ภาพรวม
- บทเพลงคร่ำครวญ บทที่ 4 เยเรมีย์คร่ำครวญถึงการลงโทษอันรุนแรงของพระเจ้าที่เกิดขึ้นกับผู้คนในเยรูซาเล็ม
# สรุป
@ สื่งที่เรียนรู้
บทเพลงคร่ำครวญ บทที่ 4
อนิจจา ชาวศิโยนผู้ล้ำค่า ดังทองบริสุทธิ์ บัดนี้ถูกตีราคาเพียงเท่าหม้อดิน
ประชาชนของศิโยนก็ใจร้าย ดุจนกกระจอกเทศในถิ่นทุรกันดาร
(โยบ 39:13-16 บรรยายว่า นกกระจอกเทศได้ละทิ้งลูกของมัน)
พวกเด็กได้ขออาหาร แต่ไม่มีผู้ใดให้เขา
พวกที่เคยรับประทานอาหารชั้นเลิศ กลับถูกละทิ้งอยู่ตามถนน
พวกที่เคยสวมเสื้อสีม่วง(ราคาแพง) กลับต้องนอนบนกองขยะ
พวกเจ้านายที่ผิวพรรณงดงาม บัดนี้หน้าของเขาก็ดำกว่าเขม่า ไม่มีผู้ใดจำเขาได้ตามถนน หนังเหี่ยวแห้งซูบผอมติดกระดูก
มือของหญิงที่ใจเมตตา กลับเอาลูกของตัว ต้มกิน
เพราะโทษทัณฑ์ของอิสราเอลนั้นใหญ่หลวง กว่าโทษของเมืองโสโดม
พระเจ้าทรงเทพระพิโรธอันเกรี้ยวกราดเหนือศิโยน
เพราะบาปของพวกผู้เผยพระวจนะ และพวกปุโรหิต ที่ได้ทำให้โลหิตของผู้ชอบธรรมไหลออก
พวกเขาจึงเดินไปตามถนน อย่างคนตาบอด
คนทั้งหลายก็รังเกียจพวกเขา ร้องตะโกนไล่พวกเขาไปให้พ้น
คนทั้งหลายก็หาความช่วยเหลือไม่พบ
จุดจบก็ใกล้จะมาถึง
ศัตรูได้โจมตีพวกเขาอย่างรวดเร็ว
โอ เอโดม เอ๋ย การพิพากษานี้จะมาถึงเจ้าด้วย
เมื่อศิโยน รับการลงโทษครบแล้ว
พระเจ้าจะไม่ทรงพาเธอไปเป็นเชลยอีกต่อไป
เมื่อนั้นพระเจ้าจะทรงลงโทษเอโดมเพราะบาปของเจ้า
1. เมื่อการพิพากษาของพระเจ้ามาถึง นั่นเป็นความน่าสะพรึงกลัวอย่างที่สุด
เพราะพระองค์จะพิพากษาอย่างยุติธรรม อย่างสาสม โดยไม่เห็นแก่หน้าผู้ใดเลย
เราสามารถหลีกพ้นการพิพากษาของพระเจ้าได้
ด้วยการกลับใจใหม่ หันมาหาพระเยซูในวันนี้
เพื่อวันนั้น เราจะไม่ต้องเข้าสู่การพิพากษาของพระเจ้า
2. พวกผู้นำ พวกผู้เผยพระวจนะ และพวกปุโรหิต ที่ชักนำให้ประชาชนทำสิ่งชั่วร้าย
จนทำให้ประชาชนต้องพบกับความทุกข์และความอับอายอย่างยิ่ง
คนเหล่านั้นจะพบความทุกข์และความอับอายยิ่งกว่า
เมื่อเราเป็นผู้นำฝ่ายวิญญาณ เรามีความรับผิดชอบในการนำผู้อื่นให้เดินอย่างถูกต้องในทางของพระเจ้า
และเราต้องรับผิดชอบต่อผลที่เกิดขึ้นกับพวกเขา หากเราทำหน้าที่อย่างไม่สัตย์ซื่อ
คำคม
“ จงหลีกหนีจากพระพิโรธของพระเจ้า ในขณะที่ยังมีโอกาส ”