ภาพรวม
- พวกพี่ๆกลับมาซื้อข้าวที่อียิปต์อีกครั้ง คราวนี้นำเบนยามินมาด้วย ตามคำสั่งของโยเซฟ โยเซฟก็ต้อนรับพวกเขาอย่างดี
# สรุป
@ สื่งที่เรียนรู้
ปฐมกาล บทที่ 43 สิเมโอนถูกกักตัวไว้ที่อียิปต์ แต่ยาโคบก็ไม่ยอมให้นำเบนยามินไปอียิปต์เพื่อช่วยสิเมโอนกลับมา
ต่อมาการกันดารอาหารทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ
และเมื่อเสบียงอาหารในครอบครัวของยาโคบหมดแล้ว
ยาโคบจึงบอกให้พวกลูกๆ ให้ไปซื้ออาหารจากอียิปต์มาอีก
แต่ยูดาห์ตอบยาโคบว่า ถ้าจะกลับไปอีกต้องนำเบนยามินไปด้วยเท่านั้น
เพราะเจ้านายของอียิปต์(โยเซฟ) ได้สั่งกำชับเอาไว้
ยาโคบก็มีท่าทีไม่ยินยอม
แต่เมื่อยูดาห์ยืนกรานหนักแน่น ว่า
จะรับผิดชอบนำเบนยามินกลับมาอย่างปลอดภัยให้ได้
ในที่สุดยาโคบก็ยอม
และแนะนำให้ลูกๆเอาของกำนัลไปด้วยและนำเงินไป 2 เท่า เพื่อคืนเงินที่ติดกลับมาทั้งก่อน
เมื่อพวกเขามาถึงอียิปต์
โยเซฟเห็นเบนยามินมากับพวกเขา
จึงสั่งต้อนรับพวกเขาอย่างดี แล้วเชิญมาทานอาหารเที่ยงด้วยกันในบ้านของโยเซฟ
พวกพี่ๆก็กลัว คิดว่า คงเป็นเพราะเงินที่ติดมาในกระสอบครั้งก่อน
โยเซฟจึงมาพวกเขามาจัดการที่บ้าน
พวกเขาจึงพยายามอธิบายกับผู้ดูแลบ้านของโยเซฟ
ว่าเงินที่ติดกลับไปในกระสอบนั้น พวกเขาไม่ได้เป็นคนทำ
และพวกเขาได้นำเงินนั้น กลับมาด้วยเพื่อคืนให้
แต่ผู้ดูแล ตอบว่า พระเจ้าทรงประทานทรัพย์นั้นให้อยู่ในกระสอบของพวกเขา
ทางอียิปต์ได้รับเงินของพวกเขาแล้ว
แล้วเขาก็พาสิเมโอนออกมาหาพวกเขา
เมื่อโยเซฟกลับมาบ้าน
พวกเขาก็เอาของกำนัล ให้โยเซฟ แล้วโน้มตัวถึงดินคำนับโยเซฟ
โยเซฟก็ถามถึงทุกข์สุขของบิดาของพวกเขา
โยเซฟมองดูเบนยามินน้องชายแม่เดียวกัน
ก็รู้สึกสงสารน้อง
โยเซฟจึงเข้าไปในห้อง แล้วร้องไห้
เมื่อโยเซฟออกมาอีกครั้ง
ก็ให้จัดอาหารแก่พวกพี่น้อง พวกเขาก็ประหลาดใจมาก
อาหารที่จัดให้นั้น โยเซฟให้จัดให้เบนยามินเป็น 5 เท่า ของพวกพี่ๆ
– โยเซฟได้กำชับพวกพี่ๆว่า พวกเขาจะไม่สามารถซื้อขายกับอียิปต์ได้อีก ถ้าเบนยามินไม่ได้มาด้วย
เป็นการปกป้องเบนยามิน ไปในตัว เพราะหมายความว่า ถ้าเบนยามินเป็นอะไรไป พวกเขาจะอดตายแน่
– ผู้ดูแลบ้านของโยเซฟ ยังยำเกรงและให้เกียรติพระเจ้า น่าจะเป็นเพราะเขาเห็นชีวิตที่ยำเกรงพระเจ้าของโยเซฟ
เมื่อเราดำเนินชีวิตอย่างถูกต้องต่อพระเจ้า จะส่งผลให้คนรอบข้างได้มีโอกาสรู้จักับพระเจ้าด้วย
– เหตุที่โยเซฟยังไม่เปิดเผยตัวต่อพวกพี่ๆ น่าจะเป็นเพราะเขาให้โอกาสพวกพี่ๆ สำแดงการกลับใจให้เป็นที่ประจักษ์
หากโยเซฟเปิดเผยตัวในบทนี้ จะไม่มีโอกาสได้เห็นการกลับใจจริงๆของพวกพี่ๆในบทต่อมา
พระเจ้าทรงรู้ดีที่สุด ว่า เมื่อไหร่ที่ ควรจะอนุญาตให้สิ่งใดเกิดขึ้นกับเรา เพื่อประโยชน์สูงสุดของเรา
คำคม
“ มีเวลาที่ดีที่สุด สำหรับทุกสิ่งเสมอ และ พระเจ้าทรงทราบเวลานั้น ”