ภาพรวม

สำหรับคนที่ไม่สะดวกอ่านด้วยตัวเอง ให้ AI อ่านได้ที่นี่ครับ

https://audius.co/drker/joshua14-96955

# สรุป

@ สื่งที่เรียนรู้

โยชูวา บทที่ 14 เมื่อพระเจ้าสั่งให้โยชูวาแบ่งดินแดนคานาอันให้กับ 9เผ่าครึ่ง เพื่อพวกเขาจะเข้ายึดครองต่อกันเองแล้ว

​เอ​เล​อา​ซาร์​ปุโร​หิต​ และ​ โย​ชู​วา​ ​และ​ หัว​หน้า​เผ่าของ​คน​อิส​รา​เอล​ ก็ได้​แจก​จ่าย​ให้​แก่พวก​เขา
โดยพวก​เขา​จับ​ฉลาก​แบ่ง​มรดก​กัน ​ใน​ระหว่าง​คน 9 ​เผ่า​ครึ่ง​
เพราะ 2 เผ่า​ครึ่ง​ ได้รับดินแดนทาง​ฟาก​ตะวัน​ออก​ของ​แม่​น้ำ​จอร์​แดนไป​แล้ว
แต่​​พวก​เลวีไม่ได้ส่วนแบ่ง เพราะ​ว่า​พงศ์​พันธุ์​ของ​โย​เซฟ​มี​ 2 ​เผ่า คือ ​มนัส​เสห์​และ​เอฟ​รา​อิม
พวก​เลวี​ไม่​มี​ส่วน​แบ่ง​ใน​แผ่น​ดิน​นั้น
ได้​แต่​เมือง​ต่างๆ ที่​จะ​เข้า​อา​ศัย​อยู่ กับ​ทุ่ง​หญ้า​รอบ​เมือง​และ​ทรัพย์​สิน​ของ​พวกเขา​เท่า​นั้น

แล้ว​คน​ยู​ดาห์​และ​คา​เลบ ได้มา​หา​โย​ชู​วา ณ เมือง​กิล​กาล​ กล่าว​ว่า
เมื่อ 45 ปีก่อน ที่ คา​เดช​บาร​เนีย โมเสสได้ส่งคนไป​สอด​แนม​ดู​แผ่น​ดิน
คาเลบได้นำข้อมูลกลับมาแจ้ง อย่างยำเกรงพระ​เจ้า ​สุด​ใจ
แต่​ผู้สอดแนมคนอื่น กลับพูด​ทำ​ให้​ประ​ชา​ชน​ใจ​เสีย

ใน​วัน​นั้น​โมเสส​จึง​สา​บาน​ว่า
แผ่น​ดิน​ซึ่ง​เท้า​ของ​คาเลบได้​เหยียบ​ย่ำ​ไป​นั้น จะ​ตก​เป็น​มรดก​ของ​คาเลบ​และ​ของ​บุตร​หลาน​ ​สืบ​ไป​เป็น​นิตย์

บัด​นี้ คาเลบมี​อายุ​ 85 ​ปี​แล้ว
​ยัง​มี​กำ​ลัง​แข็ง​แรง เหมือนเมื่อ 45 ปีก่อน
ด้วยเหตุนี้​ขอ​มอบ​แดน​เทือก​เขาอันเป็นที่ตั้งของเมืองเฮโบรน และเมืองเดบีร์ ให้​แก่​คาเลบ
เพราะ​โยชูวาได้​ยิน​ใน​วัน​นั้น​แล้ว​ว่า​
ที่นั่น มีคน​อา​นาค​อยู่​ มี​เมือง​ใหญ่​ที่​มี​กำแพง​ล้อม​อย่าง​เข้ม​แข็ง
ดังนั้นถ้าพระเจ้า​สถิต​กับคาเลบ เขา​ก็​จะ​ขับ​ไล่​เขา​ออก​ไป​ได้

แล้ว​โย​ชู​วา​ก็​อวย​พร​คาเลบ​และ​ยก​เมือง​เฮ​โบรน​ให้แก่เขา​เป็น​มรดก

เฮ​โบรน​จึง​ตก​เป็น​มรดก​แก่​คา​เลบ​เรื่อยมา
เพราะ​ว่าเขา​ติด​ตามพระเจ้าอย่าง​สุด​ใจ
เมือง​เฮ​โบรน​นั้น​ แต่​เดิม​มี​ชื่อ​ว่า​คีริ​ยาท​อาร​บา
อาร​บา ​เป็น​คน​ใหญ่​โต​ที่​สุด​ใน​คน​อานาค
เมื่อถูกปราบลงแผ่น​ดิน​จึง​ได้​สงบ​จาก​การ​ศึก​สง​คราม

1. พระคัมภีร์บันทึกว่า เหตุผลหนึ่งที่พวก​เลวีไม่ได้ส่วนแบ่ง เพราะ​ว่า​พงศ์​พันธุ์​ของ​โย​เซฟ​มี​ 2 ​เผ่า
ถ้ารวมเลวีด้วยจะเป็น 13 เกินจำนวนที่ควรจะเป็น

ดูคล้ายๆกับว่า ของพงศ์พันธ์ุของโยเซฟ มาแย่งมรดกของเผ่าเลวีไป
แต่ความจริงแล้ว พวกเขา เปิดประตูให้เผ่าเลวีได้รับพระพรยิ่งใหญ่มากกว่า
คือ ได้พระเจ้าเป็นมรดก

วันนี้ อาจเป็นเพราะบางคน เราจึงพลาดบางสิ่ง หรือสูญเสียบางอย่างไป
แต่หากเรายังคงดำเนินตามพระคำของพระเจ้า
สิ่งที่เสียนั้น ไม่ใช่การสูญเสีย แต่เป็นการเปิดประตูเพื่อจะได้รับสิ่งที่ดียิ่งกว่าเดิม

2. เพราะคาเลบติดตามพระเจ้าอย่างสุดใจ
จึงเกือบจะถูกประชาชนเอาหินขว้างตาย
บัดนี้ประชาชนเหล่านั้นตายไปหมดแล้ว
แต่คาเลบยังอยู่และได้รับพระพรไปชั่วลูกชั่วหลาน

หากเรายำเกรงพระเจ้า แล้วเกิดปัญหาขึ้นในชีวิต
ให้เราอดทนรอคอยเวลาของพระเจ้า
พระเจ้าทรงยุติธรรมและสัตย์ซื่อ
พระองค์จะไม่ทรงลืมการกระทำของเรา ที่ทำแด่พระองค์ด้วยความรักที่มีต่อพระองค์

3. คาเลบบอกว่า เมื่อ 45 ปีก่อน เขาบอกว่าโดยพระเจ้าคนอิสราเอลสู้คนแผ่นดินคานาอันได้
แต่คนอื่นๆบอกสู้ไม่ได้ มีคนอานาคร่างยักษ์ที่นั่น เมืองก็ใหญ่โต กำแพงก็สูง
บัดนี้ เขาอายุ 85 ปี แล้ว
และเมืองเฮโบรน มีหัวหน้าของคนอานาคอยู่ที่นั่น เมืองก็ใหญ่ อยู่บนภูเขา กำแพงก็สูง
เหมาะเหลือเกินที่เขาจะเข้ายึด โดยการพึ่งพาพระเจ้า

มุมมองของคนฝ่ายวิญญาณ ช่างแตกต่างจากคนแห่งโลกนี้
คาเลบมองว่า
– อายุที่แก่ชราขึ้น ไม่มีผลต่อความสำเร็จหรือล้มเหลว หากเราพึ่งพาพระเจ้า
– ข้าศึกหรือปัญหาใหญ่โตเพียงใด ก็ไม่มีผลเช่นกัน
– ยิ่งอายุมาก ยิ่งศัตรูเข้มแข็ง ก็ยิ่งถวายเกียรติแด่พระเจ้า

วันนี้ ชัยชนะของเราเหนือปัญหา ไม่ขึ้นกับขนาดกำลังของเรา หรือขนาดความน่ากลัวของปัญหา
แต่ขึ้นอยู่กับพระเจ้าผู้ที่เราพึ่งพานั้น

4. ใน ยชว. 14:14 กล่าวว่า “เฮ​โบรน​จึง​ตก​เป็น​มรดก​แก่​คา​เลบ”​ ตั้งแต่เมื่อพระเจ้าทรงยกให้เขา ทั้งที่คาเลบยังไม่ทันไปบุกเลย
เขาเริ่มบุกจริงๆใน ยชว. 15:14

วันนี้สิ่งที่พระเจ้าทรงสัญญาให้แก่เรานั้น เป็นของเราแล้ว
เพียงแค่ยังไม่ถึงเวลาที่จะได้ครอบครองเท่านั้นเอง
ให้เราชื่นชมยินดีและขอบคุณพระเจ้าสำหรับที่พระองค์ทรงประทานให้นั้นเถิด

คำคม

“ แม้เราจะอ่อนแอลง หรือ ศัตรูเข้มแข็งขึ้น พระสัญญาของพระเจ้าก็จะสำเร็จอยู่ดี ”