ภาพรวม
- ปัญญาจารย์ บทที่ 6 ชี้ให้เห็นว่า ชีวิตของมนุษย์ไม่ว่าเขาจะเป็นเช่นไร จะเกิดอะไรขึ้นกับเขา ในที่สุดแล้วก็จบลงที่ความตายเหมือนกัน
# สรุป
@ สื่งที่เรียนรู้
ปัญญาจารย์ บทที่ 6
มีบางคนชีวิตช่างน่าเศร้า พระเจ้าประทานความมั่งคั่ง และเกียรติให้เขา
แต่พระเจ้ามิได้ประทานความสามารถในการใช้สิ่งเหล่านี้ให้เขา
คนแปลกหน้าจึงเอาไปใช้เสีย
มีบางคนชีวิตช่างน่าเศร้า เขามีลูกมากมาย และมีอายุยืนยาว แต่ก็ไม่มีความสุขในชีวิต
ถึงกระนั้นมนุษย์ทุกคนต่างจบลงที่เดียวกัน คือ ความตาย
มนุษย์ตรากตรำทำงานเพื่อเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง แต่ก็ไม่รู้จักอิ่ม
คนมีสติปัญญา คนเขลา คนยากจน คนร่ำรวย
คนที่สมปรารถนา และคนที่ไม่สมปรารถนา
ทุกคนก็จบลงที่เดียวกัน
ยิ่งพูดมาก ก็ยิ่งพบแต่ความว่างเปล่า
สิ่งใดดีทุกอย่างที่มนุษย์มี จะหายไปดุจดังเงา
1. คนที่ได้รับสิ่งดี แต่ไม่รู้จักชื่นชมและใช้ ก็ช่างน่าเศร้ากว่าคนที่ไม่ได้รับเสียอีก
วันนี้มีสิ่งดีอะไรบ้างที่พระเจ้าทรงประทานแก่เราแล้ว?
เช่น ร่างกาย ครอบครัว ความสามารถ เวลา ทรัพย์สิ่งของต่างๆ ฯลฯ
เราชื่นชมกับสิ่งนั้นมากเพียงใด?
เราได้ใช้สิ่งเหล่านี้ อย่างฉลาด โดยการใช้เพื่อถวายเกียรติแด่พระเจ้ามากเพียงใด?
2. มนุษย์ทุกคนล้วนจบลงที่เดียวกัน คือ ความตาย และทุกสิ่งที่เขาตรากตรำทำบนโลกจะไม่เกี่ยวข้องกับเขาอีกต่อไป
ดังนั้นหากใครทำเพื่อสิ่งของในโลกนี้ จะไม่เหลืออะไรเลย
แต่ใครที่ทำเพื่อพระเจ้า จะได้รับบำเหน็จแห่งการทุ่มเทของตน
คำคม
“ ทำเพื่อตนเองจะไม่เหลืออะไรเลย ทำเพื่อพระเจ้าจะไม่ขาดอะไรเลย ”