ภาพรวม
- โมเสสสอนกฏเกณฑ์ของพระเจ้าแก่คนอิสราเอล เรื่องการสัตย์ซื่อต่อพระเจ้า การตัดสินคดี และการแต่งตั้งกษัตริย์
สำหรับคนที่ไม่สะดวกอ่านด้วยตัวเอง ให้ AI อ่านได้ที่นี่ครับ
https://audius.co/drker/deuteronomy17-89748
# สรุป
@ สื่งที่เรียนรู้
เฉลยธรรมบัญญัติ บทที่ 17 หลังจากที่โมเสสย้ำคนอิสราเอลให้ถือรักษา 3 เทศกาลที่พระเจ้าทรงบัญชาไว้ และย้ำเรื่องความยุติธรรมแล้ว จึงกล่าวต่อไปว่า
– ห้ามนำสัตว์ที่มีตำหนิ มาถวายเป็นเครื่องบูชาแด่พระเจ้า เพราะเป็นสิ่งพึงรังเกียจแด่พระเจ้า
– ถ้าพบว่า มีคนใดทำสิ่งที่ชั่วในสายพระเนตรของพระเจ้า ไปปรนนิบัติและนมัสการพระอื่น ให้สืบสวนความจริงดู
ถ้าเป็นจริงโดยมีพยานสองหรือสามปาก ยืนยัน
ให้เอาหินขว้างคนนั้น ให้ตาย ที่ประตูเมือง
โดย ให้พวกพยานลงมือก่อน ต่อไปคนทั้งปวงจึงร่วมมือด้วย
– ถ้ามีคดีที่ยากที่จะตัดสิน ให้พากันไปยังสถานนมัสการพระเจ้า
เพื่อไปหาพวกปุโรหิตคนเลวี และไปหาผู้พิพากษาประจำการในสมัยนั้น
แล้วให้พวกเขาช่วยตัดสิน
แล้วท่านจงทำตามทุกสิ่งที่พวกเขาแนะนำ อย่างเคร่งครัด
ใครขัดขืนไม่ทำตาม คนนั้นต้องตาย
และประชาชนทั้งสิ้นจะได้ยินและยำเกรง และไม่ขัดขืนต่อไปอีก
– ในอนาคตหากจะตั้งกษัตริย์ ก็จงตั้งผู้ซึ่งพระเจ้าทรงเลือกไว้ จากคนอิสราเอล
ห้ามตั้งคนต่างชาติเป็นกษัตริย์
อย่าให้กษัตริย์ มีม้ามากเกินไป เพื่อจะไม่อยากกลับอียิปต์เพราะอยากได้ม้ามากๆ
อย่าให้กษัตริย์ มีภรรยามาก เพื่อจิตใจของเขาจะไม่หันเหไป
อย่าให้กษัตริย์ มีเงินมีทองอย่างมากมาย
ให้กษัตริย์คัดลอกธรรมบัญญัตินี้ไว้เพื่อตนเอง และให้เขาอ่านตลอดชีวิตของตน เพื่อเขาจะได้เรียนรู้ที่จะยำเกรงพระเจ้า และทำตามพระบัญญัติ
เพื่อว่าจิตใจของเขาจะไม่ได้ยกขึ้นสูงกว่าพี่น้องของตน เพื่อเขาจะได้ปกครองอยู่ได้นาน ทั้งตนเองและลูกหลานของเขา
1. การนำสัตว์พิการหรือมีตำหนิมาถวายพระเจ้า เป็นสิ่งที่พึงรังเกียจสำหรับพระเจ้า
เพราะเป็นการลบหลู่พระเจ้า ว่า พระองค์ไม่สมควรได้รับสิ่งดีที่สุดจากตน
เหมือนกับการกล่าวว่า “สำหรับพระเจ้า ให้แค่นั้นก็ดีนักหนาแล้ว”
เมื่อเราจะทำสิ่งใดเพื่อพระเจ้า จงทำอย่างสุดจิตสุดใจสุดกำลัง
เพราะพระองค์สมควรได้รับ มากยิ่งกว่านั้นเสียอีก
2. หากมีใครละทิ้งพระเจ้า ไปปรนนิบัติพระต่างชาติ พระเจ้าสั่งให้คนอิสราเอลรีบจัดการขั้นเด็ดขาดกับคนนั้นทันที
เพราะถ้าไม่จัดการบาปนั้นจะลุกลาม ให้คนทั้งชาติต้องตาย
แต่ตามประวัติศาสตร์ คนอิสราเอลละเลยสิ่งนี้ แล้วบาปนั้นก็ลุกลาม
จนมีการเอาเด็กทารกมาเผาบูชายันต์ตามศาสนาต่างชาติกันทั่วบ้านทั่วเมือง
จนนำการพิพากษาอันเด็ดขาดของพระเจ้ามาสู่คนอิสราเอลทั้งชาติ
อย่าประนีประนอมกับความบาป เพราะบาปที่เราเก็บซ่อนไว้ ในที่สุดจะลุกลามสร้างปัญหาใหญ่โตของชีวิต
3. การตัดสินคดีที่ทำโดยปุโรหิตและผู้พิพากษานั้น ถือเป็นเด็ดขาด ขัดขืนไม่ได้
แล้วถ้าปุโรหิตลำเอียง ประชาชนบางคนอาจไม่ได้รับความเป็นธรรม
เรื่องนี้ธรรมบัญญัติมิได้บอกไว้ ว่าจะให้ทำอย่างไรต่อไป
ก็เพราะว่า พระเจ้าจะเป็นผู้ประทานความยุติธรรมให้แก่ประชาชน ผู้เชื่อฟังพระองค์อย่างแน่นอน
และพระองค์จะทรงจัดการกับผู้นำที่ไม่ยุติธรรมนั้นอย่างแน่นอนเช่นกัน
วันนี้ ให้เราเชื่อฟังพระเจ้า และไม่ว่าผลจะออกมาเป็นอย่างไร พระเจ้าจะทรงรับผิดชอบสิ่งเหล่านั้นเองเป็นแน่
4. การให้กษัตริย์ คัดลอก และอ่านพระบัญญัติของพระเจ้า ตลอดชีวิต
จะทำให้เขายำเกรงพระเจ้า และทำตามพระบัญญัติ และถ่อมใจอยู่เสมอ
ซึ่งนั่นจะเป็นประโยชน์ต่อตัวเขาเอง
การอ่าน จดจำ และใคร่ครวญพระคำของพระเจ้าอยู่เสมอ
จะช่วยให้เรา ปฏิบัติต่อพระเจ้าและต่อผู้อื่น อย่างเหมาะสมอยู่เสมอ
คำคม
“ บาปที่ไม่ถูกจัดการ จะสร้างปัญหาใหญ่กว่าที่เราคิด ”