ภาพรวม
- กันดารวิถี เป็นเรื่องราว ต่อมาจากพระธรรมอพยพ พระเจ้าทรงนำคนอิสราเอล ออกจากภูเขาซีนายเดินทางต่อไปยังแผ่นดินคะนาอัน แต่พวกเขาเต็มไปด้วยความท้อใจ การไม่เชื่อฟังพระเจ้า และเกิดเรื่องราวมากมายในช่วงของพระธรรมเล่มนี้
- ในบทนี้พระเจ้าให้โมเสสทำสำมะโนประชากร ซึ่งสามารถออกรบได้ ประชาชนอิสราเอลตั้งแต่อายุ 20 ปีขึ้นไป
สำหรับคนที่ไม่สะดวกอ่านด้วยตัวเอง ให้ AI อ่านได้ที่นี่ครับ
https://audius.co/drker/numbers01-81591
# สรุป
@ สื่งที่เรียนรู้
กันดารวิถี บทที่ 1 ในวันที่ 1 เดือนที่ 2 ปีที่ 2 นับตั้งแต่คนอิสราเอลออกจากแผ่นดินอียิปต์
พระเจ้าสั่งโมเสส ณ ถิ่นทุรกันดารซีนาย ว่า
ให้ทำสำมะโนครัวชุมนุมชนคนอิสราเอลทั้งหมดตามตระกูล ตามสกุล โดยนับเฉพาะคนอายุตั้งแต่ 20 ปีขึ้นไป
พระเจ้าได้กำหนดรายชื่อ คน 12 คนให้เป็นหัวหน้าสกุลของตน ในแต่ละเผ่า เพื่อจะช่วยโมเสสทำสำมะโนครัว
แล้วโมเสสก็ทำตาม นับจำนวนประชากรได้ผลดังนี้
– เผ่ารูเบน 46,500 คน
– เผ่าสิเมโอน 59,300 คน
– เผ่ากาด 45,650 คน
– เผ่ายูดาห์ 74,600 คน
– เผ่าอิสสาคาร์ 54,400 คน
– เผ่าเศบูลุน 57,400 คน
– เผ่าเอฟราอิม 40,500 คน
– เผ่ามนัสเสห์ 32,200 คน
– เผ่าเบนยามิน 35,400 คน
– เผ่าดาน 62,700 คน
– เผ่าอาเชอร์ 41,500 คน
– เผ่านัฟทาลี 53,400 คน
รวมทั้งสิ้น 603,550 คน
แต่ไม่ได้นับคนเลวี เพราะคนเลวี ไม่ได้มีหน้าที่ออกรบ แต่มีหน้าที่ดูแลพลับพลาและขนย้ายพลับพลา
เมื่อจะยกพลับพลาเคลื่อนไป หรือ เมื่อจะตั้งพลับพลาขึ้น ก็ให้คนเลวีเป็นผู้ตั้งขึ้นเท่านั้น
คนอื่นที่เข้ามาใกล้จะต้องถูกลงโทษถึงตาย
ให้คนเลวีตั้งค่ายพักรอบพลับพลา
ให้คนเลวีปฏิบัติงานรักษาพลับพลา
1. คนอิสราเอลนับแต่ผู้ชาย อายุ 20 ปีขึ้นไป มีประมาณ 600,000 คน
ถ้านับผู้หญิงด้วย คงจะประมาณ 600,000 คน
ซึ่งแต่ละครอบครัว มีลูกดก จนคนอียิปต์หวาดกลัว
อพย. 1:7 “แต่พงศ์พันธุ์อิสราเอลมีลูกดกทวีมากขึ้นและมีกำลังมากยิ่ง พวกเขาแพร่หลายไปจนเต็มแผ่นดินนั้น”
ดังนั้น คำนวณคร่าวๆ ถ้ารวมผู้หญิงและเด็กแล้ว คนอิสราเอลที่ออกมาจากอียิปต์น่าจะประมาณ 3 ล้านคน
2. พระเจ้าบอกรายชื่อชาย 12 คน แก่โมเสส เพื่อช่วยโมเสส ทำการสำมะโนครัวของคนจำนวนมากมาย
พระเจ้ามีคนของพระองค์เตรียมไว้เสมอ สำหรับเรา เมื่อเรากระทำตามน้ำพระทัยของพระเจ้า
3. งานเก็บเต็นท์และตั้งเต็นท์พลับพลานั้น เป็นงานที่พระเจ้า กำหนดให้คนเลวีเป็นคนทำ
แม้คนเผ่าอื่นจะเก่งเพียงใดก็ตาม หรือจะชำนาญงานมากเพียงใดก็ตาม
แต่ก็ไม่มีสิทธิ เข้ามายุ่งงานที่พระเจ้าทรงมอบไว้แก่เลวี
วันนี้ มีบางงานที่พระเจ้าทรงกำหนดให้บางคนรับผิดชอบ เราควรให้เกียรติการแต่งตั้งของพระเจ้านั้น
วันนี้ เมื่อเราได้รับมอบหมายจากพระเจ้าให้ทำอะไรบางอย่าง ไม่ว่างานนั้นจะเล็กน้อยสักเพียงใด
ให้เราทำงานนั้นอย่างเต็มที่และอย่างภาคภูมิใจ เพราะไม่มีใครเหมาะที่จะทำงานนี้ นอกจากเราผู้ที่ได้รับมอบหมายจากพระเจ้า
คำคม
“ พระเจ้าไม่เคยขาดคนทำงานของพระองค์ ”