สรุปเลวีนิติ 02

ภาพรวม

พระเจ้าทรงบัญชาคนอิสราเอลเกี่ยวกับเรื่องการถวายธัญบูชาแด่พระเจ้า

สำหรับคนที่ไม่สะดวกอ่านด้วยตัวเอง ให้ AI อ่านได้ที่นี่ครับ

# สรุป

@ สื่งที่เรียนรู้

เลวีนิติ บทที่ 2 นอกจากเรื่องการเครื่องบูชาเผาทั้งตัวแล้ว พระเจ้ายังสั่งคนอิสราเอลเรื่องการถวายธัญบูชาไว้ดังนี้ด้วย

ถ้าใครจะนำธัญบูชา มาเป็นเครื่องบูชาถวายแด่พระเจ้า ก็ให้นำแป้งอย่างดีมาถวาย
ให้เขาเทน้ำมันลงบนแป้งและวางกำยานบนแป้งด้วย
แล้วนำมาให้บรรดาบุตรของอาโรน
ผู้ถวายบูชาจะหยิบแป้งนั้น กำมือหนึ่งกับกำยานทั้งหมดออกมา
และปุโรหิตจะเผาเครื่องบูชาส่วนนี้เป็นส่วนอนุสรณ์บนแท่น
ซึ่งจะเป็นเครื่องบูชาด้วยไฟ
อันเป็นกลิ่นที่พอพระทัยแด่พระเจ้า
ส่วนธัญบูชาที่เหลือนั้นจะเป็นของอาโรนและของบรรดาบุตรของเขา

หากธัญบูชาที่นำมาถวาย เป็นขนมอบ หรือปิ้ง หรือ ทอด ให้เป็นขนมไร้เชื้อทำด้วยแป้งอย่างดีเคล้าน้ำมัน แล้วทำเช่นเดียวกัน

บรรดาธัญบูชาซึ่งนำมาถวายแด่พระเจ้านั้น ห้ามมีเชื้อ ห้ามเผาเชื้อหรือน้ำผึ้ง เป็นเครื่องบูชาด้วยไฟถวายแด่พระยาห์เวห์
แต่ถ้าจะนำมาเป็นผลรุ่นแรกมาถวายแด่พระเจ้าก็ได้ แต่ห้ามเผาถวายบนแท่น

ห้ามให้เกลือแห่งพันธสัญญากับพระเจ้าของท่านขาดเสียจากธัญบูชาของท่าน
จงถวายเกลือพร้อมกับบรรดาเครื่องบูชาของท่าน

หากนำธัญบูชาที่เป็นผลรุ่นแรกมาถวายแด่พระเจ้า
จงถวายรวงใหม่ๆ ย่างไฟให้แห้ง บดเมล็ดให้ละเอียดเป็นธัญบูชาที่เป็นผลรุ่นแรก
แล้วให้ปุโรหิตทำเช่นเดียวกันกับธัญบูชาอื่นๆ

1. สิ่งถวายแด่พระเจ้า แม้เป็นเพียงพืชพันธุ์ธัญญาหาร ก็สามารถเป็นกลิ่นหอมที่พระเจ้าพอพระทัยได้
หากสิ่งนั้นเป็นพืชพันธุ์ที่ดีที่สุดของเขา และปราศจากเชื้อ

การถวายชีวิต เวลา ความสามารถ หรือ ทรัพย์สิน ที่เรามีแด่พระเจ้า
ต้องถวายส่วนที่ดีที่สุดแด่พระองค์ ผู้เป็นเจ้าของชีวิตของเรา เพราะพระองค์สมควรที่จะได้รับเช่นนั้น

และสิ่งที่ถวายต้องบริสุทธิ์ปราศจากเชื้อบาป ซึ่งอันนี้เราไม่สามารถทำได้ แต่โดยทางพระเยซูคริสต์เราได้รับการลบล้างบาปแล้ว
ดังนั้นการถวายสิ่งใดๆแด่พระเจ้าด้วยสุดใจของเรา ในวันนี้จึงสามารถเป็นสิ่งที่พระเจ้าพอพระทัยได้

วันนี้ เราได้ถวายส่วนที่ดีที่สุดของเราแด่พระเจ้ามากน้อยเพียงใด?

2. จากเรื่องนี้ ทำให้เรา พอคาดเดาเรื่องของ คาอิน อาเบล ได้ว่า
การที่พระเจ้าไม่พอพระทัยเครื่องถวายของคาอินนั้น ย่อมไม่ใช่เพราะตัวเครื่องถวายที่เป็นพืช
แต่น่าจะเป็นเพราะท่าทีของเขาในการถวาย ซึ่งไม่ว่าจะถวายอะไร มากแค่ไหน ถ้าท่าทีไม่ถูกต้อง เครื่องถวายบูชานั้นก็ไม่อาจเป็นที่พอพระทัยของพระเจ้าได้

หากใครถวาย เพราะเกรงใจคนอื่น เพราะอยากอวดคนอื่น เพราะถุงผ่านมาพอดีไม่ถวายก็อายเขา ฯลฯ
การถวายเช่นนั้น ไม่ได้เป็นการถวายด้วยเต็มใจ ก็ยากนักที่ของถวายนั้นจะเป็นที่พอพระทัยของพระเจ้าได้

3. เกลือแห่งพันธสัญญา ที่กล่าวถึงในข้อ 13 นั้น คือ เกลือที่ถวายพร้อมกับเครื่องบูชา ต้องถวายเสมอ
เกลือ หมายถึง ชีวิต เกลือช่วยทำให้สิ่งที่ปรุงนั้นอยู่ได้นาน ไม่เน่าเสียง่ายๆ

ใน กดว. 18:19 และ 2พศด. 13:5 อธิบายความหมายเพิ่มเติมว่า เกลือแห่งพันธสัญญานั้น เล็งถึง พันธสัญญาถาวร หรือ พันธสัญญานิรันดร์

พระเจ้ากำชับคนอิสราเอลว่า เกลือที่จะถวายนั้นอย่าให้ขาดไป
เพื่อให้พวกเขาระลึกถึงอยู่เสมอว่า พระเจ้าทรงกระทำพันธสัญญานิรันดร์กับพวกเขา

วันนี้ ขอให้เราระลึกอยู่เสมอว่า พระเจ้าทรงกระทำพันธสัญญานิรันดร์แก่เรา
ยรม. 31:3 พระเจ้าทรงปรากฏแก่เขาจากที่ไกล ตรัสว่า
“เราได้รักเจ้าด้วยความรักนิรันดร์ เพราะฉะนั้นเราจึงมีความรักมั่นคงต่อเจ้าสืบไป”

4. การถวายเครื่องบูชานั้น จะเผาเครื่องบูชาเสียบางส่วน แล้วที่เหลือจะยกให้เป็นของปุโรหิต
ด้วยเหตุนี้ คริสตจักรจึงสมควร ดูแลเอาใจใส่ คนของพระเจ้าผู้ที่กำลังปรนนิบัติรับใช้พระองค์อยู่ เพราะการทำเช่นนั้น เป็นการถวายเครื่องบูชาแด่พระเจ้าวิธีหนึ่งนั่นเอง

คำคม

“ ของถวายเล็กน้อยอย่างเต็มใจ มีค่ายิ่งใหญ่สำหรับพระเจ้า ”

หมวดหมู่: สรุปเลวีนิติ 02

สรุป เลวีนิติ 2

ภาพรวม

# สรุป

คำคม