ภาพรวม
- ยาโคบไม่สบาย โยเซฟจึงพาลูกทั้งสอง คือ นมัสเสห์และเอฟราอิม มาเยี่ยม ยาโคบจึงอวยพรแก่หลานทั้งสองแล้วยกสิทธิให้แก่พวกเขาให้ได้รับพรเท่ากับลูกๆของยาโคบ
# สรุป
@ สื่งที่เรียนรู้
ปฐมกาล บทที่ 48 หลังจากยาโคบได้สั่งเสียโยเซฟเรื่องการฝังศพของตนแล้ว
ไม่นานหลังจากนั้น ยาโคบก็ล้มป่วย
โยเซฟจึงพามนัสเสห์และเอฟราอิม บุตรทั้งสองของเขามาเยี่ยมยาโคบ
ยาโคบจึงพูดกับโยเซฟ ถึงพระพรที่พระเจ้าทรงสัญญาแก่ยาโคบ ว่าเชื้อสายของยาโคบจะป็นชนชาติหลายชาติ และจะได้ดินแดนคานาอันเป็นกรรมสิทธิ์
ยาโคบบอกว่า จะยกสิทธิให้ลูกทั้งสองของโยเซฟ เป็นบุตรของยาโคบ
ส่วนบุตรของโยเซฟที่จะเกิดมาภายหลัง ก็ให้นับเป็นบุตรของโยเซฟ
ยาโคบจึงเรียกบุตรทั้งสอง ของโยเซฟเข้ามาใกล้ เพื่อจะอวยพรแก่พวกเขา
ยาโคบก็ยื่นมือออกไขว้กัน โดยยื่นมือขวาออกวางบนศีรษะเอฟราอิมผู้เป็นน้อง และมือซ้ายวางไว้บนศีรษะมนัสเสห์ผู้เป็นบุตรหัวปี
โยเซฟจึงทักท้วงยาโคบ ว่า วางไม่ถูกคน
แต่ยาโคบ ตอบว่า ถูกแล้ว เพราะน้องจะเป็นใหญ่กว่าพี่ และพงศ์พันธุ์ของน้องนั้นจะเป็นชนหลายหมู่รวมกัน
แล้วยาโคบก็บอกโยเซฟว่า เขากำลังจะตาย แต่พระเจ้าจะทรงอยู่กับชนอิสราเอล และจะพาพวกเขากลับไปดินแดนของบรรพบุรุษของพวกเขา
และยาโคบได้ยกเชเคมที่เขายึดจากมือคนอาโมไรต์ ให้แก่ลูกหลานของโยเซฟ
– เมื่อโยเซฟพาลูกทั้งสองมาเยี่ยมปู่อย่างยาโคบ จึงมอบของขวัญแก่หลานทั้งสองให้ได้รับพระพร แบบเดียวกับลูกของยาโคบ
มองเผินๆ ดูตลกมาก เพราะยาโคบเพิ่งหนีตายจากคานาอัน มีทรัพย์สมบัติมากก็จริง แต่จะเทียบอะไรได้กับทรัพย์สมบัติมหาศาลที่โยเซฟผู้มีอำนาจล้นฟ้าในอียิปต์มีนั้น
โยเซฟมีสมบัติมากมายในอียิปต์ แต่ ยาโคบมีคำสัญญาแห่งพระพรอันเหลือล้นจากพระเจ้า
โยเซฟรู้ดีว่า พระพรจากยาโคบนั้นมีค่ามหาศาลเพียงใด จึงดีใจอย่างยิ่งที่ลูกทั้งสองของตนได้รับพระพรนี้
และรู้สึกไม่พอใจ เมื่อพระพรใหญ่ที่สุดไม่ได้ตกแก่บุตรหัวปีอย่างมนัสเสห์
พรจากมนุษย์หรือจะสู้พระพรจากพระเจ้า
วันนี้ พระเจ้าทรงสัญญาไว้ในพระคำของพระองค์ ที่จะอวยพระพรแก่เรา ผู้เชื่อวางใจในพระองค์
คำสัญญานี้มีค่ายิ่งกว่าทรัพย์สมบัติทั้งโลกรวมกันเสียอีก
จงชื่นชมยินดีเถิด จะตื่นเต้นดีใจเถิด
และจงค้นดูพระสัญญาแห่งพระพรนั้นในพระคำของพระเจ้าเถิด
แล้วจงรับเอาด้วยความเชื่อเถิด
– โยเซฟมองตามสายตาของมนุษย์จึงเห็นว่า นมัสเสห์บุตรคนโต น่าจะได้รับพระพรมากกว่าบุตรคนรอง
แต่พระเจ้าทรงเปิดเผยแก่ยาโคบ เห็นถึงเหตุการณ์ในอนาคต ยาโคบจึงอวยพรเอฟราอิมให้เป็นใหญ่กว่า ตามเหตุการณ์ที่กำลังขะเกิดขึ้นในเวลาต่อมา
เอฟราอิม กลายเป็นเผ่าใหญ่และเผ่าสำคัญของอิสราเอล และเป็นผู้นำในการนำอิสราเอล 10 เผ่าแยกตัวออกจากราชวงศ์ของดาวิด(ยูดาห์) แล้วตั้งเมืองหลวงใหม่ที่เชเคม ใน 1พกษ. 12:25
เป็นจริงดังคำกล่าวของยาโคบ
การอวยพรของยาโคบ ดูเหมือนไม่ใช่ตามใจของเขาเอง หรือของโยเซฟลูกรัก แต่ตามการเปิดเผยสำแดงของพระเจ้า
การรับใช้ที่แท้จริง คือ การทำสิ่งใดๆที่สอดคล้องพระประสงค์ของพระเจ้า
วันนี้ จงแสวงหาพระเจ้าเพื่อจะรู้ได้ว่า พระองค์ประสงค์ให้เราทำสิ่งใดในสถานการณ์วันนี้
คำคม
“ พระพรจากพระเจ้า ล้ำค่า มากกว่าพรจากมนุษย์มากมายนัก ”