ภาพรวม
- ช่วงวาระสุดท้ายของยาโคบ เขาเรียกลูกๆมาอวยพรและพยากรณ์ถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับเชื้อสายของพวกเขาในอนาคต แล้วก็นอนลง แล้วจากโลกนี้ไปอย่างสงบ
# สรุป
@ สื่งที่เรียนรู้
ปฐมกาล บทที่ 49 เมื่อยาโคบใกล้จะจากโลกนี้ไป เขาจึงเรียกบรรดาบุตรชายของเขามา
แล้วอวยพรและพยากรณ์ ถึงสิ่งที่จะบังเกิดแก่พวกเขาและเชื้อสายของพวกเขาในอนาคต ดังนี้
1. รูเบนเอ๋ย
– เป็นบุตรหัวปี ความจริงแล้ว สมควรได้รับเกียรติสูงสุดของเกียรติและสิทธิอำนาจสูงสุด แต่เพราะเขาไปแอบนอนกับบิลฮาห์ ภรรยาน้อยของยาโคบ(ปฐก. 35:22) ดังนั้นเขาจึงไม่อาจได้รับเกียรติและสิทธิอำนาจสูงสุดนั้น
> ทั้งที่รูเบนเป็นบุตรหัวปีของยาโคบ แต่ตลอดประวัติศาสตร์ของชนชาติอิสราเอล เผ่ารูเบนกลับไม่มีบทบาทโดดเด่นอะไรมากนัก
2. สิเมโอน และ 3.เลวี
– สองพี่น้อง เป็นดังอาวุธร้ายแรงและเกรี้ยวกราด (ปฐก. 34:25-29 พวกเขาทั้งสอง แก้แค้นที่ดีนาห์น้องสาวถูกขมขื่น ด้วยฆ่าผู้ชายทั้งเมือง แล้วจับเอาลูกเมียของคนเหล่านั้นไปเป็นเชลย และยังริบทรัพย์สินทั้งหมดของคนเหล่านั้น) ดังนั้น เพราะพวกเขาฆ่าคนด้วยความโกรธ และตามอำเภอใจในอนาคตพวกเขาจะพบความแตกแยก และพลัดพรากกัน
> เผ่าสิเมโอนถูกแยกเข้าไปอาศัยอยู่ในเขตแดนของเผ่ายูดาห์ (ยชว. 19:1) และเมื่อ 10 เผ่าทางตอนเหนือแยกตัวออกจาก ยูดาห์ เผ่าสิเมโอนก็แยกตามไปด้วย คือ ไปอยู่ฝังเหนือ แต่ดินแดนของตน ดันอยู่ฝั่งใต้
> ส่วนเผ่าเลวีต้องกระจายไปอยู่ตามเมืองต่างๆ 48 หัวเมือง(กดว. 35:2,7 , ยชว. 14:4; 21:41)
4. ยูดาห์
– จะได้รับเกียรติและสรรเสริญจากพี่น้อง จะมีชัยชนะเหนือเหล่าศัตรู เป็นลูกสิงห์
– เชื้อสายของยูดาห์จะได้เป็นผู้ปกครอง จนกว่าชีโลห์(หมายถึง พระคริสต์)จะมา
– แล้วชนชาติทั้งหลายจะเชื่อฟังพระคริสต์ ผู้มาจากเชื้อสายของยูดาห์ แล้วพระพรและความอุดมสมบูรณ์ที่แท้จริงก็จะมาถึง
> พระคริสต์มาจากเผ่ายูดาห์
5. เศบูลุน
– จะอาศัยอยู่ที่ท่าเรือริมทะเล ดินแดนของเขาจะเป็นท่าจอดเรือ ไกลไปถึงไซดอน
> มธ. 4:15 ‘แคว้นเศบูลุนและแคว้นนัฟทาลี ที่อยู่บนทางไปยังทะเล และฝั่งแม่น้ำจอร์แดนข้างโน้น กาลิลีของพวกต่างชาติ”
6. อิสสาคาร์
– เป็นเหมือนลามีกำลังมาก
> เชื้อสายของเขาจะเป็นเกษตรกรและทำปศุสัตว์ และเป็นแรงงาน
7. ดาน
– จะมีผู้วินิจฉัยมาจากเชื้อสายของเขา
> แซมสัน มาจากเผ่าดาน
– เชื้อสายของดานจะเป็นงูพิษ
> ซึ่งในเวลาต่อมา รูปวัวทองคำที่เยโรโบอัมสร้างขึ้น เพื่อให้คนอิสราเอลละทิ้งพระเจ้า ตั้งอยู่ในเผ่าดานนี่เอง (1พกษ. 12:28-29)
8. กาด
– จะถูกพวกปล้น แต่จะกลับไล่ปล้นพวกที่มาปล้นนั้น
> คนโมอับซึ่งอาศัยอยู่ทางใต้ของเผ่ากาด มักบุกมาปล้นกาด
9. อาเชอร์
– จะบริบูรณ์ด้วยอาหารสำหรับกษัตริย์
> อาเชอร์อยู่บริเวณชายฝั่งทะเลเมดิเตอร์เรเนียน จึงได้ทั้งอาหารจากทะเลและจากบนบก จึงมีอาหารมากมาย
10. นัฟทาลี
– เป็นเหมือนกวางตัวเมียที่ถูกปล่อย ผู้ให้กำเนิดลูกกวางงดงาม
> เผ่านัฟทาลี อยู่ทางตอนเหนือของทะเลสาบกาลิลี เป็นแนวเขาทางชายแดนภาคเหนือของอิสราเอล จึงมีความเป็นอยู่แบบค่อนข้างอิสระ
11. โยเซฟ
– เป็นเหมือนกิ่งที่เกิดผลมาก
> หมายถึง จะมีลูกหลานมากมาย
> เผ่าลูกของโยเซฟ คือ เผ่าเอฟราอิมและเผ่ามนัสเสห์ รวมกันมีพื้นที่และจำนวนคนเกือบ 50 % ของเผ่าทั้งหมด
– พวกทหารธนูโจมตีเขาอย่างโหดร้าย แต่ธนูของเขาเองยืนหยัด แขนของเขามีกำลังขึ้น โดยพระหัตถ์ของพระเจ้า พระเจ้าจะอวยพรแก่เขา ด้วยพรที่มาจากฟ้าเบื้องบน พรที่มาจากที่ลึกเบื้องล่าง พรที่มาจากนมและครรภ์ และพรจากบิดา
> เผ่าเอฟราอิมเต็มไปด้วยนักรบผู้กล้าหาญ และถูกโจมตีหลายต่อหลายครั้งจากชนชาติอื่น
12. เบนยามิน
เป็นเหมือนสุนัขป่าที่ล่าเหยื่อ
– เบนยามินเป็นเผ่านักรบผู้เก่งกาจที่สุดในบรรดาเผ่าทั้งหมด ใน วนฉ. 20 เผ่าเบนยามินเผ่าเดียว สามารถต่อกรกับอีก 11 เผ่ารวมกันได้อย่างสูสี
เมื่อยาโคบให้พรแก่พวกเขาแล้ว ก็สั่งว่า ถ้าเขาตาย ให้นำเขาไปฝังที่เดียวกับอับราอัมและอิสอัค ที่มัคเป-ลาห์ หน้ามัมเรในดินแดนคานาอัน
เมื่อยาโคบสั่งเสร็จแล้ว ก็ยกเท้าขึ้นบนที่นอน แล้วก็สิ้นใจ
– สังเกตจากคำพยากรณ์ของยาโคบ เห็นได้ชัดว่า
ชีวิตของเรา มีผลกระทบมาจากการกระทำของบรรพบุรุษของเรา
และการกระทำของเรา จะส่งผลกระทนต่อลูกหลานที่ตามมา
เพราะเราอยู่ใน DNA ของบรรพบุรุษของเรา และลูกหลานของเราอยู่ใน DNA ของเรา
หากที่ผ่านมาบรรพบุรุษของเรา เคยผิดพลาดพลั้งไปในเรื่องใด ขอให้เรากลับใจแทนตระกูลของเราโดยการเลิกทำสิ่งนั้น แล้วทำในสิ่งตรงกันข้าม
เราควรระมัดระวังการดำเนินชีวิตของเราในวันนี้ เพราะจะไม่ได้ส่งผลต่อเพียงแค่ตัวเราเท่านั้น แต่จะส่งผลกระทบต่อลูกหลานของเราในอนาคตอีกด้วย
– ใน ปฐก. 49:25-26 ได้พูดถึงพระพร จากพระเจ้า จาก 4 แหล่ง คือ
1. พรที่มาจากฟ้าเบื้องบน หมายถึง ฝนตกแก่พืชและสัตว์ มีเสมอไม่ขาดแคลน
2. พรที่มาจากที่ลึกเบื้องล่าง หมายถึง น้ำพุและบ่อน้ำทั้งหลาย มีมากมาย
3. พรที่มาจากนมและครรภ์ หมายถึง มีลูกหลานมากมาย
4. พรจากบิดา หมายถึง การอวยพรตามเชื้อสาย ดังใน อพย. 20:6 “แต่แสดงความรักมั่นคงต่อคนที่รักเรา และรักษาบัญญัติของเราจนถึงนับพันชั่วอายุคน”
จากการอธิบายความหมายเชิงวิชาการข้างต้น
ผมมองว่าอาจมีความหมายลึกซึ้งแฝงอยู่
คือ พระพรของพระเจ้ามาถึงเรา ผ่านทาง พ่อ แม่ ของเรา
เมื่อเราเชื่อฟังและให้เกียรติพ่อแม่ของเรา เราจะไปดีมาดี มีชีวิตยืนยาว และจำเริญขึ้น(อฟ. 6:3)
ดังนั้น สิ่งที่เราควรทำก็คือ
สภษ. 1:8 “บุตรชายของเราเอ๋ย จงฟังคำเตือนของพ่อเจ้า และอย่าทิ้งคำสั่งสอนของแม่เจ้า”
เพราะคนฉลาดและคนโง่ เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติของเราต่อพ่อแม่
สภษ. 15:20 “บุตรชายที่ฉลาดกระทำให้บิดายินดี แต่คนโง่ดูหมิ่นมารดาของตน”
ถึงกระนั้นก็ยังมีบางคนดำเนินชีวิตอย่างโง่เขา เหมือน สภษ. 30:11 “มีคนที่แช่งบิดา และไม่อวยพรมารดาของตน”
– ยาโคบ ผู้ได้รับพระพรจากพระเจ้า จากโลกนี้ไปอย่างสง่างาม ไม่กลัวแม้กระทั่งความตาย
อวยพรลูกๆเสร็จ ก็ยกขาขึ้นเตียง นอนลง แล้วก็จากไป
พระเจ้าประทานพระพรแก่เราผู้เชื่อวางใจในพระองค์มากมายในโลกนี้
และพระพรที่ยิ่งใหญ่อันหนึ่งที่พระองค์ประทานแก่เราก็คือ
การเผชิญหน้าความตายได้โดยปราศจากความกลัว เพราะเรารู้ว่าเมื่อผ่านประตูแห่งความตายแล้ว เราก็จะเข้าสู่ประตูแห่งสวรรค์ซึ่งพระเยซูคอยต้อนรับเราอยู่
คำคม
“ พระพรจากพระเจ้า จะมาสู่ผู้ยำเกรงพระองค์ แล้วไหลล้นไปสู่ลูกหลาน ”