ภาพรวม
- สุภาษิต บทที่ 27 กล่าวถึงความจริงของชีวิต โดยให้คำแนะนำในการดำเนินชีวิตอย่างไรให้พบกับความสุข
# สรุป
@ สื่งที่เรียนรู้
สุภาษิต บทที่ 27
– เราไม่รู้จริงๆว่า พรุ่งนี้จะเกิดอะไรขึ้นบ้าง
– อย่าสรรเสริญตัวเอง
– การยั่วเย้าของคนโง่ สร้างความรำคาญมาก
– ความริษยามีพิษร้ายกาจ
– ว่ากันต่อหน้า ดีกว่ารักกันลับๆ
– เพื่อนจะทำต่อเราด้วยเจตนาดี ศัตรูจะทำต่อเราด้วยเจตนาร้าย
– ความหิวกระหาย ทำให้เราเห็นคุณค่าของสิ่งที่ได้รับ
– คำแนะนำที่จริงใจ จากเพื่อน ทำให้จิตใจชื่นบาน
– อย่าทอดทิ้งเพื่อน เพื่อนที่อยู่ใกล้ ดีกว่าพี่น้องที่อยู่ไกล
– คนมีปัญญา จะไม่เดินไปหาอันตราย
– คำอวยพรในเวลาที่ไม่เหมาะสม ก็เป็นเหมือนคำสาปแช่ง
– เพื่อนย่อมเสริมสร้างพัฒนาชีวิตของเพื่อน
– ความคิดของคน จะสะท้อนว่าคนนั้นเป็นคนอย่างไร
– คนจะถูกพิสูจน์ โดยคำยกย่องที่เขาได้รับ
– คนโง่ก็ยังไงก็โง่อยู่นั่นเอง
– คนที่ดูแลเอาใจใส่สิ่งที่ตนมีอยู่อย่างดีในวันนี้ จะเป็นประโยชน์ต่อเขาเองในวันหน้า
1. คนที่แสวงหาคำสรรเสริญให้แก่ตนเอง จะถูกดูถูก
แต่คนที่แสวงหาคำสรรเสริญแด่พระเจ้า จะได้รับเกียรติจากพระองค์
2. เพราะพระเจ้าทรงรักเรา พระองค์จึงทรงตักเตือนและตีสอนเรา
เพื่อไม่ให้เดินไปสู่ทางแห่งหายนะชั่วนิรันดร์
3. ยิ่งเราหิวกระหายที่จะใกล้ชิดติดสนิทกับพระเจ้า
ก็ยิ่งทำให้เราเห็นคุณค่าของการได้ใกล้ชิดพระเจ้า จนยอมละทิ้งทุกสิ่งได้เพื่อให้ได้พบกับพระองค์
วันนี้เราหิวกระหายพระเจ้ามากเพียงใด?
4. คำยกย่องสรรเสริญ ทำให้ตัวตนของมนุษย์ปรากฏออกมาอย่างชัดเจน
ว่าเขาเป็นอย่างไรจริงๆ ก็จะตอบสนองต่อคำยกย่องเหล่านั้นอย่างนั้น
คำคม
“ การซาบซึ้งพระคุณของพระเจ้าที่ได้รับแล้วในวันนี้ จะเปิดประตูพระพรที่จะมาถึงในวันหน้า ”