ภาพรวม

# สรุป

@ สื่งที่เรียนรู้

ดาเนียล บทที่ 4

กษัตริย์​เนบู​คัด​เนส​ซาร์ ได้ส่ง​สาสน์​ ไป​ยัง​ชน​ชาติทั้งหลาย เพื่อเล่า ถึงความยิ่งใหญ่ของพระเจ้า ว่า

เนบู​คัด​เนส​ซาร์ได้​ฝัน แต่​นัก​ปราชญ์​ของ​บา​บิ​โลน​ทั้ง​สิ้น​ ไม่สามารถ​แก้​ความ​ฝัน​ได้
แต่​ดา​เนียล​แก้ฝันนั้นได้

ในฝันนั้น มี​ต้น​ไม้​ต้น​หนึ่ง​ ​สูงและ​แข็ง​แรงมาก
มองเห็นได้ แม้​อยู่​ถึง​สุด​ปลาย​พิภพ
ใบ​งด​งาม และ​ผล​ก็​อุดม​สม​บูรณ์
​สิ่ง​มี​ชีวิต​ทั้ง​ปวง ​อา​ศัย​อยู่​ใต้​ร่ม​ของ​มัน

แล้วมี​ทูต​สวรรค์​องค์​หนึ่ง​ มา​จาก​ฟ้า​สวรรค์ ประกาศ​ ว่า
โค่น​ต้น​ไม้​นี้​ลง ​ตัด​กิ่ง​และลิด​ใบ​ออก​ แล้ว​ให้​ผล​ของ​มัน​กระ​จาย​ไป
ให้​สัตว์ทั้งปวง​หนี​จาก​มันไป
จง​ปล่อย​ให้​ตอ​ราก​ติด​อยู่​ใน​ดิน มี​แถบ​เหล็ก​และ​ทอง​สัม​ฤทธิ์​มัด​ไว้
ให้​อยู่​ท่าม​กลาง​หญ้า​อ่อน​ใน​ทุ่ง​นา ให้​เปียก​น้ำ​ค้าง​จาก​ฟ้า​สวรรค์
ให้​จิต​ใจ​เปลี่ยน​จาก​จิต​ใจ​มนุษย์​เป็น​จิต​ใจ​สัตว์​ป่า
​จน​ครบ​เจ็ด​วาระ

ดาเนียลอธิบาย ความฝัน ว่า
ต้น​ไม้​ นั้น ​คือ​ เนบูคัดเนสซาร์ ผู้​ทรง​เจริญ​และ​เข้ม​แข็ง และ​การ​ครอบ​ครอง​​ไป​ถึง​สุด​ปลาย​พิภพ
เนบูคัดเนสซาร์จะ​ทรง​ถูก​ขับ​ไล่ ​ไป​จาก​ท่าม​กลาง​มนุษย์ ไปอยู่​กับ​สัตว์​ใน​ท้อง​ทุ่ง
​จะ​ต้อง​กินหญ้า​อย่าง​กับ​โค และ​ต้อง​นอนเปียก​น้ำ​ค้าง​ จน​ครบ​เจ็ด​วาระ

ที่ต้นนั้น เหลือ​ตอ​ราก หมาย​ความ​ว่า ราช​อา​ณา​จักร​จะ​ยัง​เป็น​ของเนบูคัดเนสซาร์
เมื่อเนบูคัดเนสซาร์ถ่อมใจลงต่อพระเจ้า

ดาเนียลได้​แนะ​นำ​เนบูคัดเนสซาร์ ให้​เลิก​ทำ​บาป ข่มเหงผู้อื่น
แต่ให้หันมาทำ​ความ​ชอบ​ธรรม สำ​แดง​ความ​กรุณา​ต่อผู้อื่น

12 ​เดือน ต่อมา
ขณะที่ เนบูคัดเนสซาร์​ อยู่​บน​ดาด​ฟ้า​พระ​ราช​วัง​ ที่​บา​บิ​โลน
แล้วอวดอ้างว่า เขาได้สร้างบา​บิ​โลน​ด้วย​อำ​นาจ​ใหญ่​ยิ่ง​ของเขาเอง

ทันใดนั้นพระเจ้า ​ทรงทำให้เขาเป็นบ้า
​ถูก​ขับ​ไล่​ไป​จาก​ท่าม​กลาง​มนุษย์ และ​เสวย​หญ้า​อย่าง​กับ​โค
และ​นอนตากน้ำ​ค้าง ​ขน​งอก​ยาว​อย่าง​ขน​นก​อิน​ทรี และ​เล็บ​ก็​เหมือน​เล็บ​นก

แต่เมื่อ​สิ้น​สุด​วาระ​นั้น​แล้ว ​เนบู​คัด​เนส​ซาร์​ก็​ถ่อมใจลง
ยอมรับว่า ชาว​พิภพ​ทั้ง​สิ้น​นับ​ว่า​ไร้​ค่าเมื่อเทียบกับพระเจ้า
พระ​องค์​จะทำอะไร ไม่​มี​ผู้​ใด​ยับ​ยั้ง​พระ​องค์​ได้

แล้ว​จิต​ใจ​ของ​เขา​ก็​กลับ​คืน​เป็น​ปกติ และกลับสู่แห่งศักดิ์​ศรี​ใน​ราช​อา​ณา​จักร​อีกครั้ง

​เนบู​คัด​เนส​ซาร์ จึงส่งข้อความนี้ไปทั่ว
เพื่อสรร​เสริญ ยก​ย่อง​และ​ถวาย​พระ​เกียรติ​แด่​พระเจ้า

1. สิ่งที่เรามีวันนี้ ล้วนแต่พระเจ้าทรงประทานให้แก่เรา
ท่าทีเย่อหยิ่งยโสของตน ที่คิดลำพองว่า นั่นได้มาเพราะความสามารถของตนเอง
ท่าทีเช่นนี้ จะนำหายนะมาสู่ตนเอง และสู่ทุกสิ่งที่ได้มาแล้วนั้น

2. พระเจ้าทรงให้ เนบูคัดเนสซาร์ ขึ้นสู่จุดสูงสุด เหนือบรรดากษัตริย์ทั้งหลาย
และเมื่อพระเจ้า ทำให้เขาตกต่ำลง เขาตกต่ำลงยิ่งกว่ามนุษย์คนใดๆ

วันนี้ ชีวิตของเรา จะสูงขึ้น หรือต่ำลง ไม่ขึ้นกับความตะเกียกตะกายของมนุษย์
แต่ขึ้นกับพระประสงค์ของพระเจ้า
ดังนั้น เราทำส่วนของเราให้ดีที่สุด แล้ววางใจในพระองค์
นั่นก็เพียงพอแล้ว สำหรับในการดำเนินชีวิตแต่ละวันในโลกนี้

คำคม

“ ที่เรามีวันนี้ได้ เพราะพระเจ้าทรงเมตตาเรา ”