ภาพรวม
- สุภาษิต บทที่ 13 กล่าวถึง หนทางแห่งปัญญาซึ่งผู้เดินไปจะรับพระพรมากมาย และ หนทางแห่งความเขลาซึ่งผู้เดินไปจะพบกับความอับอายและหายนะ
# สรุป
@ สื่งที่เรียนรู้
สุภาษิต บทที่ 13
ทางแห่งปัญญา
– เชื่อฟังคำสั่งสอนของบิดามารดา
– พูดและทำสิ่งที่ดีงาม
– ระมัดระวังคำพูดของตน
– ขยัน
– ไม่พูดโกหก
– ดำเนินชีวิตอย่างไร้ตำหนิในทางชอบธรรม
– ถ่อมตัว แม้มีอะไรจะอวดได้ก็ไม่อวด
– ดำเนินชีวิตในความสว่าง
– อ่อนน้อมถ่อมตน รับฟังคำแนะนำ
– เก็บเล็กผสมน้อย สะสมทีละน้อย
– เคารพนับถือ เชื่อฟัง พระคำของพระเจ้า
– ซื่อสัตย์เสมอ
ทางแห่งความเขลา
– ดูถูกเยาะเย้ยคำตักเตือน
– ทำสิ่งโหดร้าย
– พูดแบบไม่ยั้งคิด
– ขี้เกียจ
– พูดและทำ สิ่งที่น่ารังเกียจ
– ดำเนินชีวิตในทางอธรรม
– อวดตัว แม้ไม่มีอะไรจะอวด
– ดำเนินชีวิตในความมืดบาป
– ยโส โอหัง
– เร่งร้อนอยากรวยเร็วๆ
– ดูหมิ่นพระคำของพระเจ้า
– ไม่ซื่อสัตย์
คนมีปัญญา จะได้รับเกียรติ รับพระพรเหลือล้น และเป็นพระพรแก่ครอบครัวและผู้คนมากมาย
คนที่เป็นเพื่อนของเขาจะได้รับปัญญา
คนโง่เขลา จะพบความยากลำบาก ความยากจน ความอัปยศ และความตาย แล้วยังนำปัญหามาสู่คนในครอบครัวและคนรอบข้างของเขาอีกด้วย
คนที่เป็นเพื่อนกับเขาจะได้รับอันตราย
1. ปลายทางของคนที่ดำเนินชีวิตอย่างมีปัญญา และ อย่างคนเขลา มีแจ้งเตือนไว้แล้วอย่างชัดเจน ในพระคำของพระเจ้า ซึ่งจะเป็นจริงเสมอ
ดังนั้น เราควรเลิกเดินทางเขลา คือเดินตามใจปรารถนาของตนเองเสีย
แล้วหันมาเดินตามพระคำของพระเจ้า เพื่อจะพบกับชีวิตแห่งพระพรตลอดไป
2. ทางแห่งปัญญา คือ ฟังคำแนะนำ ขยันไม่ต้องรีบร้อน สะสมและพัฒนาตนเองทีละน้อยๆ อย่างสัตย์ซื่อ ละถ่อมตน
คำคม
“ จงฉลาดพอ ที่จะเลือกเดินในทางแห่งปัญญา ”