ภาพรวม
- พระเจ้าทรงรักมนุษย์ ทรงสร้างมนุษย์พิเศษกว่าสิ่งใดๆ และประทานสิ่งที่ดีเลิศที่สุดให้แก่เขา
# สรุป
@ สิ่งที่เรียนรู้
ปฐมกาล บทที่ 2 กล่าวถึง เมื่อพระเจ้าทรงสร้างฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลกเสร็จแล้ว ใน 6 วัน
วันที่ 7 พระเจ้าทรงหยุดพักจากการงานทั้งสิ้นของพระองค์ที่ได้ทรงกระทำ และทรงอวยพรวันที่ 7 ทรงตั้งไว้เป็นวันบริสุทธิ์
รายละเอียดเพิ่มเติมเรื่องการทรงสร้าง มีดังนี้
สมัยนั้นยังไม่มีฝนตกบนแผ่นดิน แต่มีละอองน้ำขึ้นมาจากแผ่นดิน รดพื้นดินทั่วทั้งหมด
พระเจ้าทรงปั้นมนุษย์ด้วยผงคลี ระบายลมปราณเข้าทางจมูกของเขา
พระเจ้าทรงสร้างสวนเอเดน และทรงกำหนดให้มนุษย์อยู่ที่นั่น
พระเจ้าทรงให้ต้นไม้ทุกชนิด งามน่าดูและน่ากิน มีต้นไม้แห่งชีวิตกับต้นไม้แห่งการรู้ถึงความดีและความชั่ว อยู่กลางสวน
มีแม่น้ำสายหนึ่งไหลจากเอเดน รดสวนนั้น แม่น้ำนั้นแยกเป็น แม่น้ำ 4 สาย คือ ปิโชน กิโฮน ไทกริส และยูเฟรติส
พระเจ้าทรงให้มนุษย์ ดูแลสวน ตรัสสั่งมนุษย์นั้นว่า
“ผลไม้ทุกอย่างในสวนนี้ เจ้ากินได้ตามใจชอบ
แต่ผลของต้นไม้แห่งการรู้ถึงความดีและความชั่วนั้น ห้ามเจ้ากิน
เพราะในวันใดที่เจ้ากิน เจ้าจะต้องตายแน่”
พระเจ้าตรัสว่า
“การที่ชายผู้นี้จะอยู่แต่ลำพังนั้นไม่ดี เราจะสร้างคู่อุปถัมภ์ที่เหมาะสมกับเขาขึ้น”
พระเจ้าทรงนำสัตว์ต่างๆมายังชายนั้น เพื่อดูว่า ให้เขาเลือกเป็นคู่อุปถัมภ์
แต่ชายนั้นยังไม่พบคู่อุปถัมภ์ที่เหมาะสมกับเขา
แล้วพระเจ้าจึงทรงทำให้ชายนั้นหลับสนิท ทรงชักกระดูกซี่โครงซี่หนึ่งของเขาออกมา ทรงสร้างให้เป็นหญิง แล้วทรงนำมาให้ชายนั้น
ชายนั้นจึงเลือกหญิงนั้นเป็นคู่อุปถัมภ์ โดยกล่าวว่า
“นี่แหละ กระดูกจากกระดูกของเรา เนื้อจากเนื้อของเรา
จะเรียกคนนี้ว่าหญิง เพราะคนนี้ออกมาจากชาย”
ผู้ชายและภรรยาของเขาเปลือยกายอยู่ทั้งสองคนและไม่อายกัน
– วันที่ 7 เป็นวันที่พระเจ้าอวยพระพรเป็นพิเศษ ไม่ใช่ ทำงานเกิดผลเป็นพิเศษ แต่ได้พักผ่อนจากการงาน การพักผ่อนจึงเรียกได้ว่า เป็นพระพรจากพระเจ้า
– ยังไม่มีฝนตกสู่แผ่นดินเลย จนกระทั่งสมัยโนอาห์ คนสมัยนั้นจึงไม่เชื่อโนอาห์ว่า จะมีน้ำท่วมโลกได้
– มนุษย์มีชีวิต ไม่ใช่เมื่อพระเจ้าปั้นเสร็จ แต่เมื่อลมปราณของพระเจ้าเข้าสู่มนุษย์ วันนี้มนุษย์ผู้ตายในบาปจะกลายเป็นผู้มีชีวิตอีกครั้ง เมื่อพระวิญญาณของพระเจ้าเข้ามาในตัวเขา หลังจากที่เข้าต้อนรับเชื่อพระเยซูคริสต์
– ต้นไม้ที่มีผลทุกต้นล้วนน่ากิน ไม่ใช่แค่ต้นไม้แห่งชีวิตเท่านั้น ดังนั้นไม่ใช่อาดัมไม่มีทางเลือก แต่เขาจงใจเลือกทางผิด
– ขอบคุณพระเจ้าที่ อาดัม ไม่เลือก ฮิปโปโปเตมัส เป็นคู่อุปถัมภ์
– สามีภรรยา เป็นเนื้อเดียวกัน จึงผูกพันกันอย่างลึกซึ้ง และไม่อายต่อกัน
คำคม
“ พระเจ้าทรงรักเรา ประทานสิ่งงดงามให้แก่เรา อย่าทำมันพัง ”
