ภาพรวม

สำหรับคนที่ไม่สะดวกอ่านด้วยตัวเอง ให้ AI อ่านได้ที่นี่ครับ

https://audius.co/drker/numbers11-83466

# สรุป

@ สื่งที่เรียนรู้

กันดารวิถี บทที่ 11 เมื่อประชาชนอิสราเอลเริ่มเดินทางออกจากถิ่นทุรกันดารซีนาย พวกเขาก็เริ่มบ่น

ประ​ชา​ชน​บ่นว่า​เรื่อง​ความ​ลำบากของพวกเขา
พระเจ้าจึงทรง​กริ้ว มี​ไฟ​จาก​พระ​เจ้ามา​​เผา​รอบ​นอก​ค่าย​ไป​บาง​ส่วน
พวกเขาก็​ร้อง​ต่อ​โมเสส
โมเสส​จึงอธิษ​ฐาน​ต่อ​พระ​เจ้า แล้ว​ไฟ​ก็​ดับ

ต่อมา มีคนชาติอื่น​ที่ติดตามมาด้วย (อพย. 12:38 มี​คน​ชาติ​อื่น​จำ​นวน​มาก​ติด​ตาม​ไป​ด้วย …) เป็นคนตะกละ​เห็น​แก่​กิน​ ​จึงมีผลทำให้คนอิสราเอลเริ่ม​ร้อง​ไห้​คร่ำ​ครวญ​อยากกินเนื้อ
บอกว่า คิด​ถึง​ปลา ​แตง​กวา แตง​โม กระ​เทียม​จีน หอม​ใหญ่ หัว​กระ​เทียม ในอียิปต์
เพราะกินแต่มานาจนเบื่อแล้ว

ประ​ชา​ชน​ร้อง​ไห้​กัน​ไป​ทั่ว​ ที่​ประตู​เต็นท์​ของ​ตน
และ​พระเจ้าทรงกริ้ว​อย่าง​ยิ่ง โมเสส​ก็​ไม่​พอ​ใจ​ด้วย

โมเสส​จึง​​ทูล​พระ​เจ้าว่า ทนไม่ไหวแล้วที่จะต้องคอยดูแลเอาใจคนที่นิสัยเหมือนเด็กทารกพวกนี้
​เป็น​ภาระ​หนัก​เกิน​ไป​สำหรับ​โมเสส

พระเจ้าตรัส​กับ​โมเสส​ว่า ให้​รวบ​รวม​พวก​ผู้​ใหญ่​ใน​อิส​รา​เอล​มาที่พลับพลา 70 คน
แล้วพระเจ้า​จะ​​ให้พระวิญญาณเจิม​​คนเหล่านั้น เพื่อ​พวกเขาจะช่วยโมเสสแบกภาระของคนอิสราเอล

และพระเจ้า​จะ​ประ​ทาน​เนื้อ​ให้​แก่คนอิสราเอล กินไป 1 เดือนเต็มๆ จน​​เอือม​ระอาไปเลย
แต่​โมเสสทูลพระเจ้า​ว่า ถ้าจะเลี้ยง​ผู้​ชาย 600,000 ​คน ยังไม่รวมผู้หญิงและเด็ก ​ให้พวกเขากิน​เนื้อ​จน​ครบ​ 1 เดือน ต้องใช้เนื้อมากมายมหาศาล ซึ่งจะเป็นไปได้ยังไง

พระ​เจ้า​ตรัส​กับ​โมเสส​ว่า
“พระ​หัตถ์​ของ​พระ​ยาห์​เวห์​สั้น​ไป​หรือ? บัด​นี้​เจ้า​จะ​เห็น​ว่า​คำ​ของ​เรา​จะ​สำเร็จ​เพื่อ​เจ้า​จริง​หรือ​ไม่”

โมเสส​จึงออก​ไป​บอก​ประ​ชา​ชน ตามที่พระเจ้าตรัส และ​ท่าน​รวบ​รวม​พวก​ผู้​ใหญ่​ 70 คน แล้ว​ให้​มา​ยืน​รอบๆ พลับพลา

​พระเจ้าก็​เสด็จ​ลง​มา​ใน​เมฆ​ และ​ตรัส​กับ​โมเสส แล้ว​พระวิญ​ญาณ​ก็เจิม​พวก​ผู้​ใหญ่​เหล่านั้น​ แล้วเขา​ทั้ง​หลาย​ก็​เผย​พระ​วจนะ แต่​ก็​ทำแค่ครั้งนี้ครั้งเดียว

แต่มีผู้ใหญ่ 2 คน​ที่​ยัง​อยู่​ใน​ค่าย คือ ​เอล​ดาด และ ​เม​ดาด
แล้ว​พระวิญ​ญาณ​ก็เจิมเขา​ทั้ง​สองด้วย
และ​เขา​ทั้ง​สอง​ก็​เผย​พระ​วจนะ​ใน​ค่าย

เมื่อ​โย​ชู​วาทราบ ก็บอก โมเสส​ให้ไปห้าม​เขา​ทั้ง​สอง
แต่​โมเสส​ตอบว่า โมเสสอยากให้ประชาชนทุกคนเผยพระวจนะและมีการเจิมของพระวิญญาณด้วยซ้ำไป

แล้ว​มี​ลม​พัด​​ฝูง​นก​คุ่ม​จาก​ทะเล​มา​ตก​อยู่​ที่​ข้าง​ค่าย​โดย​อยู่​รอบๆ
อยู่​ห่าง​ออก​ไป​จาก​ค่าย​เป็น​ระยะ​ทาง​เดิน 1 ​วัน
และ​อยู่​สูง​จาก​พื้น​ดิน​ประ​มาณ 1 เมตร

วัน​นั้น​ประ​ชา​ชน​ก็​เที่ยว​จับ​นก​คุ่ม​กัน​ทั้ง​วัน​ทั้ง​คืน และ​ตลอด​วัน​ถัด​มา​ด้วย
คน​ที่​จับ​ได้​น้อย​ที่​สุด​ก็​ได้​ไม่​ต่ำ​กว่า​ 1,000 กิโล​กรัม
แล้ว​เขา​ทั้ง​หลาย​ก็​เอา​มา​กาง​ตาก​กัน​ทั่ว​โดย​อยู่​รอบๆ ค่าย

และขณะที่นกอยู่ในปาก ยัง​ไม่​ทัน​ได้​เคี้ยว
พระเจ้า​ก็​ทรงกริ้วและ​ประ​หาร​ประ​ชา​ชนเหล่านั้น​ด้วย​ภัย​พิบัติ​ร้าย​แรง
เขา​จึง​เรียก​ชื่อ​ตำบล​นั้น​ว่า​ ขิบ​โรท​หัท​ธา​อา​วาห์
แล้วประ​ชา​ชน​ยก​ออก​เดิน​จาก​ที่นั่น มาหยุดที่​ฮา​เซ​โรท

1. พระเจ้าทรงไม่พอพระทัยอย่างยิ่ง ต่อการบ่นของประชากรของพระองค์
เพราะการบ่น เป็นการใส่ร้ายป้ายสีต่อพระเจ้า
เป็นการหาว่า พระเจ้าไม่รักษาสัญญา ทั้งที่พระองค์ไม่เคยผิดสัญญาเลย

สำหรับเหตุการณ์ในวันนี้ เราบ่น หรือ ขอบพระคุณพระเจ้า?

2. คนชาติอื่น​ที่ติดตามมาด้วย ที่ตะกละ​เห็น​แก่​กิน​ ​ส่งผลทำให้คนอิสราเอลเกิดความคิดที่ไม่เหมาะสมตามมา
พวกเขาคิดว่า อียิปต์ดีกว่า ออกเดินทางตามพระเจ้ามา

สิ่งที่เราต้องระมัดระวังในการดำเนินชีวิตคริสเตียนคือ ค่านิยมของโลก ของคนรอบข้างที่อยู่ฝ่ายโลกนี้
ถ้าค่านิยมเหล่านั้นเริ่มมีอิทธิพลต่อเรามากเท่าใด ชีวิตของเราก็จะเริ่มออกห่างจากชีวิตที่ถวายเกียรติแด่พระเจ้าเท่านั้น

3. เอล​ดาด และ ​เม​ดาด ไม่ยอมเชื่อฟังโมเสส ไม่ได้มาที่พลับพลาในวันนั้น
ด้วยเหตุผลใด ก็ไม่ทราบ
แต่สิ่งที่เกิดขึ้นคือ พระเจ้ายังคงให้พระวิญญาณบริสุทธิ์เจิมเหนือพวกเขา เหมือน ผู้ใหญ่คนอื่นๆ

การเจิมนี้เป็นสิทธิขาดของพระเจ้า ว่าพระองค์จะเลือกเจิมใคร
คนนั้นอาจดูไม่น่าจะได้รับการเจิม เหมือนอย่างที่โยชูวาคิด

แต่พระเจ้าย่อมรู้ดีกว่ามนุษย์ และพระองค์เป็นผู้เลือกเอง
และเมื่อพระเจ้าทรงเลือกเช่นนั้น
โมเสสผู้รู้หัวใจของพระเจ้า ก็ยินดีที่พระเจ้าทรงเลือกเช่นนั้นตามที่พระองค์เห็นชอบ

วันนี้ เรายินดีในสิ่งที่พระเจ้าทรงเลือกให้เกิดขึ้น ตามอำนาจอธิปไตยของพระองค์หรือไม่?

4. เหตุที่พระเจ้าทรงกริ้วและประหารคนเหล่านั้นที่ออกไปเก็บนกคุ่ม
น่าจะเป็นเพราะพวกเขา โลภมากและไม่เชื่อสิ่งที่พระเจ้าตรัสสัญญาไว้ ซึ่งถือว่าเป็นการดูถูกพระเจ้า

ทั้งที่พระเจ้าตรัสสัญญาว่า จะมีนกคุ่มมาทุกวันตลอด 1 เดือน
แล้วในวันนั้น พวกเขาก็เริ่มเห็นแล้วว่าพระเจ้าทรงรักษาสัญญาจริงๆ
พวกเขาไปเก็บกักตุนมากมาย คนที่จับนกมาน้อยที่สุดจับมา 1 ตัน
ซึ่งแน่นอน ไม่มีใครสามารถกินนก 1 ตันได้หมดใน 1 วัน
พวกเขาไม่เชื่อว่า พรุ่งนี้พระเจ้าจะส่งนกมาอีกตามสัญญา
ทั้งที่ วันนี้เขาเห็นกับตาแล้วว่า พระเจ้าทรงรักษาสัญญา

ที่ผ่านมาเราเห็นแล้วหรือยังว่า พระเจ้าทรงรักษาสัญญาเสมอ
แล้วในวันนี้ เรายังคิดจะดูถูกพระเจ้า ด้วยการสงสัยในพระสัญญาของพระเจ้าหรือ?

คำคม

“ บ่น = ดูถูกพระเจ้า ”