ภาพรวม
- ในบทนี้ อ.เปาโล ตักเตือนให้พี่น้องในคริสตจักรโครินธ์ไม่ให้นับถือรูปเคารพ และควรถวายเกียรติแด่พระเจ้าด้วยการกระทำของตน และทำทุกวิถีทางเพื่อให้คนทั้งหลายได้รับความรอด
# แนวคิด
@ การประยุกต์ใช้
1# บรรพบุรุษของคนอิสราเอล ได้มีประสบการณ์กับพระเจ้ามากมาย ได้เดินผ่านทะเลแดงที่แหวกออก , ได้อยู่ใต้เสาเมฆและเสาไฟ , ได้กินมานาอาหารจากสวรรค์ , ได้ดื่มน้ำที่ไหลออกมาจากหิน
ถึงกระนั้นก็ดี พวกเขาส่วนมากก็ได้ทำให้พระเจ้าไม่พอพระทัย
พวกเขาละทิ้งพระเจ้าหันไปกราบไหว้รูปเคารพ
พวกเขาล่วงประเวณี
พวกเขาลองดีกับพระเจ้า
พวกเขาบ่นต่อว่าพระเจ้า
สิ่งเหล่านี้ทำให้พวกเขาล้มตายมากมายในถิ่นทุรกันดารนั้น
สิ่งเหล่านี้จึงเป็นสิ่งเตือนสติเรา ผู้อยู่ในยุคสุดท้าย ที่จะไม่ลบหลู่พระเจ้า ไม่ละทิ้งความยำเกรงพระองค์
1.@ เราได้รับประสบการณ์การช่วยกู้มากมายในอดีตที่ผ่านมา
วันนี้ให้สิ่งที่เกิดขึ้นกับพวกอิสราเอลเตือนสติเราว่า
การช่วยกู้ที่ผ่านทั้งหมดจะสูญเปล่าไป หากวันนี้เราละทิ้งพระองค์ ผู้เป็นแหล่งแห่งการช่วยกู้ไปเสีย
เหมือนคนอิสราเอลบางคน อุตส่าห์รอดตายจากกองทัพฟาโรห์ และจากการอดตาย แต่แล้วก็ตายอยู่ดี เพราะพวกเขาละทิ้งพระเจ้า
2.# ความจริง 3 อย่างเกี่ยวกับการทดลอง
1. ไม่มีการทดลองใดๆ เกิดขึ้นกับเรา ที่ไม่เคยเกิดกับมนุษย์คนอื่นมาก่อน
ดังนั้น เราไม่ได้พบเจอสิ่งนี้แต่คนเดียว มีคนอื่นเคยเจอมาเหมือนกัน
2. พระเจ้าจะไม่ทรงให้เราต้องถูกทดลองเกินกว่าที่เราจะทนได้
ดังนั้น การทดลองนี้ เราผ่านมันได้แน่
3. ทุกการทดลองมีทางออก
ดังนั้น หาให้ดีๆ พึ่งพาพระเจ้าแล้วเราจะพบทางออกเสมอ
2.@ เมื่อพบกับการทดลอง หรือความทุกข์ยากลำบาก ใดๆก็ตาม จงมั่นใจเถิดว่า เราทนได้และมีทางออกเสมอ เมื่อเราหันมาพึ่งพาพระเจ้าอย่างสุดกำลัง
3.# การละทิ้งพระเจ้า หันไปพึ่งพาสิ่งอื่น อย่างเช่นอิสราเอลหันไปนับถือรูปเคารพ เป็นเหมือนการยั่วยุพระเจ้า
เพราะทั้งที่พวกเขาก็รู้แล้วว่า พระเจ้ารักพวกเขามากมาย ทรงช่วยพวกเขามากมาย
แต่ก็ยังละทิ้งพระองค์ แล้วยกการนับถือที่พวกเขาสมควรมีต่อพระเจ้า
นำไปยกให้รูปเคารพ ซึ่งไม่ได้รักพวกเขาเลยเพราะรักไม่ได้ และไม่ได้ช่วยอะไรพวกเขาเลยเพราะช่วยไม่ได้
3.@ การวางใจสิ่งอื่นมากกว่าวางใจพระเจ้า เป็นการยั่วยุพระเจ้า เพราะกำลังบอกว่า พระเจ้าสู้สิ่งนั้นไม่ได้หรอก สิ่งนั้นช่วยฉันได้มากกว่าพระเจ้า
วันนี้ ในการเผชิญกับปัญหาของเราในวันนี้ เราวางใจในสิ่งใด?
4.# เราทำทุกสิ่งได้ แต่ไม่ใช่ทุกสิ่งนั้นจะเป็นประโยชน์
เราทำทุกสิ่งได้ แต่ไม่ใช่ทุกสิ่งนั้นทำให้เจริญขึ้น
อย่าให้ใครเห็นแก่ประโยชน์ส่วนตัว แต่จงเห็นแก่ประโยชน์ของคนอื่นๆ
ดังนั้น ในการตัดสินใจว่าจะทำหรือไม่ทำอะไร มีหลักการง่ายๆก็คือ
1. สิ่งนั้นเป็นประโยชน์และทำให้จำเริญขึ้นในฝ่ายวิญญาณหรือไม่?
2. การทำสิ่งนั้น คนอื่นจะได้ประโยชน์หรือจำเริญขึ้นในฝ่ายวิญญาณมากกว่ายิ่งกว่าตัวเราเองหรือไม่?
ถ้าทั้ง 2 ข้อ ตอบว่าใช่ โดยทั่วไปแล้วสามารถทำได้
(อย่างไรก็ดีคงต้องพิจารณาบริบทของเรื่อง ตามแต่ละกรณีด้วย ว่าพระคำของพระเจ้า สอนอย่างไรในเรื่องนั้นๆ)
4.@ เราจะทำอะไร หรือ ไม่ทำอะไร ควรพิจารณาประโยชน์ของคนอื่นเป็นสำคัญ
เพราะว่า ยังไงๆเราก็จะได้รับพระพรจากพระเจ้ามากมายอยู่แล้ว ดังนั้นประโยชน์ของตนเองไม่ต้องห่วงมากก็ได้
ยิ่งทำเพื่อประโยชน์ของผู้อื่น โดยเฉพาะพี่น้องในพระคริสต์ ยิ่งทำให้พระบิดาชื่นใจ
5.# ไม่ว่าเราจะทำอะไรก็ตาม จงทำเพื่อถวายพระเกียรติแด่พระเจ้า
อย่าเป็นต้นเหตุที่ทำให้ผู้อื่นสะดุดหรือหลงผิดไป
ควรพยายามทำทุกสิ่ง โดยไม่ได้เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตัว แต่เห็นแก่ประโยชน์ของคนอื่น ว่าทำอย่างไรพวกเขาจึงจะได้รับความรอด
5.@ พระคำของพระเจ้า สอนว่า สิ่งสำคัญที่สุดในการเลือกทำสิ่งใดๆ ควรคำนึงถึงการถวายเกียรติแด่พระเจ้า และคำนึงว่าจะช่วยคนอื่นให้ได้รับความรอดได้อย่างไร
คำคม
“การยอมไม่ทำ ทั้งที่มีสิทธิทำ เพราะเห็นแก่พี่น้อง
นั่นเป็นการสำแดงความรักแท้ต่อพระเจ้า”