช่งพระเจ้าเพราะความเจ็บปวด และเพราะแผลตามตัวของเขา
– คนทั้งหลายไม่ได้สำนึกในการประพฤติผิดของตน

ทูตสวรรค์ องค์ที่ 6 เทขันของตนลงที่แม่น้ำใหญ่ คือแม่น้ำยูเฟรตีส
– แม่น้ำยูเฟรติสแห้งไป เพื่อเตรียมทางสำหรับบรรดากษัตริย์ที่โหดร้ายที่มาจากทิศตะวันออก
– ผีโสโครก 3 ตนรูปร่างคล้ายกบ ออกมาจาก
>>> ปากพญานาค
>>> ปากสัตว์ร้ายนั้น
>>> ปากคนที่ปลอมตัวเป็นผู้เผยพระวจนะ
>>>>>> พวกมันกระทำหมายสำคัญ
>>>>>> พวกมันออกไปรวบรวมบรรดากษัตริย์แห่งแผ่นดินโลกมาทำสงคราม ในวันยิ่งใหญ่ของพระเจ้า
>>>>>> พวกมันได้ชุมนุมพวกกษัตริย์ที่ตำบล อารมาเกดโดน

ทูตสวรรค์ องค์ที่ 7 ได้เทขันของตนลงในอากาศ
– มีพระสุรเสียงดังออกมาจากพระที่นั่งว่า “สำเร็จแล้ว”
– เกิดมีฟ้าแลบ มีเสียงต่างๆ มีฟ้าร้อง
– เกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ รุนแรงที่สุดตั้งแต่มีมนุษย์เกิดมาบนโลก
– มหานครนั้น(ซึ่งน่าจะ หมายถึง เยรูซาเล็ม)ก็แยกออกเป็น 3 ส่วน
– บ้านเมืองของนานาประชาชาติก็ล่มจม
– มหานครบาบิโลน ก็ดื่มถ้วยแห่งพระพิโรธอันใหญ่หลวงของพระเจ้า
– บรรดาเกาะต่างๆ ก็หนีหายไป
– ภูเขาทั้งหลาย ก็ไม่มีผู้ใดพบ
– ลูกเห็บขนาดใหญ่ ก้อนละประมาณ 50 กก. ตกลงมาถูกคนทั้งปวง
– คนทั้งหลายจึงสาปแช่งพระเจ้า เพราะภัยพิบัติร้ายแรงที่เกิดจากลูกเห็บนั้น

1.@ วันแห่งพระพิโรธของพระเจ้าจะมาเหนือมนุษย์ทั้งหลายอย่างไม่ทันตั้งตัว
ผู้ที่ตื่นเฝ้าระวังอยู่และรักษาชีวิตของตนไว้อย่างดี จะเป็นสุข
เพราะว่าเขาไม่ต้องเดินเปลือยกาย แต่จะได้เข้าในศักดิ์ศรีนิรันดร์ร่วมกันกับพระคริสต์

จงเฝ้าระวัง ตื่นตัว และรักษาชีวิตให้บริสุทธิ์

คำคม

“ การกลับใจและการถวายพระเกียรติแด่พระเจ้า จะทำให้ปลอดถัยจากภัยพิบัติ ”

ขุมทรัพย์ วิวรณ์ 15

ภาพรวม

ในบทนี้ยอห์นบรรยายถึงนิมิตที่เขาได้รับจากพระเจ้าเกี่ยวกับ ทูตสวรรค์ทั้ง 7 ผู้ถือภัยพิบัติรอบสุดท้าย ที่กำลังจะเทลงบนโลก

# แนวคิด

@ การประยุกต์ใช้

1# ใน วว. 15:1-8 ยอห์นได้บรรยายถึงนิมิตที่พระเจ้าทรงสำแดงแก่เขา ไว้ดังนี้

หลังจากที่เขาเห็นนิมิตเกี่ยวกับการเก็บเกี่ยวมนุษย์บนแผ่นดินโลกแล้ว (บทที่ 14)
ก็มีปรากฏการณ์ ใหญ่ยิ่งและน่าประหลาด เกิดขึ้นในสวรรค์ คือ

ทะเลแก้วปนไฟ ปรากฏขึ้น และบรรดาคนที่มีชัยต่อสัตว์ร้าย และรูปของมัน และเลขประจำชื่อของมัน ยืนอยู่ริมทะเลแก้วนั้น
พวกเขาถือพิณของพระเจ้า และร้องเพลงของโมเสส และเพลงของพระเยซู ว่า
“ข้าแต่พระเจ้าผู้ทรงฤทธานุภาพสูงสุด
พระราชกิจของพระองค์ใหญ่ยิ่งและมหัศจรรย์นัก
ข้าแต่องค์พระมหากษัตริย์แห่งประชาชาติทั้งปวง
วิธีการทั้งหลายของพระองค์ยุติธรรมและเที่ยงตรง
ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า มีผู้ใดบ้างที่จะไม่ยำเกรงพระองค์
และไม่ถวายพระเกียรติแด่พระนามของพระองค์
เพราะว่าพระองค์ผู้เดียวทรงเป็นผู้บริสุทธิ์
ประชาชาติทั้งปวงจะมานมัสการพระองค์
เพราะว่าการพิพากษาของพระองค์เริ่มขึ้นแล้ว”

แล้วพระวิหารในสวรรค์เปิดออก
ทูตสวรรค์ 7 องค์ ถือภัยพิบัติทั้ง7 ได้ออกมาจากพระวิหารนั้น
– นุ่งห่มผ้าป่านสะอาดสุกใส
– คาดรัดประคดทองคำ

แล้วสัตว์ตัวหนึ่งใน 4 ตัวนั้น (วว. 4:6) ได้เอาขันทองคำ 7 ใบ ที่เต็มด้วยพระพิโรธของพระเจ้า ส่งให้แก่ทูตสวรรค์ทั้ง 7 องค์นั้น

แล้วพระวิหารก็เต็มไปด้วยควันซึ่งมาจาก พระสิริและฤทธานุภาพของพระเจ้า
และไม่มีผู้ใดสามารถเข้าไปในพระวิหารนั้นได้
จนกว่าภัยพิบัติทั้ง 7 ของทูตสวรรค์ 7 องค์นั้นจะได้สิ้นสุดลง
ซึ่งภัยพิบัติครั้งสุดท้าย
เพราะว่าพระพิโรธของพระเจ้าสิ้นสุดลงด้วยภัยพิบัติเหล่านั้น

1.@ พระพิโรธของพระเจ้า ต่อความบาปชั่วของมนุษย์บนโลกนี้ จะมีวันสิ้นสุดลง
แล้วจะเข้าสู่การพิพากษา อันเป็นการรับโทษของจิตวิญญาณ ชั่วนิรันดร์

แม้เราไม่สามารถเข้าใจภาพนิมิตที่ยอห์นเห็นได้ทั้งหมด
แต่เราสามารถรับรู้ได้ว่า มันน่าสะพรึงกลัวจริงๆในการเผชิญหน้ากับพระพิโรธของพระเจ้า

ซึ่งภัยพิบัติต่างๆในวิวรณ์นี้ ยิ่งสะท้อนให้เห็นว่า แล้วในบึงไฟนรก มันจะยิ่งน่าสะพรึงกลัวมากกว่านี้มากมายเหลือคณานับสักเพียงใด

อย่าปล่อยให้คนที่เรารัก ต้องไปที่นั่น
นำข่าวแห่งความรอดในพระเยซูคริสต์ไปบอกให้พวกเขารู้ ก่อนจะสายเกินไป

คำคม

“ พระเจ้าทรงเที่ยงตรงและยุติธรรม
ใครเล่าจะกล้าไม่ยำเกรงพระองค์ เมื่อเขาได้พบพระองค์ ต่อหน้า”

ขุมทรัพย์ วิวรณ์ 14

ภาพรวม

ในบทนี้ยอห์นบรรยายถึงนิมิตที่เขาได้รับจากพระเจ้าเกี่ยวกับ คน 144,000 คน และ การเก็บเกี่ยวของพระเยซู และของทูตสวรรค์

# แนวคิด

@ การประยุกต์ใช้

1# ใน วว. 14:1-20 ยอห์นได้บรรยายถึงนิมิตที่พระเจ้าทรงสำแดงแก่เขา ไว้ดังนี้

หลังจากที่เขาได้เห็นนิมิตเกี่ยวกับสัตว์ร้าย 2 ตัวแล้ว
เขาก็เห็นพระเยซู ทรงยืนอยู่บนภูเขาศิโยน และพร้อมกับคน 144,000 คน
คนเหล่านั้นมีพระนามของพระเยซูและของพระบิดา เขียนไว้บนหน้าผาก

มีเสียงจากสวรรค์ เหมือนเสียงน้ำมากหลาย และเหมือนเสียงฟ้าร้องดังสนั่น และเหมือนเสียงดีดพิณ
เป็นเสียงร้องเพลงบทใหม่ของคน 144,000 คน หน้าพระที่นั่งของพระเจ้า
ไม่มีใครสามารถเรียนรู้เพลงบทนั้น นอกจากพวกเขา

คน 144,000 คน นี้
– ได้รับการไถ่แล้วจากแผ่นดินโลก
– เป็นพรหมจารี ไม่มีมลทินกับผู้หญิง
– ติดตามพระเยซูไม่ว่าพระองค์จะเสด็จไปที่ไหน
– ได้รับการไถ่แล้วจากมวลมนุษย์เพื่อเป็นผลแรกถวายแด่พระเจ้า
– ปากของพวกเขาไม่พบความเท็จ
– ปราศจากตำหนิ

แล้วมีทูตสวรรค์ องค์ที่ 1
เหาะไปในท้องฟ้า เพื่อประกาศข่าวประเสริฐนิรันดร์แก่คนทั้งหลายที่อยู่บนแผ่นดินโลก ว่า
“จงเกรงกลัวพระเจ้า และถวายพระเกียรติแด่พระองค์
เพราะถึงเวลาที่พระองค์จะทรงพิพากษาแล้ว
จงนมัสการพระองค์ผู้ทรงสร้างฟ้าสวรรค์ แผ่นดินโลก ทะเล และบ่อน้ำพุทั้งหลาย”

แล้วทูตสวรรค์ องค์ที่ 2
ตามไปประกาศว่า
“บาบิโลนมหานครนั้นพังทลายแล้ว พังทลายแล้ว
นครที่ให้ทุกประชาชาติดื่มเหล้าองุ่นแห่งราคะในการล่วงประเวณีของนาง”

แล้วทูตสวรรค์ องค์ที่ 3
ก็ตามไปประกาศว่า
“ถ้าใครบูชาสัตว์ร้ายและรูปของมัน
และรับเครื่องหมายของมันไว้ที่หน้าผากหรือที่มือของเขา
คนนั้นจะต้องดื่มเหล้าองุ่นแห่งความกริ้วของพระเจ้า
ที่เทลงในถ้วยแห่งพระพิโรธของพระองค์โดยไม่เจือปนสิ่งใด
และเขาจะถูกทรมานด้วยไฟและกำมะถัน
ต่อหน้าบรรดาทูตสวรรค์บริสุทธิ์และเฉพาะพระพักตร์พระเมษโปดก
และควันแห่งการทรมานของเขาจะพลุ่งขึ้นตลอดไปเป็นนิตย์
พวกที่บูชาสัตว์ร้ายและรูปของมัน
และใครที่รับเครื่องหมายซึ่งเป็นชื่อของมัน
จะไม่ได้หยุดพักเลยทั้งกลางวันและกลางคืน”

ดังนั้น ถึงแม้ว่าในที่สุดแล้ว คนชั่วร้ายจะได้รับการลงโทษอย่างสาสม
แต่ในเวลานี้ ในณะที่ธรรมิกชนกำลังรอคอยวันนั้น พวกเขาต้องมีความทรหดอดทนที่จะถือรักษาพระบัญญัติของพระเจ้า และจงรักภักดีต่อพระเยซู เอาไว้ให้มั่น

แล้วมีเสียงจากสวรรค์กล่าวว่า
“จงเขียนไว้เถิดว่า ตั้งแต่นี้ไป คนทั้งหลายที่ตายในองค์พระผู้เป็นเจ้าก็เป็นสุข”

และพระวิญญาณตรัสว่า
“จริงอย่างนั้น พวกเขาจะได้หยุดพักจากการตรากตรำของเขา
เพราะการงานที่พวกเขาได้ทำนั้นจะติดตามเขาไป”

แล้วยอห์นก็เห็น พระเยซูประทับอยู่บนเมฆสีขาว
– มีมงกุฎทองคำ อยู่บนพระเศียร
– มีเคียวอันคมกริบ อยู่ในพระหัตถ์

แล้วมีทูตสวรรค์อีกองค์หนึ่งออกมาจากพระวิหาร
ร้องทูลพระเยซูด้วยเสียงดังว่า
“จงใช้เคียวของพระองค์เก็บเกี่ยวเถิด เพราะถึงเวลาเกี่ยวแล้ว
เพราะว่าผลที่ต้องเก็บเกี่ยวบนแผ่นดินโลกสุกงอมแล้ว”
แล้วพระองค์ก็ทรงตวัดเคียวไปบนแผ่นดินโลก
และแผ่นดินโลกก็ถูกเก็บเกี่ยว

แล้วมีทูตสวรรค์อีกองค์หนึ่ง ออกมาจากพระวิหาร
ท่านก็มีเคียวอันคมกริบเช่นกัน
แล้วทูตสวรรค์อีกองค์หนึ่ง ผู้มีฤทธิ์เหนือไฟก็ออกมาจากแท่นบูชา
และร้องเสียงดังบอกทูตสวรรค์นั้นว่า
“จงใช้เคียวคมกริบของท่านเก็บรวบรวมพวงองุ่นจากเถาองุ่นของแผ่นดินโลก
เพราะผลองุ่นนั้นสุกแล้ว”
ทูตสวรรค์นั้นก็ตวัดเคียวไปบนแผ่นดินโลก
และเก็บรวบรวมเถาองุ่นของแผ่นดินโลก
และเทลงไปในบ่อย่ำองุ่นใหญ่แห่งความกริ้วของพระเจ้า
วว. 14:20 บ่อย่ำองุ่นก็ถูกย่ำภายนอกเมือง
และโลหิตไหลออกจากบ่อย่ำองุ่นนั้น
สูงถึงบังเหียนม้าและไหลไปไกลประมาณสามร้อยกิโลเมตร

1.@ เมื่อการพิพากษาของพระเจ้ามาถึง
คนชอบธรรมผู้เชื่อวางใจในพระเยซู จะได้รับการเก็บเกี่ยวเข้าส่วนในพระสิริของพระเจ้า
คนอธรรม ผู้ไม่มีความชอบธรรมของพระเยซู จะถูกเก็บเกี่ยวเข้าสู่ความทุกข์ทรมานชั่วนิรันดร์ ทั้งกลางวันและกลางคืน ไม่มีวันหยุดพักเลย

เราไม่สามารถสร้างความชอบธรรมได้ด้วยตนเอง แต่พระเยซูพร้อมที่จะประทานให้
อย่ารอช้ารีบบอกกับคนที่ยังไม่ได้รับความชอบธรรม ที่จะช่วยเขาพ้นการพิพากษา
ให้เขารีบเข้ามาหาพระเยซู เชื่อวางใจในพระองค์

คำคม

“ การเก็บเกี่ยวจะมาถึง เพื่อแยกผู้จะได้รับพระพร และ ผู้จะได้รับพระพิโรธ ออกจากกัน ”

ขุมทรัพย์ วิวรณ์ 13

ภาพรวม

ในบทนี้ยอห์นบรรยายถึงนิมิตที่เขาได้นับจากพระเจ้าเกี่ยวกับสัตว์ร้าย 2 ตัว ที่จะมาล่อลวงผู้คนให้หลงติดตามมัน และจะบังคบทุกคนให้จารึกเลขของมันไว้ที่ มือขวาหรือที่หน้าผากของพวกเขา

# แนวคิด

@ การประยุกต์ใช้

1# ใน วว. 13:1-18 ยอห์นได้บรรยายถึงนิมิตที่พระเจ้าทรงสำแดงแก่เขา ไว้ดังนี้

เมื่อมารพยายามจะทำร้ายหญิงที่คลอดบุตรแต่ไม่สำเร็จ(บทที่ 12) ซึ่งหมายถึง มารพยายามทำลายล้างอิสราเอลแต่ไม่สำเร็จ

จากนั้นก็มีสัตว์ร้ายตัวหนึ่งขึ้นมาจากทะเล
– มี 10 เขา แต่ละเขามีมงกุฎ 10 อัน
– มี 7 หัว
– หัวหนึ่งของมัน เหมือนถูกฟันปางตาย แต่บาดแผลฉกรรจ์นั้น รักษาให้หายแล้ว
– มีชื่อต่างๆ ที่หมิ่นประมาทพระเจ้าจารึกไว้ที่หัวของมัน
– ลักษณะ เหมือนเสือดาว
– ตีน เหมือนตีนหมี
– ปาก เหมือนปากสิงโต
– พญานาคให้ฤทธิ์เดช บัลลังก์ และสิทธิอำนาจยิ่งใหญ่แก่มัน

คนทั้งโลก ติดตามสัตว์ร้ายนั้นไปด้วยความอัศจรรย์ใจ
คนทั้งโลก บูชาพญานาคเพราะมันให้สิทธิอำนาจแก่สัตว์ร้าย โดยกล่าวว่า
“ใครจะเหมือนสัตว์ร้ายนี้? และใครจะสามารถต่อสู้กับมันได้?”

พระเจ้าทรงอนุญาตให้สัตว์ร้ายนั้น
– ให้มัน ใช้ปากพูดจาใหญ่โตและหมิ่นประมาทพระเจ้า หมิ่นประมาทต่อพระนามของพระองค์ ต่อสถานที่สถิตของพระองค์ และต่อพวกที่อยู่ในสวรรค์
– ให้มัน ใช้สิทธิอำนาจทำการ 42 เดือน (3 ปี ครึ่ง)
– ให้มัน ทำสงครามกับบรรดาธรรมิกชนและชนะพวกเขา
– ให้มันมีสิทธิอำนาจเหนือทุกเผ่า ทุกชนชาติ ทุกภาษา และทุกประชาชาติ

คนที่ไม่มีชื่อจดไว้ในหนังสือแห่งชีวิตของพระเจ้า จะบูชาสัตว์ร้ายนั้น
แต่คนที่มีชื่อจดไว้ในหนังสือแห่งชีวิตนั้น จะมีความทรหดอดทนและความเชื่อ จนถึงที่สุด
– บางคน ที่กำหนดไว้ให้เป็นเชลย คนนั้นก็จะไปเป็นเชลย
– บางคน ที่กำหนดไว้ให้ถูกฆ่าด้วยดาบ คนนั้นก็ต้องถูกฆ่าด้วยดาบ

จากนั้นมีสัตว์ร้ายอีกตัวหนึ่งขึ้นมาจากแผ่นดิน
– มี 2 เขาเหมือนลูกแกะ
– พูดเหมือนอย่างพญานาค
– ใช้สิทธิอำนาจทั้งหมดของสัตว์ร้ายตัวแรกต่อหน้าสัตว์ร้ายนั้น
– ล่อลวงคนที่อยู่ในโลก ให้บูชาสัตว์ร้ายตัวแรกนั้น
– ทำหมายสำคัญที่ยิ่งใหญ่ ถึงขั้นทำให้ไฟตกจากฟ้า ต่อหน้าคนทั้งหลาย
– ล่อลวงคนที่อยู่ในโลก ด้วยหมายสำคัญต่างๆ ที่ทรงอนุญาตให้มันทำต่อหน้าสัตว์ร้ายตัวแรกนั้น
– สั่งให้คนที่อยู่ในโลก สร้างรูปจำลองให้กับสัตว์ร้ายตัวแรก
– ทรงอนุญาตให้มันสามารถให้ลมหายใจแก่รูปของสัตว์ร้ายตัวแรก เพื่อให้รูปสัตว์ร้ายนั้นพูดได้ และสามารถทำให้พวกที่ไม่ยอมบูชารูปสัตว์ร้ายนั้นถึงแก่ความตายได้
– บังคับทุกคน ให้รับเครื่องหมายไว้ที่มือขวาหรือที่หน้าผากของพวกเขา
– บังคับให้ ไม่สามารถซื้อหรือขายได้ หากไม่มีเครื่องหมายที่เป็นชื่อของสัตว์ร้าย หรือเป็นตัวเลขของชื่อมัน
เลขของสัตว์ร้ายตัวแรกนั้น คือ 666

1.@ เมื่อคนที่เชื่อวางใจในพระเยซุต้องเผชิญกับวิกฤตของชีวิต สิ่งที่พวกเขาจำเป็นต้องมี คือ มีความทรหดอดทนและความเชื่อ จนถึงที่สุด

วันนี้ ไม่ว่าเรากำลังเผชิญอะไรอยู่ก็ตาม จงใช้เหตุการณ์นั้น พัฒนาความทรหดอดทนและความเชื่อ ของเราเถิด

คำคม

“ ความอดทนและความเชื่อ ถูกพัฒนาได้ ด้วยสถานการณ์ในวันนี้ ”

ขุมทรัพย์ วิวรณ์ 12

ภาพรวม

ในบทนี้ยอห์นบรรยายถึงนิมิตที่เขาได้นับจากพระเจ้าเกี่ยวกับพญานาคซึ่งหมายถึงมาร และหญิงที่คลอดบุตรซึ่งหมายถึงอิสราเอล

# แนวคิด

@ การประยุกต์ใช้

1# ใน วว. 12:1-18 ยอห์นได้บรรยายถึงนิมิตที่พระเจ้าทรงสำแดงแก่เขา ไว้ดังนี้

เมื่อทูตสววรค์องที่ 7 เป่าแตร แล้วพระวิหารในสวรรค์ก็เปิดออก แล้วก็เกิดฟ้าแลบ ฟ้าร้อง และแผ่นดินไหว ลูกเห็บก็ตกอย่างหนัก(วว. 11:19)

แล้วยอห์นก็เห็น ผู้หญิงคนหนึ่ง (ซึ่งน่าจะเล็งถึง ชนชาติอิสราเอล)
– สวมดวงอาทิตย์เป็นเสื้อผ้า
– มีดวงจันทร์อยู่ใต้เท้า
– มีมงกุฎบนศีรษะ ที่เป็นดาวสิบสองดวง
– นางมีครรภ์ และร้องด้วยความทรมานเพราะเจ็บครรภ์

แลวยอห์นก็เห็น พญานาคสีแดงตัวใหญ่ตัวหนึ่ง (ซึ่งน่าจะเล็งถึง มารซาตาน)
– มีเจ็ดหัว แต่ละหัวสวมมงกุฏ
– มีสิบเขา
– หางตวัดดวงดาว 1/3 ในท้องฟ้า แล้วทิ้งลงมาบนแผ่นดินโลก

พญานาคตัวนั้น พยายามจะกินบุตรของผู้หญิงนั้น ทันทีที่บุตรนั้นคลอดออกมา (บุตรน่าจะเล็งถึง พระเยซู ผู้ทรงถือกำเนิดเป็นชาวอิสราเอล)

แล้วนางก็คลอดบุตรชาย
แต่บุตรของนางถูกนำตัวไปเฝ้าพระเจ้า (น่าจะเล็งถึง เมื่อพระเยซูเป็นขึ้นมาจากความตาย ก็ถูกรับขึ้นไปหาพระบิดา)

แล้วหญิงนั้นก็หนีเข้าไปในถิ่นทุรกันดาร
ที่นั่นนางมีสถานที่ซึ่งพระเจ้าทรงจัดเตรียมไว้ เพื่อนางจะได้รับการเลี้ยงดูตลอด 1,260 วัน (3 ปีครึ่ง)

แล้วยอห์นก็เห็นว่า เกิดสงครามขึ้นในสวรรค์ ระหว่างมีคาเอลและพวกทูตสวรรค์ กับ มารซาตานและบริวารของมัน
มารก็พ่ายแพ้และไม่มีที่อยู่สำหรับพวกมันในสวรรค์อีกต่อไป
มารหรือซาตาน ผู้ล่อลวงมนุษย์ทั้งโลก พร้อมกับสมุน ก็ถูกโยนลงมาที่แผ่นดินโลก

แล้วมีเสียงดังในสวรรค์ ว่า
“บัดนี้ความรอดและฤทธิ์เดช และอาณาจักรของพระเจ้าของเรา
และสิทธิอำนาจของพระคริสต์ของพระองค์มาถึงแล้ว
เพราะว่าผู้กล่าวหาพี่น้องของเรา ถูกโยนลงไปแล้ว
คือผู้ที่กล่าวหาพวกเขาเฉพาะพระพักตร์พระเจ้าของเราทั้งกลางวันและกลางคืนนั้น
พวกเขาชนะพญามารด้วยพระโลหิตของพระเมษโปดก
และด้วยคำพยานของพวกเขาเอง และพวกเขาไม่ได้รักตัวกลัวตาย
เพราะเหตุนี้จงรื่นเริงยินดีเถิด สวรรค์และบรรดาผู้ที่อยู่ในสวรรค์
แต่วิบัติจะมีแก่แผ่นดินโลกและทะเล
เพราะว่ามารได้ลงมาหาเจ้าทั้งหลาย ด้วยความเดือดดาลอย่างยิ่ง เ
พราะมันรู้ว่าเวลาของมันมีน้อย”

ยอห์นเห็นนิมิตว่า เมื่อพญานาคถูกโยนลงไปที่แผ่นดินโลกแล้ว มันก็ไล่ตามหญิงนั้น
แต่พระเจ้าประทานปีกนกอินทรีใหญ่สองปีกแก่หญิงคนนั้น (อาจเล็งถึง มีนกอินทรีย์มาช่วยอิสราเอลให้พ้นอันตราย)
นางก็บินเข้าไปในถิ่นทุรกันดารให้พ้นงูนั้น
นางไปยังที่ซึ่ง นางจะได้รับการเลี้ยงดูตลอด หนึ่งวาระ สองวาระ และครึ่งวาระ (รวมเป็น 3 วาระครึ่ง)

งูนั้นก็พ่นน้ำออกมาเหมือนแม่น้ำ ไหลตามหญิงนั้น เพื่อจะทำให้นางถูกน้ำซัดไป
แต่แผ่นดินช่วยหญิงนั้นไว้ โดยแยกออกเป็นช่องแล้วกลืนน้ำนั้นเสีย

พญานาคก็โกรธแค้นหญิงนั้น มันจึงออกไปทำสงครามกับพงศ์พันธุ์ที่เหลืออยู่ของนาง
คือ คนทั้งหลายที่รักษาพระบัญญัติของพระเจ้าและยึดถือคำพยานของพระเยซู
และมันก็ไปยืนอยู่ที่หาดทรายชายทะเล

1.@ ผู้เชื่อมีชัยเหนือมารได้ ด้วยพระโลหิตของพระคริสต์และคำพยานของเขา
นั่นคือ โดยความเชื่อในพระเยซูคริสต์ เรามีชัยเหนือมารที่พยายามทำร้ายเรา
และโดยการประกาศความเชื่อในพระเยซูคริสต์ เรามีชัยเหนือมารที่พยายามทำร้ายผู้คนทั้งหลาย

คำคม

“ แม้มารจะจ้องทำร้าย แต่จะทำอะไรเราไม่ได้ เพราะพระเจ้าจะทรงปกป้องเรา ”