ภาพรวม
- บทเพลงคร่ำครวญ บทที่ 2 เยเรมีย์คร่ำครวญโศกเศร้าถึงเยรูซาเล็มที่ถูกทำลาย ด้วยพระพิโรธของพระเจ้า เนื่องจากความบาปของประชาชน
# สรุป
@ สื่งที่เรียนรู้
บทเพลงคร่ำครวญ บทที่ 2
อนิจจา
ด้วยพระพิโรธพระเจ้า ศิโยนจึงอับอาย
ในวันแห่งพระพิโรธ ศักดิ์ศรีของอิสราเอลถูกเหวี่ยงลง
ด้วยความกริ้วของพระองค์ที่อยู่ทั้งสิ้นของยาโคบ ได้พังลง
ด้วยพระพิโรธรุนแรง กำลังของอิสราเอลก็หมดสิ้นไป
พระเจ้าได้ทรงระบายพระพิโรธออกมาดุจเพลิง
วังทุกแห่งของอิสราเอลจึงถูกทำลาย
และเต็มไปด้วยความเศร้าโศกและการคร่ำครวญ
ด้วยพระพิโรธเกรี้ยวกราด พระองค์ทรงพังสถานนมัสการของพระองค์
ทั้งทำให้เทศกาลเลี้ยงและวันสะบาโต หมดสิ้นไปในศิโยน
ไม่มีธรรมบัญญัติ ผู้เผยพระวจนะก็ไม่ได้รับนิมิตจากพระเจ้าอีก
ด้วยเหตุนี้เยเรมีย์จึงร้องไห้ อย่างทุกข์ระทมใจ
เพราะความพินาศแห่งประชาชนอิสราเอล
เพราะเด็กเล็กๆ เป็นลมสลบ อยู่ตามลานเมือง
ชีวิตของเขาต้องสิ้นไป ที่อกแม่ของเขา
หายนะของเยรูซาเล็ม ใหญ่ดุจทะเล ไม่มีผู้ใดจะเยียวยาได้
ทุกคนที่ผ่านทางนั้น ก็ตบมือเยาะ และสั่นศีรษะ ต่อเยรูซาเล็ม
พระเจ้าทรงทำตามพระประสงค์แล้ว
ทรงทำให้พระดำรัสสำเร็จ ตามที่ทรงบัญชาไว้นานแล้ว
พระองค์ได้ทรงทำลายลงโดยปราศจากพระกรุณา
จงลุกขึ้นร้องทูลตลอดเวลา
จงระบายความในใจต่อพระเจ้า
จงอ้อนวอนพระเจ้า เพื่อขอชีวิตลูกเด็กเล็กแดงของตน
ข้าแต่พระเจ้า
ผู้หญิงหิวจนกินลูกของตน ที่ยังอุ้มอยู่
ปุโรหิตและผู้เผยพระวจนะ ถูกประหาร ในสถานนมัสการของพระเจ้า
เด็กและคนแก่ นอนอยู่ตามพื้นดินบนถนน
คนหนุ่มสาว ถูกฆ่าตายด้วยดาบ
คนที่อิสราเอลกลัว มาจากรอบด้าน อย่างในวันเทศกาลเลี้ยง
ไม่มีสักคนหนึ่งหนีรอดไปได้
1. พระเจ้าทรงสำแดงความเมตตามากมาย แก่คนอิสราเอลเรียกร้องให้พวกเขากลับใจใหม่
ก่อนที่วันแห่งพระพิโรธจะมาถึง
แต่พวกเขาไม่สนใจใยดี กลับดื้อรั้นในทางชั่วของตนต่อไป
จนกระทั่งวันแห่งพระพิโรธมาถึง
ในวันนั้นพวกเขา แสวงหาพระเมตตา แต่ไม่พบ กลับพบกับความเข้มงวดและเด็ดขาดของพระเจ้า
วันนี้ เป็นวันแห่งพระเมตตา พระเจ้าทรงเรียกให้เรากลับใจใหม่
ก่อนที่วันแห่งการพิพากษาจะมาถึง
วันนี้ ไม่ว่าเราจะเป็นใคร จะทำผิดพลาดพลั้งบาป หรือทำชั่วสักเพียงใด
หากกลับใจมาหาพระเจ้า พระองค์พร้อมที่จะเมตตา ให้อภัยแก่เรา
และช่วยเราให้เริ่มต้นชีวิตใหม่
แต่เมื่อวันพิพากษามาถึง วันนั้นคนเหล่านั้นที่ไม่ยอมกลับใจในวันแห่งพระเมตตา
จะพบกับพระพิโรธอันน่าสะพรึงกลัวของพระเจ้า
2. สิ่งที่พระเจ้าประกาศเอาไว้ ว่าจะทรงกระทำ
ไม่ใช่เป็นเพียงการขู่ให้กลัว
แต่ทุกอย่างจะเกิดขึ้นอย่างนั้นจริงๆ
พระคำของพระเจ้าทรงประกาศไว้แล้วว่า
คนที่มีบาปทุกคน จะต้องถูกทิ้งลงในบึงไฟนรก
และต้องทุกข์มรมานอยู่ที่นั่นตลอดชั่วนิจนิรันดร์
อย่ามัวรอช้า ให้เรารีบช่วยผู้คนให้พ้นนรก
ด้วยการนำพวกเขามาถึงความรอดในพระเยซูกันเถิด
คำคม
“ คนที่ต้องเผชิญกับพระพิโรธของพระเจ้า ในวันแห่งการพิพากษา
จะน่าสะพรึงกลัวสักเพียงใด? ”