ภาพรวม
- บทนี้กล่าวถึงชีวิตของผู้ที่อยู่ในพระคริสต์ว่าไม่ได้เป็นทาสของบาปอีกต่อไป จึงไม่ควรดำเนินในทางบาปต่อไป แต่ควรดำเนินในทางแห่งความชอบธรรม สมกับที่ได้เป็นผู้ชอบธรรมแล้ว โดยความเชื่อวางใจในพระเยซูคริสต์
# แนวคิด
@ การประยุกต์ใช้
1# ในเมื่อพระคุณปรากฏชัด เพราะบาปของเรา ดังนั้น เราจะอยู่ในบาปต่อไปโดยไม่คิดจะกลับใจจากบาปนั้น เพื่อให้พระคุณเพิ่มทวีขึ้นใช่หรือไม่?
คำตอบคือ ไม่ใช่ แน่นอน
เพราะเมื่อเรารับเชื่อพระเยซูคริสต์ เราก็เข้าส่วนในพระองค์ ทำให้การที่พระองค์ตายบนไม้กางเขน เป็นเหมือนเราได้รับโทษเรียบร้อยแล้ว
แต่ขณะเดียวกัน ในเมื่อเราต้อนรับพระเยซูคริสต์เข้ามาในชีวิต พระเยซูพระเจ้าผู้บริสุทธิ์ ผู้ทรงพระชนม์อยู่ ทรงสถิตภายในเรา เราจึงไม่อาจนิ่งเฉยยืนอยู่ในบาปต่อไป โดยไม่คิดจะกลับใจออกมาจากบาปได้
1.@ คนที่มีพระเยซูคริสต์อยู่ในชีวิต ก็พ้นโทษบาปแล้ว และไม่สามารถดำเนินชีวิตในบาปต่อไปได้โดยไม่รู้สึกอยากกลับใจ
2.# ในเมื่อเราเป็นของพระเยซูคริสต์แล้ว
เราก็ไม่ควรยกอวัยวะของเราให้แก่บาป ให้เป็นเครื่องมือทำบาปอีกต่อไป
แต่สมควรยกอวัยวะของเราให้แก่พระเยซู ให้พระองค์ทรงใช้เป็นเครื่องมือในการถวายเกียรติแด่พระเจ้า
2.@ คนที่เป็นของพระเยซู จะใช้สิ่งที่ตนมีทำเพื่อพระเยซู ทำตามคำเรียกร้องของพระเยซู
คนที่เป็นของโลกนี้ จะใช้สิ่งที่ตนมีทำตามเสียงร้องเรียกและยั่วยวนแห่งโลกนี้
3.# เมื่อก่อนเราเคยเป็นทาสของบาป แล้วผลแห่งการทำตามบาปนั้น ล้วนแต่ทำให้เกิดความละอายใจ การฟ้องผิด แต่เราก็เลิกมันไม่ได้สักที
บัดนี้เราพ้นจากการเป็นทาสของบาปแล้ว เราไม่จำเป็นต้องทำตามบาปอีกต่อไป
แต่เราเป็นทาสของพระคริสต์ เราจำเป็นต้องทำตามพระคริสต์
ซึ่งการทำตามพระคริสต์นั้น ผลที่ได้ก็คือ เสรีภาพ สันติสุข ความชื่นชมยินดี
3.@ วันนี้ เราเป็นอิสระเหนืออำนาจของบาปแล้ว เราไม่ได้เป็นทาสของบาปอีกแล้ว
อย่าไปสมัครเป็นทาสของมันอีกเลย อย่าเดินไปในทางบาปอีก หันออกมา เดินในทางที่เราสมควรเดินไป คือเดินตามพระเยซูคริสต์องค์เจ้านายของเรา
คำคม
“ผู้ที่เป็นคนชอบธรรมแล้วจริงๆ
เขาจะดำเนินชีวิตอย่างที่คนชอบธรรมเขาดำเนินกัน”