สรุปเลวีนิติ 27

ภาพรวม

พระเจ้าทรงสั่งคนอิสราเอล ให้รักษาสัญญาทั้งสิ้นที่พวกเขาได้สัญญากับพระเจ้าเอาไว้

สำหรับคนที่ไม่สะดวกอ่านด้วยตัวเอง ให้ AI อ่านได้ที่นี่ครับ

# สรุป

@ สื่งที่เรียนรู้

เลวีนิติ บทที่ 27 เมื่อพระเจ้าทรงสั่งคนอิสราเอลเรื่องกฏเกณฑ์ต่างๆ และบอกถึงพระพรของการเชื่อฟัง กับ โทษของการไม่เชื่อฟังแล้ว ในเลวีนิติบทสุดท้ายนี้ พระองค์ก็พูดถึงการที่พวกเขาต้องรักษาคำสัญญาที่มีไว้กับพระเจ้าเสมอ ดังนี้

– ถ้าใครสัญญา ที่จะถวายมนุษย์แด่พระเจ้า
ก็ให้นำเงินมาให้ปุโรหิตเป็นการทำตามสัญญา โดยกำหนดราคาดังนี้
1. คนอายุ 20-60 ปี ผู้ชาย = เงิน 50 เชเขล ผู้หญิง = เงิน 30 เชเขล
(1เชเขล เงินหนักประมาณ 12 กรัม)
2. คนอายุ 5-20 ปี ผู้ชาย = เงิน 20 เชเขล ผู้หญิง = เงิน 10 เชเขล
3. คนอายุ 1 เดือน – 5 ขวบ ผู้ชาย = เงิน 5 เชเขล ผู้หญิง = เงิน 3 เชเขล
4. คนอายุตั้งแต่ 60 ปีขึ้นไป ผู้ชาย = เงิน 15 เชเขล ผู้หญิง = เงิน 10 เชเขล
แต่ถ้าใครยากจนเกินกว่าจะชำระตามที่กำหนดราคาได้
ก็ให้ไปหาปุโรหิต เพื่อให้ปุโรหิตกำหนดราคาตามกำลังคนนั้น

– ถ้าใครสัญญาถวายสัตว์แด่พระเจ้า
ห้ามนำอะไรมาแทน หรือเปลี่ยนตัวที่ดี
แต่ถ้าสัตว์นั้นมีมลทินซึ่งไม่เหมาะนำมาถวายแด่พระเจ้า
ก็ให้ปุโรหิตจะตีราคาสำหรับสัตว์นั้นแทน

– ถ้าใครสัญญาถวายบ้านหรือที่ดินแด่พระเจ้า
ปุโรหิตต้องกำหนดราคาตามสภาพบ้านหรือที่ดินนั้น
ถ้าผู้ที่ถวายประสงค์จะไถ่บ้านหรือที่ดินของเขาคืน
ก็ให้ผู้นั้นเพิ่มเงินอีก 1 ใน 5 ของราคาบ้านหรือที่ดินที่ตีค่าไว้

– ห้ามผู้ใดสัญญาว่าจะนำลูกสัตว์หัวปีมาถวาย เพราะสัตว์หัวปีเป็นของพระเจ้าอยู่แล้ว
– สิ่งใดที่ถวายขาดแด่พระเจ้า จะขายหรือไถ่ไม่ได้เลย เพราะสิ่งที่มอบถวายแล้ว
แม้แต่มนุษย์ที่ถูกมอบถวายแล้ว ก็ไถ่ถอนไม่ได้
– ทศางค์หรือสิบลดหนึ่ง ทั้งสิ้น เป็นของพระเจ้า เป็นของถวายที่บริสุทธิ์แด่พระเจ้า
– ถ้าใครประสงค์จะไถ่ทศางค์ของเขา ก็ทำได้โดยเขาต้องเพิ่มอีก 1 ใน 5 ของทศางค์นั้น

เนื้อหาทั้งหมดในพระธรรมเลวีนิตินี้ เป็นพระบัญญัติที่พระเจ้าทรงบัญญัติไว้กับโมเสส สำหรับคนอิสราเอล บนภูเขาซีนาย

1. เมื่อสัญญาอะไรกับพระเจ้าแล้ว พระเจ้าประสงค์ให้เรารักษาสัญญานั้น
เราเคยสัญญาว่า
– จะรักภักดี ต่อพระองค์ผู้เดียว
– จะมีชีวิต อยู่เพื่อพระองค์
– จะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ เพื่อพระองค์
หรืออะไรทำนองนี้
วันนี้ พระเจ้าประสงค์ให้เรารักษาสัญญานั้น

2. บุตรหัวปี หรือ ผลแรก หรือสิบลด เมื่อนำมาถวายแด่พระเจ้า ไม่ถือว่า เราทำตามสัญญา
เพราะว่า สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่ของเรา เป็นของพระเจ้าตั้งแต่แรกแล้ว
แต่เมื่อเรานำมาถวาย ก็เพียงแค่ นำของที่เป็นของของพระเจ้า
ที่ฝากไว้กับเรา มาคืนพระองค์ ตามที่พระองค์สั่งไว้
และที่พระองค์สั่งเช่นนั้น เพื่อพระเจ้าจะได้อวยพระพรแก่เรา นั่นเอง

เมื่อเราถวายสิบลด เราจึงไม่ได้ถวายสิ่งใดแด่พระเจ้าเลย
เพียงแค่นำส่วนของพระองค์ มาคืนแด่พระองค์ แล้วพระองค์ก็ทรงอวยพระพรเรา
ดังนั้น การถวายสิบลด ไม่ใช่สิ่งที่น่าภาคภูมิใจนักหนา แต่ถ้าไม่ถวาย อันนี้ต่างหากที่น่าละอายนักหนา

3. สิ่งที่ถวายขาดแด่พระเจ้าแล้ว ไม่สามารถเอาคืนได้
เมื่อเราถวายชีวิตของเราแด่พระเจ้าแล้ว
ไม่สมควรอย่างยิ่งที่เราจะดำเนินชีวิต แบบตนเองเป็นเจ้านายตนเอง ไม่ใช่พระเจ้าเป็นเจ้านายและเจ้าของชีวิตของเราทั้งหมด

วันนี้ เรายอมให้พระเจ้าอนุญาตให้สิ่งใดก็ได้ เกิดขึ้นกับเรา ตามแต่พระทัยของพระองค์แล้วหรือยัง?
อะไรจะเกิดขึ้นกับสิ่งนี้ก็ได้ แล้วแต่พระองค์ ผู้เป็นเจ้าของชีวิตของฉัน

คำคม

“ สิ่งที่มอบถวายแด่พระเจ้าอย่างจริงใจ พระองค์จะดูแลสิ่งนั้นอย่างดีที่สุด ”

หมวดหมู่: สรุปเลวีนิติ 27

สรุป เลวีนิติ 27

ภาพรวม

# สรุป

คำคม