ภาพรวม
- พระเจ้าทรงระลึกถึงโนอาห์และครอบครัว กับสัตว์ทั้งหลายที่อยู่ในเรือ ได้ทรงจัดเตรียมอาหารไว้ให้แก่พวกเขา แล้วให้พวกเขาออกจากเรือ
# สรุป
@ สื่งที่เรียนรู้
ปฐมกาล บทที่ 8 เมื่อพระเจ้าทรงทำลายโลกด้วยน้ำท่วม พระองค์ไม่ทรงลืม โนอาห์กับสิ่งมีชีวิตทั้งหมด ที่อยู่กับโนอาห์ในเรือ
เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม จึงทรงทำให้ลมพัดผ่านมาเหนือแผ่นดิน(น่าจะเป็นลมร้อนมาก ทำให้น้ำระเหย อย่างรวดเร็ว) น้ำก็ลดลง
น้ำพุของน้ำบาดาลและช่องฟ้าทั้งหลายก็ปิด ฝนจากฟ้าก็หยุด
น้ำจึงลดลงเรื่อยๆ
พอถึง วันที่ 17 เดือน 7 (5 เดือน หลังจากน้ำเริ่มท่วมโลก ปฐก. 7:11 …ในเดือนที่ 2 วันที่ 17)
เรือก็ค้างอยู่บนเทือกเขาอารารัต
พอถึงวันที่ 1 เดือนที่ 10 (อยู่ในเรือ 224 วัน) ก็เห็นบรรดายอดภูเขา
จากนั้นอีก 40 วัน (อยู่ในเรือ 264 วัน)โนอาห์ก็เปิดหน้าต่างที่ทำไว้ในเรือ ปล่อยกาไปตัวหนึ่ง กาก็บินไปและบินกลับมา
โนอาห์ก็ปล่อยนกพิราบตัวหนึ่ง แต่บินกลับมาหาโนอาห์เพราะน้ำยังท่วมแผ่นดินอยู่
โนอาห์เฝ้าคอยอยู่อีก 7 วัน (อยู่ในเรือ 271 วัน) จึงปล่อยนกพิราบไปจากเรืออีก
นกพิราบก็กลับมาหาโนอาห์ และคาบใบมะกอกเขียวสดมาด้วย
โนอาห์จึงรู้ว่าน้ำลดจากแผ่นดินแล้ว
โนอาห์เฝ้าคอยอยู่อีก 7 วัน (อยู่ในเรือ 278 วัน)จึงปล่อยนกพิราบไป
นกนั้นไม่กลับมาหาโนอาห์อีกเลย
เมื่อถึงวันที่ 1 ของเดือนที่ 1 ปีที่ 601 น้ำก็แห้งจากแผ่นดิน
โนอาห์เปิดหลังคาของเรือและมองเห็นว่าพื้นดินแห้ง
เมื่อถึงวันที่ 27 เดือนที่ 2 แผ่นดินก็แห้งแล้ว โนอาห์อยู่ในเรือ ทั้งหมด 1 ปี 11 วัน
พระเจ้าตรัสแก่โนอาห์ว่า
“เจ้าจงออกไปจากเรือ ทั้งภรรยาของเจ้า บุตรชายของเจ้าและบุตรสะใภ้ของเจ้าด้วย
จงพาสัตว์ทุกชนิดที่อยู่กับเจ้า ที่มีเลือดเนื้อ คือนก สัตว์ใช้งาน และสัตว์เลื้อยคลานทั้งหมดที่คลานบนดินให้ออกไป เพื่อจะได้แพร่พันธุ์ทวีขึ้นมากมายบนแผ่นดิน”
โนอาห์ก็ออกไปพร้อมกับบุตร ภรรยา และบุตรสะใภ้ และสัตว์ทั้งหมด
โนอาห์สร้างแท่นบูชาแด่พระเจ้า และเลือกเอาสัตว์ใช้งานที่สะอาด และนกที่สะอาดมาเผาบูชาถวายที่แท่นนั้น
พระเจ้าทรงดำริในพระทัยว่า
“เราจะไม่สาปแผ่นดินอีกต่อไป แม้ว่ามนุษย์ไม่ดี เพราะเค้าความคิดในใจของมนุษย์ล้วนแต่ร้ายมาตั้งแต่เด็ก
เราจะไม่ทำลายสิ่งมีชีวิตทั้งปวงอีก ดังที่เราได้ทำแล้วนั้น
ตราบที่โลกยังมีอยู่ จะมีฤดูหว่านกับฤดูเกี่ยว มีเย็นกับร้อน มีฤดูร้อนกับฤดูหนาว มีวันและคืนตลอดไป”
– ท่ามกลางวิกฤตการณ์ พระเจ้าไม่เคยลืมเรา น้ำที่ท่วมนั้นไม่อาจทำร้ายเราได้
หากวันนี้ เรายังต้องอยู่ในเรือต่อไปอีกสักหน่อยหนึ่ง ก็เพราะว่าพระเจ้ามีเวลาของพระองค์ ที่เป็นเวลาที่ดีที่สุดสำหรับการช่วยกู้เรา
– เมื่อการช่วยกู้ของพระเจ้ามาถึง น้ำเริ่มลด แต่ดูเหมือนโนอาห์ยังต้องรอคอยเวลาต่อไปอีก เพราะพระองค์กำลังจัดเตรียมบางอย่าง
ตั้งแต่ วันที่นกพิราบคาบใบมะกอกเขียวสดกลับมา จนถึงวันที่พระเจ้าบอกกับโนอาห์ว่า ออกจากเรือได้ กินเวลานานถึง 105 วัน เพราะพระเจ้ามีแผนการของพระองค์
เมื่อคนและสัตว์ออกจากเรือ สัตว์ทั้งหมดคงจะกระจัดกระจายกันไปคนละทิศคนละทาง พระเจ้าให้โนอาหืรอต่อไป 105 วัน เพื่อให้พืช ผัก ผลไม้ ต่างๆ งอกงามขึ้นมาพร้อมให้ทั้งคนและสัตว์ทั้งหลาย มีอาหารมากมายอย่างเพียงพอ
วันนี้ หากเรายังต้องอยู่ในเรือต่อไปอีกสักหน่อยหนึ่ง พึงรู้เถิดว่า พระเจ้ากำลังเตรียมโต๊ะจีนให้เราอยู่ กรุณารอสักครู่
– เมื่อโนอาห์ออกจากเรือ เขาไม่ลืมว่า ใครเป็นผู้ช่วยเขาและครอบครัวให้รอด ไม่ใช่ความเก่งของเขา เพราะมีมนุษย์เก่งกว่าเขามากมาย ซึ่งก็เอาตัวไม่รอด พวกเขารอดได้โดยพระคุณของพระเจ้า เนื่องจากเขาสำนึกพระคุณของพระเจ้า เราจึงถวายเครื่องบูชาขอบคุณพระเจ้า
วันนี้ เรารู้ตัวไหมว่า เรามีวันนี้ได้เพราะพระเจ้า จงถวายสรรเสริญแด่พระเจ้าเถิด
– ถึงแม้ว่ามนุษย์จะมีความคิดในใจชั่วร้ายตั้งแต่มาตั้งแต่เด็ก พระเจ้าจะไม่สาปแผ่นดินอีกต่อไป ตราบที่โลกยังมีอยู่ เพราะพระเจ้าจะทรงช่วยมนุษย์โดยส่งพระเยซูมาช่วยพวกเขาพ้นคำแช่งสาป
แต่วันเวลาจะมาถึง เมื่อโลกนี้ไม่มีอยู่อีกต่อไป มนุษย์ทุกคนจะต้องไปยืนอยู่ต่อจำเพาะพระพักตร์ของพระเจ้า
และใครที่ปฏิเสธความช่วยเหลือที่พระเจ้าประทานให้ทางพระเยซู เปรียบเหมือนผู้ปฏิเสธไม่ยอมเข้าไปในเรือของโนอาห์ จะถูกทำลาย
แต่คราวนั้นจะไม่ถูกทำลายด้วยน้ำท่วมอีก แต่จะถูกทำลายด้วยไฟนรกชั่วนิจนิรันดร์
คำคม
“ เวลาของพระเจ้า เป็น เวลาที่ทุกอย่างออกมาดีที่สุดสำหรับเราเสมอ ”