ภาพรวม

# สรุป

@ สื่งที่เรียนรู้

อพยพ บทที่ 9 หลังจากภัยพิบัติที่ 3 ฝูงเหลือบ ผ่านพ้นไป ฟาโรห์ก็ใจแข็งกระด้างอีก จึงกลับคำไม่ยอมปล่อยคนอิสราเอลไป
พระเจ้าจึงทรงใช้​โม​เสส​ ไปบอกฟาโรห์​ว่า จง​ปล่อย​ประ​ชา​กร​ของ​พระเจ้าไป​นมัส​การพระองค์
​ถ้า​​ไม่​ยอม​ปล่อย พรุ่งนี้ พระเจ้าจะ​ทำ​ให้​ฝูง​​สัตว์​ใน​ทุ่ง​นา ฝูง​ม้า ฝูง​ลา ฝูง​อูฐ ฝูง​โค และ​ฝูง​แพะ​แกะ เป็น​โรค​ระบาด​ร้าย​แรง
แต่​​ฝูง​สัตว์​ของคน​อิส​รา​เอล​จะ​ไม่​ตาย

แล้ว​ฟาโรห์ก็ไม่ยอม พระเจ้าจึงทรง​ทำ​สิ่ง​ที่ทรงตรัสไว้นั้น
แต่​ใจ​ของ​ฟา​โรห์​ยัง​คงแข็ง​กระ​ด้าง
ไม่​ทรง​ยอม​ปล่อย​ให้​ประ​ชา​กร​ไป

พระเจ้าจึงสั่ง​โม​เสส​และ​อา​โรน ให้​กำ​เขม่า​จาก​เตา​ให้​เต็ม​กำมือ แล้ว​ให้​โม​เสส​ซัด​ขึ้น​ไป​ใน​อา​กาศ​ต่อ​หน้า​ฟาโรห์ แล้วเขม่า​นั้น​จะ​กลาย​เป็น​ฝุ่น​ปลิว​ไป​ทั่ว​แผ่น​ดิน​อียิปต์ แล้ว​ทำ​ให้​เกิด​เป็น​ฝี​พุ​พอง​​ทั้ง​ตัว​คน​และ​สัตว์​ทั่ว​แผ่น​ดิน​อียิปต์

โมเสสกับอาโรนก็ทำตาม แล้วก็เกิดขึ้นอย่างที่พระเจ้าตรัสไว้
แต่​พระ​เจ้า​ทรง​ให้​ใจ​ของ​ฟา​โรห์​กระ​ด้าง ไม่​ยอม​ฟัง​โม​เสส​และ​อาโรน

พระเจ้าสั่ง​โมเสส​ ให้ไปบอกฟาโรห์ ให้ปล่อยคนอิสราเอลไป
มิฉะนั้น พรุ่ง​นี้​พระเจ้า​จะ​ให้​ลูก​เห็บ​ตก​ลง​มา​อย่าง​หนัก อย่าง​ที่​ไม่​เคย​มีมาก่อน​ใน​อียิปต์
เพราะ​ฉะนั้น จง​สั่ง​ให้​ต้อน​ฝูง​สัตว์​และ​สาร​พัด​ที่​อยู่​ใน​ทุ่ง​นา​ให้​เข้า​ที่​กำบัง เพื่อจะไม่​โดน​ลูก​เห็บ​ตาย​

ปรากฏว่า มีข้า​ราช​การ​ของ​ฟา​โรห์​ที่​เกรง​กลัว​ คำตรัส​ของ​พระ​เจ้า ก็​ให้​ทาส​และ​ฝูง​​สัตว์​ของ​ตน​หลบ​เข้า​ไป​ใน​บ้าน
แต่​ผู้​ที่​ไม่​สน​ใจ​ ก็​ปล่อย​ให้​ทาส​และ​ฝูง​สัตว์​ของ​ตน​อยู่​ใน​ทุ่งนา

แล้วพระเจ้าให้โมเสส ​ชู​มือ​ขึ้น​ยัง​ท้อง​ฟ้า แล้ว​ ​มี​เสียง​ฟ้า​ร้อง มี​ลูก​เห็บ และ​ไฟ​ตก​บน​แผ่น​ดิน ​อย่าง​ต่อ​เนื่อง ​ทำ​ลาย​ทุก​อย่าง​ที่​อยู่​ใน​ทุ่ง​นา​ทั่ว​แผ่น​ดิน​อียิปต์​ทั้ง​คน​ ​สัตว์ ต้นไม้ และ​ผัก​หญ้า​ทุก​อย่าง​ใน​ทุ่ง​นา​
​แต่ที่​แผ่น​ดิน​โกเชน​ซึ่งคนอิส​รา​เอล​อยู่​นั้น ไม่​มี​ลูก​เห็บ​ตก​เลย

ฟา​โรห์​จึง​พูดกับโมเสส​และ​อา​โรน​ ว่า ครั้ง​นี้​เขา​ทำบาป เขา​กับ​พล​เมือง​ของ​เขา​ผิด พระเจ้า​เป็น​ฝ่าย​ถูก
ดังนั้นขอ​โมเสสช่วย​ทูลพระเจ้า ​ให้​ยุติ​เสียง​ฟ้า​ร้อง​และ​ลูก​เห็บ​ด้วยเถิด
แล้ว​เขา​จะ​ปล่อยคนอิสราเอลไป

โมเสสก็ร้องทูลพระเจ้า แล้ว เสียง​ฟ้า​ร้อง​กับ​ลูก​เห็บ​นั้น​ก็​หยุด
แต่พอ​ฟาโรห์​ทราบ​ว่า ฝน ลูก​เห็บ​และ​ฟ้า​ร้อง​นั้น​หยุด​แล้ว
ก็กลับคำ​อีก ทั้ง​ฟาโรห์​และ​พวก​ข้า​ราช​การก็มีใจ​แข็ง​กระ​ด้าง
​ไม่​ยอม​ปล่อยคน​อิส​รา​เอล​ไป

1. ภัยพิบัติที่ 5 เกิดโรคระบาดทำให้ฝูงสัตว์ในทุ่งนาตายหมด(อพย. 9:6) ไม่ใช่สัตว์ทั้งหมดในอียิปต์ แต่เฉพาะในทุ่งนา เพราะใน อพย.9:9 และ 9:20-21 ก็การกล่าวถึงฝูงสัตว์อีก และอพย.14 ก็มีกล่าวถึงม้าของทหารอียิปต์ตอนไล่ตามอิสราเอล
ท่ามกลางการพิพากษาอันรุนแรงของพระเจ้า ก็ยังพบพระเมตตาในนั้น
เหมือนใน อพย. 9:32 เมื่อลูกเห็บตกมาทำลายพืชเสียสิ้น ก็ยังทรงเหลือต้น​ข้าว​สาลี​และ​ต้น​ข้าว​สเปลต์ เอาไว้

2. เมื่อพระเจ้าทรงให้ภัยพิบัติจากลูกเห็บเกิดขึ้น
บางคนที่เชื่อและเกรงกลัวคำเตือนจากพระเจ้า พวกเขาไม่พบความเสียหายใดๆ
ส่วนคนที่ไม่เชื่อหรือไม่เกรงกลัวคำเตือนนั้น พวกเขาต้องพบการสูญเสียครั้งใหญ่

เมื่อพระเจ้าเตือน แล้วเราเกรงกลัวแล้วรีบกลับใจ เราจะปลอดภัย
ต่อให้มีเหตุการร้ายนั้นเกิดขึ้นจริงๆ แต่เราก็จะรอดปลอดภัย
แต่ถ้าไม่อย่างนั้น เราจะพบกับความเสียใจ

3. ใน อพย. 9:27 เป็นครั้งแรกที่ ฟา​โรห์​​เริ่ม​ตระหนัก​ว่า ภัย​พิบัติ​ต่างๆ นั้น ​เป็น​เพราะการที่เขา​ไม่​เชื่อ​ฟังพระเจ้า
ฟาโรห์ดูเหมือนจะกลับใจ แต่เป็นการกลับใจแค่ชั่วคราว ซึ่งเป็นการกลับใจจอมปลอม
ไม่อาจนำผลการเปลี่ยนที่แท้จริงให้เกิดขึ้นได้

วันนี้ เรารู้ตัวและสำนึก ในสิ่งเราทำผิดพลาดพลั้งบาปไป หรือยัง?
แล้วเราพร้อมที่จะตัดสินใจ กลับอย่างแท้จริง อย่างจริงใจ แล้วหรือยัง?

คำคม

“ การกลับใจชั่วคราว เป็นการกลับใจจอมปลอม ”