ภาพรวม
- บทนี้ อ.เปาโล ตำหนิคริสตจักรโครินธ์ที่ปล่อยปละละเลย ไม่จัดการกับสมาชิกของคริสตจักรที่ทำบาปอย่างร้ายแรง โดยอ.เปาโลแนะนำให้ขับเขาออกจากการปกป้องดูแลฝ่ายวิญญาณของคริสตจักรเสีย
# แนวคิด
@ การประยุกต์ใช้
1# อ.เปาโลทราบข่าวว่ามีคนทำผิดประเวณีร้ายแรง แม้แต่คนต่างชาติก็ยังไม่ทำเช่นนั้นกันเลย
อ.เปาโล แนะนำว่า คริสตจักรควรจะโศกเศร้าเสียใจที่มีการทำผิดเช่นั้นเกิดขึ้น และคริสตจักรควรขับคนนั้นออกจากคริสตจักร
ซึ่งเป็นเหมือนการให้คนนั้นออกไปนอกการปกคลุมฝ่ายวิญญาณของคริสตจักร และเมื่อซาตานโจมตีเขา โดยเขาไม่มีการปกคลุมฝ่ายวิญญาณ เขาก็จะพบความจริงว่า การอยู่นอกการปกคลุมของคริสตจักรนั้น อันตรายมากเพียงใด
เขาจะได้กลับใจใหม่ก่อนที่จะสายเกิน เพื่อจิตวิญญาณเขาจะสามารถรอดได้เมื่อเขากลับใจนั้น
1.@ เมื่อเราพบความผิดในพี่น้องของเรา ซึ่งเป็นความผิดที่ขัดแย้งกับพระคัมภีร์ชัดเจน เราไม่ควรจะอยู่เฉย เราควรทำอะไรบางอย่าง เพื่อช่วยให้เขากลับใจเสียใหม่ก่อนที่จะสายเกินไป
คนที่อยู่เฉย เมื่อเห็นพี่น้องกำลังเดินไปสู่ความพินาศ
เขาก็กำลังดำเนินชีวิตขัดกับกฏแห่งความรักเสียแล้ว
2.# 1คร. 5:6 …”เชื้อขนมเพียงนิดเดียว ย่อมทำให้แป้งดิบฟูขึ้นทั้งก้อน”
ความบาปของคนๆเดียว ที่คริสตจักรปล่อยปละละเลย จะทำให้บาปนั้นแพร่กระจายไปทั่วในคริสตจักรได้
2.@ เมื่อพบการทำบาปที่ร้ายแรง ในคริสตจักร ต้องรีบจัดการทันทีอย่าปล่อยทิ้งเอาไว้
เมื่อพบความบาปก่อตัวขึ้นในชีวิตของเรา เราก็ควรรีบจัดการทันทีเช่นกัน ด้วยการสารภาพบาป กลับใจใหม่ ก่อนที่มันจะลุกลามยิ่งขึ้น
3.# ขนมปังที่มีเชื้อเก่า ได้แก่ ชีวิตที่เต็มไปด้วยความชั่วและความเลว
ขนมปังที่ไม่มีเชื้อ ได้แก่ ชีวิตที่เดินทางแห่งความจริงใจและความจริงของพระคำของพระเจ้า
3.@ วันนี้ เราได้รับการชำระเชื้อเก่าไปหมดแล้ว กลายเป็นขนมปังไร้เชื้อที่บริสุทธิ์แล้ว
เราควรดำเนินชีวิตในทางแห่งความจริงใจต่อพระเจ้า และดำเนินตามทางแห่งพระคำของพระเจ้า
หากวันใดที่ผิดพลาดพลั้งเผลอไป เกี่ยวข้องกับเชื้อเก่าอีก
ก็จงรีบกลับใจ สารภาพบาปต่อพระเยซู แล้วรับการอภัยด้วยความเชื่อ
จากนั้นก็กลับมาดำเนินชีวิตในความจริงใจและความจริง อีกครั้ง ในทันที
4.# 1คร. 5:11 อ.เปาโลสั่งว่า ”อย่าคบคนที่ได้ชื่อว่าเป็นพี่น้องแล้ว แต่ยังล่วงประเวณี โลภ ไหว้รูปเคารพ ชอบกล่าวร้าย เป็นคนขี้เมา และเป็นคนฉ้อโกง แม้จะกินด้วยก็อย่าเลย”
หมายถึง เราควรแสดงออกอย่างชัดเจนว่า ไม่เห็นด้วยการกระทำของพี่น้องที่ทำบาป
ไม่ใช่เพื่อตำหนิเขา แต่เพื่อให้เขาคิดได้ รู้สึกตัว เพื่อเขาจะกลับใจจากบาปนั้น
ดังนั้นท่าทีของการแสดงออกเช่นนั้นสำคัญมาก
ไม่ใช่ไม่คบเขาเพราะรังเกียจเขา แต่ไม่คบกับเขาเพราะรักเขาเหลือเกิน
4.@ วันนี้ หากเราพบพี่น้องที่กำลังจมดิ่งลงในบาป
เราควรสำรวจตัวเราเองว่า
เราได้กระทำอะไรเพื่อยั้บยั้งเขาบ้างแล้วหรือยัง?
และ เราได้กระทำอะไรที่กำลังเป็นการสนับสนุนเขาให้ทำบาปอยู่หรือเปล่า?
คำคม
“บาปนิดเดียวที่เรากอดมันไว้แน่น อาจจะทำลายทั้งชีวิตของเราได้”