ภาพรวม
- โมเสสย้ำเรื่องการถวายของคนอิสราเอล และหนุนใจพวกเขาให้รักษาพระบัญญัติของพระเจ้าอย่างสุดใจ
สำหรับคนที่ไม่สะดวกอ่านด้วยตัวเอง ให้ AI อ่านได้ที่นี่ครับ
https://audius.co/drker/deuteronomy26-91639
# สรุป
@ สื่งที่เรียนรู้
เฉลยธรรมบัญญัติ บทที่ 26 เมื่อโมเสสสอนคนอิสราเอลเกี่ยวกับกฏเกณฑ์ของพระเจ้า ในการปฏิบัติตนในสังคมแล้ว ก็สอนต่อไปในเรื่องของการถวายดังนี้
เมื่อคนอิสราเอลเข้าไปในแผ่นดินคานาอันแล้ว
ให้เอาผลแรกของพื้นดินทั้งหมด นำไปหาปุโรหิตผู้ประจำการ ณ สถานนมัสการพระเจ้า
และกล่าวว่า
“ข้าพเจ้ายอมรับในวันนี้ต่อพระเจ้า ว่า ข้าพเจ้าได้เข้ามาในแผ่นดินซึ่งพระเจ้าทรงสัญญาแล้ว”
แล้วปุโรหิตจะนำของถวายมาวางไว้ที่หน้าแท่นบูชา
แล้วให้คนนั้นอธิษฐานสรรเสริญพระเจ้าและถวายของนั้นแด่พระเจ้า
แล้วให้เขายินดีด้วยของดีทุกสิ่งซึ่งพระเจ้าประทานให้แก่เขา และแก่ครอบครัวของเขา แก่คนเลวี และแก่คนต่างด้าวที่อาศัยอยู่ท่ามกลางเขา
เมื่อครบทุก 3 ปี ให้นำทศางค์ทั้งหมดจากพืชผลที่ได้ในปีนั้นมา ให้แก่คนเลวี และคนต่างด้าว ลูกกำพร้า และแม่ม่าย เพื่อพวกเขาจะได้รับประทานให้อิ่มหนำ (เหมือน ฉธบ. 14:28-29)
แล้วทูลพระเจ้า ว่า
“ข้าพระองค์ยกส่วนศักดิ์สิทธิ์ออกจากบ้านของข้าพระองค์แล้ว และได้ให้แก่คนเลวี คนต่างด้าว ลูกกำพร้า และแม่ม่าย แล้ว และได้ทำตามพระบัญชาของพระเจ้าทุกประการเรื่องทศางค์
ขอทรงอวยพรแก่อิสราเอลประชากรของพระองค์”
เมื่อโมเสสกล่าวย้ำพระบัญญัติต่างๆเสร็จแล้ว ก็กล่าวคำหนุนใจสุดท้ายว่า
วันนี้พระเจ้าทรงบัญชาให้ทำตามกฎเกณฑ์เหล่านี้
ฉะนั้นให้ระวังที่จะทำตามด้วยสุดจิตสุดใจ
ในวันนี้ ในเมื่อคนอิสราเอลได้ยอมรับแล้วว่า
พระยาห์เวห์เป็นพระเจ้าของพวกเขา
ดังนั้น ให้พวกเขาดำเนินตามพระมรรคาของพระองค์
และรักษากฎเกณฑ์ พระบัญญัติและกฎหมายของพระองค์
และจะเชื่อฟังพระสุรเสียงของพระองค์
และในวันนี้พระเจ้าทรงรับว่าพวกเขาเป็นชนชาติที่เป็นของล้ำค่าของพระองค์
และพระองค์จะทรงตั้งพวกเขาให้สูงเหนือบรรดาประชาชาติ
ในเรื่องการสรรเสริญ ชื่อเสียงและเกียรติยศ
และให้ท่านเป็นชนชาติบริสุทธิ์แด่พระเจ้า
1. พระเจ้าให้คนอิสราเอลถวายสิบลดแด่พระเจ้า ไม่ใช่เพราะพระองค์ต้องการของถวายเหล่านั้น
เพราะว่าพระองค์ทรงสร้างทุกสิ่งและเป็นเจ้าของสรรพสิ่ง
แต่พระองค์ประสงค์ให้คนอิสราเอลระลึกถึงพระคุณของพระองค์อยู่เสมอ
นั่นจะทำให้พวกเขาจะได้รับพระพรและจะไม่ถดถอยไปจากความสัมพันธ์ที่มีต่อพระองค์
วันนี้ การถวายของเรา ก็เพื่อเปิดประตูพระพรมาสู่ชีวิตของเราเอง และยังเป็นการทำให้เราเติบโตขึ้นในความเชื่อเนื่องจากการระลึกถึงพระคุณของพระเจ้าที่ทรงมีต่อเรา อีกด้วย
2. ในข้อ 11 มีสิ่งที่น่าสนใจมากก็คือ พระคำของพระเจ้าบอกว่า สิ่งดีต่างๆที่พระเจ้าประทานให้แก่เรานั้น แท้จริงไม่ใช่สำหรับเราเท่านั้น แต่สำหรับครอบครัวของเรา คนเลวี(งานของพระเจ้า) และคนต่างด้าว ลูกกำพร้า และแม่ม่าย อีกด้วย
นั่นคือการอวยพระพรของพระเจ้าที่มาถึงเรานั้น ก็เพื่อให้เราใช้สิ่งเหล่านั้นให้เป็นพระพรแก่ครอบครัว แก่งานรับใช้พระเจ้า และแก่ผู้ขัดสนยากไร้ ด้วย
3. เมื่อเราต้อนรับพระเยซูมาเป็นพระเจ้าของเราแล้ว
ดังนั้นเราก็ควรที่จะดำเนินตามทางของพระองค์ และเชื่อฟังพระองค์
ด้วยสุดจิตสุดใจสุดกำลังของเรา
ให้สมกับที่เราเป็นประชากรของพระเจ้า เป็นสิ่งล้ำค่าของพระองค์
คำคม
“ คนของพระเจ้า ย่อมเดินในทางของพระเจ้า ”