ภาพรวม
- ในบทนี้ อ.เปาโลสอนทิตัส ให้สอนคนกล่มต่างๆให้ดำเนินชีวิตเป็นที่ถวายพระเกียรติแด่พระเจ้า ให้สมกับเป็นผู้ที่ได้รับพระคุณของพระเจ้าแล้ว
# แนวคิด
@ การประยุกต์ใช้
1# ใน ทต. 2:1-10 อ.เปาโลแนะนำให้ทิตัส สอนคนกลุ่มต่างๆ ดังนี้
– ผู้ชายสูงอายุ : สอนพวกเขาให้
>> รู้จักประมาณตน
>> มีความน่านับถือ
>> มีสติสัมปชัญญะ
>> มีความเชื่อที่ถูกต้อง
>> มีความรัก
>> มีความทรหดอดทน
– ผู้หญิงสูงอายุ : สอนพวกนางให้
>> ประพฤติให้น่านับถือ
>> ไม่ใส่ร้ายคนอื่น
>> ไม่ติดเหล้า
>> เป็นผู้สอนสิ่งที่ดีงามแก่หญิงสาว ได้แก่สอนพวกเธอให้
>>>>> รักสามีและบุตรของพวกตน
>>>>> มีสติสัมปชัญญะ
>>>>> เป็นคนบริสุทธิ์
>>>>> ดูแลบ้านเรือนอย่างดี
>>>>> มีความเมตตา
>>>>> เชื่อฟังสามีของตน
– ชายหนุ่ม : สอนพวกเขาให้
>> มีสติสัมปชัญญะ
>> ประพฤติตามแบบอย่างอันดี ที่ทิตัสได้วางแบบอย่างไว้
>> ดำเนินชีวิตอย่างถูกต้องที่ไม่มีใครจะตำหนิได้
– คนที่เป็นทาส : สอนพวกเขาให้
>> เชื่อฟังนายของตน
>> ทำสิ่งที่ถูกใจนายทุกอย่าง
>> อย่าเถียงนาย
>> อย่ายักยอก
>> สำแดงความซื่อสัตย์และดีงามในทุกอย่าง
1.@ ในการสอนคนแต่ละประเภทย่อมมีความแตกต่างกัน การใช้พระคัมภีร์เป็นแนวทางในการสอนนั้นจะทำให้เราสอนได้อย่างมีประสิทธิภาพสูงสุด
สิ่งที่สำคัญมากสำหรับการสอน ก็คือ การมีชีวิตที่เป็นแบบอย่างสอดคล้องกับคำสอนนั้น
วันนี้ เราทำตามสิ่งที่เราสอนหรือเปล่า?
2.# ใน ทต. 2:11 สอนว่า พระคุณของพระเจ้าที่ทรงสำแดงแก่เรานั้น
– เพื่อช่วยทุกคนให้รอด
– เพื่อสอนเรา
>>> ให้ละทิ้งความอธรรมและโลกียตัณหา
>>> ให้ดำเนินชีวิตในยุคนี้อย่างมีสติสัมปชัญญะ อย่างชอบธรรม
>>> ให้ดำเนินตามทางพระเจ้า
– เพื่อไถ่เราให้พ้นจากการอธรรมทุกอย่าง
– เพื่อชำระเราให้บริสุทธิ์
– เพื่อเราจะได้เป็นประชากรของพระองค์ซึ่งมีใจกระตือรือร้นที่จะทำการดี
2.@ โดยพระคุณของพระเจ้า เราจึงได้รับความรอดแล้ว
จากนี้ไป เราสมควรดำเนินชีวิตให้สมกับผู้ที่ได้รับความรอดแล้ว ด้วยการละทิ้งการอธรรมทั้งหลาย และดำเนินชีวิตในทางของพระเจ้าอย่างมีสติ รู้ว่าสิ่งสารพัดในโลกนี้เป็นเพียงสิ่งชั่วคราว อีกไม่นานเราก็จะได้เข้าไปอยู่ในแผ่นดินแห่งพระบิดาของเราแล้ว
คำคม
“ ผู้มีสติ คือ ผู้ที่รู้ตัวว่าสิ่งของวันนี้นั้นชั่วคราว สิ่งของวันหน้านั้นถาวรนิรันดร์ ”