ภาพรวม

# สรุป

@ สื่งที่เรียนรู้

ปฐมกาล บทที่ 32 ขณะที่ ​ยา​โคบ​กำลังเดิน​ทางกลับไปยังคะนาอัน ก็มีเหล่า​ทูต​สวรรค์​มาพบ​เขา
​ยา​โคบ​​จึง​เรียก​ที่​นั่น​ว่า “มา​หะ​นา​อิม” (กอง​ทัพ​สอง​กอง​ทัพ)

จากนั้นยา​โคบ​ส่ง​​หลาย​คน​​ไป​หา​เอ​ซาว​ เพื่อบอกเขาว่า ยา​โคบ​ผู้​รับ​ใช้​ของเขา ได้กลับมาจาก​ การอยู่กับลาบัน​ มาหาเขาแล้ว

คนเหล่านั้นกลับมารายงานยาโคบ ​ว่า ​เอ​ซาวกำ​ลัง​จะ​มา​พบยาโคบ พร้อม​กับ​ผู้​ชาย​ 400 ​คน
ยา​โคบจึง​กลัว​และ​ทุกข์​ใจ​ยิ่ง​นัก
ยาโคบ​อธิษ​ฐาน ต่อ​พระ​เจ้า​ของ​อับ​รา​ฮัม​ และ​พระ​เจ้า​ของ​อิส​อัค​ ว่า
– เขาได้ทำตามที่พระองค์ทรงสั่ง คือกลับมาที่คะนาอัน
– เขารู้ตัวดี ไม่​สม​ควร​จะ​รับ​ความ​รัก​มั่น​คง​และ​ความ​ซื่อ​สัตย์​แม้​เล็ก​น้อย​ที่​สุด
– เขาสำนึกพระคุณพระเจ้า ที่พระ​องค์​ทรงอวยพระพรแก่เขามากมาย ตอนไปเขามี​แต่​ไม้​เท้า และเดี๋ยวนี้​เขามี​มากมาย
– เขาขอ​พระ​องค์​ทรง​ช่วย​กู้​เขา​ให้​พ้น​จาก​เงื้อม​มือ​​ของ​เอซาว
– เขาบอกความกลัว​ของเขาต่อพระเจ้า
– เขาระลึกถึงพระสัญญาของพระเจ้า ​ว่า พระองค์จะอวยพรเขา

ยาโคบ​แบ่ง​คน​​ที่​มา​ด้วย และ​ฝูง​แพะ​แกะ ฝูง​โค ฝูง​อูฐ ออก​เป็น​กลุ่มๆ
แล้วทยอยส่งไปพบกับเอซาว เพื่อว่าถ้าเอซาวโกรธแล้วเริ่มฆ่าพวกของยาโคบ กลุ่มที่ตามมาจะได้หนีทัน
ยาโคบได้ส่งของขวัญไปให้เอซาว คือ
– แพะ​ตัว​เมีย 200 ตัว
– แพะ​ตัว​ผู้ 20 ตัว
– แกะ​ตัว​เมีย 200 ตัว
– แกะ​ตัว​ผู้ 20 ตัว
– อูฐ​แม่​ลูก​อ่อน 30 ตัว
– ​ลูก​โค​ตัว​เมีย 40 ตัว
– โค​ตัว​ผู้ 10 ตัว
– ลา​ตัว​เมีย 20 ตัว
– ลา​ตัว​ผู้ 10 ตัว
รวมเป็น 550 ตัว
แล้วในตอนกลางคืน ยาโคบก็ส่งภรรยาและลูกๆ ​พร้อมทรัพย์​สมบัติ​ทั้ง​หมดข้าม​แม่​น้ำ​ยับ​บอกไป​
​ยา​โคบ​พัก​อยู่​ที่​เดิม

​คืน​นั้น​เอง มี​บุรุษ​ผู้​หนึ่ง​มา​ปล้ำ​กับ​เขา​จน​รุ่ง​สาง
เมื่อ​บุรุษ​ผู้​นั้น​ ​แตะ​ที่​ข้อ​ต่อ​สะโพก​ของ​ยา​โคบ​ ขณะ​ที่​ปล้ำ​สู้​กัน
ข้อ​ต่อ​สะโพก​ของ​ยาโคบ​ก็​เคลื่อน
บุรุษ​นั้น​จึง​ว่า
“ปล่อย​เรา​ไป​เถิด​เพราะ​ใกล้​สว่าง​แล้ว”
แต่​ยา​โคบ​ตอบ​ว่า
“ข้าพ​เจ้า​ไม่​ยอม​ให้​ท่าน​ไป นอก​จาก​ท่าน​จะ​อวย​พร​แก่​ข้าพ​เจ้า”

บุรุษ​ผู้​นั้น​จึง​อวยพร​ยาโคบ​ ด้วยการเปลี่ยนชื่อให้เขา จาก ยาโคบ(ผู้จับส้นเท้า) เป็น อิสรา​เอล(ผู้​ปล้ำ​สู้​กับ​พระเจ้า) แล้ว​ก็​อวย​พร​เขา

ยา​โคบ​จึง​เรียก​สถาน​ที่​นั้น​ว่า เป​นี​เอล (พระพักตร์พระเจ้า)
เมื่อออกจากที่นั้นมา ​ยา​โคบ​ก็​เดิน​โขยก​เขยก​เพราะ​เจ็บ​สะโพก
ดัง​นั้น​คน​อิส​รา​เอล​จึง​ไม่​กิน​เส้น​เอ็น​ที่​สะ​โพก ​จน​ทุก​วัน​นี้

– เมื่อยาโคบกำลังจะเผชิญแรงกดดันครั้งสำคัญ พระเจ้าได้ส่งเหล่าทูตสวรรต์มาพบเขา เพื่อหนุนใจเขาก่อน พบการทดสอบครั้งสำคัญ

พระเจ้ามักจะจัดเตรียมการหนุนใจ การเสริมกำลังให้แก่เรา ทั้งก่อนและหลังการทดลองต่างๆในชีวิต
และในขณะที่ถูกทดลองนั้น พระองค์เองที่สถิตกับเราอยู่เคียงข้างเราอีกด้วย

– เอซาวมาพร้อมกับชาย 400 คน เรื่องนี้มองในสายตาของมนุษย์เป็นเรื่องร้าย เป็นอันตราย
แต่เราทราบความจริงในพระคัมภีร์แล้วว่า สุดท้าย มันไม่ใช่อันตรายอย่างที่คิดเลย

เมื่อปัญหากำลังจะเกิดขึ้นกับเรา เรามักมองมันใหญ่โตกว่าที่ควรจะเป็นอยู่เสมอ
แต่โดยความเชื่อ จะทำให้มันเล็กลงได้

– คำ​อธิษ​ฐานของยาโคบ : ระลึกถึงพระคุณของพระเจ้า รู้ตัวว่าตนไม่สมควร ยอมรับความอ่อนแอของตน ร้องขอความช่วยเหลือจากพระเจ้า ยึดมั่นในพระสัญญาของพระองค์

– การวางแผนของยาโคบ ทั้งการส่งของกำนัลไปมากมาย ทั้งการส่งคนไปเสี่ยงตายก่อนหน้าเขา
ล้วนแต่เป็นการพยายามเอาตัวรอดตามกำลัง ตามสติปัญญาของของตนเอง
แต่การคลี่คลายสถานการณ์จริงๆ กลับไม่ได้อยู่ที่แผนเหล่านี้
แต่อยู่ที่ การได้พบกับพระเจ้า

วันนี้ การคลี่คลายสถานการณ์ของเรา ไม่ได้ขึ้นอยู่กับสติปัญญาหรือความสามารถของเรา แต่อยู่ที่การได้พบกับพระเจ้า ท่ามกลางสถานการณ์ในวันนี้

– ทูตสวรรค์ที่มาปล้ำสู้กับยาโคบ แน่นอนสามารถชนะยาโคบได้อย่างสบาย แต่ที่ต้องปล้ำสู้กันทั้งคืน เพราะพระเจ้าต้องการสอนยาโคบบางอย่าง
เป็นเหมือน พ่อที่เล่นต่อสู้กับลูกน้อย ดูเหมือนพ่อเอาชนะเจ้าหนูน้อยนั่นไม่ได้สักที ไม่ใช่เพราะเด็กน้อยแข็งแรงกว่า แต่เพราะพ่อไม่อยากเอาชนะ เพื่อให้เจ้าหนูน้อยได้รับอะไรบางอย่าง

สิ่งสำคัญที่ยาโคบได้รับในคืนนั้น คือ ได้รับการอวยพระพรจากพระเจ้า เพราะเขาหิวกระหาย ไม่ย่อท้อ เพื่อจะได้รับการอวยพรจากพระเจ้า

วันนี้ ถ้าเราหิวกระหายมากพอ เราจะมีประสบการณ์กับพระเจ้ามากขึ้นอย่างแน่นอน

คำคม

“ สิ่งที่น่าปรารถนาที่สุดสำหรับมนุษย์ คือ การได้อยู่จำเพาะพระพักตร์พระเจ้า ”