ภาพรวม
- โมเสสอธิษฐานว่าพระเจ้าทรงดำรงอยู่นิรันดร์กาลแต่ชีวิตของมนุษย์นั้นแสนสั้น ขอพระเจ้าทรงเมตตามนุษย์ด้วยเถิด
# สรุป
@ สื่งที่เรียนรู้
สดุดี บทที่ 90 ชีวิตมนุษย์นั้นสั้นนัก ขอพระองค์ทรงทำให้เต็มด้วยความชื่นบานเถิด
ข้าแต่องค์เจ้านาย
พระองค์ทรงเป็นที่ลี้ภัยของข้าพระองค์ทั้งหลาย ตลอดไป
ก่อนที่พระองค์ทรงให้กำเนิดแผ่นดินโลกและพิภพ
พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าตั้งแต่นิรันดร์กาลถึงนิรันดร์กาล
พระองค์ทรงให้มนุษย์กลับเป็นผงคลี
พวกเขาเป็นเหมือนหญ้า ที่บานออกในเวลาเช้า เมื่อเวลาเย็นก็ร่วงโรยไป
พันปีในสายพระเนตรของพระองค์ เหมือนยามเดียวในกลางคืน
พวกข้าพระองค์ก็เดือดร้อนเพราะพระพิโรธของพระองค์
พระองค์ทรงตั้งความชั่วและบาปลับๆ ของพวกข้าพระองค์ไว้ในแสงสว่าง
วันเวลาของพวกข้าพระองค์หมดไปอย่างรวดเร็ว ใต้ความเกรี้ยวกราดของพระองค์
อายุขัยของพวกข้าพระองค์ คือ 70 หรือหากแข็งแรงก็ถึง 80
แต่ช่วงชีวิตนั้นมีแต่ความลำบากและความเศร้าโศก
ไม่ช้าก็สูญไป
ขอทรงสอนข้าพระองค์ทั้งหลายให้นับวันของตน
เพื่อพวกข้าพระองค์จะมีจิตใจที่มีปัญญา
ขอทรงให้พวกข้าพระองค์อิ่มความรักมั่นคงของพระองค์ในเวลาเช้า
เพื่อข้าพระองค์ทั้งหลายจะได้ร้องเพลงด้วยความชื่นบาน ตลอดวันเวลาของพวกข้าพระองค์
ขอทรงให้พวกข้าพระองค์ยินดีให้มากวัน เท่ากับ
ที่พระองค์ได้ทรงให้พวกข้าพระองค์ทุกข์ยากนั้น
ขอให้ผลงานที่พวกข้าพระองค์ได้ทำดำรงอยู่ไม่สูญเปล่าไปเสีย
1. ชีวิตของมนุษย์อยู่เพียงชั่วครู่บนโลกนี้
คนที่มีปัญญาจะเข้าใจความจำกัดของชีวิต
เขาจะได้ดำเนินชีวิตด้วยความยำเกรงพระเจ้า
ชีวิตสั้นนัก การอยู่เพื่อตนเองนั้นไร้ค่า
แต่การอยู่เพื่อพระเจ้า จะได้รับผลดีชั่วนิร้นดร์
2. ผู้ที่ระลึกถึงความรักมั่นคงของพระเจ้าอยู่เสมอ
เขาจะเต็มไปด้วยด้วยความชื่นบาน ตลอดชีวิตของพวกเขา
วันนี้ มีเรื่องมากมายเข้ามาในความคิดของเรา
แต่วิธีที่จะสร้างความชื่นชมยินดีอย่างยิ่งในชีวิตของเรา ก็คือ
การคิดถึงความรักของพระเจ้าที่มีต่อเรา ให้บ่อยที่สุดเท่าที่จะทำได้
คำคม
“ ผลงานที่ทำในชีวิตอันแสนสั้นบนโลกนี้ จะดำรงอยู่ชั่วนิรันดร์ เมื่อทำสิ่งนั้นเพื่อพระเจ้า ”