ภาพรวม
- พระเจ้าทรงสั่งให้ยาโคบย้ายออกจากเชเคมไปอยู่ที่เบธเอล ยาโคบก็เชื่อฟัง แล้วต่อมาราเชลก็เสียชีวิตขณะคลอดเบนจามิน และต่อมาอิสอัคก็เสียชีวิตด้วยวัย 180 ปี
# สรุป
@ สื่งที่เรียนรู้
ปฐมกาล บทที่ ปฐก. 35 หลังจากที่ลูกๆของยาโคบได้แก้แค้นคนของเชเคม ผู้ทำร้ายดีนาห์ แล้ว
พระเจ้าตรัสแก่ยาโคบ ให้ย้ายไปอาศัยที่เบธเอล และให้ทำแท่นบูชาที่นั่นแด่พระเจ้า
ดังนั้นยาโคบจึงบอกครอบครัว และคนทั้งหมดที่อยู่กับเขา ให้ทิ้งพวกพระต่างด้าวที่เก็บไว้เสีย แล้วย้ายกันไปเบธเอล ซึ่งอยู่ห่างจากเชเคม ประมาณ 130 กม.
คนทั้งหลายจึงเอาพระต่างด้าวทั้งหมดที่มีอยู่ กับตุ้มหู(เครื่องลาง) มาให้ยาโคบ
ยาโคบก็ฝังไว้ใต้ต้นโอ๊ก ใกล้เมืองเชเคม
ยาโคบก็มาถึงเมืองลูส (คือเบธเอล) อย่างปลอดภัย
ที่นั่นยาโคบสร้างแท่นบูชาไว้ และเรียกที่นั่นว่า “เอลเบธเอล” (พระเจ้าแห่งเบธเอล)
ช่วงเวลานั้นเอง เดโบราห์พี่เลี้ยงของนางเรเบคาห์(ปฐก. 24:59) ก็เสียชีวิต
เขาฝังศพไว้ใต้ต้นโอ๊กซึ่งอยู่ทางตอนใต้ของเบธเอล
เขาเรียกต้นไม้นั้นว่า “อัลโลนบาคูท” (ต้นก่อแห่งการคร่ำครวญ)
ที่เบธเอลนี่เอง ที่ยาโคบได้พบกับพระเจ้า ตอนที่เขากำลังออกจากคะนาอันไปหาลาบัน และพระเจ้าทรงสัญญาที่จะอวยพรเขา
ยาโคบเดินทางต่อ จากเบธเอลเกือบถึงเอฟราธาห์ (เบธเลเฮม)
แล้วราเชลก็เจ็บครรภ์มาก แล้วคลอดบุตร
เมื่อนางกำลังตกเลือด ใกล้เสียชีวิต นางจึงตั้งชื่อลูกว่า “เบนโอนี” (บุตรชายแห่งความระทม)
แต่ยาโคบเรียกว่า “เบนยามิน” (บุตรชายแห่งมือขวาของข้าพเจ้า)
เมื่อราเชลเสียชีวิต เขาฝังศพไว้ ริมทางที่จะไปเอฟราธาห์
อิสราเอลก็เดินทางต่อไปอีก ไปตั้งเต็นท์อาศัยอยู่ ใกล้หอคอยชื่อ เอเดอร์ (อยู่ระหว่าง เมืองเบธเลเฮม และ เมืองเฮโบรน)
ช่วงเวลานั้น รูเบนไปนอนกับ บิลฮาห์ (สาวใช้ของราเชล)ภรรยาน้อยของยาโคบ
ยาโคบก็รู้เรื่องนี้ แต่ก็ไม่ได้จัดการอะไร
ฝ่ายบุตรชายของยาโคบมีสิบสองคน ดังนี้
– เกิดจาก เลอาห์ ชื่อ รูเบน สิเมโอน เลวี ยูดาห์ อิสสาคาร์ และเศบูลุน
– เกิดจาก ราเชล ชื่อ โยเซฟ และเบนยามิน
– เกิดจาก บิลฮาห์ สาวใช้ของราเชล ชื่อ ดาน และนัฟทาลี
– เกิดจาก ศิลปาห์ สาวใช้ของเลอาห์ ชื่อ กาด และอาเชอร์
ยาโคบกลับมาเยี่ยมอิสอัค พ่อของเขา ที่มัมเร คือ ที่คีริยาทอารบา(คือเฮโบรน)
อิสอัคแก่หง่อมมาก และจากไปอย่างสงบ เมื่ออายุ 180 ปี
เอซาวและยาโคบ ก็ร่วมกันนำเขาไปฝัง

– บทที่ 34 ลูกๆของยาโคบสร้างปัญหาขึ้นมา บทที่ 35 พระเจ้าทรงชี้ทางแก้ปัญหาให้แก่ยาโคบ แล้วยาโคบก็เชื่อฟัง ปัญหาก็คลี่คลาย ระหว่างเดินทางชาวเมืองต่างๆก็ไม่ได้ทำร้ายครอบครัวของยาโคบ
เมื่อปัญหาเกิดขึ้น ลูกๆยาโคบแก้ปัญหาด้วยตนเอง กลับก่อปัญหาใหม่ที่ใหญ่กว่าเดิม
แต่เมื่อยาโคบ แก้ปัญหาด้วยการฟังพระจ้า และเชื่อฟังพระองค์ ปัญหาทั้งหมดก็คลี่คลาย แล้วเกิดผลดีมากมาย คนทั้งหลายของยาโคบละทิ้งรูปเคารพ และ ยาโคบกับคนของเขาได้ไปนมัสการพระเจ้า ที่เบธเอล (บ้านของพระเจ้า)
– ก่อนที่ยาโคบจะเดินทางไปเบธเอล เพื่อสร้างแท่นบูชานมัสการพระเจ้า
เขาให้คนที่จะไปกับเขา ละทิ้งรูปเคารพเสียก่อน
เราไม่สามารถติดตามพระเจ้า โดยพึ่งพาสิ่งอื่นที่ไม่ใช่พระองค์ ไปพร้อมๆกันได้
– ที่เบธเอล ยาโคบได้สร้างแท่นบูชาถวายพระเจ้า
นี่เป็นครั้งที่ 2 ตั้งแต่กลับมาจากบ้านลาบัน ที่เขาสร้างแท่นบูชา
ส่วนครั้งแรก อยู่ใน ปฐก. 33:20 ที่นั่นยาโคบ เรียกแท่นนั้นว่า “เอลเอโลเฮอิสราเอล” (พระเจ้าคือพระเจ้าของอิสราเอล) นั่นเป็นครั้งแรกที่ยาโคบเรียกพระเจ้า ว่า เป็นพระเจ้าของตน ก่อนหน้านี้ เขาจะเรียกว่า พระเจ้าของอับราฮัม ของอิสอัค (ปฐก. 31:42 , ปฐก. 32:9)
เมื่อยาโคบเริ่มสร้างแท่นนมัสการพระเจ้าครั้งแรก ก็เป็นง่ายขึ้นในการสร้างแท่นบูชาครั้งต่อๆมา
เมื่อเราเริ่มสรรเสริญพระเจ้า เราจะมีเรื่องให้สรรเสริญพระเจ้ามากยิ่งขึ้นอีก
– เดโบราห์พี่เลี้ยงที่ติดตามรับใช้เรเบคาห์ ตั้งแต่ก่อนยาโคบจะเกิดเสียอีก ยังคงติดตามรับใช้ครอบครัวของนาย จนถึงแก่เฒ่า
เธออาจจะไม่เป็นคนสำคัญอะไรในประวัติศาสตร์ แต่เป็นคนรับใช้ผู้สัตย์ซื่อยาวนาน
แต่ชื่อและการเสียชีวิตของเธอ ก็ถูกจารึกไว้ใน หนังสือเล่มแรกของพระคัมภีร์อันศักดิ์สิทธิ์ ด้วย
เราไม่รู้ว่า ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น
แต่เราสังเกตได้อย่างหนึ่งคือ ผู้เล็กน้อยผู้สัตย์ซื่อยาวนาน สมควรได้รับเกียรติ
วันนี้เราสัตย์ซื่อในสิ่งเล็กน้อยที่พระเจ้าทรงมอบหมายแก่เรามากเพียงใด?
– มีเรื่องน่าสนใจ คือ ใน ปฐก. 35:1 พระเจ้าตรัสสั่งยาโคบให้ไปอาศัยที่เบธเอล และสร้างแท่นบูชาที่นั่น
แต่เมื่อยาโคบมาถึงเบธเอลและสร้างแท่นบูชาแล้ว ก็เดินทางต่อไปยังเอฟราธาห์(เบธเลเฮ็ม) ซึ่งเมื่อเดินทางออกจากเบธเอล ราเชลก็เสียชีวิตเพราะคลอดบุตร และ รูเบนก็ไปหลับนอนกับศิลปาร์เมียน้อยของยาโคบ
ถ้าพิจารณาคร่าวๆ แบบไม่ทราบรายละเอียด(เพราะเราไม่อาจรู้ครบถ้วน) ดูเหมือนว่า การเชื่อฟังพระเจ้า ต้องเชื่อฟังอย่างครบถ้วน เชื่อฟังครึ่งๆกลางๆ อาจจะนำปัญหามาสู่ชีวิตได้
– อิสอัค จากไปอย่างสงบด้วยวัย 180 ปี ช่างเป็นชายที่เต็มไปด้วยพระพร ชีวิตที่เรียบง่าย ไม่มีอะไรผาดโผนมากมาย ตอนหนุ่มๆปลูกพืชก็เกิดผล 100 เท่า ตอนชราก็อยู่จนแก่เฒ่า แล้วจากไปอบ่างสงบ
เขาช่างเป็นผู้หนึ่งที่เรียกได้ว่า ผู้ที่พระเจ้าอวยพระพรมากมายจริงๆ
คำคม
“ เราไม่อาจติดตามพระเจ้า แบบพึ่งพารูปเคารพได้ ”