ภาพรวม
- สุภาษิต บทที่ 15 กล่าวถึงลักษณะชีวิตของคนมีปัญญาและคนโง่เขลา และบอกถึงปลายทางของพวกเขา
# สรุป
@ สื่งที่เรียนรู้
สุภาษิต บทที่ 15
ชีวิตของคนมีปัญญา
– พูดอย่างอ่อนโยน
– พูดให้ความรู้แก่ผู้อื่น
– พูดปลอบโยน
– พูดอย่างเหมาะสม ถูกกาลเทศะ
– คิดอย่างรอบคอบก่อนจะพูดอะไร
– ใส่ใจคำตักเตือน
– แสวงหาความรู้
– โกรธช้า
– ดำเนินในทางซื่อตรง
– เกลียดสินบน
– ยำเกรงพระเจ้า
– ถ่อมตัว
ซึ่งปลายทางของคนเช่นนี้ จะพบ ความเจริญก้าวหน้า ความชื่นชมยินดีในชีวิต และความโปรดปรานจากพระเจ้า
ชีวิตของคนโง่
– พูดเสียดสีทิ่มแทง
– พูดแบบไม่ยั้งคิด
– พูดตลบตะแลง
– ดูหมิ่นและเพิกเฉยคำสั่งสอนของพ่อแม่ และของผู้อื่น
– เกลียดคำตักเตือน
– ละทิ้งทางดี
– ไม่ไปหาคนมีปัญญา หรือสนใจทางแห่งปัญญา
– มีอารมณ์ร้อน
– ขาดสามัญสำนึก
– โลภมาก
– เย่อหยิ่งยโส
– คิดชั่วร้าย
ซึ่งปลายทางของคนเช่นนี้ จะพบ ความลำบาก ความทุกข์โศกเศร้า ความวิตกกังวล และพระพิโรธจากพระเจ้า
พระเจ้าอยู่ในทุกแห่งหน ทรงเฝ้าดูคนชั่วและคนดี
เพราะรู้ทุกอย่างแม้ในแดนคนตายและแดนพินาศ
ดังนั้นใจของมนุษย์ย่อมเป็นที่ประจักษ์แจ้งต่อพระเจ้า
การเข้าใจความจริงเหล่านี้ย่อมทำให้ใจยินดี
เพราะข่าวดีที่ทำให้คนที่ปฏิบัติตามสดชื่น
1. คำแนะนำสำหรับทางแห่งปัญญาอยู่ในพระคำของพระเจ้า
คนที่รังเกียจหรือไม่ฟังคำแนะนำในพระคำของพระเจ้า
กำลังเดินไปในทางแห่งความโง่เขลา
2. พระเจ้าทรงทราบทุกการกระทำของคนชั่วและคนดี
และพระองค์เองจะเป็นผู้ตอบแทนพวกเขา ตามการกระทำของแต่ละคน
เราอยากให้พระเจ้ากระทำต่อเราเช่นใด สามารถเลือกได้
คำคม
“ ผู้เชื่อฟังและทำตามพระคำของพระเจ้าเสมอมา จะพบหนทางแห่งพระพรเสมอไป ”