“พระองค์ทรงสำแดงพระองค์ว่าซื่อสัตย์ต่อผู้ที่ซื่อสัตย์ พระองค์ทรงสำแดงพระองค์ว่าไร้ตำหนิต่อผู้ที่ไร้ตำหนิ” สดด. 18:25

แนวคิด :
• จากพระคัมภีร์ตอนนี้ เราเห็นได้ว่า พระเจ้าจะสำแดงพระลักษณะของพระองค์ ต่อเรา ตามลักษณะการดำเนินชีวิตของเรา
• เมื่อเราดำเนินในทางแห่งความซื่อสัตย์ เราจะเห็นพระเจ้าผู้ทรงสัตย์ซื่อทรงจัดเตรียมให้แก่เรา
• เมื่อเราดำเนินชีวิตอย่างดีรอบคอบ(มธ.5:48) เช่นเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ เราจะเห็นความดีรอบคอบแสนประเสริฐที่พระเจ้าทรงจัดเตรียมไว้แก่เรา
• แต่ถ้าเราดำเนินในทางแห่งความชั่วร้าย(เช่นคดโกง,ฯลฯ) เราก็จะพบพระเจ้าผู้เข้มงวดเพื่อถือไม้เรียวมาหาเรา เพื่อให้เราผู้เป็นที่รักของพระองค์กลับใจเสียใหม่

การประยุกต์ใช้ :
• เราอยากให้พระเจ้า มาหาเราด้วยถ้าทีเช่นไร วิถึแห่งการดำเนินชีวิตของเรา จะเป็นตัวกำหนดเรา เราจะพบพระลักษณะของพระเจ้าเช่นไรในชีวิตของเรา
• อาหารว่างวันนี้ รับอะไรดีครับ “พระเมตตา” หรือ “ไม้เรียว” ดีครับ?

“ถัดพวกเขาไปคือ อุสซีเอลบุตรฮารฮายาห์พวกช่างทองได้ซ่อมแซม ถัดเขาไปคือ ฮานันยาห์คนหนึ่งในพวกผู้ปรุงเครื่องหอมได้ซ่อมแซม พวกเขาบูรณะเยรูซาเล็มไกลไปจนถึงกำแพงกว้าง” นหม. 3:8

แนวคิด :
– การซ่อม สร้าง กำแพงเยรูซาเล็มที่ถูกทำลายลงอย่างสิ้นเชิง ขึ้นมาใหม่ เป็นภารกิจอันใหญ่หลวง แต่เป็นงานสำคัญสำหรับแผนรื้อฟื้นเยรูซาเล็มให้กลับมีชีวตขึ้นอีกครั้ง
– แท้จริงคนที่มีส่วนทำงานเหล่านี้ ไม่ทราบว่า งานของพวกเขาเป็นส่วนสำคัญส่วนหนึ่งในการเตรียมเยรูซาเล็มให้พร้อมสำหรับการเสด็จมาของพระผู้ช่วยให้รอดของโลก
– ในบทที่ 3 ทั้งหมด เป็นรายชื่อของคนและส่วนงานที่เขาได้รับมอบหมายให้ซ่อมหรือสร้าง
– เมื่ออ่านมาถึง ข้อที่ 8 สะกิดใจมาก สังเกตเห็นว่า คนที่ซ่อมกำแพงเป็นช่างทอง และอีกกลุ่มหนึ่งเป็นผู้ปรุงเครื่องหอม ทั้งสองกลุ่มไม่น่าจะมีความรู้ความชำนาญในการซ่อมสร้างกำแพงที่ดีเลย แต่ก็ยังคงลงมือซ่อมกำแพง….เพราะมีคนเหล่านี้ ผู้ทำอย่างเต็มที่ โดยไม่อ้างว่า “ฉันไม่มีความชำนาญ ฉันจึงไม่ทำ” การบูรณะกำแพงเยรูซาเล็ม จึงสำเร็จในที่สุด

การประยุกต์ใช้ :
– วันนี้ ไม่สำคัญว่า เราจะมีความรู้ ความชำนาญ ในงานที่เรารับมอบหมายให้ทำมากเพียงใด ที่สำคัญคือ เราได้ทำอย่างสัตย์ซื่อ ทำอย่างเต็มกำลังแล้วหรือยัง? ใครจะไปรู้งานเล็กน้อยที่เราทำ อาจกำลังเป็นส่วนหนึ่งของงานที่มีผลเปลี่ยนแปลงโลก เหมือนอย่าง อุสซีเอลบุตรฮารฮายาห์ ช่างทองคนนั้นก็เป็นได้
– เก่ง หรือ ชำนาญ ไม่สำคัญเท่า ทำอย่างเต็มใจและสัตย์ซื่อ

“เมื่อพระองค์ทรงซ่อนพระพักตร์เสีย มันทั้งหลายก็ลำบากใจ เมื่อพระองค์ทรงเอาลมหายใจมันไปเสีย มันก็ตาย และกลับเป็นผงคลี” สดด. 104:29

แนวคิด :
พระคัมภีร์ตอนนี้บรรยายให้เห็นว่า
• สิ่งมีชีวิตทุกอย่างที่พระเจ้าทรงสร้าง ต้องพึ่งการเลี้ยงดู การดูแลจากพระเจ้า
• วันเวลาของสิ่งมีชีวิตทั้งสิ้นก็อยู่ในการควบคุมและกำหนดของพระองค์ เมื่อพระองค์เอาลมหายใจไปจากสรรพสิ่งเหล่านั้น สรรพสิ่งนั้นก็จะตายไป

การประยุกต์ใช้ :
• เราไม่อาจมีชีวิตอยู่ได้โดยปราศจากการช่วยเหลือจากพระเจ้า เราอาจจะรู้หรือไม่รู้ แต่พระองค์ยังคงเมตตาเรา เราจึงยังดำรงอยู่ได้จนถึงเวลานี้
• มธ. 5:45 ..เพราะว่าพระองค์ทรงให้ดวงอาทิตย์ของพระองค์ ขึ้นส่องสว่างแก่คนดีและคนชั่วเสมอกัน และให้ฝนตก แก่คนชอบธรรมและคนอธรรม
• แค่คนชอบธรรมรับรู้แล้วขอบพระคุณ แต่คนอธรรมทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ แล้วอกตัญญู หาขอบพระคุณไม่
• วันใดก็ตามที่พระองค์เห็นสมควรว่า ได้เวลาที่เรา(หรือคนที่เรารัก)ต้องจากโลกนี้ไปแล้ว เรา(หรือคนที่เรารัก)ก็จะจากโลกนี้ไป ในทำนองเดียวกัน ถ้าพระเจ้ายังไม่เห็นสมควร ก็จะไม่มีใคร ภยันอันตรายใดๆ โรคภัยไข้เจ็บใดๆ พรากชีวิตไปจากเรา(หรือคนที่เรารัก) ได้เลย
“ชีวิตของเรา จะเป็นอยู่อย่างไร จะเป็นหรือจะตาย ไม่ขึ้นกับการตะเกียกตะกายของเรา แต่ขึ้นกับพระประสงค์ของพระองค์เท่านั้น”

“แต่ข้าพระองค์จะหวังอยู่เสมอ และจะสรรเสริญพระองค์มากยิ่งๆ ขึ้น” สดด. 71:14

แนวคิด :
• ขณะที่ผู้เขียนสดุดีบทนี้กำลังพบกับความทุกข์ยาก ศัตรูกำลังจ้องเอาชีวิตของเขา กำลังพยายามหาทางทำร้ายเขา กำลังเยาะเย้ยเขา พยายามทำให้เขาขายหน้า
• สิ่งที่เขาทำ คือ ยังคงมีความหวังในพระเจ้าต่อไป และ ยังคงสรรเสริญพระเจ้ามากยิ่งขึ้นกว่าเดิมอีก

การประยุกต์ใช้ :
• หากเรากำลังเชิญสถานการณ์เช่นนั้น อย่าหมดหวัง อย่าทิ้งความหวังในพระเจ้า จงหวังใจในพระองค์ต่อไป แล้ว เปลี่ยนเสียงบ่น เสียงโอดครอวญ เสียงท้อแท้หมดกลังใจ เป็นเสียงสรรเสริญพระเจ้า….แล้วในเวลาไม่นานเกินรอ เราจะเห็นการช่วยกู้อย่างสง่างามจากพระเจ้าของเรา

“พระองค์ผู้ทรงสร้างกลุ่มดาวลูกไก่และดาวไถ ผู้ทรงเปลี่ยนความมืดทึบให้เป็นรุ่งเช้า ทรงทำให้กลางวันมืดเป็นกลางคืน ผู้ทรงเรียกน้ำของทะเล และเทลงบนพื้นดิน พระยาห์เวห์คือพระนามของพระองค์” อมส. 5:8

แนวคิด :
• อาโมส(ผู้เผยพระวจนะที่เป็นคนเลี้ยงแกะ) พูดถึง กลุ่มดาวที่โดดเด่นที่ผู้เลี้ยงแกะรู้จักดี คือ หมู่ดาวลูกไก่(มองด้วยตา จะเห็น7ดวง แต่ความจริงมีกว่า200ดวง) หมู่ดาวไถ
• ในข้อนี้ บริบทกำลังพูดว่า พระเจ้าผู้ทรงยุติธรรม พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าผู้ทรงฤทธิ์
Ø ผู้สร้างดวงดาวทั้งหลาย
Ø ผู้ควบคุมทุกสิ่งไม่ว่าในเวลามืดหรือเวลาสว่าง
Ø ผู้ควบคุมสิ่งต่างๆในโลกทั้งสิ้น(เอาน้ำในทะเล มารดใส่แผ่นดิน มากจนท่วมโลกก็ยังได้)

การประยุกต์ใช้ :
– ทุกอย่างที่เกิดขึ้น รอบตัวเรา และในโลกนี้ อยู่ภายใต้การควบคุมของพระเจ้า
– พระเจ้าทรงยุติธรรม
– พระองค์คือพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเรา พระองค์จะประทานความยุติธรรมแก่เราอย่างแน่นอน
“ไม่ต้องตกใจ พระเจ้าทรงควบคุมอยู่”

“พระองค์ยังทรงเผากระดูกของพวกปุโรหิตบนแท่นบูชาของพวกเขาและทรงชำระยูดาห์และกรุงเยรูซาเล็ม” 2พศด. 34:5

แนวคิด :
• 300 ปีก่อนที่จะเกิดเหตุการณ์ในพระคัมภีร์ตอนนี้ อิสราเอลถูกแยกออกเป็น 2 อาณาจักร เหนือ-ใต้(เหมือนเกาลีเหนือ-เกาหลีใต้) ถือคนละประเทศกันเลย
ในเวลานั้นมีผู้เผยพระวจนะคนหนึ่งเดินทางจากทางใต้มายังอาณาจักรเหนือ ประกาศเกี่ยวกับแท่นบูชารูปเคารพในอาณาจักรเหนือว่า
“โอ แท่นบูชา แท่นบูชา พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า ‘นี่แน่ะ เด็กชายคนหนึ่งชื่อโยสิยาห์จะเกิดมาในราชวงศ์ของดาวิด และบนเจ้า คือบนแท่นนี้ เขาจะฆ่าปุโรหิตแห่งปูชนียสถานสูงผู้เผาเครื่องหอมบนเจ้า และเขาจะเผากระดูกคนบนเจ้า’ ” 1พกษ. 13:2
• คำพยากรณ์นี้ แทบเป็นไปไม่ได้เลย เพราะ เหนือ-ใต้ เป็นคนละประเทศกันแล้ว แล้วกษัตริย์ของใต้(ราชวงศ์ดาวิด) จะมายุ่งอะไรกับแท่นบูชารูปเคารพในอาณาจักรเหนือได้เล่า พวกเขาไม่มีวันยอมแน่
• คำพยากรณ์นี้ ระบุชื่ออีกต่างหาก “โยสิยาห์” และปรากฏว่า ตลอด 300 ปีหลังจากการพยากรณ์ ไม่มีกษัตริย์ทางใต้องค์ใดที่ชื่อนี้เลย…จนถึงเวลาที่พระเจ้าทรงกำหนดไว้…. 2พศด. 34:1 “โยสิยาห์มีพระชนมายุ 8 พรรษา เมื่อทรงเป็นกษัตริย์”
• เมื่อโยสิยาห์ ขึ้นครองราชนั้น อาณาจักรเหนือ ได้ถูกอัสซีเรียทำลายสิ้นแล้วกวาดต้อนประชาชนไปเป็นเชลยหมดแล้ว
• ดังนั้น เมื่อพระเจ้าทรงทำงานในจิตใจของโยสิยาห์ เขาจึงนำคนอิสราเอลกลับมาหาพระเจ้า ทำลายรูปเคารพทั้งสิ้นในอาณาจักรใต้เสีย และเผากระดูกของพวกปุโรหิตของรูปเคารพนั้น บนแท่นบูชาของมัน
เมื่อครบแล้ว ก็ไม่สาแก่ใจ บุกขึ้นไปทั่วอาณาจักรเหนือแล้วก็ทำแบบเดียวกัน
• เป็นจริงดังพระวจนะของพระเจ้า ที่ได้บอกไว้ เมื่อ 300 ปีก่อน ทั้งสิ้น

การประยุกต์ใช้ :
• พระเจ้า ระบุชื่อ “โยสิยาห์” และสิ่งที่เขาจะกระทำไว้แล้ว 300 ปีก่อนเขาเกิด…พระเจ้าทรงมีแผนการสำหรับชีวิตของเขา…..ยิ่งกว่านั้นสักเท่าใด เราผู้ได้เชิ่อว่า “เป็นบุตรของพระเจ้า” พระองค์ทรงจัดเตรียมแผนการอันดีเลิศไว้สำหรับชีวิตของเรา ล่วงหน้ามานานแล้ว ก่อนที่ปู่ของทวดเราจะถือกำเนิดมาเสียอีก…สรรเสริญพระเจ้า
• ดังนั้นอย่ามัวแต่กลัว มัวกังวล กับการเปลี่ยนแปลงเล็กๆน้อยๆที่เรากำลังเผชิญอยู่นี้ เพราะ ทั้งหมดอยู่ในแผนของพระเจ้า พระองค์จัดเตรียมไว้เพื่อสิ่งดีสำหรับลูกที่รักของพระองค์อย่างเรา…สรรเสริญพระเจ้า

“แล้วข้าพเจ้าลุกขึ้นในเวลากลางคืน คือข้าพเจ้ากับชายบางคนที่อยู่กับข้าพเจ้า ข้าพเจ้าไม่ได้บอกให้ใครเนหะมีย์ทราบเรื่องที่พระเจ้าของข้าพเจ้าทรงดลใจให้ข้าพเจ้าทำเพื่อเยรูซาเล็ม ข้าพเจ้าไม่ได้นำสัตว์อื่นไปกับข้าพเจ้านอกจากสัตว์ที่ข้าพเจ้าขี่อยู่” นหม. 2:12

แนวคิด :
• เนหะมีย์ได้รับการดลใจจากพระเจ้า ให้กลับมาซ่อมสร้างกำแพงเมืองเยรูซาเล็มที่ถูกทำลายไปนั้น ขึ้นมาใหม่
• เมื่อเขามาถึงเยรูซาเล็ม สิ่งแรกที่เขาเริ่มทำ ไม่ใช่เชิญชวนประชาชนให้ร่วมกันสร้างกำแพง ทั้งที่สำคัญมากเพราะถ้าประชาชนไม่ร่วมมือ เขาไม่มีทางทำสำเร็จได้ ซึ่งอาจเป็นเพราะเขาไม่ต้องการให้ใครมาเป็นอุปสรรคหรือทำให้หมดกำลังใจ ก่อนที่เขาจะเริ่มต้นทำตามการดลใจจากพระเจ้า
• เขาเริ่มงานแรก ทันที โดยไม่จำเป็นต้องรอให้ประชาชนอื่นๆพร้อมก่อน คืนนั้นเขาออกสำรวจกำแพงรอบเยรูซาเล็ม ซึ่งต้องใช้เวลานานหลายชั่วโมง ทางลำบาก(ข้อ14 บางช่วงถึงขนาดม้าหรือลาที่ขี่ก็ผ่านไปไม่ได้) และ เต็มไปด้วยอันตรายจากการศัตรู(ข้อ10 พวกเขาไม่พอใจอย่างยิ่ง)
• เนหะมีย์ ไม่ได้รอให้คนอื่นพร้อมก่อน แล้วจึงทำตามพระเจ้า เขาเริ่มเลยเท่าที่เขาจะสามารถทำได้ แล้วพอมาถึงขั้นตอนที่เขาต้องพึ่งคนอื่นหรือรอคนอื่น เขาก็ค่อยมาพึ่งคนอื่น (ตั้งแต่ข้อ 17 เป็นต้นไป)

การประยุกต์ใช้ :
• อย่ารอให้พร้อมทุกอย่างก่อน แล้วจึงเริ่มทำตามสิ่งที่พระเจ้าสั่งเรา
• อย่ารอให้คนอื่นพร้อมก่อน อย่ารอให้ปลอดภัยก่อน อย่ารอให้มันไม่ลำบากก่อน..ลุยเลย
• “เริ่มวันนี้ได้เลย เริ่มจากเท่าที่มี เริ่มจากเท่าที่เราทำได้ แล้วพระเจ้าผู้จัดเตรียม จะทรงเพิ่มเติมสิ่งที่จำเป็นที่เหลือให้แก่เราเอง”
ตัวอย่าง
• เรารู้ว่าพระเจ้าอยากให้พี่ของเรามาเชื่อพระเจ้า…อย่ารอให้พร้อมกว่านี้ วันนี้เริ่มบางอย่างได้เลย เพื่อให้น้ำพระทัยของพระเจ้าในเรื่องนี้สำเร็จ เช่น อธิษฐานเผื่อพี่อย่างจริงจัง ,โทรหาพี่ให้กำลังใจ , เอาหนังสือหรือใบปลิวให้พี่ , เลือกบทความคริสเตียนที่เราชอบ หรือลิ้ง youtube ที่เราชอบ แล้วส่งให้พี่ , เริ่มขอบคุณพระเจ้าที่ช่วยเราอะไรบางอย่างเล็กๆน้อยๆให้พี่ฟัง , ฯลฯ
“เริ่มได้แล้ว พรุ่งนี้ช้าเกินไป”

แบ่งปันเฝ้าเดี่ยว ( อาโมส 1:2 )  { พระพิโรธของพระเจ้า }

ท่านกล่าวว่า “พระเจ้าทรงเปล่งพระสิงหนาทจากศิโยน และทรงเปล่งพระสุรเสียงของพระองค์จากเยรูซาเล็ม ลานหญ้าของผู้เลี้ยงแกะโศกเศร้า และยอดภูเขาคารเมลก็เหี่ยวไป” อมส. 1:2

แนวคิด :
• เปล่งพระสิงหนาท หมายถึง “เสียงคำรามของสิงโตก่อนจะตะครุบเหยื่อ” เล็งถึง เสียงที่ทำให้ทุกคนที่ได้ยินต้องหวาดกลัว
• ศิโยน หมายถึง เยรูซาเล็ม (ซึ่งตั้งอยู่บนภูเขาศิโยน)
• ขนาดแค่สิงห์แผดเสียงคำรามผู้คนยังตกใจกลัว แล้วถ้าพระเจ้าเปล่งพระสุรเสียงด้วยพระพิโรธเล่า สิ่งใดจะตั้งมั่นอยู่ได้
• เมื่อพระเจ้าทรงเปล่งเสียง ทุกสิ่งก็สั่นสะท้าน ตั้งแต่ลานหญ้า ยันยอดเขาคารเมล(สถานที่สวยงามที่สุดแห่งหนึ่งในอิสราเอล)
• ใครเล่าจะยืนอยู่ได้ ต่อการพิพากษาด้วยพระพิโรธของพระเจ้า

การประยุกต์ใช้ :
• การพูดถึงพระเจ้าเพียงด้านความรักพระเมตตาของพระองค์เพียงด้านเดียว อาจเรียกได้ว่าเป็นการกล่าวอย่างไม่สมดุล
• ความจริงในพระคัมภีร์ ระบุหลายต่อหลายครั้ง ถึงความน่าสะพรึงกลัว ของพระพิโรธของพระเจ้า โดยเฉพาะเมื่อพระองค์ทรงพระพิพากษา
• ขอบคุณพระเจ้า วันนี้โดยพระคุณของพระเจ้า เรารอดพ้นการพิพากษาเข้ามาอยู่ในร่มพระคุณความรักเมตตาของพระเจ้า วันนี้เป็นวันแห่งพระเมตตา
• แต่ วันนั้นจะมาถึง เมื่อพระองค์จะทรงพิพากษามนุษย์ ด้วยพระโรธต่อความบาปชั่วของมนุษย์ ในวันนั้น ไม่ใช่วันแห่งพระเมตตาสำหรับคนที่ไม่ได้เป็นคนชอบธรรม วันนั้นเป็นวันแห่งพระพิโรธอันน่าสะพรึงกลัว สำหรับพวกเขา และเตรียมตัวสู่การลงโทษในบึงไฟนรกชั่วนิจนิรันดร์
• อะไรจะเกิดขึ้น ถ้าเราไม่พบคนเหล่านี้บนสวรรค์ แม่ของ พ่อของเรา น้องของเรา พี่ของเรา น้าของเรา ญาติของเรา เพื่อนของเราสมัยเรียน เพื่อนที่ทำงานของเรา คนที่เรารู้จักที่อยู่ใกล้บ้านเรา ?
• อย่างเดียวที่พวกเขาต้องเผชิญ หากเราไม่พบพวกเขาในสวรรค์ ก็คือ พระพิโรธอันน่าสะพรึงกลัวอย่างที่สุดขององค์พระผู้เป็นเจ้า
• คำถามสำหรับวันนี้ : “เราจะพบ ……….. ในสวรรค์หรือเปล่านะ?”

“และพระราชาประทับยืนอยู่ในพระที่ของพระองค์ และกระทำพันธสัญญาต่อพระพักตร์พระเจ้า ที่จะทรงดำเนินตามพระเจ้าและรักษาพระบัญญัติพระโอวาท และกฎเกณฑ์ของพระองค์ด้วยสุดพระจิตสุดพระทัย ที่จะทรงประกอบกิจตามถ้อยคำของพันธสัญญา ซึ่งบันทึกไว้ในหนังสือเล่มนี้” 2พศด. 34:31

แนวคิด :
• เกิดการฟื้นฟูครั้งใหญ่ขึ้นในสมัยของ กษัตริย์โยสิยาห์ เมื่อมีการค้นพบหนังสือธรรมบัญญัติในพระนิเวศของพระเจ้า แล้ว นำมาให้โยสิยาห์ เมื่อโยสิยาห์ฟังแล้วก็กลับใจ ฉีกฉลองพระองค์(ข้อ19) แล้วก็ทรงทำพันธสัญญาต่อพระเจ้า ว่าจะ ดำเนินตามพระเจ้าและรักษาพระโอวาทและกฏเกณฑ์ของพระเจ้า ด้วยสุดจิต สุดใจ
• แล้วโยสิยาห์ ก็เอาสิ่งน่าเกลียดน่าขังทั้งปวง ไปเสียจากเขตแดนทั้งสิ้น(ข้อ33)
• แล้วการฟื้นฟูที่แท้จริงก็เกิดขึ้น

การประยุกต์ใช้ :
• การฟื้นฟูที่แท้จริง เกิดเมื่อพระวจนะของพระเจ้าถูกอ่าน(ถูกกล่าว) แล้วเรากลับใจ แล้วเราตั้งใจที่จะทำตามน้ำพระทัยของพระเจ้า ไม่ทำตามใจของตัวเองอีกต่อไป
• โดยการพึ่งพาพระวิญญาณบริสุทธิ์ พระองค์จะช่วยให้ความตั้งใจของเรานี้เกิดขึ้นเป็นจริงได้ เมื่อเราเริ่มลงมือทำอะไรบางอย่างในภาคปฏิบัติที่สอดคล้องกับการกลับใจนั้น

จะมีคนกล่าวว่า “แน่แล้ว มีบำเหน็จให้แก่คนชอบธรรม แน่แล้ว มีพระเจ้าผู้ทรงพิพากษาโลก” สดด. 58:11

แนวคิด :
• สักวันหนึ่งมนุษย์ทุกวันจะเห็น (โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่มีปัญญาจะเห็นก่อนคนอื่น) แล้วจะสรุปได้ว่า “พระเจ้าทรงยุติธรรม”
>>> คนชอบธรรม จะได้รับรางวัล
>>> คนชั่วร้าย จะรับการพิพากษา
• สดุดีบทนี้ ดาวิดแต่งขึ้น ร้องทุกข์ต่อพระเจ้าในสถานการณ์ที่เขาไม่ได้รับความเป็นธรรม แต่โดยร้องทุกข์ต่อพระเจ้าถึงความชั่วร้ายของคนอธรรม แล้ว จบลงด้วยความเชื่อมั่นว่า ในท้ายที่สุดความยุติธรรมของพระเจ้าจะปรากฏให้ประจักษ์แก่ทุกคนเป็นแน่

การประยุกต์ใช้ :
• วันนี้ หากเราเห็นความอยุติธรรม หรือเราเองกำลังไม่ได้รับความเป็นธรรม จึงฉลาดและรับรู้เถิดว่า อีกไม่นาน พระเจ้าผู้ทรงยุติธรรม จะสำแดงความยุติธรรมของพระองค์ให้ปรากฏ
• เพียงแต่ว่า เพราะพระเจ้าทรงมีแผนการอันลึกซึ้งเกินความเข้าใจของเรา ดังนั้น เวลาของพระเจ้า มักไม่ตรงใจของเรา พระองค์ทรงทราบดีที่สุดว่า เวลาใดเป็นเวลาที่ดีที่สุด ที่จะสำแดงความความยุติธรรมให้เป็นที่ประจักษ์

พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสดังนี้ว่า “อย่าฟังถ้อยคำของผู้เผยพระวจนะ ผู้เผยให้ท่านฟัง ทำให้ท่านเต็มด้วยความหวังลมๆ แล้งๆ เขากล่าวถึงนิมิตในใจของเขาเอง ไม่ใช่จากพระโอษฐ์ของพระยาห์เวห์” ยรม. 23:16

แนวคิด
# อย่าฟังคำโกหก ต่อไปนี้ มันไม่ได้มาจากพระเจ้า(ข้อ16)
• “ท่านผู้ดูหมิ่นพระพระวจนะของพระเจ้าเอ๋ย…ท่านจะสุขสบาย”(ข้อ17) ไม่เป็นไรหรอก ยังไงพระเจ้าก็รักท่าน ไม่ว่าท่านจะทำตัวยังไงพระเจ้าก็จะอวยพรท่านอยู่ดี
• “ท่านผู้ดื้อดึงทำตามใจตัวเองเอ๋ย…จะไม่มีเหตุร้ายใดๆมาถึงท่านหรอก”(ข้อ17) ไม่เป็นไร พระเจ้าเข้าใจเราดี พระองค์เห็นใจเรา แม้เราทำตามใจไม่ทำตามน้ำพระทัยพระเจ้า ถึงกระนั้นพระเจ้าก็ยังจะปกป้องเราอยู่ดี เราจะปลอดภัยจากเหตุร้ายต่างๆแน่นอน
# อะไรคือการดูหมิ่นพระวจนะของพระเจ้า?
>>> ก็คือ การไม่ใส่ใจในพระวจนะของพระเจ้าและการไม่เชื่อฟัง(ข้อ18)
# อะไรคือการดื้อดึง
>>> ก็คือ รู้ทั้งรู้ว่าพระเจ้าเสียใจถ้าเราทำแบบนั้น รู้ทั้งรู้พระเจ้าอยากให้เราทำแบบนี้…แต่เราก็ไม่สนใจ ไม่ได้มีความตั้งใจแม้เพียงสักนิดที่จะทำสิ่งที่พระเจ้าพอพระทัย ไม่แม้แต่จะเริ่มต้นด้วยการอธิษฐานขอพระเจ้าช่วยให้เราสามารถทำสิ่งที่พระเจ้าพอพระทัยได้… “ฉันไม่แคร์ ก็ฉันชอบ ฉันอยากทำแบบนี้ มีอะไรมั้ย?”

การประยุกต์ใช้ :
• พระเจ้าไม่เปลี่ยนแปลง วานนี้ วันนี้ และสืบๆไปเป็นนิตย์
• พระองค์ไม่เปลี่ยนนิสัย ไม่เปลี่ยนพระลักษณะ
• พระองค์เคยรังเกียจท่าทีเช่นใด พระองค์ยังคงรังเกียจท่าทีเช่นนั้น ในวันนี้
• พระองค์เคยพอพระทัยท่าทีเช่นใด พระองค์ยังคงพอพระทัยท่าทีเช่นนั้น ในวันนี้
• สิ่งที่เปลี่ยนไป จากพระคัมภีร์เดิม สู่พระคัมภีร์ใหม่ ไม่ใช่พระเจ้า พระองค์ไม่เปลี่ยนแปลง สิ่งที่เปลี่ยนคือ มนุษย์
• มนุษย์ถูกชำระให้เป็นชอบธรรมได้ โดยทางความเชื่อในพระเยซูคริสต์
• เมื่อเราชอบธรรมแล้ว พระวิญญาณบริสุทธิ์จีงสถิตในเรา เพื่อช่วยเรา ให้สามารถทำสิ่งที่พระเจ้าพอพระทัยได้
• พระวิญญาณสุทธิ์ทรงอ่อนสุภาพ พระองค์ไม่ถือวิสาสะ ทำสิ่งใดในชีวิตของเรา หากเราไม่เต็มใจเปิดประตูต้อนรับพระองค์ให้เข้าไปเปลี่ยนแปลงในแต่ละห้องของจิตใจ
• ดังนั้น เราควรมอบถวายชีวิตจิตใจของเราพระองค์แด่พระองค์ เสมอๆ เพราะแม้เมื่อเช้าเรายอมต่อพระองค์ แต่เป็นไปได้ว่า สายๆ เราไล่พระองค์ลงจากบัลลังก์ใจ แล้วขึ้นนั่งแทน
• สรุป : เราผู้ชอบธรรม ควรเอาใจใส่พระวจนะของพระเจ้าและตั้งใจที่จะเชื่อฟัง โดยการพึ่งพาพระวิญญาณบริสุทธิ์เพื่อให้สิ่งเหล่านี้เกิดเป็นจริงในชีวิตของเรา
“พระเจ้ารักเรามาก จนพระองค์ไม่มีวันยอมอยู่เฉย แล้วปล่อยให้เรา ไม่ใส่ใจพระวจนะและไม่เชื่อฟัง เป็นแน่ พระองค์จะสะกิดเราด้วยอะไรบางอย่าง จนกว่าเราจะกลับใจ”

“… ถ้าเจ้าไม่เชื่อมั่น เจ้าก็ไม่อาจตั้งมั่น” อสย. 7:9

แนวคิด
• ช่วงเวลานั้น เรซีนกษัตริย์แห่งซีเรีย และเปคาห์กษัตริย์แห่งอิสราเอล ขึ้นมา ทำสงครามกับเมืองเยรูซาเล็ม(ข้อ1) ดังนั้น กษัตริย์อาหัสและชาวเมืองจึงตกใจกลัวอย่างยิ่ง(ข้อ2)
• กษัตริย์ทั้งสองวางแผนชั่ว(ข้อ5) ที่จะบุกยึดเยรูซาเล็ม แล้วตั้งกษัตริย์เหนือเยรูซาเล็มขึ้นใหม่(ข้อ6)
• แต่พระเจ้าตรัสกับ อาหัสว่า
“ตั้งใจฟัง”
“จงสงบ”
“อย่ากลัว”
“อย่าให้ใจขลาดกลัว” = อย่าให้ใจ “สั่นเหมือนต้นไม้ในป่าสั่นขณะต้องแรงลม”(ข้อ2)
“เพราะแผนชั่วมันจะไม่เกิดขึ้น แผนนั้นจะไม่สำเร็จ”
• แต่พระเจ้าตรัสเตือน อาหัสว่า “ถ้าเจ้าไม่เชื่อมั่น เจ้าก็ไม่อาจตั้งมั่น”
>>> ถ้าเขาไม่เชื่อ ไม่วางใจในพระเจ้าแต่ผู้เดียว (ขณะนั้น อาหัส คิดจะหันไปพึ่งอัสซีเรีย=ไว้วางใจในอัสซีเรียแทนพระเจ้า) ต่อให้ศึกนี้จะผ่านไปได้ แต่ต่อมาเขาจะพ่ายแพ้อยู่ดี

การประยุกต์ใช้ :
• หากปัญหากระหน่ำเข้ามาในชีวิต อย่าหันไปพึ่งสิ่งอื่น จงยึดความเชื่อและความไว้วางใจในพระเจ้า ไว้มั่น แล้วเราจะเห็นความยิ่งใหญ่ของพระเจ้าท่ามกลางสถานการณ์นั้นๆ
• ยึดมั่นไว้ แล้ว เราจะผ่านมันไปได้
“ถ้าเจ้าไม่เชื่อมั่น เจ้าก็ไม่อาจตั้งมั่น”

“ผลงานของความชอบธรรมจะเป็นสันติสุข และผลลัพธ์ของความชอบธรรมคือความเงียบสงบและความวางใจเป็นนิตย์” อสย. 32:17

แนวคิด
• ความชอบธรรม ไม่อาจเกิดได้โดยมนุษย์ แต่เกิดได้โดยพระเจ้า
• เมื่อมีความชอบธรรม ผลที่ตามมา คือ
>>> มีสันติสุข
>>> มีความสงบทั้งภายในและภายนอก(จิตใจและการกระทำ)
>>> มีความวางใจเป็นนิตย์ ไม่ใช่แค่วางใจบ้างไม่วางใจบ้าง ไม่ใช่วางใจชั่วครั้งชั่วคราว แต่วางใจตลอดเวลาตลอดไป

การประยุกต์ใช้ :
• ตัวชี้วัด ว่า หนทางที่เรากำลังเดินไปนั้น เป็นทางแห่งความชอบธรรมหรือไม่
>>> สังเกตง่ายๆ เรากำลังมีสันติสุข มีความสงบทั้งใจและพฤติกรรม มีความวางใจในพระเจ้าอยู่หรือไม่
>>> ถ้าใช่ จงดำเนินต่อไปในวิถีทางนั้น
>>> ถ้าไม่ เป็นไปได้ว่าเรากำลังหลงทาง เมื่อรู้ว่าหลงทาง
“จงหยุดเดินต่อ”
“ยูเทิร์น (กลับใจ)”
“กลับไปที่จุดเริ่มต้น หรือจุดสุดท้ายที่เรารู้ว่ายังถูกทางอยู่”…วิธีเดิมๆที่เราเคยมีสันติสุข สงบสุข และไว้วางใจในพระเจ้า (อาจจะเป็นการร้องเพลงพระเจ้า ทั้งวัน , อาจจะเป็นการใช้เวลาพิเศษทุกเช้ากับพระเจ้า ก่อนทำสิ่งอื่นใด , อาจจะเป็นการอธิษฐานในพระวิญญาณเสมอๆ บ่อยๆตลอดวัน,ฯลฯ)
หันกลับมาเดินในทางแห่งความชอบธรรมกันเถอะ**

“ข้าพเจ้าจะสรรเสริญพระนามพระเจ้าด้วยบทเพลง ข้าพเจ้าจะยกย่องพระองค์ด้วยการขอบพระคุณ” สดด. 69:30

แนวคิด
• สดด.69 ดาวิดบรรยายถึงความทุกข์ระทมที่ตนประสบ พอมาถึงข้อที่ 30 เขากล่าวว่า “ข้าพเจ้าจะสรรเสริญพระนามพระเจ้า ด้วยบทเพลง”
• ท่ามกลางความทุกข์ ดาวิด ร้องเพลงสรรเสริญพระเจ้า ดาวิดยกย่องพระเจ้าด้วยการขอบคุณ โดยไม่ได้มองที่สถานการณ์ แต่มองที่พระเจ้าด้วยความเชื่อ
• การทำเช่นนั้น พระเจ้าพอพระทัย (ข้อ31) มากยิ่งการถวายเครื่องบูชาแพงๆอย่างวัวผู้เสียอีก

การประยุกต์ใช้ :
• วันนี้ หากเรากำลังเผชิญความทุกข์ ท่ามกลางความทุกข์นี้ เราสามารถทำสิ่งที่พระเจ้าพอพระทัยได้ โดยการร้องเพลงสรรเสริญพระเจ้า ด้วยการขอบพระคุณพระเจ้าด้วยความเชื่อ เชื่อมั่นว่าสิ่งนี้ในที่สุดพระเจ้าจะเปลี่ยนให้กลายเป็นสิ่งดีแน่นอน
“จงเปลี่ยนเสียงโอดครวญ เป็นเสียงสรรเสริญ”
“จงเปลี่ยนบ่น เป็นเสียงขอบพระคุณ”

“เราจะลงโทษท่านและเผ่าพันธุ์ของท่านและข้าราชการของท่าน เพราะความผิดบาปของพวกเขา เราจะนำเหตุร้ายทั้งสิ้นที่เราได้ประกาศลงโทษเขา แต่เขาไม่ฟังนั้น ให้ตกลงบนเขา และบนชาวกรุงเยรูซาเล็ม และบนคนยูดาห์” ยรม. 36:31

แนวคิด
• ก่อนหน้านี้ พระเจ้าทรงให้เยเรมีย์ เขียนคำเตือน มาถึงกษัตริย์เยโฮยาคิมและคนอิสราเอลในยูดาห์ แต่พวกเขากลับไม่ฟังหรือหาเกรงกลัวไม่(ยรม. 36:24) แถมกษัตริย์ยังลบลู่คำเตือนนั้น ด้วยการเผาหนังสือม้วนนั้นทิ้งเสีย
• พระเจ้าจึงให้เยเรมีย์ เขียนหนังสือม้วนขึ้นมาอีกฉบับ ด้วยข้อความเดิมแล้วเพิ่มข้อความถึงกษัตริย์เยโฮยาคิม เกี่ยวกับการลงโทษที่จะมาถึงเขา

การประยุกต์ใช้ :
• พระเจ้าทรงเปี่ยมด้วยความรักและพระเมตตา ขณะเดียวกันพระองค์ก็ทรงเข้มงวดและเที่ยงตรง
• พระเจ้าเตือนประชากรของพระองค์ เพื่อเขาจะถ่อมใจ กลับใจ แล้วรับการอภัย เราเรียนจากเรื่องของกษัตริย์เยโฮยาคิม ว่า ถ้าไม่กลับใจ เย่อหยิ่งยโส ดูหมิ่นดูแคลน การตักเตือนของพระเจ้า…ความเข้มงวดของพระองค์ก็น่าสะพรึงกลัวยิ่งนัก
• วันนี้ เมื่อพระวจนะของพระเจ้ามาถึงเรา
>>> เราถ่อมใจลง หรือ เรายโสต่อไป
>>> เรายำเกรงแล้วกลับใจ หรือ เราลบหลู่แล้วมองข้ามไป “นี่ไม่เกี่ยวกับฉันหรอก”
>>> เราเปิดใจสำรวจชีวิต หรือ เราดูหมิ่นถ้อยคำเหล่านั้น โดยคิดเสียว่า “ไม่ได้มาจากพระเจ้าหรอก”เพราะมันขัดใจเรา
1ธส. 5:20-21 “อย่าดูหมิ่นถ้อยคำของผู้เผยพระวจนะ จงพิสูจน์ทุกสิ่ง สิ่งที่ดีนั้นจงยึดถือไว้ให้มั่น”
ขอพระเจ้าทรงช่วยเรา ให้เราถ่อมใจลง ต่อพระคำของพระเจ้าที่มาถึงเราในวันนี้(ที่คริสตจักรหรือที่ใดๆ) เพื่อพระคำของพระเจ้าจะสามารถเปลี่ยนวิถีชีวิตของเราในวันนี้ได้

“ดาเนียลกล่าวว่า “สาธุการแด่พระนามของพระเจ้าเป็นนิตย์สืบไป ปัญญาและฤทธานุภาพเป็นของพระองค์” ดนล. 2:20

แนวคิด
– พระเจ้าทรง เป็นเจ้าของ ปัญญา และ ฤทธานุภาพ ทั้งสิ้น
– พระเจ้าทรงเป็นผู้กำหนดและควบคุม วาระ ฤดูกาล ในธรรมชาติ
– พระเจ้าทรงเป็นผู้กำหนดและควบคุม อำนาจการปกครองทั้งสิ้น ในโลกนี้
– พระเจ้าทรงเป็นผู้ประทาน ปัญญาและความรู้ แก่ใครก็ตามที่พระองค์ประสงค์
– พระเจ้าทรงทราบทุกสิ่ง ไม่ว่าสิ่งนั้นจะลึกซึ้งหรือลี้ลับเพียงใด
– พระเจ้าประสงค์จะประทาน ปัญญาและกำลังแก่ผู้ใด พระองค์ก็ให้แก่ผู้นั้น…สรรเสริญพระเจ้า


การประยุกต์ใช้ :
– เมื่อพบคนมีปัญญา จงสรรเสริญพระเจ้า เพราะพระองค์ประทานให้เขา
– เมื่อเห็นฤดูกาลเปลี่ยน จงสรรเสริญพระเจ้า เพราะพระองค์ทรงเป็นผู้กระทำ
– เมื่อเห็นสถานการณ์รอบข้างในชีวิตเปลี่ยนแปลง ไม่ต้องตกใจ จงสรรเสริญพระเจ้า เพราะพระองค์ทรงกำหนดและควบคุม ให้มันเป็นเช่นนั้นเอง
– เมื่อขาดปัญญา ในการเผชิญเหตุการณ์ในวันนี้ จงทูลขอต่อพระองค์ผู้เป็นเจ้าของปัญญาทั้งสิ้น แล้วพระองค์จะทรงโปรดประทานให้
“ยก. 1:5 แต่ถ้าใครในพวกท่านขาดสติปัญญา ให้คนนั้นทูลขอจากพระเจ้าผู้ประทานให้กับทุกคนด้วยพระทัยกว้างขวางและไม่ทรงตำหนิ แล้วเขาก็จะได้รับตามที่ทูลขอ”

“มนุษย์ที่เกิดมาโดยผู้หญิงก็อยู่แต่น้อยวัน และเต็มไปด้วยความยุ่งยากใจ” โยบ 14:1

แนวคิด
ในยามที่โยบทุกข์ระทมใจอย่างที่สุด ทำให้เขาคิดได้ ว่า
– ชีวิตมนุษย์นั้นสั้นนัก แต่มีปัญหามาก ซึ่งตรงข้ามกับ การมีชีวิตยืนยาว แต่ปัญหาน้อย(ข้อ1)
– ชีวิตมนุษย์เหมือนดอกไม้ แปบเดียวก็เหี่ยวไป(ข้อ2)
– ชีวิตมนุษย์เหมือนเงา อยู่ไม่นาน และพอเงาผ่านไปก็ไม่เหลือร่องรอยของเงาเอาไว้เลย(ข้อ2)
– ชีวิตมนุษย์ที่เปราะบางนี้ พอจบลง หนำซ้ำยังต้อพบกับการพิพากษาอันเข้มงวดของพระเจ้าอีก(ข้อ3)
– ชีวิตมนุษย์เกิดมาในบาป เต็มไปด้วยมลทิน จึงไม่สามารถรอดพ้นได้แน่ ในวันพิพากษา(ข้อ4)
– ชีวิตของมนุษย์ถูกพระเจ้ากำหนดไว้แล้วว่า อยู่ได้กี่เดือนกี่ปี ไม่มีทางที่จะเลยไปได้(ข้อ5)

การประยุกต์ใช้ :
– ขอบคุณพระเจ้าสำหรับพระธรรมโยบ เราไม่ต้องรอเจอเหมือนกับโยบก่อนแล้วจึงคิดได้ ท่านโยบช่วยเจอให้เราแล้ว เราแค่เรียนจากเขา ง่ายกว่ากันเยอะ
– ชีวิตนั้นสั้นนัก วันนี้เราเข้าใกล้ความตายเข้าไปมากกว่าเมื่อวาน อีก 24 ชม.แล้ว
– เราควรใช้เวลาในโลกอย่างคุ้มค่า ชีวิตของเราอีกไม่นานก็จะผ่านโลกนี้ไป เหมือนเงาไร้ร่องรอย ไม่มีใครจดจำได้อีก แต่เราทุกคนต้องยืนอยู่ต่อหน้าบัลลังก์ของพระเจ้า
– ขอบคุณพระเจ้า โดยพระเยซูคริสต์เราจึงรอดพ้นการพิพากษาลงโทษ แต่ถึงกระนั้นเราทุกคนต้องยืนเสนอรายงานต่อพระเจ้า ถึงสิ่งที่เราได้ทำไปในโลกนี้ (ฮบ. 13:17 … เสมือนหนึ่งผู้ที่จะต้องเสนอรายงาน) ดังนั้น เราจะใช้อีกไม่กี่นาทีที่เหลืออยู่ในโลกนี้ของเราทำสิ่งใด
[สภษ. 23:4 อย่าทำงานเพื่อเห็นแก่ทรัพย์ศฤงคาร จงฉลาดพอที่จะยับยั้งไว้]
“วันเวลาที่กำหนดไว้สำหรับเรา ใกล้เข้ามาทุกทีแล้ว จงใช้ชีวิตอย่างฉลาดเถิด”

“พระยาห์เวห์ทรงเกลียดชังตาชั่งขี้โกง แต่ทรงปีติยินดีในตุ้มน้ำหนักที่ยุติธรรม” สภษ. 11:1

แนวคิด
– อยากรู้มั้ย พระเจ้าชอบอะไร พระองค์เกลียดอะไร…พระคัมภีร์ตอนนี้บอกเอาไว้(บางประการ)
# พระเจ้าเกลียด ความไม่ยุติธรรม (ข้อ1)
# พระเจ้าเกลียด ความเย่อหยิ่งยโส (ข้อ2)
# พระเจ้าเกลียด ความคดโกง (ข้อ3)
• พระเจ้าชอบ ความยุติธรรม (ข้อ1)
• พระเจ้าชอบ ความถ่อมใจ (ข้อ2)
• พระเจ้าชอบ ความซื่อสัตย์ (ข้อ3)
>>> ผู้ที่ดำเนินชีวิตในทางที่พระเจ้าเกลียด…จะพบกับความอัปยศและการถูกทำลาย
>>> ผู้ที่ดำเนินชีวิตในทางที่พระเจ้าชอบ…จะพบกับการอวยพร ปัญญา และความปลอดภัย

การประยุกต์ใช้ :
? วันนี้ มีความลำเอียงใดๆ ที่เราต้องกลับใจหรือไม่
? วันนี้ มีความยโสใดๆ ที่เราต้องกลับใจหรือไม่
(หมายเหตุ : ถ้าตอบว่า “ไม่มี” นั่นแหละมีแน่นอน 555)
? วันนี้ มีความไม่ซื่อสัตย์ใดๆ ที่เราต้องกลับใจหรือไม่
“กลับใจวันนี้ ยังทัน ยังไม่สายเกินไป แต่พรุ่งนี้ไม่แน่”

“แต่ส่วนเจ้า จงกลับมาหาพระเจ้าของเจ้า จงรักษาความเมตตาและความยุติธรรม และจงรอคอยพระเจ้าของเจ้าอยู่เสมอ” ฮชย. 12:6

แนวคิด
– พระเจ้าบอกให้อิสราเอลประชากรของพระองค์ ทำ 3 สิ่ง
1. กลับมาหาพระเจ้าของเจ้า… “กลับมา” แปลว่า เมื่อก่อนเคยอยู่แต่เดี๋ยวนี้ไม่อยู่แล้ว
อิสราเอลเผชิญปัญหา(ตกเป็นทาส) พระเจ้าทรงช่วยเขา เขาจึงพ้นปัญหา พระเจ้าอวยพรเขา แล้วเขาก็ลืมพระองค์ เขาจึงกลับพ่ายแพ้ต่อศัตรูและกำลังจะตกเป็นเชลยอีกครั้ง
(ฮชย. 13:6 เมื่อเขารับประทานจนอิ่มหนำ เขาอิ่มหนำแล้ว ใจก็ผยองขึ้น ฉะนั้นเขาจึงลืมเรา)

2. รักษาความเมตตาและความยุติธรรม…เพราะเขาไร้เมตตาทั้งที่พระเจ้าทรงเมตตาเขาและบิดเบือนความยุติธรรมเพราะเห็นแก่สินบน
“เมตตา” คือ มันสมควรโดนแล้ว(อยากโง่เอง,อยากจนเอง,อยากชั่วเอง,ฯลฯ) แต่ก็ให้อภัย สำแดงความรัก ความสงสารแก่เขา
“ยุติธรรม” คือ เขาสมควรได้รับสิ่งดี แต่เขาไม่ได้รับ เราจึงช่วยให้เขาได้รับสิ่งดีนั้น

3. รอคอยพระเจ้าของเจ้าอยู่เสมอ…บัดนี้เขาละทิ้งพระเจ้า ไปพึ่งพาสิ่งอื่น(รูปเคารพ,การเป็นพันธมิตรขอความช่วยเหลือจากคนต่างชาติ)
“รอคอย”…รออย่างไว้ใจ เชื่อใจ ในการช่วยกู้ของพระเจ้าที่กำลังจะมา
“พระเจ้าของเจ้า”…พระเจ้าเป็นพระเจ้าของเขา เขาเป็นประชากรของพระองค์ แต่ปรากฏว่าเขาไม่สนใจสิ่งนี้ หรือลืมเรื่องนี้ไปสนิทเลยว่า เขามีพระเจ้าจอมทัพผู้ทรงฤทธานุภาพ เป็นพระเจ้าของเขาเชียวนะ
(ฮชย. 12:5 พระยาห์เวห์พระเจ้าจอมทัพ พระยาห์เวห์เป็นพระนามของพระองค์)
“อยู่เสมอ”…. เขาเคยรอคอยพระเจ้า แปบนึง เห็นท่าไม่ดี ชักเสียวไปพึ่งสิ่งอื่นดีกว่า

การประยุกต์ใช้ :
– จงกลับใจ..หากเราถอยห่างพระเจ้าไปไกล จนพ่ายแพ้ต่อปัญหาอีกครั้ง
– จงกลับใจ…หากเราไม่ยอมอภัยต่อคนอื่นอย่างที่พระเจ้าอภัยให้เรา หรือ เราไม่ได้ทำสิ่งดีต่อผู้ที่สมควรจะทำสิ่งดีให้(เช่น พ่อแม่,ผู้มีพระคุณ,เพื่อนที่ทำดีต่อเรา,ลูกน้องผู้ตั้งใจทำงานอย่างดีแม้ผลออกมาไม่ดีนัก,ลูกของเราที่ตั้งใจทำดีแต่ก็ยังพลาดอยู่,ฯลฯ) [>> เราควรกล่าวขอบคุณหรือพูดให้กำลังใจคนเหล่านั้น]
– จงกลับใจ…หากเราไม่รอพระเจ้าละ หันไปพึ่งพาสิ่งอื่น แทน พระเจ้าผู้ทรงฤทธานุภาพสูงสุด ซึ่งจะเป็นการดูถูกพระองค์อย่างยิ่ง
(เมื่อลูกของมหาเศรษฐี ไปขอข้าวขอทานกิน แต่ไม่ยอมขอจากพ่อหรือไม่ยอมรอข้าวจากพ่อ ช่างเป็นการกระทำที่ลบหลู่พ่อ อะไรขนาดนั้น)

“แต่ข้าพระองค์ยากจนและขัดสน ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงรีบมาช่วยข้าพระองค์เถิด ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขออย่าทรงรอช้า พระองค์ทรงเป็นผู้อุปถัมภ์และผู้ช่วยกู้ของข้าพระองค์” สดด. 70:5

แนวคิด
คำอธิษฐานของดาวิด ยามที่กำลังพบกับอันตรายและความยากลำบาก
“ข้าแต่พระเจ้า ช่วยด้วย”
“ข้าพระองค์ ทุกข์ใจมากเหลือเกิน อันตรายเข้ามาใกล้ข้าพระองค์เหลือเกินแล้ว”
“ขอพระองค์ เปลี่ยนร้ายให้กลายเป็นดี ขอให้คนสิ่งมุ่งทำร้าย เอาเปรียบ ข่มเหง เยาะเย้ยข้าพระองค์ ต้องพ่ายแพ้ไปและอับอายเสียเอง”
“ข้าพระองค์ ขอแสวงหาพระองค์ ข้าพระองค์จะหาการช่วยกู้จากพระองค์เท่านั้น ข้าพระองค์จะเลือกยินดีในพระองค์ท่ามกลางเหตุการณ์เช่นนี้”
“ขอพระเจ้าทรงกระทำให้เหตุการณ์นี้ ให้กลายเป็น การสรรเสริญ ความยิ่งใหญ่ของพระองค์เถิด”
“ข้าพระองค์ ช่วยตัวเองไม่ได้แล้ว ข้าพระองค์จะรอคอยการช่วยกู้จากพระองค์เท่านั้น ขอพระองค์รีบมาด้วยเถิด”

การประยุกต์ใช้ :
สิ่งที่ฉลาดที่สุด ดีที่สุด ที่เราจะทำได้ยามต้องเผชิญเหตุการณ์ในวันนี้ คือ “อธิษฐาน”

“โมอับจะถูกทำลายและไม่เป็นชนชาติอีกต่อไป เพราะว่าเขายกตัวขึ้นต่อพระยาห์เวห์” ยรม. 48:42

แนวคิด
– เยเรมีย์พยากรณ์ถึงการพิพากษาของพระเจ้า ที่จะลงมาเหนือโมอับ เมื่อพระเจ้าเทพระพิโรธลงมาเหนือชนชาติที่ชั่วร้าย ช่างน่าสะพรึงกลัวยิ่งนัก
เช่น ยรม. 48:39 “โมอับแตกแล้วหนอ เขาทั้งหลายคร่ำครวญ โมอับหันหลังกลับอย่างอับอาย ดังนั้นแหละโมอับได้กลายเป็นที่เยาะเย้ย และเป็นที่หวาดเสียวแก่บรรดาผู้ที่อยู่ล้อมรอบเขา”

การประยุกต์ใช้ :
– มนุษย์เอ๋ย!!! เจ้าช่างไม่รู้เอาเสียเลยว่า ทุกคนต้องยืนอยู่หน้าพระเจ้าเพื่อรับการพิพากษา แล้วพระเจ้าจะเทพระพิโรธอันน่าสะพรึงกลัวนั้น ลงมาตามการกระทำอันชั่วร้ายของมนุษย์แต่ละคน
คิดดูสิ!!! ขนาดว่าเทลงมาบนทั้งชนชาติยังหนักหน่วงจนรับไม่ไหว แล้วถ้าเทพระโรธลงมาบนคนนั้น จะน่าหวาดเสียวและน่าสะพรึงกลัวเพียงใด…แล้วจะพบว่า นรกจริงๆมันน่าสะพรึงกลัวเพียงใด
– หลายคน (รวมทั้งเราเอง ในหลายครั้ง) กร่างต่อพระเจ้า ไร้ความยำเกรงต่อพระองค์ โดยหารู้ไม่ว่า พระเจ้าทรงฤทธิ์ใหญ่ยิ่งเพียงใด พระพิโรธอันรุนแรงที่พระองค์ทรงอดกลั้นพระทัยไว้อยู่นั้น น่าตกใจและน่าสะพรึงกลัวเพียงใด
– สรรเสริญพระเจ้า โดยทางพระเยซูคริสต์ เราได้รอดพ้นการพิพากษานั้นแล้ว แต่สิ่งนี้ไม่ใช่ได้มาง่ายๆ อาจจะง่ายสำหรับเรา แต่สุดแสนจะหนักหน่วงสำหรับพระเยซูคริสต์ผู้ทรงรักเรา ผู้เอาตัวของพระองค์มาแทนที่เราแล้วรับการพระพิโรธอันหนักหน่วงนั้นแทนเราบนไม้กางเขน
พระเยซูคริสต์ผู้มารับสภาพมนุษย์ ต้องรับพระโรธอันน่าสะพรึงกลัวบนไม้กางเขนนั้น เราคงไม่มีวันรับรู้หรือเข้าใจความรู้สึกของพระองค์ได้ แต่เรารับรู้ได้ถึงความรักอันใหญ่หลวงที่พระองค์ทรงรักเรา ที่บนไม้กางเขนนั้น
“พระเยซู สมควรเป็นผู้ที่เรารักมากที่สุดมากกว่าใครๆ หรือสิ่งใดในโลกนี้”

“แล้วพวกเขาจะร้องขอความช่วยเหลือต่อพระยาห์เวห์ แต่พระองค์จะไม่ทรงตอบพวกเขา คราวนั้นพระองค์จะซ่อนพระพักตร์เสียจากเขาทั้งหลาย เพราะพวกเขาได้ก่อกรรมชั่วไว้หลายอย่าง” มคา. 3:4

แนวคิด
– อธิษฐานแล้วพระเจ้าไม่ตอบ พระเจ้าซ่อนพระพักตร์จากประชากรของพระองค์
– ก่อนหน้านี้ไม่กี่ข้อ (มคา.2:12-13) พระเจ้าเพิ่งบอกว่าในอนาคตจะช่วยกู้ประชากรของพระองค์ พระเจ้ารัก เมตตา และสงสารประชากรของพระองค์
– แต่ในข้อนี้ พระเจ้าบอกว่า พระเจ้าไม่ตอบคำอธฺษฐานของพวกเขา พระเจ้าจะซ่อนพระพักตร์ไม่ให้เขาหาได้พบ “ทำไมจึงเป็นเช่นนั้น?”
– ก็เพราะพระเจ้ารัก เมตตา สงสารพวกเขานั่นเอง พวกเขายังอยู่ในทางชั่ว ไม่คิดจะกลับใจใหม่ พระเจ้าจึงจงใจทำเช่นนั้นกับพวกเขา ไม่ใช่เพราะเกลียด แต่ เพราะรัก พระองค์ต้องการสะกิดให้เขาระลึกได้ และกลับใจเสียใหม่


การประยุกต์ใช้ :
– หากวันนี้มีสถานการณ์บางอย่างที่เกิดขึ้นกับเรา ทั้งที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นเพราะเราเป็นที่รักของพระเจ้านี่นา เป็นไปได้ว่า พระเจ้ากำลังสะกิดเรา
– ให้เราพิจารณาตนเอง ว่ามีทางชั่วใดๆในเรา ที่เรายังใจแข็งกระด้าง ไม่ยอมกลับใจใหม่อยู่หรือไม่
– หากพบว่ามี ต้นปี 2017 นี้ เหมาะเหลือเกินที่เราจะเริ่มต้นใหม่ กลับใจใหม่ หันจากทางเก่า เดินไปในหนทางใหม่ในพระเจ้า

“ลูกเอ๋ย อย่าให้สิ่งต่อไปนี้คลาดสายตาของเจ้า แต่จงเฝ้ารักษาไว้ คือสติปัญญาและความเฉลียวฉลาด” สภษ. 3:21

แนวคิด
วันนี้พระเจ้าให้ของขวัญวันสิ้นปีแก่ผม ซึ่งจะทำให้ผมปลอดภัย ไม่สะดุด ไม่ต้องหวาดหวากับสิ่งใดๆ แต่หลับสบาย(ข้อ23-24)
พระเจ้าให้เฝ้า 2 สิ่ง แบบอย่าให้คลาดสายตาเลย เฝ้ารักษาเอาไว้ชั่วชีวิต แล้วจะเป็นพรวิเศษแก่ชีวิตของผมเสมอไป จะให้ชีวิตที่เต็มไปด้วยพระพร และรางวัลจากพระเจ้า(ข้อ22)
สองสิ่งนั้น คือ สติปัญญา และ ความเฉลียวฉลาด

ผมจึงถามพระเจ้าว่า “แล้ว ทั้งสองอย่างนี้คืออะไร?”…พระเจ้านำให้ผมอ่านต่อไปในข้อต่อๆมา จนเข้าใจ
อ๋อ!!! … แบบนี้นี่เอง

สติปัญญา คือ การปฏิบัติต่อพระเจ้าด้วยท่าทีที่ถูกต้อง…ก็คือ ด้วยท่าทียำเกรงพระองค์เสมอ
[ดูได้จากข้อ 25,26,32,33,34]
(สภษ. 9:10 ความยำเกรงพระเจ้า เป็นที่เริ่มต้นของปัญญา …)

ความเฉียวฉลาด คือ การปฏิบัติต่อมนุษย์ด้วยท่าทีที่ถูกต้อง…ก็คือ ด้วยท่าทีรักเพื่อนบ้านเสมอ
[ดูได้จากข้อ 27-31]

สรุปก็คือว่า “ถ้าผมทำตาม จะได้รับเกียรติเป็นมรดก และสืบต่อไปยังชั่วลูกชั่วหลาน แต่ถ้าทำตรงกันข้ามจะได้พบกับความอัปยศ”

การประยุกต์ใช้ :
ผมต้องเฝ้าคอยระมัดระวัง ที่จะให้ความคิด คำพูด การกระทำ มีความยำเกรงพระเจ้าและเต็มไปด้วยความรักต่อผู้อื่นตลอดวันคืนชีวิตของผม แล้วชีวิตของผมจะได้รับพระพรและเป็นพระพรต่อผู้คนมากมาย…อาเมน

“แล้วเจ้าจะสังเกตเห็นความแตกต่างระหว่างคนชอบธรรมและคนอธรรม ระหว่างคนที่ปรนนิบัติพระเจ้ากับคนที่ไม่ปรนนิบัติพระองค์ได้อีกครั้งหนึ่ง” มลค. 3:18

แนวคิด :
– ในวันนี้ อาจมองไม่เห็นความแตกต่าง ระหว่าง คนชอบธรรม และ คนอธรรม
คนชอบธรรมบางคนก็พบสิ่งดี บางคนก็พบสิ่งไม่ดี
คนอธรรมบางคนก็พบสิ่งดี บางคนก็พบสิ่งไม่ดี
– แต่พระเจ้าทรงสัญญา ในวันที่พระเจ้าประกอบกิจนั้น(ข้อ17) พระเจ้าจะสำแดงพระเมตตาต่อคนของพระองค์ เหมือนพ่อที่เมตตาลูกของตน(ข้อ17) แล้วในวันที่พระเจ้าทรงสัญญานั้น จะเห็นได้ถึงความแตกต่าง ผลลัพท์ของชีวิต ระหว่างคนชอบธรรม(ด้วยความเชื่อ) กับคนอธรรม(ข้อ18)

การประยุกต์ใช้ :
– วันนี้เราอาจรู้สึกว่ากำลังพบกับความไม่เป็นธรรม แต่พระทรงสัญญา จะมีวันที่พระองค์ทรงประกอบกิจ แล้วความเป็นธรรมจะเกิดขึ้น วันนี้ที่ยังดูเหมือนรอช้าอยู่ เพราะพระองค์มีแผนการอันล้ำเลิศ ที่ดีเลิศ และเกินที่เราจะเข้าใจได้ ซ่อนอยู่ในสถานการณ์ในวันนี้
“จงรอคอยพระเจ้า พระองค์ทรงทราบว่า เวลาใดเหมาะสมที่สุด ดีที่สุด สำหรับเรา”

“พระเจ้าจอมโยธาตรัสดังนี้ว่า จงพิจารณาดูว่าเจ้ามีความเป็นอยู่อย่างไร” ฮกก. 1:7

แนวคิด :
– พระเจ้าบอกให้คนอิสราเอล พิจารณาความเป็นอยู่ของเขาในขณะนั้น
• เจ้าหวังได้มาก แต่นี่แน่ะก็ได้น้อย
• เมื่อเจ้านำผลมาบ้านของเจ้า เราก็เป่ามันไปเสีย…ทำงานแทบตาย แต่ไม่มีอะไรเหลือ
– พระเจ้าจอมโยธาตรัสว่า ทำไมเป็นอย่างนั้นเล่า ก็เพราะนิเวศของเราพังทลายอยู่ ฝ่ายเจ้าต่างก็สาละวนอยู่กับเรื่องบ้านของตน
• ที่เป็นเช่นนั้นเพราะพวกเขาสนใจแต่เรื่องของตนเอง แต่ละเลยเรื่องของพระเจ้า พวกเขาจึงขาดพระพรจากพระเจ้า
– พระเจ้าสั่งให้เขา หยุดสนใจเรื่องของตนเองก่อน แล้วมาสนใจเรื่องของพระเจ้า เพื่อพระเจ้าจะอวยพรชีวิตของเขาและการงานที่เขาได้กระทำ

การประยุกต์ใช้ :
– เราควรพิจารณาตนเองในวันนี้ว่า “พระเจ้ากำลังสะกิดเราด้วยการงดพระพรสำหรับเราชั่วคราว เพื่อให้เราหันกลับมาหาพระองค์อยู่ หรือเปล่า?”
– ถ้าตอบ “ใช่” > “กลับใจด่วน” เพื่อเราจะกลับสู่เส้นทางแห่งพระพรอีกครั้ง
– ถ้าตอบ “ไม่ใช่” > “ถ่อมใจด่วน” เพื่อเราจะสามารถสังเกตเห็นสัญญาณเตือนจากพระเจ้าได้ชัดเจนขึ้น

“สิงห์แผดเสียงร้องแล้ว ผู้ใดจะไม่กลัวบ้าง พระเจ้าตรัสแล้ว จะมีผู้ใดที่จะไม่เผยพระวจนะหรือ” อมส. 3:8

แนวคิด
– อาโมสเป็นชาวบ้านธรรมดา เป็นคนเลี้ยงแกะในเมืองเล็กๆชื่อเทโคอา แต่อาจหาญกล่าวคำพยากรณ์กล่าวโทษประเทศต่างๆในช่วงเวลานั้น
– เหตุผลเดียวของเขาคือ “พระเจ้าสั่ง ฉันต้องทำ”
– ขนาดสิงโตคำราม ผู้คนยังไม่ตกใจกลัวเลย แล้วนี่ พระเจ้าสั่งให้พูด เขาจะกล้าไม่พูดหรือ?
– เมื่อพระเจ้าจะทรงกระทำสิ่งใด พระเจ้าจะเปิดเผยแก่ผู้รับใช้ของพระองค์ คือผู้เผยพระวจนะก่อน เพื่อ แจ้งและบอกแก่ประชาชน เพื่อให้ประชาชนกลับใจ

การประยุกต์ใช้ :
– วันนี้พระวิญญาณของพระเจ้าสถิตอยู่กับเรา เราเป็นผู้รับใช้ของพระองค์ ผู้ได้รับมอบหมายให้ประกาศข่าวประเสริฐของพระองค์
(กจ. 2:18 ในคราวนั้น เราจะเทฤทธิ์เดชแห่งพระวิญญาณของเราบนทาสทาสีของเรา และคนเหล่านั้นจะกล่าวคำพยากรณ์)
(1คร. 4:1 ให้ทุกคนถือว่าเราเป็นคนเช่นนี้คือเป็นเหมือนคนรับใช้ของพระคริสต์ และเป็นผู้รับมอบฉันทะให้ดูแลสิ่งล้ำลึกของพระเจ้า)
– ไม่สำคัญว่าเราเป็นใครแต่เมื่อพระเจ้าสั่ง จงลงมือกระทำ
“จงประกาศข่าวประเสริฐเรื่องของพระยซูคริสต์ ให้ผู้คนได้รับรู้เถิด”

“เขาจะตายเพราะขาดวินัยในชีวิต และเพราะความโง่อย่างยิ่งของเขา เขาจึงหลงเจิ่นไป” สภษ. 5:23

แนวคิด
– พ่อผู้มีปัญญา สอนลูกเพื่อจะฉลาด ไม่โง่และไม่ตาย (ข้อ1-2) ว่า
– การล่วงประเวณี ตอนแรกดูเหมือนหอมหวาน แต่มันคือกับดัก มันคือยาพิษ ที่จะนำความขมขื่นและความตายมาสู่ชีวิต วนเวียนไร้ทางออก(ข้อ3-2) – ดังนั้น อย่าเข้าไปใกล้ อย่าเฉียดเข้าไปใกล้ ประตูของการล่วงประเวณี มิฉะนั้น ทั้งเกียรติ ศักดิ์ศรี สิ่งที่ทำมาทั้งหมดจะสูญสิ้นไป แล้วพบกับบั้นปลายชีวิตที่เจ็บปวดและเสียใจอย่างที่สุด เวลานั้นแม้มาเสียใจกับสิ่งที่ทำไปแต่มันก็จะสายเกินไปแล้ว (ข้อ7-14) – ด้วยเหตุนี้ ควรชื่นชมกับสภาพที่พระเจ้าให้เราได้เป็นอยู่ในขณะนี้ มีความสุขกับมัน อย่าโลภ อย่าอยากได้ อย่าเกี่ยวข้อง กับดักแห่งการล่วงประเวณีนั้น(ข้อ15-22) – ถ้าขาดวินัย ด้วยการปล่อยใจ ปล่อยเนื้อ ปล่อยตัว ในที่สุด จะหลงเจิ่นไป แล้วพบกับความตาย(ข้อ23)

การประยุกต์ใช้ :
– ความบาปทั้งหลาย ที่เราพ่ายแพ้ ที่เราล้มลง ก็เพราะเราหย่อนยานวินัยในชีวิต ก่อนหน้านี้เราอาจเคยเอาจริงเอาจัง หลีกห่าง ไม่เข้าไปใกล้หรือเกี่ยวข้องกับบาปเหล่านั้น แต่จำไว้เสมอ วันใดที่เราเริ่มหย่อนยาน อลุ่มอล่วย แก่บาป วันนั้นความพ่ายแพ้ การล้มลง และความขมขื่นมันกำลังย่างกายเข้ามา
“กลับใจก่อนจะสายเกินไป”

พระยาห์เวห์ตรัสว่า “นี่แน่ะ วันเวลาจะมาถึง เมื่อคนที่ไถจะทันคนที่เกี่ยว และคนที่ย่ำผลองุ่นจะทันคนที่หว่านเมล็ดองุ่น จะมีน้ำองุ่นหยดจากภูเขา เนินเขาทั้งสิ้นจะมีน้ำองุ่นไหลลงมา” อมส. 9:13

แนวคิด
– อิสราเอลหลงเจิ่นออกห่างจากพระเจ้า จึงชาดจากการอวยพรของพระเจ้า และพบกับเหตุร้าย
– พระเจ้าทรงสัญญาว่า จะซ่อมและสร้าง สิ่งที่พังลง สิ่งที่เขาสูญเสียไปขึ้นมาใหม่(ข้อ11)
– พระเจ้าจะทำให้ประชากรของพระองค์กลับสู่สภาพดี เหมือนกับไม่เคยถูกทำให้เสียหายมาก่อนเลย(ข้อ14)
– พระเจ้าจะปลูกเขาไว้ และจะไม่ถอนเขาอีกเลย คือ สภาพดีที่เกิดขึ้นกับเขาแล้วนั้น จะอยู่กับเขาตลอดไป ไม่ถูกเอาไปจากเขาอีกเลย(ข้อ15)
– อมส. 9:13 พระยาห์เวห์ตรัสว่า “นี่แน่ะ วันเวลาจะมาถึง เมื่อคนที่ไถจะทันคนที่เกี่ยว และคนที่ย่ำผลองุ่นจะทันคนที่หว่านเมล็ดองุ่น จะมีน้ำองุ่นหยดจากภูเขา เนินเขาทั้งสิ้นจะมีน้ำองุ่นไหลลงมา”
เป็นการพยากรณ์ว่าพระพรแห่งการเชื่อฟัง จะสำเร็จและเกิดขึ้นกับพวกเขา พระพรนี้อ้างอิงมาจาก
ลนต. 26:5 “เวลานวดข้าวจะยาวนานถึงฤดูเก็บผลองุ่น ฤดูเก็บผลองุ่นจะยาวนานไปถึงฤดูหว่าน พวกเจ้าจะรับประทานอาหารอย่างอิ่มหนำ และอยู่ในแผ่นดินของเจ้าอย่างปลอดภัย”….หมายถึง มีความอุดมสมบูรณ์พูนสุข

การประยุกต์ใช้ :
– พระเจ้าสัญญา ว่าจะซ่อมชีวิตของเรา จะสร้างชีวิตของเราขึ้นใหม่ ให้อยู่ในสภาพดีเหมือนกับที่ไม่เคยบอบช้ำมาก่อนเลย พระองค์จะทำให้เราได้รับพระพรแห่งการเชื่อฟัง โดยทางพระเยซูคริสต์
– สิ่งที่เราควรทำคือ รอคอยพระเจ้า อย่างเชื่อมั่น ไร้ความกังวล เต็มไปด้วยความตื่นเต้นและชื่นชมยินดี มั่นใจอย่างไม่เคลือบแคลงสงสัย ในคำสัญญาของพระเจ้าที่มีต่อเรา

“เราจะตั้งผู้เลี้ยงแกะไว้เหนือเขา ผู้จะเลี้ยงดูเขา และเขาทั้งหลายจะไม่ต้องกลัวหรือครั่นคร้ามหรือขาดแคลนเลย” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ” ยรม. 23:4

แนวคิด
– พระเจ้าทรงกล่าวโทษ ผู้เลี้ยงแกะ(ข้อ1) ซี่งหมายถึง ผู้นำ และ พวกผู้เผยพระวจนะ ในเวลานั้น ที่ไม่ได้ดูแลเอาใจใส่ประชากรของพระเจ้า ไม่ได้สอนทางที่ถูกต้องให้กับพวกเขา แต่กลับชักนำให้ไปทำในสิ่งที่เลวร้ายและเอารัดเอาเปรียบ กดขี่ขมเหง ประชากรของพระเจ้า
– ดังนั้น พระเจ้าจะลงโทษพวกเขา และพระเจ้าจะส่งผู้เลี้ยงที่แท้จริงมาให้ประชากรของพระองค์เอง(เล็งถึงพระเยซูคริสต์) เพื่อประชากรของพระเจ้า จะไม่ต้องกลัวหรือครั่นคร้ามหรือขาดแคลนอีกเลย(ข้อ4)

การประยุกต์ใช้ :
– ในฐานะเป็นผู้เลี้ยง หรือ เป็นผู้นำ ในคริสตจักร เราต้องรับผิดชอบต่อฝูงแกะของพระเจ้า หมายถึง “รับผิด” และ “รับชอบ” สำหรับสิ่งที่เรากระทำแก่ลูกแกะของพระเจ้า ดังนั้น เราควรดูแลเอาใจใส่ ให้อาหารฝายวิญญาณแก่น้องเลี้ยงของเรา อยู่เสมอ และใส่ใจในความทุกข์ร้อนของพวกเขา
– ถ้าเราไม่ทำ พระเจ้าจะส่งคนอื่นมาทำแทนเรา
– พระเยซูคริสต์เป็นผู้เลี้ยงที่ดีเลิศ เราควรสอนและชี้นำ ให้น้องเลี้ยงของเรา พึ่งพาพระเยซู ติดสนิทกับพระเยซุ ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพราะที่นั่น เขาจะไม่ต้องกลัว และ เขาจะไม่ขาดแคลนสิ่งดีใดๆ (และตัวเราก็สมควรทำเช่นนั้นเหมือนกัน)

“เราจะชดเชยปีเดือน ที่ตั๊กแตนวัยบินได้กินเสียให้แก่พวกเจ้า และที่ตั๊กแตนวัยกระโดด ตั๊กแตนตัวอ่อน และตั๊กแตนวัยเดินได้กิน คือกองทัพใหญ่ของเราที่เราส่งมาต่อสู้พวกเจ้านั้น” ยอล. 2:25

แนวคิด
– เมื่อการช่วยกู้จากพระเจ้ามาถึง พระองค์ไม่ได้เพียงแต่อภัยบาปผิดของเรา และ ช่วยเราให้พ้นจากเหตุร้ายที่เกิดขึ้นกับเราอันเนื่องมาจากผลแห่งบาปของเราเท่านั้น
– แต่พระองค์จะทรงชดเชย สิ่งที่ราสูญเสียไป ขาดหายไปจากชีวิต ให้แก่เราอีกด้วย (ข้อ25)
“สรรเสริญพระเจ้า !!!”
– เราจะไม่ต้องอับอายอีกต่อไป เราจะได้รับพระพรอย่างบริบูรณ์(ข้อ26)
“สรรเสริญพระเจ้า ผู้ทรงกระทำแก่เราอย่างอัศจรรย์ !!!”
– เพราะพระเจ้าผู้ทรงอยู่ท่ามกลาง ทรงช่วยเราให้ไม่ต้องอับอายอีกเลย พระองค์เป็นพระเจ้าของเรา ไม่มีพระใดดีเลิศแสนประเสริฐเหมือนดั่งพระองค์

การประยุกต์ใช้ :
– หากเราหันมาหาพระเจ้า พึ่งพาพระองค์ รอคอยการช่วยกู้จากพระองค์ เมื่อการช่วยกู้จากพระเจ้ามาถึง เราจะพบความจริงว่า “ช่างคุ้มค่าแก่การรอคอย” สรรเสริญพระเจ้า !!!

“ทำนองเดียวกัน คำของเราที่ออกจากปากของเรา จะไม่กลับมาสู่เราเปล่าๆ แต่จะทำให้สิ่งที่เราพอใจนั้นสำเร็จ และให้สิ่งที่เราใช้ไปทำนั้นเสร็จสิ้น” อสย. 55:11

แนวคิด
– ฝนและหิมะ เมื่อลงจากฟ้า จะไม่กลับไปบนฟ้าใหม่ จนกว่าจะได้รดแผ่นดิน และทำให้พื้นดินเกิดพืชผล ฉันใด
– คำที่พระเจ้าตรัส สิ่งที่พระเจ้าสัญญาไว้แล้ว จะไม่กลับไปหาพระเจ้า (หมายถึงสิ้นสุดหน้าที่ของมัน) จนกว่าสิ่งเหล่านั้นจะสำเร็จตามที่พระเจ้าได้ลั่นวาจาไว้

การประยุกต์ใช้ :
– สิ่งที่พระเจ้าสัญญากับเรา จะสำเร็จอย่างแน่นอน
– วันนี้เราอาจไม่เข้าใจ วันนี้เราอาจมองไม่เห็นทางเลยว่ามันจะเป็นไปได้อย่างไร
– ซึ่งก็ถูกต้องแล้ว ถ้าเรามองเห็นแผนอันล้ำลึกของพระเจ้าได้ พระองค์จะเป็นพระเจ้าหรือ?
– ไม่ใช่ธุระของเราที่จะรู้ว่าหรือเข้าใจว่าพระองค์จะใช้วิธีการใดเพื่อให้พระสัญญาของพระองค์สำเร็จ
– ธุระของเรามีเพียงประการเดียว คือ รอคอยอย่างเชื่อมั่นในพระสัญญานั้น
– ที่เหลือปล่อยให้เป็นธุระของพระเจ้าผู้ทรงสัตย์ซื่อและสัตย์จริง ทำหน้าที่ของพระองค์ เพื่อให้พระสัญญาของพระองค์สำหรับชีวิตของเราสำเร็จ

“พระยาห์เวห์กริ้วช้า และทรงฤทธานุภาพใหญ่ยิ่ง พระยาห์เวห์จะไม่ทรงปล่อยให้คนผิดลอยนวล พระมรรคาของพระองค์อยู่ในพายุหมุนและพายุ และเมฆเป็นผงคลีแห่งพระบาทของพระองค์” นฮม. 1:3

แนวคิด
– พระเจ้ายุติธรรม พระองค์ทรงรักหวงแหนคนของพระองค์ และพระองค์ทรงกริ้วช้า
– พระองค์จะไม่ปล่อยให้คนผิดลอยนวล หากเขาไม่ยอมกลับใจ วันนี้ที่เขายังลอยนวลเพราะพระเจ้าทรงใจดี เหลือเกิน
– แต่เมื่อวันเวลามาถึง หากเขายังไม่กลับใจ ใครก็ตามที่บังอาจทำร้ายลูกของพระองค์ พระเจ้าจะเทพระพิโรธลงบนคนนั้น พระองค์จะแก้แค้นแทนคนของพระองค์ อย่างสาสมและยุติธรรม
(รม. 12:19 นี่แน่ะ ท่านผู้เป็นที่รักของข้าพเจ้า อย่าแก้แค้น แต่จงมอบการนั้นไว้ แล้วแต่พระเจ้าจะทรงลงโทษ เพราะมีคำเขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “การแก้แค้นเป็นของเรา เราเองจะตอบแทน” )

การประยุกต์ใช้ :
อย่าคิดแก้แค้น นั่นมันงานของพระเจ้า ไม่ใช่ของเรา
งานของเรา คือ ให้อภัย เพื่อพระเจ้าจะทรงอวยพรเราเพราะเหตุที่เราเชื่อฟังพระองค์

“ให้ปุโรหิตประพรมคนที่จะรับการชำระจากโรคเรื้อนนั้นเจ็ดครั้ง แล้วประกาศว่า เขาสะอาด ให้ปล่อยนกตัวที่ยังมีชีวิตนั้นออกไปในท้องทุ่ง” ลนต. 14:7

แนวคิด
– พระคัมภีร์ตอนนี้พูดถึงการชำระตัวของคนที่หายจากโรคเรื้อน
– ในพระธรรมเลวีนิติ “โรคเรื้อน” เล็งถึง “บาป” , “สัตว์ที่ใช้ในพิธี” เล็งถึง “พระเยซู”
– ในการชำระตัวนี้ ปุโรหิตให้เอานกมา 2ตัว
> ตัวหนึ่งฆ่าบนน้ำสะอาด เล็งถึงพระเยซู ตายเพื่อชำระบาปบาปของเรา
> อีกตัวหนึ่งเอามาจุ่มน้ำและเลือด นั้น แล้วประพรม บนคนนั้น 7 ครั้ง แล้วปุโรหิตจะประกาศว่า “เขาสะอาดแล้ว” และปล่อยนกตัวนั้นให้บินออกไป (เล็งถึงพระเยซู ทรงเป็นขึ้นมาจากความตาย)
1ยน. 5:6 นี่แหละคือผู้ที่ได้มาด้วยน้ำและพระโลหิต คือพระเยซูคริสต์ ไม่ใช่ด้วยน้ำเพียงอย่างเดียว แต่ด้วยน้ำและพระโลหิต …
พระเยซู ทรงชำระเราให้สะอาด ด้วยน้ำและเลือด อย่างสมบูรณ์ (เลข 7 หมายถึง ความสมบูรณ์) เราจึงได้รับการประกาศว่า “สะอาดแล้ว” “ไม่มีมลทินใดๆแล้ว” ขอบคุณพระเจ้า !!!

การประยุกต์ใช้ :
– อย่ายอมให้ความผิดพลาดของเราในอดีตของเรา ถ่วงชีวิตของเราอีกต่อไป
พระเยซูตายเพื่อเราแล้วและพระองค์เป็นขึ้นมาจากความตายแล้ว
พระเยซูประกาศแล้วว่า “เราสะอาดแล้ว” “บาปของเจ้าได้รับการอภัยแล้ว”
เราจึงเริ่มต้นชีวิตใหม่ได้แล้ว ไม่ต้องจมอยู่กับความผิดพลาดของเราในอดีตอีกต่อไป
สรรเสริญพระเยซู !!!

“ห้ามทำให้นามบริสุทธิ์ของเราเป็นที่เหยียดหยาม แต่ให้เราเป็นที่สรรเสริญในหมู่คนอิสราเอล เราคือยาห์เวห์ ผู้ชำระเจ้าให้บริสุทธิ์” ลนต. 22:32

แนวคิด
– โดยพระคุณของพระเจ้า พระเจ้าผู้บริสุทธิ์ ทรงชำระคนบาปชั่วอย่างเราให้บริสุทธิ์และทรงนำออกมาจาการเป็นทาสบาป
ดังนั้น เราต้องไม่ทำให้พระนามบริสุทธิ์ของพระองค์ถูกเหยียดหยาม ต้องไม่ทำให้พระเจ้าเสียชื่อ
ซึ่งพระนามของพระเจ้าจะเป็นที่สรรเสริญ เมื่อเรารักษาและทำตามพระคำของพระองค์

การประยุกต์ใช้ :
– วันนี้ หากชีวิตของเราทำให้พระนามของพระเจ้าเป็นที่ดูถูกดูหมิ่น เราต้องกลับใจใหม่ ขอโทษต่อพระเจ้า แล้วเริ่มต้นชีวิตใหม่อย่างถ่อมใจ ขอความช่วยเหลือจากพระเจ้า พึ่งพาพระองค์ พระองค์จะทรงยินดีช่วยเราให้สำเร็จได้เป็นแน่ หากแรงบันดาลใจของเราคือ เพื่อถวายพระเกียรติแด่พระองค์
-วันนี้ คนเห็นชีวิตของเราแล้ว
พวกเขาพูดว่า “นี่แหละ!!! คนของพระเจ้า”
หรือ พวกเขาพูดว่า “นี่หรือ?? คนของพระเจ้า”

“เช่นเดียวกับที่เจ้าร่าเริงเมื่อมรดกของพงศ์พันธุ์อิสราเอลนั้น ต้องถูกทำให้ร้างเปล่าไป เราก็จะทำเช่นนั้นกับเจ้า โอ ภูเขาเสอีร์และเอโดมทั้งหมด คือทั้งหมดของมันจะเป็นที่ร้างเปล่า แล้วพวกเขาจะรู้ว่าเราคือยาห์เวห์” อสค. 35:15

แนวคิด :
– ภูเขาเสอีร์ หมายถึง เอโดม (เอโดมตั้งอยู่บนภูเขาเสอีร์)
– เอโดม ซ้ำเติมอิสราเอลในช่วงเวลาที่พระเจ้าลงโทษอิสราเอลเพราะบาปของคนอิสราเอล
– พระเจ้า ไม่พอพระทัยเอโดมอย่างยิ่ง และให้เอเสเคียลพยากรณืว่า เอโดมจะถูกทำลายเพราะสาเหตุนี้
– ในเวลาต่อมา ตามประวัติศาสตร์ เอโดม ถูกทำลายเสียสิ้น ไม่มีชนชาตินี้ในโลกอีกเลย

การประยุกต์ใช้ :
เมื่อพี่น้องของเราคนใด ผิดพลาดพลั้งไป จนเขาพบกับปัญหา ความยากลำบาก หรืออุบัติเหตุของชีวิต
• สิ่งที่ต้องไม่ทำ คือ สมน้ำหน้า สะใจ ซ้ำเติม ดีใจ ฯลฯ เพราะนั่นจะทำให้พระเจ้าไม่พอพระทัยอย่างมาก
• สิ่งที่เราควรทำ คือ เห็นใจ ช่วยเหลือ ให้กำลังใจ หนุนใจให้เขากลับมีกำลังขึ้นใหม่อีกครั้ง หันมาพึ่งพาพระเจ้าอีกครั้ง อธิษฐานเขา ห่วงใยเขา แม้กระทั่งร้องไห้เพื่อเขา เพราะนั่นจะทำให้พระเจ้าพอพระทัยอย่างยิ่ง

“ไขมันของสัตว์ที่ตายเอง และไขมันของสัตว์ที่ถูกสัตว์อื่นกัดตาย จะนำไปใช้อย่างอื่นก็ได้ แต่ห้ามรับประทานเป็นอันขาด” ลนต. 7:24

แนวคิด :
– พระเจ้าให้โมเสสสั่งห้าม ไม่ให้คนอิสราเอล รับประทานไขมันของสัตว์ที่ตาย และสัตว์ที่ถูกสัตว์อื่นกัดตาย ไม่ว่าจะเป็น แกะแสนอร่อย หรือ โคขุนอันน่ารับประทานก็ตาม
– ทำไมเป็นเช่นนั้น? ทำไมต้องห้าม? ทำไมต้องบังคับจิตใจกันด้วย?
– ทุกวันนี้ เราคงทราบแล้วว่า เพราะในไขมันของสัตว์เหล่านั้น มีเชื้อโรคสูงมาก และ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงเวลานั้นอิสราเอลกำลังอยู่ในถิ่นทุรกันดาร น้ำมีน้อย วิทยาการทางการแพทย์ สุขอนามัยก็ยังไม่ดี จึงเป็นกฏที่เหตุผลมากมายซ่อนอยู่ในนั้น เพื่อประโยชน์ของคนอิสราเอลเอง
– แต่พระเจ้าไม่จำเป็นต้องอธิบาย และ อิสราเอลไม่จำเป็นต้องรู้ ไม่ต้องเข้าใจก็ได้ “แค่เชื่อฟัง ก็ได้รับพร จบ.”

การประยุกต์ใช้ :
– อย่างในพระคำของพระเจ้า หลายอย่างที่พระเจ้าทรงนำให้เราทำ เราไม่เข้าใจ “ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วย?” “คนอื่นเขาไม่เห็นต้องทำแบบนี้เลย?” “ทำแบบนั้น คนอื่นเขาอาจหาว่าเราโง่นะ!” ฯลฯ
– สิ่งที่พระเจ้าให้เราทำ ไม่เห็นจำเป็นที่พระองค์ต้องอธิบายเราก็ได้ และ ไม่จำเป็นที่เราต้องเข้าใจก่อนก็ได้ แค่ “เชื่อฟัง ได้รับพระพร” จบ. ง่ายๆแค่นี้เอง
ทำไปก่อน เชื่อฟังไปก่อน แล้วสักวันจะเข้าใจ

“อย่าอิจฉาคนชั่ว หรือปรารถนาอยู่ร่วมกับเขา” สภษ. 24:1

แนวคิด :
– พระคำของพระเจ้าสอนเราให้ระวัง อย่าไปอิจฉาคนชั่ว หรือ ปรารถนาเป็นแบบเขา โดยคิดในใจว่า “ทำไมเขาทำชั่วแล้วได้ดี? ทำชั่วแล้วไม่เห็นได้รับผลอะไรเลย อยากได้ดีแบบเขาจัง ดังนั้น เราทำแบบเขาบ้างดีกว่า”
– เพราะว่า ทั้งใจ ทั้งปาก ของคนชั่วร้ายนั้นกำลัง วางระเบิดเวลาให้กับตัวเอง รอวันถึงเวลามันระเบิดเท่านั้นเอง
สภษ. 24:20 เพราะคนชั่วไม่มีอนาคต ประทีปของคนอธรรมจะถูกดับเสีย
อีกไม่นาน เขาก็จะเก็บเกี่ยวผลที่เขาได้หว่านไว้
ดังนั้น อย่าไปอิจฉาเขา หรือ อยากทำตามอย่างเขาเลย

การประยุกต์ใช้ :
ใครอยากชั่วนัก ก็ปล่อยให้ชั่วให้เข็ด
อีกไม่นาน ก็จะรู้ซึ้งเอง
วันนี้ เราเองก็ควรระมัดระวังจิตใจ อย่าให้มีใจปรารถนาที่จะทำแบบพวกเขา
“ใครจะทำชั่วก็ทำได้ ส่วนฉันจะทำตามน้ำพระทัย เพื่อให้พระเยซูที่ฉันรักพอพระทัย”

“ข้าพระองค์ทราบว่า พระองค์ทรงทำทุกสิ่งได้ และพระประสงค์ของพระองค์จะสำเร็จ” โยบ 42:2

แนวคิด :
– โยบผู้กำลังเผชิญความทุกข์ยากอย่างแสนสาหัส และเมื่อพระองค์ก็ตรัสกับเขา มาถึงตอนนี้เขาตระหนักและยอมรับแล้ว่า “พระเจ้าทรงทราบทุกสิ่ง” “ไม่มีใครขัดขวางพระประสงค์ของพระองค์ได้” ซึ่งการตระหนักเช่นนี้ ทำให้เขาผ่านพ้นวิกฤตของเขาได้ในที่สุด
– “พระเจ้าทรงทราบทุกสิ่ง” :
• แม้คนไม่เข้าใจเรา เข้าใจผิดเรา พระองค์ทรงทราบ พระองค์ทรงเข้าใจเราเป็นอย่างดี
• พระเจ้าทรงทราบว่า อะไรเกิดขึ้นกับเราบ้าง ทรงทราบว่าเราเจ็บปวดแค่ไหน
• พระเจ้าทรงทราบว่า จะต้องทำอย่างไรเพื่อแก้ไขเปลี่ยนแปลง ชีวิตของเรา และสถานการณ์ของเรา
• พระองค์ทรงทราบว่า อะไรเป็นสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเราในเวลานี้และในอนาคต
* พระองค์ทรงทราบ ความชั่วร้ายในชีวิต ในความคิดจิตใจของเรา…ไม่ต้องปิดบังพระองค์ สารภาพต่อพระองค์ แล้วรับการอภัย
– “ไม่มีใครขัดขวางพระประสงค์ของพระองค์ได้” :
• อะไรคือพระประสงค์ของพระเจ้าในชีวิตของเรา?
ยรม. 29:11 พระยาห์เวห์ตรัสว่า ‘เพราะเรารู้แผนงานที่เรามีไว้สำหรับพวกเจ้า เป็นแผนงานเพื่อสวัสดิภาพ ไม่ใช่เพื่อทำร้ายเจ้า เพื่อจะให้อนาคตและความหวังแก่เจ้า
• แผนของพระเจ้าในชีวิตของเรา เพื่อให้เราพบสวัสดิภาพ ไม่เพื่อทำร้ายเรา เพื่อให้อนาคตที่ดี และให้ความหวังที่จะได้รับพระพร แก่เรา
• เมื่อพระเจ้ามีแผนดังนี้ ใครหน้าไหนจะขัดขวางพระองค์ได้ มันจะสำเร็จอย่างแน่นอน

การประยุกต์ใช้ :
จงตระหนักและยึดมั่น ท่องให้ขึ้นใจ
“พระเจ้าทรงรู้ พระเจ้าทรงฤทธิ์ และ พระเจ้าทรงรักเรา แผนของพระองค์เพื่อเราจะสำเร็จแน่นอน”

“ท่านจงอยู่ที่ประตูเต็นท์นัดพบทั้งกลางวันและกลางคืนตลอดเจ็ดวัน ทำภารกิจที่พระยาห์เวห์ทรงกำชับไว้ เพื่อท่านจะไม่ต้องตาย เพราะนี่เป็นสิ่งที่ข้าพเจ้าได้รับพระบัญชามา” ลนต. 8:35

แนวคิด :
– ก่อนหน้านี้เป็นพิธีชำระตัวเพื่อสถาปนาอาโรนและบุตรให้ทำหน้าที่ปุโรหิต ซึ่งพิธีดูเหมือนเสร็จแล้ว อาโรนและบุตร พร้อมทำหน้าที่แล้ว แต่พระเจ้ากลับให้พวกเขา อยู่ในเต็นท์นัดพบต่อไปอีก 7 วัน ห้ามออกไปไหน
– เพื่อพวกเขาจะทบทวนชีวิตของตน และ เฝ้าใกล้ชิดกับพระเจ้า ก่อนทำภารกิจ (ในตั้งแต่บทที่ 9 เป็นต้นไป)
การประยุกต์ใช้ :
– ก่อนเลือกสาวก 12 คน พระเยซูขึ้นภูเขาไปอธิษฐานคืนยันรุ่ง
– ในเวลาเช้าพระเยซู เสด็จออกไปที่สงบเพื่ออธิษฐาน
(มก. 1:35 ในเวลาเช้ามืดพระองค์ทรงลุกขึ้นเสด็จออกไปยังที่สงบ และทรงอธิษฐานที่นั่น)
(ลก. 4:42 พอถึงรุ่งเช้า พระองค์เสด็จออกไปยังที่เงียบสงัด …)
– ก่อนเริ่มภารกิจ พระเจ้าสั่งให้ อาโรนและบุตร อยู่ในเต็นท์นัดพบก่อน ถึง 7 วัน เพื่อพวกเขาจะไม่ตาย
– ก่อนเริ่มภารกิจ ในแต่ละวันของเรา ควรจัดเวลา (แม้จะช่วงสั้นๆก็ยังดี) เพื่อสงบใจ อ่านพระคำและอธิษฐาน ฝากมอบภารกิจแต่อย่างที่เราต้องเผชิญในวันนี้ไว้กับพระเจ้า เพื่อเราจะไม่เหนื่อยแทบตายตลอดวันนี้
“สงบสักนิดกับพระเจ้า ก่อนเริ่มภารกิจในวันนี้ เพื่อไม่ต้องเหนื่อยแทบตาย”

“พระยาห์เวห์ทรงเกลียดชังเครื่องบูชาของคนอธรรม แต่ทรงปีติยินดีในคำอธิษฐานของคนเที่ยงธรรม” สภษ. 15:8

แนวคิด :
– การกระทำใดๆก็ตาม แม้กระทั่งเป็นการทำตามกฏเกณฑ์ของพระเจ้า เช่นถวายเครื่องบูชา หรือ แม้แต่การอธิษฐาน ก็เป็นที่เกลียดชังของพระเจ้า ถ้าผู้นั้นจงใจเดินไปในทางของความอธรรม (เย่อหยิ่ง ยโส เห็นแก่ตัว เกลียดชังผู้อื่น ไม่แคร์พระเจ้า ทำตามใจปรารถนาของตนเอง)
– แต่ผู้ที่ติดตามทางของคนชอบธรรม (ถ่อมใจต่อพระเจ้า ยอมรับผิด สารภาพ รับการอภัย ตั้งใจเดินในทางที่พระเจ้าพอพระทัยโดยการช่วยเหลือจากพระองค์) คำอธิษฐานของเขาพระเจ้าอยากฟัง พระเจ้าปิติยินดี ดีใจ ชื่นใจ เมื่อเขาอธิษฐานต่อพระองค์

การประยุกต์ใช้ :
– วันนี้ หากเรายังจงใจเดินในทางอธรรมต่อไป จงรีบกลับใจ เพราะไม่ดีแน่ๆ ถ้าพระเจ้าผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ทรงเกลียดชังทุกอย่างที่เราทำ
“พระพรห่างหาย พระเพลิงมาหา”
– ขอบคุณพระเจ้า วันนี้ โดยพระคุณของพระเจ้า โดยพระโลหิตของพระเยซูคริสต์ เราเป็นคนชอบธรรมแล้วในสายพระเนตรของพระเจ้า ดังนั้น เมื่อเราอธิษฐานพระเจ้าจะดีใจ อยากฟัง และอยากตอบคำอธิษฐานของเรา
“เร็วๆเข้า มาทำให้พระเจ้าดีใจกันเถอะ!!!”

พระยาห์เวห์พระเจ้าทรงเรียกชายนั้นและตรัสถามเขาว่า “เจ้าอยู่ที่ไหน?” ปฐก. 3:9

แนวคิด :
– เมื่ออาดัมล้มลงในบาป พอพระเจ้าเรียก เขาก็กลัว เขาก็อาย เขาก็ซ่อนตัวเสีย นั่นเป็นผลของบาปมนุษย์(อาดัม)ผู้ซึ่งเมื่อก่อนเคยสนิทสนมกับพระเจ้า บัดนี้เขาขาดจากความสัมพันธ์กับพระเจ้าแล้ว บัดนี้เขากลัว เขาอาย เขาซ่อนตัวเสียจากพระเจ้า
– เมื่อเราเชื่อวางใจพระเยซูคริสต์ คนบาปอย่างเราได้กลับกลายมาเป็นคนชอบธรรม เราสามารถมีความสัมพันธ์กับพระเจ้าได้แล้ว เราไม่จำเป็นต้องกลัวพระเจ้า ไม่ต้องอายพระเจ้า ไม่ต้องซ่อนตัวจากพระเจ้าอีกต่อไป
ดังนั้น วันนี้เราควรเข้าหาพระองค์ อย่าซ่อนตัวเสียจากพระองค์
ทำผิดพลาดสิ่งใดนำมาสารภาพต่อพระองค์
หวาดกลัวสิ่งใดนำมาร้องทูลต่อพระองค์
กลับมีความสัมพันธ์สนิทสนมกับพระองค์อีกครั้ง อย่ายอมให้บาปใดๆ หรือสิ่งใดๆกีดขวางเราไว้จากความสัมพันธ์กับพระเจ้าอีกต่อไป

การประยุกต์ใช้ :
วันนั้น พระเจ้าเรียกอาดัม เขาซ่อนตัว เพราะบาปของเขา
วันนี้ พระเจ้ายังคงเรียกเรา “เจ้าอยู่ที่ไหน?” โดยพระเยซูคริสต์เราพ้นบาปแล้ว อย่าให้เราซ่อนตัวของเราต่อพระเจ้า รีบเข้ามาหาพระองค์โดยพลัน
พระองค์กำลังทรงอ้าแขนคอยต้อนรับเราอยู่ทุกเวลา

“ตัวที่อ่อนเพลียเจ้าก็ไม่ได้เสริมกำลัง ตัวที่เจ็บเจ้าก็ไม่ได้รักษา ตัวที่กระดูกหักเจ้าก็ไม่ได้พันผ้า ตัวที่หลงทางไปเจ้าก็ไม่ได้ไปตามกลับมา ตัวที่หายไปเจ้าก็ไม่ได้เสาะหา แต่เจ้าได้ควบคุมแกะทั้งหลายด้วยการบังคับ และด้วยความเกรี้ยวกราด” อสค. 34:4

แนวคิด :
– พระเจ้าตำหนิผู้นำของอิสราเอล(เปรียบเหมือนผู้เลี้ยงแกะ) ที่ไม่ดูแลเอาใจใส่ประชากรของพระเจ้า เหมือนผู้เลี้ยงแกะจอมปลอม ที่ไม่ได้ดูแลเอาใจใส่ เลี้ยงดูแกะ อย่างแท้จริง
– พวกเขาสนใจแต่ตัวเอง ไม่สนใจฝูงแกะของพระเจ้า เป็นเหตุให้ฝูงแกะกระจัดกระจายไป(ข้อ5)
– พระเจ้าตรัสว่า พระองค์จะเรียกร้องค่าเสียหายจากพวกเขา คือ พระเจ้าจะคิดบัญชีกับพวกเขานั่นเอง (ข้อ10)

การประยุกต์ใช้ :
– เราควรพิจารณาตัวเองอยู่เสมอ ว่า เราทำตัวอย่างไร ในฐานะผู้เลี้ยงแกะ(ในฐานะรุ่นพี่คริสเตียน)
• เราทำอย่างไร กับแกะที่อ่อนเพลีย (พี่น้องที่กำลังรู้สึกอ่อนกำลัง)
ตัวที่อ่อนเพลียเจ้าก็ไม่ได้เสริมกำลัง
• เราทำอย่างไร กับแกะที่เจ็บ (พี่น้องที่กำลังเจ็บปวด)
ตัวที่เจ็บเจ้าก็ไม่ได้รักษา
• เราทำไอย่างไร กับแกะที่กระดูกหัก (พี่น้องที่กำลังสะดุดล้มลง ไม่อยากจะติดตามพระเจ้าอีกต่อไป)
ตัวที่กระดูกหักเจ้าก็ไม่ได้พันผ้า
• เราทำอย่างไร กับแกะหลงทางไป (พี่น้องที่กำลังหลงออกห่างไปจากทางของพระเจ้า)
ตัวที่หลงทางไปเจ้าก็ไม่ได้ไปตามกลับมา
• เราทำอย่างไร กับแกะที่หายไป (ผู้คนที่ยังไม่รู้จักกับพระเจ้า พระผู้สร้างพวกเขา)
ตัวที่หายไปเจ้าก็ไม่ได้เสาะหา
– ขอพระเจ้าเมตตา ที่เราจะรู้ตัว สำนึกได้ และกลับใจใหม่ ลุกขึ้นมาทำหน้าที่ผู้เลี้ยงแกะที่ดีของพระเจ้า ร่วมมือกับพระเจ้าดูแลฝูงแกะของพระองค์

“เพราะความรักมั่นคงของพระองค์ใหญ่ยิ่งถึงฟ้าสวรรค์ ความซื่อสัตย์ของพระองค์สูงถึงเมฆ” สดด. 57:10

แนวคิด :
ยามทุกข์ใจ ยามเผชิญอันตราย ดาวิดทำเช่นไร?
ขณะแต่งสดุดีบทนี้ดาวิดหนีตายจากาการตามล่าของกษตริย์ซาอูลผู้อิจฉาเขา ซึ่งมาพร้อมเหล่าทหารอีก 3,000 คน ดาวิดหนีเข้าไปซ่อนตัวอยู่ในถ้ำ ท่ามกลางความทุกข์และอันตรายนั้น ดาวิดแต่งสดุดีบทนี้ขึ้น
ยามทุกข์ ดาวิด
– ร้องทูลพระเจ้า ขอพระกรุณาจากพระเจ้า
– ลี้ภัยใต้ร่มปีกของพระเจ้าจนกว่าภัยอันตรายจะผ่านพ้นไป
– ระลึกถึงพระลักษณะของพระเจ้า มีความรักมั่นคงและสัตย์ซื่อ
– สรรเสริญพระเจ้าท่ามกลางสถานการณ์นั้น
จากประวัติศาสตร์เราพบว่า เมื่อดาวิดทำเช่นนั้น พระเจ้าส่งซาอูลเข้ามาถ่ายทุกข์ในถ้ำนั้นคนเดียว แล้วดาวิดก็ไว้ชีวิตซาอูล ซาอูลขายหน้ามาก แต่ดาวิดได้รับเกียรติและการยกย่อง

การประยุกต์ใช้ :
– พระเจ้าของเรานั้น “ความรักมั่นคงของพระองค์ใหญ่ยิ่งถึงฟ้าสวรรค์ ความซื่อสัตย์ของพระองค์สูงถึงเมฆ” เราสามารถเชื่อใจ วางใจ ในพระองค์ได้
– วิธีตรวจดูว่าเราวางใจในพระเจ้าหรือไม่ คือ ยามทุกข์ใจ
??? เราร้องทูลพระองค์หรือเปล่า?
??? เรารอคอยจนกว่าการช่วยเหลือจากพระองค์จะมาหรือเปล่า?
??? เรายังสรรเสริญพระเจ้าได้ ท่ามกลางสถานการณ์เช่นนั้นหรือไม่?

“ถึงกระนั้น ข้าพเจ้าจะร่าเริงในพระยาห์เวห์ ข้าพเจ้าจะเปรมปรีดิ์ในพระเจ้าแห่งความรอดของข้าพเจ้า” ฮบก. 3:18

แนวคิด :
– ในพระเจ้ามีความหวังและความชื่นชมยินดีเสมอในทุกสถานการณ์
– ขณะนั้นบ้านเมืองของผู้เผยพระวจนะฮาบากุก กำลังพบกับความยากลำบาก ความทุกข์กังวลมากมาย เขาจึงอธิษฐานต่อพระเจ้าร้องทูลความในใจต่อพระเจ้า (ในบทที่1) และต่อมาเมื่อพระเจ้าตอบเขาว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นอยู่เวลาของพระองค์ อยู่ในการควบคุมของพระองค์ (ในบทที่ 2)
– ในบทที่ 3 นี้ เขาจึงมีความหวังในพระเจ้า และอธิษฐานว่า
“แม้ต้นมะเดื่อไม่มีดอกบาน หรือเถาองุ่นไม่มีผล ผลมะกอกก็ขาดไป ทุ่งนามิได้ผลิตอาหาร แม้ฝูงแพะแกะขาดไปจากคอก และไม่มีฝูงวัวที่ในโรง” ฮบก. 3:17
>>> แม้จะดูสิ้นหวัง แม้จะดูหมดหวัง เมื่อมองดูไปรอบข้างล้วนแต่เป็นสถานการณ์ที่ย่ำแย่
“ถึงกระนั้น ข้าพเจ้าจะร่าเริงในพระยาห์เวห์ ข้าพเจ้าจะเปรมปรีดิ์ในพระเจ้าแห่งความรอดของข้าพเจ้า” ฮบก. 3:18
>>> แม้สิ่งที่เห็นรอบข้างจะเป็นเช่นนั้น แต่ใจของฉันจะร่าเริงยินดีเปรมปรีดิ์ เพราะฉันมีความหวังใจในพระเจ้าว่าพระเจ้าจะเปลี่ยนร้ายให้กลายเป็นดี ฉันมีความมั่นใจในพระเจ้าของฉัน
* “พระยาห์เวห์องค์เจ้านายทรงเป็นกำลังของข้าพเจ้า พระองค์ทรงทำให้เท้าของข้าพเจ้าเหมือนตีนกวางตัวเมีย พระองค์ทรงทำให้ข้าพเจ้าเดินไปบนที่สูงทั้งหลาย” ฮบก. 3:19
>>> พระเจ้าใหญ่ยิ่งสูงสุดเป็นผู้เสริมกำลังฉัน พระองค์จะทำให้หนทางในอนาคตของฉันมั่นคง พระองค์ทำให้ฉันเดินหน้าต่อไปท่ามกลางความยากลำบากทั้งหลาย อย่างสง่างาม

การประยุกต์ใช้ :
– ไม่ว่าอะไรเกิดขึ้นกับเรา อย่ายอมสิ้นหวัง แม้สถานการณ์รอบข้างจะดูหมดหวังสักเพียงใดก็ตาม ในพระเจ้า เรามีความหวังอยู่เสมอ
– ในยามทุกข์ยากของเรา จงร้องทูลต่อพระเจ้า พระองค์จะทรงตอบเราเป็นแน่
พระเยซูตรัสว่า “…ผู้ที่มาหาเรา เราก็จะไม่ทิ้งเขาเลย” ยน. 6:37
ร้องทูลต่อพระเจ้า แล้วหวังใจในพระองค์
“เพราะพระเจ้าทรงสามารถ ทำสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ ให้เกิดขึ้น”

“พระเจ้าทรงเรียกโมเสสตรัสกับท่านจากเต็นท์นัดพบว่า” ลนต. 1:1
แนวคิด :
– พระเจ้าตรัสกับโมเสสหลายครั้ง เช่น ที่พุ่มไม้ไฟ , ในอียิปต์ตอนเกิดภับพิบัติ10ประการ , ตอนแหวกทะเลแดง , ตอนให้น้ำออกมาจากหิน , ฯลฯ แต่ส่วนใหญ่การตรัสเหล่านั้น มักเป็นคำสั่งสั้นๆ ให้ทำบางสิ่งบางอย่างเมื่อต้องเปชิญกับสถานการณ์นั้นๆ
– แต่ในครั้งนี้ เมื่อพระเจ้าจะสอนโมเสสเป็นขั้นเป็นตอน มีรายละเอียดมากมาย ที่ปรากฏในหนังสือเลวีนิติตลอดทั้งเล่ม พระเจ้าตรัสกับโมเสส ใน “เต็นท์นัดพบ” หรือ ที่เรียกว่า “พลับพลา”
– เป็นช่วงเวลาพิเศษ ที่โมเสส แยกตัวออกจากสถานการณ์รอบตัว เข้าเฝ้าพระเจ้า ใช้เวลากับพระเจ้า และ ณ ที่นั่น “เต็นท์นัดพบ” พระเจ้าทรงสอนโมเสสมากมาย
การประยุกต์ใช้ :
– เราควรคุยกับพระเจ้า ทุกเวลา ทุกสถานการณ์ ตลอดวันคืนขอชีวิต แต่ ขณะเดียวกันเราก็ไม่ควรละเลยการจัดเวลาเป็นพิเศษ เพื่อฟัง เพื่อเรียนรู้ เพื่อรับการสอน จากพระเจ้าเป็นพิเศษ (บางคนเรียกว่า “เฝ้าเดี่ยว” แต่ บางคนก็เรียกอย่างอื่น)
– พระเยซูเองก็คอยกับพระบิดาเสมอ ตลอดเวลา แต่ พระเยซูเองยังคงจัดเวลาพิเศษ เสด็จไปที่เปลี่ยวแต่ลำพังเพื่ออธิษฐาน เพื่อใช้เวลาส่วนตัวกับพระบิดา เราเองก็ควรทำเช่นนั้นเหมือนกัน
– วันนี้ เต็นท์นัดพบของเรากับพระเจ้าอยู่ที่ไหน? เราปล่อยให้พระองค์คอยเก้ออยู่เสมอหรือเปล่า? พระองค์กำลังรอเราอยู่ที่นั่น ที่ที่เราจัดเอาไว้สำหรับใช้เวลากับพระองค์แต่ผู้เดียว เลิกใส่ใจกับทุกสิ่งที่ไม่ใช่พระองค์
– โมเสส ไปเต็นท์นัดพบ , พระเยซู เสด็จไปที่เปลี่ยว , เปโตร ขึ้นไปบนดาดฟ้า , เหล่าสาวก ไปห้องชั้นบน
แล้ว เต็นท์นัดพบของเรากับพระเจ้า อยู่ที่ไหน?
พระองค์กำลังเรารอเราอยู่ที่นั่น รีบไปเร็วพลันอย่าปล่อยให้พระองค์รอเก้อ

“ข้าพระองค์จะเปรมปรีดิ์และยินดีในความรักมั่นคงของพระองค์ เพราะพระองค์ทอดพระเนตรความทุกข์ใจของข้าพระองค์ พระองค์ทรงทราบเรื่องความทุกข์ยากของข้าพระองค์” สดด. 31:7

แนวคิด :
– ท่ามกลางความทุกข์ใจ ท่ามกลางความทุกข์ยากของเรา พระเจ้าทรงทราบ พระองค์ทรงทอดพระเนตรเห็น
เพราะผู้เขียนพระคำสดุดีตอนนี้ตระหนักว่า พระเจ้าผู้ทรงรักเขาอย่างที่สุด ทรงทราบ ทรงเห็น ความทุกข์ของเขา เขาจึงมั่นใจว่าพระเจ้าจะไม่อยู่เฉยเป็นแน่ พระองค์จะมาช่วยเขาเป็นแน่
ดังนั้น ท่ามกลางความทุกข์นั้นเอง เขากลับเปรมปรีดิ์ได้เพราะเขารู้ว่าเขามีพระเจ้า ท่ามกลางความทุกข์ยากนั่นเองเขากลับยินดีได้เพราะเขารู้ว่าพระเจ้าทรงรักเขาด้วยความรักมั่นคงไม่มีวันเปลี่ยนแปลง

การประยุกต์ใช้ :
– ยามที่เรากำลังทุกข์โศกนี้ ใครเล่าจะเข้าใจเราได้ดีเท่ากับ พระองค์ผู้ทรงสร้างเรา พระเจ้าทรงทราบ พระเจ้าทรงเห็น พระเจ้าทรงเข้าใจความรู้สึกของเรา
เราสามารถระบายความในใจ ความทุกข์ใจของเราต่อพระองค์ได้ แล้วพระองค์จะทรงโปรดประเล้าประโลมจิตใจของเรา
– วันนี้ไม่ว่าสถานการณ์จะเป็นเช่นใด ให้เราตระหนักว่า พระเจ้าทรงอยู่กับเรา พระเจ้าทรงรักเราอย่างมั่นคงไม่เปลี่ยนแปลง
แล้วโดยความมั่นใจนี้ จะนำความเปรมปรีดิ์และยินดี กลับคืนสู่ชีวิตของเรา ไม่ว่าสถานการณ์รอบข้างในชีวิตของเราจะเป็นเช่นไรก็ตาม

“…การร้องไห้อาจจะอ้อยอิ่งอยู่สักคืนหนึ่ง แต่ความชื่นบานจะมาเวลาเช้า” สดด. 30:5
 แนวคิด :
– ในพระวจนะของพระเจ้า เราจะพบถ้อยคำแห่งกำลังและถ้อยคำแห่งความหวังมากมาย ในคำตอนนี้บอกว่าแม้บางช่วงของชีวิตเราจะพบกับความโศกเศร้า พบกับการร้องไห้ ในช่วงเวลาหนึ่ง แต่วันเวลาจะมาถึง เมื่อความโศกเศร้าผ่านพ้นไป การร้องไห้ผ่านเลยไป ในพระเจ้าเรามีหวังเสมอ พระเจ้าจะโปรดอวยพระพรและนำความชื่นบานกลับมาสู่หัวใจของเราอีกครั้ง
การประยุกต์ใช้ :
– ยามนี้ประเทศไทยกำลังพบกับความโศกสลดครั้งใหญ่ที่สุดครั้งหนึ่งในประวัติศาสตร์ของชาติไทย เป็นการสูญเสียครั้งใหญ่ของคนทั้งชาติ เป็นเวลาแห่งการร้องไห้ โศกเศร้าเสียใจ
อย่างไรก็ตาม ในพระเจ้ามีการเล้าโลมใจ มีการปลอบประโลมใจ และพระองค์จะนำความชื่นบานกลับมาสู่ประเทศไทยอีกครั้ง โดยการอวยพระพรเหนือประเทศนี้ เมื่อถึงเวลาของพระองค์

“เพราะพระองค์มิได้ทรงดูถูกหรือสะอิดสะเอียน ต่อความทุกข์ยากของผู้ทุกข์ใจ และมิได้ซ่อนพระพักตร์จากเขา เมื่อเขาทูลขอความช่วยเหลือ พระองค์ทรงฟัง” สดด. 22:24

แนวคิด :
– พระเจ้าผู้เปี่ยมด้วยความรักและพระเมตตา พระองค์ไม่เคย ดูถูก ซ้ำเติม หรือ รังเกียจ ความทุกข์ใจของบรรดาคนทั้งหลายที่กำลังทุกข์ใจ พระองค์ทรงเข้าใจเขา และพระองค์พร้อมที่จะรับฟังเขา เล้าโลมจิตใจของเขา ให้ความช่วยเหลือแก่เขาเมื่อเขาร้องทูลขอความช่วยเหลือจากพระองค์
(สดด. 46:1 พระเจ้าทรงเป็นที่ลี้ภัยและเป็นกำลังของเรา เป็นความช่วยเหลือที่พร้อมอยู่ในยามยากลำบาก)

การประยุกต์ใช้ :
– ยามนี้เป็นช่วงเวลาที่ผู้คนในประเทศไทยกำลังทุกข์โศก พระเจ้าทรงทราบ พระองค์ทรงเข้าใจ และพระองค์พร้อมที่จะปลอบประโลมจิตใจของเรา เพียงแต่เราร้องทูลขอความช่วยเหลือจากพระองค์
“ขอพระองค์ทรงโปรดช่วยข้าพระองค์ ให้พ้นจากความทุกข์โศกนี้ด้วยเถิด”
แล้วพระเจ้าแห่งการชูใจ แห่งการเล้าโลมใจ พระองค์จะทรงชูใจและเล้าโลมจิตใจของเรา ให้มีกำลังขึ้นใหม่อีกครั้ง
– ในอีกแง่หนึ่ง หากวันนี้เรากำลังเผชิญกับความทุกข์ใจ อย่างหนึ่งอย่างใดก็ตาม พระเจ้าไม่ดูถูกเรา พระองค์ไม่ซ้ำเติมเราว่า “ทำไมอ่อนแอแบบนี้!!!” แต่พระองค์ทรงพร้อมที่จะสดับฟังคำร้องทูลของเรา พร้อมที่จะช่วยเหลือในให้พ้นจากสถานการณ์ที่ทำให้เราทุกข์ใจอยู่ในปัจจุบันนี้
“พระองค์เป็นความช่วยเหลือ ที่พร้อมอยู่แล้ว ในยามยากลำบากของเรา”
เชิญร้องทูลต่อพระองค์เถิด

“และเรากล่าวแก่เขาว่า ‘พวกเจ้าแต่ละคนจงทิ้งสิ่งที่น่าขยะแขยงซึ่งนัยน์ตาของเจ้าจ้องมองอยู่เสีย อย่าทำตัวเจ้าให้มลทินไปด้วยรูปเคารพของอียิปต์ เราคือยาห์เวห์พระเจ้าของพวกเจ้า” อสค. 20:7

แนวคิด :
คราวนั้นผู้พวกใหญ๋ของอิสราเอล มาหาเอเสเคียลเพื่อทูลถามพระเจ้า แต่ปรากฏว่า พระเจ้าไม่ยอมให้พวกเขาถาม [ไม่ต้องพูดถึงเลยว่าพระเจ้าจะตอบเขาหรือไม่ เพราะขนาดจะถามพระเจ้ายังไม่ให้ถามเลย]
??? เป็นไปได้อย่างไร ? ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น ?
ก็เพราะ พวกเขาทำสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียน เหมือนกับบรรบุรุษของเขา
– พระเจ้าปฏิญาณว่าจะเป็นพระเจ้าของพวกเขา อวยพรพวกเขา จะช่วยเขาจาการเป็นทาสในอียิปต์
– พระเจ้าสั่งให้เขา “แต่ละคน จงทิ้งสิ่งที่น่าขยะแขยงซึ่งนัยน์ตาของเจ้าจ้องมองอยู่เสีย อย่าทำตัวเจ้าให้มลทินไปด้วยรูปเคารพของอียิปต์”
• ปรากฏว่า พวกเขา ไม่ยอมทำตาม พระเจ้าลงโทษพวกเขาให้ตกเป็นทาสในอียิปต์เป็นเวลานาน
Ø แต่พระเจ้าก็ยังคงเมตตาเขานำเขาออกมาจากอียิปต์ อยู่ดี

– พระเจ้าปฏิญาณว่าจะเป็นพระเจ้าของพวกเขา อวยพรพวกเขา จะนำเขาไปยังดินแดนที่ แผ่นดินมีน้ำนมและน้ำผึ้งไหลบริบูรณ์ เป็นแผ่นดินงามที่สุดของแผ่นดินทั้งหมด
– พระเจ้าประทานกฏเกณฑ์ที่ดำรงชีวิต ให้เขา ทำตาม
• ปรากฏว่า พวกเขา ไม่ยอมทำตาม พระเจ้าลงโทษพวกเขาให้วนเวียนอยู่ในถิ่นทุรกันดารอยู่นาน(40ปี)
Ø แต่พระเจ้าก็ยังคงเมตตาเขานำเขาเข้าไปยังแผ่นดินคะนาอันอยู่ดี

– พระเจ้าปฏิญาณว่าจะเป็นพระเจ้าของพวกเขา อวยพรพวกเขา ในแผ่นดินคะนาอันนี้
– พระเจ้าสั่งเขาว่า “อย่าดำเนินตามกฎเกณฑ์บรรพบุรุษของเจ้า หรือรักษากฎหมายของเขา หรือทำให้ตัวเจ้าเป็นมลทินไปด้วยรูปเคารพของเขา”
• ปรากฏว่า พวกเขา ไม่ยอมทำตาม แต่กลับทำทุกอย่างที่พระเจ้าห้าม สิ่งต่างๆที่พระเจ้าเกลียดชัง และทำชั่วร้ายหนักกว่าบรรพบุรุษของเขาเสียอีก(เช่น เอาคนไปเผาบูชายันต์รูปเคารพ เป็นต้น) พระเจ้าลงโทษพวกเขาพ่ายแพ้ต่อศัตรู บ้านเมืองถูกทำลาย
• มาถึงตอนนี้ พวกเขาไม่คิดจะหลับใจแต่ยังมีหน้ามาถามพระเจ้า ขอพระเจ้าช่วยเขาโดยที่เขาไม่ต้องกลับใจ
– แต่พระเจ้าจึงบอกกับพวกเขาว่า ไม่ต้องมาถามแล้ว เราไม่ให้พวกเจ้าถาม และเราจะไม่ตอบคำร้องทูลของพวกเจ้า

การประยุกต์ใช้ :
– เราไม่อาจมาหาพระเจ้า ด้วยความตั้งใจว่า “จะไม่กลับใจ” ได้ เพราะพระองค์จะไม่ฟังคำร้องทูลของเรา
– อดีตที่ผ่านมาเราอาจ รอดพ้นมาได้ พบกับสิ่งที่ดีขึ้นเรื่อยๆ ทั้งที่เราไม่ได้กลับใจ เหมือน อิสราเอล ตั้งแต่เป็นทาส พ้นทาสเป็นไท ได้เข้าสู่ดินแดนอุดมสมบูรณ์ ได้ชันชนะเหนือเมืองต่างๆ ทั้งหมดที่เกิดขึ้นกับพวกเขาและเรา เป็นเพราะพระเมตตาอันล้นพ้นของพระเจ้า
– วันเวลาจะมาถึง(ซึ่งอาจจะหมายถึงวันนี้สำหรับใครบางคน) วันที่พระเจ้าไม่ฟังพวกเขาหรือเราแล้ว ไม่ใช่เพราะพระองค์หมดพระเมตตา แต่เพราะพระองค์ประสงค์ที่จะเรียกร้อง ให้พวกเขาและเรา กลับใจเสียใหม่ หันกลับจากทางที่พระเจ้าไม่พอพระทัยเหล่านั้น
“พระเจ้ารอให้พวกเขาและเรา กลับใจก่อน แล้วค่อยมาว่ากัน”

– อิสราเอล : ตาของเขาจับจ้องสิ่งที่น่าขยะแขยง
# เรา : จดจ่อกับสิ่งที่พระเจ้า รังเกียจอยู่หรือเปล่า?

– อิสราเอล : ทำตัวเจ้าให้มลทินไปด้วยรูปเคารพของอียิปต์
# เรา : ลุ่มหลงในสิ่งของอนิจจัง สิ่งเย้ายวนของโลกนี้ อยู่หรือเปล่า?

– อิสราเอล : ไม่ยอมให้พระเจ้าเป็นองค์พระผู้เป็นเจ้าของพวกเขา
# เรา : ยอมให้พระเจ้า เป็นเจ้านายของเรา จริงๆ อยู่หรือเปล่า?

“กลับใจก่อน เรื่องอื่นๆแล้วค่อยมาว่ากัน”

“ระวังให้ดี อย่าหันไปหาความชั่ว เพราะเหตุนี้ ท่านจึงถูกทดสอบด้วยความทุกข์ใจ”โยบ 36:21

แนวคิด :
– ในวันแห่งพระพิโรธของพระเจ้า ความร่ำรวยไร้ประโยชน์(สภษ.11:4) ในวันแห่งการลงโทษของพระเจ้า ความร่ำรวย หรือ ความพยายามสุดกำลังใดๆ ก็ไม่สามารถช่วยมนุษย์ในพ้นการลงโทษของพระเจ้าได้
– ดังนั้น อย่าปรารถนาค่ำคืนแห่งความมืดชีวิต ดำเนินชีวิตในความมืดมิด แต่ จงระวังอย่าหันไปหาความชั่ว
อย่าเลือกความชั่ว มากกว่า ความทุกข์ใจ
ยอมทุกข์ใจวันนี้ เพราะไม่ยอมทำชั่ว ดีกว่า ยอมทำชั่ววันนี้ มีความสุขปลอม(ความสุขพลาสติค) แล้วพบกับความทุกข์ระทมใจอย่างแสนสาหัสที่แท้จริง
– พระเจ้าทรงพลานุภาพ วิธีการของพระองค์เกินที่จะหยั่งรู้ได้ การสอนของพระองค์ไม่มีใครเหมือน ไม่มีใครกำหนดให้พระองค์ว่าพระองค์ต้องสอนแบบนี้หรือแบบนั้น และไม่มีใครหน้าไหนสามารถพูดได้ว่า พระองค์ทำผิดแล้ว วิธีสอนของพระองค์ไม่ถูกต้อง
– โยบ 36:15 “พระองค์ทรงช่วยกู้ผู้ทุกข์ยากไว้ด้วยความทุกข์ยากของเขา และทรงให้ความลำเค็ญเบิกหูของเขา”
พระเจ้าสอน ผู้ทุกข์ยาก ด้วยผ่านความทุกข์ยากจของเขา ทรงทำให้ความลำเค็ญทำให้เขาเข้าใจและพบปัญญา

การประยุกต์ใช้ :
– อย่าแสวงหาทางออกของชีวิตผิดทาง เงิน หรือ ความพยายามมากๆอย่างสุดกำลัง ก็ช่วยเราไม่ได้ จงหันมาหาพระเจ้า พึ่งพาพระองค์อย่างสุดใจ
– เมื่อต้องตัดสินใจ ระหว่าง ความทุกข์ใจ กับ การทำชั่ว จงเลือก ความทุกข์ใจ เพราะในที่สุดพระเจ้าเองจะเปลี่ยนให้ความทุกข์ใจนั้นเป็นพระพรและความชื่นชมยินดีใหญ่โต
-วันนี้ ถ้าพระเจ้าอนุญาตให้ความทุกข์ใจเกิดกับเรา “จงเปิดหู เปิดตา เปิดใจ” สังเกตและเรียนรู้ สิ่งที่พระองค์กำลังสอนเราจากเหตุการณ์ในวันนี้ พระเจ้ากำลังสอนเราผู้ที่พระองค์ทรงรัก ด้วยวิธีการที่เกินความเข้าใจของเรา
ขอพระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงช่วยเรา ให้เราเข้าใจและขอบพระคุณสำหรับเหตุการณ์ในวันนี้ได้ด้วยเถิด

“ข้าพระองค์ทราบว่า พระยาห์เวห์ทรงให้ความเป็นธรรมแก่ผู้ทุกข์ยาก และทรงให้ความยุติธรรมแก่คนขัดสน” สดด. 140:12

แนวคิด :
บทเพลงพระธรรมสดุดีบทนี้เป็นคำอธิษฐานของดาวิดยามที่เขากำลังเผชิญกับศัตรู คนชั่วร้าย ที่จ้องจะทำร้ายเขา
– เขาฟ้องพระเจ้า เรื่องที่เขาถูกรังแก (1-3) – เขาขอความช่วยเหลือและการปกป้องจากพระเจ้า เพราะเขาป้องกันตัวเองไม่ได้ ไม่รู้ว่าศัตรูจะมาไม้ไหนอีก (4-5) – เขาระลึกถึงพระเจ้า ว่า พระองค์เป็นใครในชีวิตของเขา
“พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าของเขา”(6)
“พระองค์ทรงเป็นกำลังแห่งความรอดของเขา” (7)
“พระองค์เป็นผู้ปกป้องเขาในยามศึก” (7)
– เขามอบการแก้แค้นให้เป็นของพระเจ้า(9) เขาไม่ได้ขอให้พระเจ้าให้กำลังแก่เขาเพื่อไปแก้แค้นพวกมัน แต่มอบการแก้แค้นนั้นให้พระเจ้าเป็นผู้จัดการเอง(10-11) ตามความยุติธรรมของพระองค์(12)
– ส่วนตัวเขาแทนที่จะจดจ่ออยู่ที่ความอยุติธรรมที่เขาได้รับ หรือ จดจ่ออยู่ที่ความคิดแค้นเคืองพวกมัน เขากลับหันมาจดจ่อที่จะยกย่องพระเจ้า สรรเสริญพระองค์ อยู่เฉพาะพระพักตร์พระองค์ ใกล้ชิดสนิทพระองค์ แทน(13)

หมายเหตุ :
“เส-ลาห์” คือ อะไร
คำว่า “เส-ลาห์” นี้ ปรากฏอยู่แต่เพียงในพระธรรมสดุดี และคำอธิษฐานของฮาบากุก เท่านั้น จึงยากที่จะสรุปชัดเจนว่าหมายถึงอะไร
Ø นักวิชาการส่วนใหญ่ คิดว่าน่าจะ เครื่องหมายทางดนตรี หรือ ตัวกำหนดโทนเสียงของบทเพลง
Ø แต่บางคน ก็คิดว่าน่าจะ เป็นเครื่องหมาย หยุด หรือ full-stop ชั่วขณะหนึ่งก่อนขึ้นเพลงท่อนต่อไป
Ø และมีบ้างที่คิดว่า อาจจะเป็น วลีย้ำว่า “เป็นความจริง” เหมือนคำว่า “อาเมน”
Ø มีนักวิชาการบางคนเสนอว่า มันแปลว่า “ตลอดไป”
ส่วนเราจะชอบแบบไหน จะเลือกแบบไหนก็ตามอัธยาสัยนะครับ ไม่ผิดไม่บาป 555
การประยุกต์ใช้ :
วันนี้ หากเราได้รับความอยุติธรรม ถูกรังแก ถูกเอาเปรียบ มีคนจ้องจำทำร้ายทำลายเรา จงทำเหมือนดาวิด
• ฟ้องพระเจ้า ให้หมด ใครทำอะไรกับเรา หรือ กำลังจะคิดทำอะไรแก่เรา
• ขอความช่วยเหลือ การปกป้องจากพระเจ้า อย่างถ่อมใจ ยอมรับความจริงว่า เราปกป้องตัวเองไม่ไหว ปกป้องตัวเองตามลำพังไม่ได้ เพราะไม่รู้พวกนั้นจะมาไม้ไหนอีก เราต้องการพระองค์สถิตกับเรา ควรปกป้องเรา คอยช่วยเหลือเรา [ซึ่งในเรื่องนี้พระองค์เต็มใจอย่างยิ่งแน่นอน]
• ระลึกถีงว่า พระเจ้าเป็นใครในชีวิตของเรา
“พระเจ้าเป็นพ่อของฉันเชียวนะ”
“พระเจ้าพระบิดาของฉัน ไม่เคยหลับ หรือเผลอเลย พระองค์คอยเฝ้าระวัง ปกป้องฉันไว้ ตลอดเวลา”
“แม้ฉันจะอ่อนแอ แต่พระเจ้าพระบิดาผู้ทรงรักฉัน ทรงฤทธิ์เข้มแข็ง ไม่มีใครอาจต่อกรกับพระองค์ได้” ฯลฯ
• มอบการแก้แค้นครั้งนี้ เป็นของพระเจ้า ยกให้พระเจ้าจัดการเอง อย่าคิดแก้แค้นเสียเองเพราะมิฉะนั้นเราจะผิดพิษของความแค้น เข้ามาทำร้ายทำลายจิตใจของเราเสียเอง พระเจ้าจัดการอย่างยุติธรรมแน่นอน ไว้ใจพระองค์ได้
• ส่วนตัวเรา แทนที่จะมัวหดหู่ เศร้าสร้อย ท้อแท้ใจ สำหรับเรื่องนี้ ก็ให้เราหันมา ร้องเพลงสรรเสริญพระเจ้า ยกย่องพระองค์ คิดถึงพระองค์ ให้เวลากับพระองค์ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้
อย่าไปเสียเวลา คิดแค้นเคือง ท้อแท้ หมดกำลังใจ ซึ่งเปลืองเวลาไปเปล่าๆ เอาเวลานั้น มาสรรเสริญพระเจ้า และคิดถึงพระเจ้า พูดคุยกับพระองค์กันดีกว่า

“แต่ความรักมั่นคงของพระยาห์เวห์นั้นดำรงอยู่ ตั้งแต่นิรันดร์กาลถึงนิรันดร์กาลต่อผู้ที่ยำเกรงพระองค์ และความชอบธรรมของพระองค์ต่อหลานเหลน” สดด. 103:17

แนวคิด :
– สำหรับแต่ละคน วันเวลาของเขาผ่านไปอย่างรวดเร็ว(15) และอีกไม่นานอีกเพียบเดียวก็จะไม่มีเขาบนโลกนี้อีก และโลกนี้ก็จะไม่รู้จักเขาอีกต่อไป(16)
เหมือนกับที่วันนี้ ไม่มีใครจดจำได้ว่า “พ่อของทวด”ของเราเป็นใคร ท่านเป็นคนอย่างไร ท่านชอบทำงานอดิเรกอะไร ฯลฯ ทั้งที่ท่านเคยมีชีวิตอยู่บนโลกนี้ เคยทำอะไรโน่นนี่นั่นหลายอย่างทีเดียว
– มนุษย์ ช่างไร้ค่า ไร้ความหมาย เมื่อเทียบกับ นิรันดร์กาลถึงนิรันดร์กาลของกาลเวลา
– แต่ มีสิ่งหนึ่ง ที่คงอยู่ “ตั้งแต่นิรันดร์กาลถึงนิรั�