ภาพรวม

# แนวคิด

@ การประยุกต์ใช้

1# ใน 2ทธ. 4:2-5 อ.เปาโล ย้ำเตือนทิโมธี ให้ประ​กาศ​พระ​วจนะ​อย่าง​ขะมัก​เขม้น​ อยู่เสมอ โดยพยายาม​ชัก​ชวน ตัก​เตือน หนุน​ใจ สั่งสอนคนทั้งหลาย ด้วย​ความ​อดทน​
เพราะ​จะ​ถึง​เวลา​ที่​คน​จะ​ทน​ต่อ​คำ​สอน​ที่​ถูกต้อง​ไม่​ได้ พวก​เขา​จะ​เลิก​ฟัง​ความ​จริง​และ​หัน​ไป​ฟัง​นิยาย​ต่างๆ
ซึ่งเมื่อเป็นเช่นนั้น​ ทิโมธีต้องหนัก​แน่น​มั่น​คง​ทุก​เรื่อง และ​อด​ทน​ต่อ​ความ​ทุกข์​ยากต่างๆ
แล้ว​ทำ​หน้า​ที่​ของ​ผู้​ประ​กาศ​ข่าว​ประ​เสริฐเรื่องพระเยซูคริสต์อย่างสัตย์ซื่อ
และ​ทำ​พันธ​กิจที่ได้รับมอบหมาย​ให้​ครบ​บริบูรณ์

1.@ ในสมัยที่คนเบื่อหน่าย ไม่อยากฟังความจริงแห่งพระคำของพระเจ้า
เรายิ่งต้องประกาศ สั่งสอนพระคำของพระเจ้า มากยิ่งขึ้น อย่างสัตย์ซื่อและอดทน

2.# ใน 2ทธ. 4:3 “เพราะ​จะ​ถึง​เวลา​ที่​คน​จะ​ทน​ต่อ​คำ​สอน​ที่​ถูกต้อง​ไม่​ได้ แต่​พวก​เขา​จะ​รวบ​รวม​บรรดา​อาจารย์​ไว้​สำ​หรับ​ตน ตาม​ความ​อยาก​ของ​ตัว​เอง​เพื่อ​สนอง​หู​ที่​คัน”
ในยุคสมัยก่อน ผู้เรียนจะเรียนตามที่ผู้สอนปรารถนาจะสอน
แต่ในยุคสมัยปัจจุบัน คนเรียนจะเลือกเรียนตามที่ตนปรารถนาจะเรียน ผ่านโซเชียลมีเดีย ผ่านอินเทอร์เน็ต เป็นต้น

2.@ เหตุการณ์ต่างๆในปัจจุบันสะท้อนให้เห็นว่า เรากำลังอยู่ในยุคสุดท้ายแล้วจริงๆ

3.# ใน 2ทธ. 4:6-8 อ.เปาโลได้บอกกับทิโมธีว่า อ.เปาโลใกล้ถึงเวลาที่จะถูกประหารชีวิตเพราะเหตุความเชื่อในพระคริสต์แล้ว อ.เปาโลรู้สึกว่าที่ผ่านมา​ได้​ต่อ​สู้​อย่าง​เต็ม​กำ​ลังแล้ว และได้​รัก​ษา​ความ​เชื่อ​ไว้​จนถึงบั้นปลายของชีวิตแล้ว
ดังนั้นเมื่ออ.เปาโลจากโลกนี้ไป ท่านจะได้รับ​ราง​วัล​อย่างแน่นอน

3.@ อ.เปาโลใช้ชีวิตที่มีอยู่ในการทุ่มเทรับใช้พระเจ้า
พอบั้นปลายของชีวิตมาถึง เมื่อเขามองย้อนกลับไปจึงไม่เสียใจในการใช้ชีวิตที่ผ่านมา
วันนี้ เราทุ่มเทในการปรนนิบัติรับใช้พระเจ้ามากเพียงใด?

4.# ใน 2ทธ. 4:10 กล่าว​ว่า ​”เด​มาสได้​หลง​รัก​โลก​ปัจจุบัน​นี้​เสีย​แล้ว…”(ฉบับ1971)
เดมาส เคยเป็นเพื่อร่วมกับใช้กับอ.เปาโล(คส. 4:14 , ฟม.1:24) แต่ในที่สุดเขากลับติดกับดัก การยั่วยวนแห่งโลกนี้ แล้วละทิ้งอ.เปาโล ติดตามค่านิยมของโลกไป

4.@ แม้คนที่ร่วมรับใช้ในงานประกาศที่ยิ่งใหญ่อย่างเดมาส หากไม่ระมัดระวังในการดำเนินชีวิตก็ยังหลงตามค่านิยมของโลกไป
ดังนั้นเราเองก็ควรระมัดระวังในการดำเนินชีวิต ติดสนิทกับพระเจ้าเสมอ ไม่จดจ่อหรือใส่ใจกับสิ่งยั่วยวนแห่งโลกนี้

5.# ใน 2ทธ. 4:11 อ.เปาโลบอกให้ทิโมธีไป​ตาม​มาระ​โกและ​พา​เขา​มา​หาอ.เปาโลด้วย เพราะมาระโก​ช่วย​ปรนนิบัติ​อ.เปาโลได้​เป็น​อย่าง​ดี​
ก่อนหน้านี้ ใน กจ. 15:37-39 อ.เปาโลเคยมองว่ามาระโกเป็นคนไม่เอาไหน เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ เพราะเดินทางไปประกาศกับอ.เปาโลไม่กี่วัน ก็หนีกลับบ้านแล้ว
แต่​บารนาบัส ยังเชื่อในตัว​มาระ​โก​ ยังให้โอกาสมาระโกไปร่วมรับใช้กับเขา​ด้วย​
จนในที่สุดมาระโกได้กลายเป็นผู้รับใช้พระเจ้าคนสำคัญที่อ.เปาโล ปรารถนาให้เขามาปรนนิบัติในบั้นปลายของชีวิต นอกจากนี้มาระโกยังได้เป็นผู้เขียนพระธรรมมาระโกในเวลาต่อมาอีกด้วย

5.@ วันนี้ สำหรับบางคน อาจดูเหมือน ไม่เอาไหน ไม่เข้าท่า ไม่เป็นคนฝ่ายวิญญาณ
แต่หากเรายังคงรักเขา อดทนกับเขา ให้โอกาสเขา
ใครจะไปรู้ สักวันเขาอาจจะเป็นคนที่นำการเปลี่ยนแปลงยิ่งใหญ่มาสู่ประเทศก็ได้

6.# ใน 2ทธ. 4:13 อ.เปาโลสั่งทิโมธีว่า เมื่อทิโมธีมา​ ให้​เอา​เสื้อ​คลุม​ซึ่ง​ของอ.เปาโล​ได้​ฝาก​ไว้​กับ​คารปัส ที่​เมือง​โตรอัสมา​ด้วย พร้อม​กับ​หนังสือซึ่งน่าจะหมายถึงพระคัมภีร์และหนังสืออื่นๆ

ผู้รับใช้อาวุโสผู้ทุ่มเททั้งชีวิตในการปรนนิบัติรับใช้พระเยซู อย่างไม่รู้เหน็ดรู้เหนื่อย พอมาถึงบั้นปลายชีวิต กลับแทบไม่มีอะไรเหลือเป็นสมบัติส่วนตัวเลย นอกจาก เสื้อคลุมตัวหนึ่ง กับหนังสือเพียงไม่กี่เล่ม

ถึงกระนั้นคริสเตียนทั่วโลกตลอด 2,000 ปีที่ผ่าน ต่างยอมรับว่า เขาเป็นผู้รับใช้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตั้งแต่มีคริสตจักรเกิดขึ้นบนโลก
และแน่นอน เขาเป็นผู้รับใช้ที่ยิ่งใหญ่ในสายพระเนตรของพระเจ้า

เรื่องนี้ สรุปให้เห็นอย่างชัดเจนว่า การวัดความสำเร็จในการรับใช้พระเจ้า ไม่ได้วัดตามมาตรฐานหรือค่านิยมของโลก แต่วัดตามสิ่งที่จะได้รับในสวรรคสถาน
ชายแก่ผู้ตายอย่างไม่มีสมบัติติดตัว ถูกตัดคออย่างน่าอนาจ กลับกลายเป็นผู้รับใช้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์คริสตจักร

6.@ อย่าให้เราประเมินการรับใช้คนอื่นด้วยมาตรฐานแห่งโลกนี้
และอย่าไปสนใจ หากใครจะประเมินการรับใช้ของเราด้วยมาตรฐานแห่งโลกนี้
เพราะพระเจ้าผู้ทรงยุติธรรม จะเป็นผู้ตัดสินเองว่า การรับใช้ของเรานั้น มีค่าเพียงใดสายพระเนตรของพระองค์

คำคม

“ จงรับใช้อย่างสุดกำลัง จงยึดมั่นความเชื่อจนวันตาย
เพื่อว่าในวันสุดท้ายของชีวิตเราจะได้พบกับความภาคภูมิใจและปลื้มปิติอย่างที่สุด ”