ภาพรวม
- โมเสสบอกคนอิสราเอลถึงสิทธิที่ปุโรหิตและคนเลวีจะได้รับ และผู้เผยพระวจนะที่จะมาในอนาคต
สำหรับคนที่ไม่สะดวกอ่านด้วยตัวเอง ให้ AI อ่านได้ที่นี่ครับ
https://audius.co/drker/deuteronomy18-89955
# สรุป
@ สื่งที่เรียนรู้
เฉลยธรรมบัญญัติ บทที่ 18 เมื่อโมเสส สอนคนอิสราเอล เรื่องการสัตย์ซื่อต่อพระเจ้า การตัดสินคดี และการแต่งตั้งกษัตริย์ แล้ว ก็กล่าวต่อไปว่า
เนื่องจากคนเผ่าเลวีทั้งหมด จะไม่มีส่วนแบ่งหรือมรดกร่วมกับคนอิสราเอล
ดังนั้นพวกเขาจะรับประทานของถวายที่คนอิสราเอลนำมาถวายแด่พระเจ้า
แม้พวกเขาจะไม่มีมรดก แต่พระเจ้าเองทรงเป็นมรดกของพวกเขา
ส่วนที่ปุโรหิตได้จากประชาชน คือ
– เนื้อสันขาหน้า เนื้อแก้มทั้งสองข้าง และเนื้อท้อง ของสัตว์ที่นำมาถวายพระเจ้า
– ผลรุ่นแรกของข้าว เหล้าองุ่น น้ำมัน
– ขนแกะรุ่นแรก
สำหรับคนเลวี ที่มายังสถานนมัสการด้วยสุดใจปรารถนาของเขา
เขาก็สามารถปรนนิบัติในพระเจ้าได้ และได้ส่วนแบ่งที่จะรับประทานเท่าๆ กัน
เมื่อคนอิสราเอลเข้าไปในแผ่นดินคานาอันแล้ว
อย่าเรียนรู้ที่จะทำสิ่งพึงรังเกียจตามชนชาติเหล่านั้น
เช่น เอาลูกของตนไปลุยไฟ เป็นคนทำนาย เป็นหมอดู เป็นโหร หรือเป็นนักวิทยาคม
เป็นหมอผี เป็นคนทรง เป็นพ่อมด แม่มด หรือเป็นหมอพราย
ทุกคนที่ทำสิ่งเหล่านี้จะต้องขับไล่ออกไป
อย่าเชื่อฟังหมอดูและคนทำนาย
ต่อไปภายหน้าพระเจ้า จะโปรดให้ผู้เผยพระวจนะเช่นเดียวกับโมเสสเกิดขึ้น จงเชื่อฟังเขา
พระเจ้าจะใส่ถ้อยคำของพระองค์ในปากของเขา
และคนที่ไม่เชื่อฟังถ้อยคำนั้น จะถูกลงโทษ
แต่ผู้เผยพระวจนะที่บังอาจกล่าวคำในนามของพระเจ้า ทั้งที่พระเจ้าไม่ได้บัญชาให้กล่าว
หรือกล่าวในนามของพระอื่น
ผู้เผยพระวจนะนั้นต้องมีโทษถึงตาย
เมื่อผู้เผยพระวจนะกล่าวคำในนามของพระเจ้า
ถ้าไม่เป็นจริงตามถ้อยคำนั้นและสิ่งนั้นไม่เกิดขึ้น
แสดงว่า ถ้อยคำนั้นไม่ได้มาจากพระเจ้า
ผู้เผยพระวจนะนั้นบังอาจกล่าวเอง
ไม่ต้องไปเกรงกลัวเขาเลย
1. คนเลวีไม่ได้รับมรดกแบบเผ่าอื่นๆ แต่ได้พระเจ้าเป็นมรดก
ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ขาดสิ่งดีใดๆเลย
วันนี้เราอาจจะไม่ได้รับบางอย่างเหมือนกับคนอื่น
แต่ถ้าเราให้พระเจ้าเป็นส่วนของเราที่เราจะยึดเอาไว้ เราจะไม่ขาดของดีใดๆเลย
2. พระเจ้าไม่เพียงแต่ห้ามไม่ให้คนอิสราเอล ทำตามอย่างพิธีกรรมของคนต่างชาติ
แม้แต่จะเรียนรู้ พระเจ้าก็ห้ามว่า อย่าเรียนรู้
เพราะพิธีกรรมเหล่านั้นเป็นสิ่งพึงรังเกียจสำหรับพระเจ้า
พระเจ้าทรงไม่ประสงค์ให้เราเกี่ยวข้องใดๆ กับการบาปทั้งหลายที่พระเจ้าทรงรังเกียจ
3. วิธีสังเกตว่า คำเผยพระวจนะใด ไม่ได้มาจากพระเจ้า คือ
ถ้าไม่เกิดขึ้นเป็นจริง แสดงว่าไม่ได้มาจากพระเจ้า
แต่ถ้าเกิดขึ้นจริง
ใน ฉธบ. 13:1-3 ได้เตือนไว้ว่า หากเขากล่าวว่า “ให้เราติดตามพระอื่นๆ กันเถิด”
นั่นก็ไม่ได้มาจากพระเจ้า อย่าเชื่อเขาเลย
ถ้อยคำที่มาจากพระเจ้า จะเกิดขึ้นเป็นจริงเสมอ และจะสอดคล้องกับพระคำของพระเจ้าเสมอ
คำคม
“ คนที่ได้พระเจ้า แม้จะเสียทุกสิ่ง ก็จะไม่เสียสิ่งดีใดๆเลย ”