ภาพรวม
- ลูกา บทที่ 17 พระเยซูสอนสาวกเรื่องอย่าทำให้ผู้อื่นหลงผิด การใช้ความเชื่อ และทรงรักษาคนโรคเรื้อน 10 คน และบอกถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคต
# สรุป
@ สื่งที่เรียนรู้
ลูกา บทที่ 17
พระเยซูตรัสกับสาวก ว่า
จำเป็นต้องมีเหตุให้หลงผิด แต่วิบัติแก่ผู้ที่เป็นต้นเหตุ
ถ้าคนนั้นได้ตายไป ก่อนจะทำผิดเช่นนั้น ก็ดีเสียกว่า
ถ้าพี่น้องทำผิดต่อท่าน จงเตือนเขา
และถ้าเขากลับใจแล้วก็จงยกโทษให้
พวกอัครสาวก ทูลขอพระเยซูให้ความเชื่อของพวกเขาเพิ่มมากยิ่งขึ้น
พระองค์ตรัสว่า
ถ้าพวกท่านมีความเชื่อเพียงเท่าเมล็ดมัสตาร์ดเมล็ดหนึ่ง
ท่านก็จะสั่งต้นหม่อนนี้ได้ ว่า “จงถอนขึ้น ออกไปปักในทะเล”
แล้วมันก็จะเชื่อฟังท่าน
บ่าวออกไปไถนาหรือเลี้ยงแกะ
เมื่อกลับมา
นายคงจะบอกให้เขา ไปหาอะไรมาให้นายรับประทานและคอยปรนนิบัติก่อน
หลังจากนั้นบ่าวจึงค่อยกินและดื่ม
และนายไม่จำเป็นต้องขอบใจบ่าวนั้น
ทำนองเดียวกัน เมื่อพวกสาวกทำสิ่งสารพัด ที่พระเยซูสั่งไว้
ก็จงพูดด้วยว่า
“เราเป็นบ่าวที่ไม่ได้มีบุญคุณต่อนาย
เราเพียงแต่ทำตามหน้าที่ ที่ควรจะทำเท่านั้น”
มีคนโรคเรื้อน 10 คน มาร้องขอให้พระเยซูทรงช่วยพวกเขา
พระองค์ตรัสกับพวกเขา ว่า
“จงไปสำแดงตัวแก่พวกปุโรหิตเถิด”
เมื่อพวกเขากำลังเดินไปก็หายสะอาด
มีคนหนึ่งในพวกนั้น ซึ่งเป็นชาวสะมาเรีย
เมื่อเห็นว่าตัวเองหายโรคแล้ว
จึงกลับมา กราบลงที่พระบาทของพระเยซู ขอบพระคุณพระองค์
พระองค์ตรัสกับคนนั้นว่า
“จงลุกขึ้นและไปเถิด
ความเชื่อของท่าน ทำให้ตัวท่านหายปกติแล้ว”
พระเยซูตรัส ว่า
“แผ่นดินของพระเจ้าจะไม่มาด้วยสิ่งที่จะสังเกตได้
เพราะนี่แน่ะ แผ่นดินของพระเจ้านั้นอยู่ท่ามกลางพวกท่าน”
วันของพระเยซูที่จะมาถึงนั้นจะเหมือนอย่างฟ้าแลบ
ซึ่งมองเห็นกันทั่ว
แต่ก่อนหน้านั้น พระเยซูจะต้องทนทุกข์หลายอย่าง
และคนในยุคนี้จะไม่ยอมรับพระองค์
ในวันที่พระเยซูจะมาปรากฏอีกครั้ง จะเหมือน
วันที่น้ำท่วมโลก ในสมัยของโนอาห์ และ วันที่ไฟกำมะถันตกลงมาบนเมืองโสโดม ในสมัยของโลท
คือทุกคนจะไม่คาดฝัน และไม่ทันตั้งตัว
จงระลึกถึงภรรยาของโลทเถิด
คนที่พยายามเอาชีวิตของตนรอด คนนั้นจะเสียชีวิต
แต่คนที่ยอมเสียชีวิต คนนั้นจะได้ชีวิตรอด
ในวันนั้นจะทรงรับไปคนหนึ่ง จะทรงละไว้คนหนึ่ง
ซากศพอยู่ที่ไหน ฝูงนกแร้งจะรุมล้อมกันอยู่ที่นั่น
1. คนที่ได้ตายไป ก่อนจะทำผิดที่เป็นเหตุให้ผู้เล็กน้อยสักคนหนึ่งหลงผิดไป
นั้นเป็นสิ่งดีที่เกิดกับเขา มากกว่า
เป็นไปได้ว่า หลายคนที่จากโลกนี้ไป ในเวลาที่คาดไม่ถึง
อาจจะเป็นแผนการอันดีเลิศของพระเจ้าสำหรับเขา
เพื่อเขาจะไม่ทำผิดยิ่งใหญ่ โดยการทำให้ผู้เล็กน้อยสักคนหนึ่งหลงไป
แต่อย่างไรก็ดี พระเยซูบอกไว้ว่า
“จำเป็นต้องมีเหตุให้หลงผิด”
ดังนั้นจึงมีบางคน ไม่ได้จากโลกนี้ไป ก่อนที่จะทำผิดยิ่งใหญ่ คือทำให้ผู้เล็กน้อยหลงผิดไป
เราควรระมัดระวังในการดำเนินชีวิตให้ดี
และถือว่าเป็นเรื่องคอขาดบาดตาย ที่จะไม่ทำให้ผู้เล็กน้อยสักคนหนึ่งหลงผิดไป
2. สาวกอยากมีความเชื่อเพิ่มขึ้น
แต่พระเยซูสอนพวกเขาว่า
ความเชื่อเล็กๆเท่าที่มี หากเป็นความเชื่อแท้
ก็สามารถสั่งต้นหม่อน ให้ถอนขึ้น ออกไปปักในทะเล ได้
ซึ่งความเชื่อแท้นั้น ถ้ามีอยู่ จะสะท้อนออกมาเป็น
การเชื่อฟังแบบบ่าวที่เชื่อฟังนาย
และ
การยอมรับและสำนึกพระคุณว่า สิ่งที่ทำนั้น พระเยซูเป็นผู้ทรงกระทำ
(เหมือนคนโรคเรื้อนที่กลับมา ขอบพระคุณพระเยซู)
สรุป ความเชื่อแท้ คือ เชื่อฟังคำฟังสั่งของพระเยซู และรู้ว่าสิ่งที่จะเกิดขึ้นนั้นพระเยซูเป็นผู้กระทำเอง
หากคุณกำลังเผชิญปัญหา จงเข้ามาแสวงหาว่า พระเยซูต้องการให้คุณทำอะไร
จากนั้นก็เชื่อฟังทำตามพระองค์
และตระหนัก รู้ตัว มั่นใจว่า
สิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไปนั้น พระเยซูจะเป็นผู้ทรงกำหนดและกระทำเอง
3. การประยุกต์ใช้ ลูกา บทที่ 17 ยังมีอีก สามารถอ่านได้จากลิ้งนี้ครับ
http://bit.ly/31HiFFv
คำคม
“ ถ้าเชื่อจริงๆ ทุกสิ่งก็เป็นไปได้ ”